Η Μάγια μας το Σάββατο το βράδυ όταν την βάλαμε στο κλουβί της για ύπνο άρχισε να κλαψουρίζει.Λέμε και μεις θα θέλει να βγει έξω για τσίσα και κακά αν και ειχε κάνει πριν.Βγαίνει έξω κάνει μια βόλτα,μπαινει ξανά μεσα στο κλουβί της,ξανά τα ίδια,κλάμα που δεν σταματούσε με τίποτα.Ήταν και αργά τι να κάναμε?Κάτι εμφανές που να την πονούσε δεν υπήρχε,λέμε και μεις μπορεί να είναι το στομάχι της.....ύστερα από κανά δίωρο κοιμήθηκε,ηρέμησε λίγο,μετά από καμιά ώρα πάλι τα ίδια,κλάμα και ανησυχία.Στο μεταξύ παρατηρήσαμε πως το πίσω αριστερό πόδι απεφευγε να το πατάει.Ε για να μην τα πολυλογώ όταν ξημέρωσε ο Θεός την μέρα αρχίσαμε το ψάξιμο για γιατρό γιατί η κτηνίατρος που την παρακολουθεί είχε το κινητο κλειστό :evil: (γιατρός σου λέει μετά)Βρήκαμε ένα στην Κυψέλη που είχε εφημερία,την πάμε,της βγάζει ακτινογραφία,την εξετάζει και λέει πως έπαθε μερική ρήξη συνδέσμου,προφανώς καθώς έτρεχε και έπαιζε Μας είπε πως δεν θα χρειαστεί χειρουργική επέμβαση και μάλλον θα γίνει καλά μόνο του.Το δύσκολο είναι να την κρατήσουμε ήρεμη για καμιά 10αριά μέρες που θα παίρνει και αντιφλεγμονώδη και ασβέστιο γιατί απαγορεύονται οι έντονες κινήσεις.Το καλό είναι οτι της έκανε μια παυσίπονη ένεση και σταμάτησε να πονάει η καημενούλα και ηρέμησε λίγο.Πάντως ο γιατρός είπε πως για να κλαίει πρέπει να πονούσε πάρα πολύ δεδομένου πως τα σκυλιά αυτά είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά στον πόνο πράγμα που έχουμε και μεις διαπιστώσει άπειρες φορές...Αυτά τα δυσάρεστα και τώρα είμαστε συνέχεια από πίσω της μη πηδήξει,μη τρέξει,μη γλιστρήσει κτλ.Αυτό που μας νοιάζει βέβαια είναι να γίνει καλά και την κούραση ποιός την σκέφτεται?