Ουρολιθίαση, οξαλικού ασβεστίου σε γάτες και σκύλους
Ουρολιθίαση περιγράφεται ως η παρουσία των λίθων (εναποθέσεις ασβεστίου) στο ουροποιητικό. Η ανάπτυξη αυτών των λίθων είναι πιο κοινή από ό, τι σε σκύλους σε γάτες, και σε ζώα μεγαλύτερης ηλικίας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι πέτρες μπορούν να αφαιρούνται ασφαλώς, δίνοντας στο ζώο μια θετική πρόγνωση.
Αιτίες
Η κύρια αιτία για το σχηματισμό των λίθων είναι υψηλά επίπεδα ασβεστίου στα ούρα. Ορισμένοι παράγοντες κινδύνου μπορεί να περιλαμβάνει συμπληρώματα ασβεστίου, υπερβολική διατροφικών πρωτεϊνών ή βιταμίνη D, υψηλά επίπεδα των στεροειδών, Η βιταμίνη Β6 ανεπάρκεια δίαιτες, και η κατανάλωση των ξηρών τροφίμων μόνο δίαιτες.
Αν και αυτές οι πέτρες μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε φυλή, πολλές φυλές σκυλιών περιλαμβάνουν πάνω 60% όλων των περιπτώσεων. Αυτές οι φυλές περιλαμβάνουν Μινιατούρα Schnauzers, Lhapso Apsos, Γιορκσάιρ Τεριέ, Bichon Frises, Shih Tzu και μικροσκοπικά Poodles. Στις γάτες, οι πιο κοινές φυλές για την ανάπτυξη της ιατρικής κατάστασης περιλαμβάνουν τη Ιμαλαΐων, η Scottish Fold, ο Πέρσης, η Ragdoll και της Βιρμανίας.
Τα συμπτώματα και τύποι
Τα ζώα γενικά δεν παρουσιάζουν σημάδια αυτού του θέματος, αν και κόπο ούρηση είναι το πιο κοινό σύμπτωμα. Εάν υπάρχει φλεγμονή, μια διευρυμένη κοιλιά ή η περιοχή γύρω από την περιοχή των ούρων μπορεί να είναι εμφανής ερεθισμένο. Αν οι πέτρες είναι μεγάλες, μπορούν μερικές φορές να αισθητή διαμέσου του δέρματος από κτηνίατρο.
Διάγνωση
Οι ακτίνες Χ και υπερήχων διενεργούνται για τον προσδιορισμό τυχόν επιπλέον υποκείμενες ιατρικές παθήσεις που προκαλούν τον πόνο των ζώων ή δυσκολία στην ούρηση. Επίσης, έργο του αίματος θα πρέπει να γίνει για να εξεταστούν τα επίπεδα των θρεπτικών συστατικών για να δούμε αν τυχόν είναι εκτός της φυσιολογικής περιοχής.
Θεραπεία
Μία από τις πιο κοινές επιλογές θεραπείας είναι η χειρουργική αφαίρεση των λίθων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, κρουστικά κύματα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει διαλύσει τις πέτρες. Επίσης, ανάλογα με το μέγεθος και τη σοβαρότητα των λίθων, Μερικές φορές μπορούν να ξεπλυθούν και μαλάσσεται έξω από το σύστημα του ζώου με ένα καθετήρα και υγρά.
Πρόληψη
Η καλύτερη πρόληψη της υποτροπής είναι η παρακολούθηση των επιπέδων του ασβεστίου του ζώου σε συνεχή βάση, έτσι ώστε μπορούν να γίνουν προσαρμογές στη διατροφή για να διατηρήσει τα κανονικά επίπεδα ασβεστίου.
απο http://www.spodan.com
########
απο http://urochannel.gr
μεθοδοι συντηρητικης και αντιμετωπισης (στον ανθρωπο το νερο και ποτα και χυμοι φρουτων)
Γ.Διατροφή. Οι αναστολείς και οι προωθητές της λιθογένεσης είτε παράγονται ενδογενώς, είτε εκκρίνονται στα ούρα μετά από εντερική απορρόφηση από τη διατροφή. Αυξημένη πρόσληψη πρωτεϊνών συνοδεύεται με αυξημένη απέκκριση στα ούρα ασβεστίου και ουρικού οξέος, μειωμένη έκκριση κιτρικών και μείωση του ph των ούρων. Αυξημένη κατανάλωση ζωικών πρωτεϊνών, λίπους και φρουκτόζης, προκαλεί παχυσαρκία που είναι ένας ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για ουρολιθίαση. Υψηλή κατανάλωση φρουκτόζης προκαλεί επίσης μεταβολικό σύνδρομο, ευνοεί την αντίσταση ινσουλίνης, μειώνει το pH των ούρων και αυξάνει την παραγωγή ουρικού οξέος. Αυξημένη πρόσληψη νατρίου ευνοεί τη λιθογένεση αυξάνοντας την ασβεστιουρία, την κυστινουρία και μειώνοντας τα κιτρικά των ούρων. Η παραδοσιακή συμβουλή σε ασθενείς με ουρολιθίαση ήταν να περιορίζουν την πρόσληψη ασβεστίου και των τροφών με ασβέστιο. Μεγάλες επιδημιολογικές μελέτες, καθώς και αναδρομικές μελέτες έδειξαν πως αυτή η συμβουλή είναι λανθασμένη. Βρέθηκε πως ο περιορισμός πρόσληψης ασβεστίου αυξάνει τα οξαλικά των ούρων σε νορμοασβεστιουρικούς ασθενείς και σε υπερασβεστιουρικούς ασθενείς με λίθο ακόμη και σ΄αυτούς που δεν έχουν ουρολιθίαση. Έτσι ο περιορισμός του ασβεστίου σε ουρολιθιασικούς δεν συνιστάται πλέον, για την αποφυγή υποτροπής.
Η απέκκριση οξαλικών στα ούρα μειώνεται με διατροφικό συμπλήρωμα ασβεστίου. Αυτό οφείλεται στη δέσμευση ανταγωνιστικά των οξαλικών στο έντερο από το ασβέστιο που λαμβάνεται με τις τροφές.
Ουρολιθίαση περιγράφεται ως η παρουσία των λίθων (εναποθέσεις ασβεστίου) στο ουροποιητικό. Η ανάπτυξη αυτών των λίθων είναι πιο κοινή από ό, τι σε σκύλους σε γάτες, και σε ζώα μεγαλύτερης ηλικίας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι πέτρες μπορούν να αφαιρούνται ασφαλώς, δίνοντας στο ζώο μια θετική πρόγνωση.
Αιτίες
Η κύρια αιτία για το σχηματισμό των λίθων είναι υψηλά επίπεδα ασβεστίου στα ούρα. Ορισμένοι παράγοντες κινδύνου μπορεί να περιλαμβάνει συμπληρώματα ασβεστίου, υπερβολική διατροφικών πρωτεϊνών ή βιταμίνη D, υψηλά επίπεδα των στεροειδών, Η βιταμίνη Β6 ανεπάρκεια δίαιτες, και η κατανάλωση των ξηρών τροφίμων μόνο δίαιτες.
Αν και αυτές οι πέτρες μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε φυλή, πολλές φυλές σκυλιών περιλαμβάνουν πάνω 60% όλων των περιπτώσεων. Αυτές οι φυλές περιλαμβάνουν Μινιατούρα Schnauzers, Lhapso Apsos, Γιορκσάιρ Τεριέ, Bichon Frises, Shih Tzu και μικροσκοπικά Poodles. Στις γάτες, οι πιο κοινές φυλές για την ανάπτυξη της ιατρικής κατάστασης περιλαμβάνουν τη Ιμαλαΐων, η Scottish Fold, ο Πέρσης, η Ragdoll και της Βιρμανίας.
Τα συμπτώματα και τύποι
Τα ζώα γενικά δεν παρουσιάζουν σημάδια αυτού του θέματος, αν και κόπο ούρηση είναι το πιο κοινό σύμπτωμα. Εάν υπάρχει φλεγμονή, μια διευρυμένη κοιλιά ή η περιοχή γύρω από την περιοχή των ούρων μπορεί να είναι εμφανής ερεθισμένο. Αν οι πέτρες είναι μεγάλες, μπορούν μερικές φορές να αισθητή διαμέσου του δέρματος από κτηνίατρο.
Διάγνωση
Οι ακτίνες Χ και υπερήχων διενεργούνται για τον προσδιορισμό τυχόν επιπλέον υποκείμενες ιατρικές παθήσεις που προκαλούν τον πόνο των ζώων ή δυσκολία στην ούρηση. Επίσης, έργο του αίματος θα πρέπει να γίνει για να εξεταστούν τα επίπεδα των θρεπτικών συστατικών για να δούμε αν τυχόν είναι εκτός της φυσιολογικής περιοχής.
Θεραπεία
Μία από τις πιο κοινές επιλογές θεραπείας είναι η χειρουργική αφαίρεση των λίθων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, κρουστικά κύματα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει διαλύσει τις πέτρες. Επίσης, ανάλογα με το μέγεθος και τη σοβαρότητα των λίθων, Μερικές φορές μπορούν να ξεπλυθούν και μαλάσσεται έξω από το σύστημα του ζώου με ένα καθετήρα και υγρά.
Πρόληψη
Η καλύτερη πρόληψη της υποτροπής είναι η παρακολούθηση των επιπέδων του ασβεστίου του ζώου σε συνεχή βάση, έτσι ώστε μπορούν να γίνουν προσαρμογές στη διατροφή για να διατηρήσει τα κανονικά επίπεδα ασβεστίου.
απο http://www.spodan.com
########
απο http://urochannel.gr
μεθοδοι συντηρητικης και αντιμετωπισης (στον ανθρωπο το νερο και ποτα και χυμοι φρουτων)
Γ.Διατροφή. Οι αναστολείς και οι προωθητές της λιθογένεσης είτε παράγονται ενδογενώς, είτε εκκρίνονται στα ούρα μετά από εντερική απορρόφηση από τη διατροφή. Αυξημένη πρόσληψη πρωτεϊνών συνοδεύεται με αυξημένη απέκκριση στα ούρα ασβεστίου και ουρικού οξέος, μειωμένη έκκριση κιτρικών και μείωση του ph των ούρων. Αυξημένη κατανάλωση ζωικών πρωτεϊνών, λίπους και φρουκτόζης, προκαλεί παχυσαρκία που είναι ένας ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για ουρολιθίαση. Υψηλή κατανάλωση φρουκτόζης προκαλεί επίσης μεταβολικό σύνδρομο, ευνοεί την αντίσταση ινσουλίνης, μειώνει το pH των ούρων και αυξάνει την παραγωγή ουρικού οξέος. Αυξημένη πρόσληψη νατρίου ευνοεί τη λιθογένεση αυξάνοντας την ασβεστιουρία, την κυστινουρία και μειώνοντας τα κιτρικά των ούρων. Η παραδοσιακή συμβουλή σε ασθενείς με ουρολιθίαση ήταν να περιορίζουν την πρόσληψη ασβεστίου και των τροφών με ασβέστιο. Μεγάλες επιδημιολογικές μελέτες, καθώς και αναδρομικές μελέτες έδειξαν πως αυτή η συμβουλή είναι λανθασμένη. Βρέθηκε πως ο περιορισμός πρόσληψης ασβεστίου αυξάνει τα οξαλικά των ούρων σε νορμοασβεστιουρικούς ασθενείς και σε υπερασβεστιουρικούς ασθενείς με λίθο ακόμη και σ΄αυτούς που δεν έχουν ουρολιθίαση. Έτσι ο περιορισμός του ασβεστίου σε ουρολιθιασικούς δεν συνιστάται πλέον, για την αποφυγή υποτροπής.
Η απέκκριση οξαλικών στα ούρα μειώνεται με διατροφικό συμπλήρωμα ασβεστίου. Αυτό οφείλεται στη δέσμευση ανταγωνιστικά των οξαλικών στο έντερο από το ασβέστιο που λαμβάνεται με τις τροφές.
