dogos argentinos
- Thread starter sir-elric
- Ημερομηνία δημιουργίας
Άλλη μια παρεξηγημένη ράτσα που για χρόνια χρησιμοποιούσαν σε κυνομαχίες, λόγω της μεγάλης τους αντοχής στον πόνο…
Πανέμορφα, δυνατά, αθλητικά. Στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκαν στο κυνήγι, αλλά η φύλαξη είναι το δυνατό τους σημείο. Στην Αγγλία η κατοχή τους θεωρείται παράνομη.
Σίγουρα ένα σκυλί για έμπειρο ιδιοκτήτη. Χρειάζεται κοινωνικοποίηση και εκπαίδευση. Είναι γνωστά για την αφοσίωση τους στην οικογένεια τους και στη αγάπη τους στα παιδιά.
Πανέμορφα, δυνατά, αθλητικά. Στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκαν στο κυνήγι, αλλά η φύλαξη είναι το δυνατό τους σημείο. Στην Αγγλία η κατοχή τους θεωρείται παράνομη.
Σίγουρα ένα σκυλί για έμπειρο ιδιοκτήτη. Χρειάζεται κοινωνικοποίηση και εκπαίδευση. Είναι γνωστά για την αφοσίωση τους στην οικογένεια τους και στη αγάπη τους στα παιδιά.
λόγο του χρώματος τους και του ανοιχτού τους δέρματος πιθανόν να εμφανίζουν συχνά allergies από τον ήλιο οποτε θέλουν προσοχή, όπως προαναφέρθηκε, μεγάλο ποσοστό τον κουταβιών γεννιούνται κούφα...
η εκτροφή τους ξεκίνησε ώστε να κυνηγούν puma (κύριος)... πολύ δυνατά και ανθεκτικά στον πόνο σκυλιά σε σημείο που πολλές φορες αργείς να καταλάβεις ότι όντως έχουν κάτι και συνεπώς ίσος ο ιδιοκτητης το ανακαλύψει πολύ αργά...
ιδιαιτερα κυριαρχικά σκυλιά καθώς και υπερπροστατευτικά ως προς τον ιδιοκτητη τους... ελλειπής κοινωνικοποίηση από μικρή ηλικία, εκπαίδευση επίσης από μικρή ηλικία, καθώς και μη έμπειρος ιδιοκτητης συνήθως οδηγούν σε άσχημα αποτελέσματα...
εν ολίγοις είναι σκυλιά για έμπειρους ιδιοκτητες που σκοπεύουν να αφιερώσουν χρόνο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα τους... ποτε δεν αφήνουμε ένα αργεντινο να μεγαλώσει μονο του και να διαμορφώσει χαρακτήρα χωρίς "καθιδιγισι"...
μιλάω από εμπειρία (όχι προσωπική)... έχω 2 πολύ κοντινούς μου ανθρώπους που έχουν αργεντινο... το ένα super κοινωνικοποιημένο από μικρό το άλλο "κροκόδειλος"... :wink:
ελπίζω να βοήθησα...
This post was edited by admin...Please write in greek!...
Thank you!...
η εκτροφή τους ξεκίνησε ώστε να κυνηγούν puma (κύριος)... πολύ δυνατά και ανθεκτικά στον πόνο σκυλιά σε σημείο που πολλές φορες αργείς να καταλάβεις ότι όντως έχουν κάτι και συνεπώς ίσος ο ιδιοκτητης το ανακαλύψει πολύ αργά...
ιδιαιτερα κυριαρχικά σκυλιά καθώς και υπερπροστατευτικά ως προς τον ιδιοκτητη τους... ελλειπής κοινωνικοποίηση από μικρή ηλικία, εκπαίδευση επίσης από μικρή ηλικία, καθώς και μη έμπειρος ιδιοκτητης συνήθως οδηγούν σε άσχημα αποτελέσματα...
εν ολίγοις είναι σκυλιά για έμπειρους ιδιοκτητες που σκοπεύουν να αφιερώσουν χρόνο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα τους... ποτε δεν αφήνουμε ένα αργεντινο να μεγαλώσει μονο του και να διαμορφώσει χαρακτήρα χωρίς "καθιδιγισι"...
μιλάω από εμπειρία (όχι προσωπική)... έχω 2 πολύ κοντινούς μου ανθρώπους που έχουν αργεντινο... το ένα super κοινωνικοποιημένο από μικρό το άλλο "κροκόδειλος"... :wink:
ελπίζω να βοήθησα...
This post was edited by admin...Please write in greek!...
Thank you!...
κροκοδειλάκι πραγματικό...
.
Μου άρεσε πολύ ο χαρακτηρισμός σου φίλη "gikkat", δεν ξέρω γιατί, αλλά και εγώ τον δικό μου, πολλές φορές τον χαρακτηρίζω κροκοδειλάκι... :lol:
Γιατί άραγε....??? :lol:
Βέβαια, ο δικός μου, είναι συνεχώς μαζί μου, από μόλις 17 ημερών, μέρα και νύχτα δίπλα μου, όπου κι΄ αν πάω, ότι κι΄ αν κάνω..., με πολύ σπάνιες εξαιρέσεις, που αναγκαστικά δεν γίνεται να αποφύγω...
Μέχρι στιγμής τουλάχιστον, 20 μηνών τώρα, δεν έχει παρουσιάσει στοιχεία επιθετικού χαρακτήρα προς τα άλλα σκυλιά, αλλά είναι αμίληκτος και ακαριαίος..., εάν προσπαθήσουν να του επιβληθούν..., ή εάν προσπαθήσουν να πλησιάσουν εμένα, αλλά και στην περίπτωση που κάποιος άλλος κάνει την αρχή...
Είναι ειλικρινά ένα σκυλί με πολύ καλό χαρακτήρα, που το μόνο που θέλει από τα άλλα σκυλιά, ακόμα... τουλάχιστον, είναι να παίξουν και να χαρούν...
Όμως, αυτό..., μπορεί να μεταλλαχθεί ακαριαία..., εάν το άλλο σκυλί, του δίξει ότι έχει απέναντί μας, άλλες διαθέσεις... και βέβαια, όσες φορές έχει τύχει να συμπεριφερθεί έτσι, έχει πάντα δίκιο...
Επειδή είναι και ο δικός μου, όπως και τα dogo..., ένα εξαιρετικά δυνατό σκυλί, προσπαθώ να μην του δίνω θάρρος..., ιδίως σε ότι αφορά τέτοιες ενέργειες..., αλλά δεν το βρίσκω και σωστό, να τον μαλώσω, όταν δεν έχει κάνει εκείνος την αρχή..., αλλά είναι κατά κάποιο τρόπο σε θέση άμυνας...
Το επίσης ενθαρρυντικό είναι, ότι ακόμα και σε τέτοιες στιγμές..., με ακούει και αν δεν συνεχίσουν να τον ενοχλούν..., επανέρχεται αμέσως στην τάξη..., αλλά βέβαια καλό είναι, να μην συμβαίνουν τέτοια περιστατικά, αν και δεν γίνεται να τα αποφύγουμε εντελώς, αφού υπάρχουν πολλοί ανεύθυνοι ιδιοκτήτες σκύλων..., που ενώ γνωρίζουν ότι έχουν σκυλιά επιθετικά..., τα κυκλοφορούν λυτά και χωρίς κανένα μέτρο προφύλαξης...
.
.
Μου άρεσε πολύ ο χαρακτηρισμός σου φίλη "gikkat", δεν ξέρω γιατί, αλλά και εγώ τον δικό μου, πολλές φορές τον χαρακτηρίζω κροκοδειλάκι... :lol:
Γιατί άραγε....??? :lol:
Βέβαια, ο δικός μου, είναι συνεχώς μαζί μου, από μόλις 17 ημερών, μέρα και νύχτα δίπλα μου, όπου κι΄ αν πάω, ότι κι΄ αν κάνω..., με πολύ σπάνιες εξαιρέσεις, που αναγκαστικά δεν γίνεται να αποφύγω...
Μέχρι στιγμής τουλάχιστον, 20 μηνών τώρα, δεν έχει παρουσιάσει στοιχεία επιθετικού χαρακτήρα προς τα άλλα σκυλιά, αλλά είναι αμίληκτος και ακαριαίος..., εάν προσπαθήσουν να του επιβληθούν..., ή εάν προσπαθήσουν να πλησιάσουν εμένα, αλλά και στην περίπτωση που κάποιος άλλος κάνει την αρχή...
Είναι ειλικρινά ένα σκυλί με πολύ καλό χαρακτήρα, που το μόνο που θέλει από τα άλλα σκυλιά, ακόμα... τουλάχιστον, είναι να παίξουν και να χαρούν...
Όμως, αυτό..., μπορεί να μεταλλαχθεί ακαριαία..., εάν το άλλο σκυλί, του δίξει ότι έχει απέναντί μας, άλλες διαθέσεις... και βέβαια, όσες φορές έχει τύχει να συμπεριφερθεί έτσι, έχει πάντα δίκιο...
Επειδή είναι και ο δικός μου, όπως και τα dogo..., ένα εξαιρετικά δυνατό σκυλί, προσπαθώ να μην του δίνω θάρρος..., ιδίως σε ότι αφορά τέτοιες ενέργειες..., αλλά δεν το βρίσκω και σωστό, να τον μαλώσω, όταν δεν έχει κάνει εκείνος την αρχή..., αλλά είναι κατά κάποιο τρόπο σε θέση άμυνας...
Το επίσης ενθαρρυντικό είναι, ότι ακόμα και σε τέτοιες στιγμές..., με ακούει και αν δεν συνεχίσουν να τον ενοχλούν..., επανέρχεται αμέσως στην τάξη..., αλλά βέβαια καλό είναι, να μην συμβαίνουν τέτοια περιστατικά, αν και δεν γίνεται να τα αποφύγουμε εντελώς, αφού υπάρχουν πολλοί ανεύθυνοι ιδιοκτήτες σκύλων..., που ενώ γνωρίζουν ότι έχουν σκυλιά επιθετικά..., τα κυκλοφορούν λυτά και χωρίς κανένα μέτρο προφύλαξης...
.
:?: :?: :?: :?:
Πέθανε η μάνα του??
Αν αγριέυει σε άλλους σκύλους και δεν θέλεις, θα τον μαλώνεις ΠΑΝΤΑ, δεν θα κοιτάς ποιός άρχισε...και ποιος έχει δίκιο, για τον σκύλο δεν έχει σημασία, τσακώνεται ή δεν τσακώνεται, είναι κροκοδειλάκι, ή δεν είναι....
Αν δεν το θες κόψτο όσο προλαβαίνεις, αν και αποκλείεται να μην έχεις καθόλου πρόβλημα, λόγω ράτσας, ηλικίας, και ''κακής αρχής''...
Θα ήθελα την γνώμη σου...
.
Φίλε "denis", καταλαβαίνω αυτό το οποίο μου λες... και μάλιστα, το βρίσκω και απολύτως λογικό...
Όμως πρακτικά, τι θα μπορούσε να κάνει ένα σκυλί, το οποίο είναι δεμένο και ούτε παρουσιάζει κάποια επιθετική συμπεριφορά..., αλλά ξαφνικά από απόσταση 300 μέτρων, ξεκινά ένα άλλο αρσενικό σκυλί που το βλέπει και έρχεται και πέφτει επάνω του με τις χειρώτερες διαθέσεις...
Είναι παράξενο..., αλλά δυστυχώς, μέχρι τώρα, μας έχουν συμβεί κάποια περιστατικά, εντελώς κουφά..., που βέβαια, ήταν αποτέλεσμα κάποιας ανεύθυνης συμπεριφοράς... ενός άλλου ιδιοκτήτη...
Έχω ειλικρινά, σου λέω, κάνει μεγάλο αγώνα... και έχω περάσει ώρες ατέλειωτες... σε πάρκα και βουνά..., για να καταφέρω να δημιουργήσω..., ένα σκυλί κοινωνικοποιημένο, επειδή και ότι η ράτσα αυτή παρουσιάζει κυριαρχικές τάσεις γνωρίζω, αλλά και γιατί επειδή πρόκειται για ένα σκυλί μεγαλόσωμο και δυνατό, δεν θα ήθελα σε καμμία περίπτωση, να διαμορφωθεί μεγαλώνοντας... σε ένα πραγματικό κροκόδειλο..., τον οποίο να έχω πρόβλημα να τον κυκλοφορήσω οπουδήποτε...
Το κακό όμως είναι, ότι όσο κι΄ αν προσπαθώ εγώ, όσο κι΄ αν φροντίζω να αποφεύγω την οποιαδήποτε παρεξήγηση..., προσέχοντας και το παραμικρό και προλαβαίνοντας και την παραμικρή αφορμή..., δυστυχώς υπάρχουν και οι άλλοι..., οι οποίοι κάθε άλλο..., παρά το ίδιο, φροντίζουν να κάνουν...
Για παράδειγμα θα σου πω, ότι μόλις δω, ότι σε οποιαδήποτε συνάντηση, υπάρχει ίχνος έντασης..., αμέσως φροντίζω να του αποσπάσω την προσοχή και να τον πάρω και να φύγουμε, πριν δοθεί η οποιαδήποτε αφορμή για καυγά, ώστε να μην δημιουργηθεί κάποιο κακό προηγούμενο..., ή απωθημένο...
Όπως πολύ σωστά είπες, όσες φορές έχει τύχει, κάποιο παρατράγουδο..., πάντα του έχω φωνάξει και μέχρι στιγμής τουλάχιστον, έχει πάντα ανταποκριθεί..., δηλαδή αμέσως σταμάτησε.
Όμως, την φορά αυτή, που σου ανέφερα παραπάνω, ενώ ο δικός μου σταματούσε, ο άλλος του την έπεφτε πάλι..., με αποτέλεσμα να αναγκάζεται και ο δικός μου να συνεχίζει...
Μέσα δε, σε αυτή τη φάση..., είχε και εμένα, που επειδή τον είχα δεμένο..., τον τραβολογούσα..., μην μπορώντας να κάνω και τίποτα άλλο βέβαια.
Το ενδεχόμενο, η εν λόγω φάση..., που δεν είναι και η μόνη, να έχει δημιουργήσει στη συμπεριφορά του αργότερα, κακό προηγούμενο..., η αλήθεια είναι, ότι το σκέφθηκα και εγώ και το φοβήθηκα πολύ.
Ευτυχώς όμως, μέχρι στιγμής, τρεις μήνες αργότερα, δεν έχει τύχει να δείξει, ότι το περιστατικό αυτό, έχει γίνει αιτία, να υιοθετήσει... κάποια επιθετικότητα, σαν αφθόρμητη συμπεριφορά...
Μέχρι δηλαδή στιγμής, η συμπεριφορά του, παραμένει φιλική, απέναντι στα άλλα αρσενικά και παρ΄ όλο, που δεν κάνει για την συντροφιά τους, τις τρελές χαρές... που κάνει για να παίξει με τα θηλυκά, εν τούτης δεν είναι αρνητικός και δεν δημιουργεί προβλήματα...
Σε περίπτωση όμως, που το άλλο αρσενικό, προσπαθήσει να εκδηλώσει κυριαχική συμπεριφορά..., πηγαίνοντας να του επιβληθεί..., ή δείχνοντας κάποια αρνητική διάθεση με κανένα γρίλισμα... για παράδειγμα, εκεί δρα ακαριαία...
Τι να πω..., δεν ξέρω κι΄ εγώ πως θα εξεληχθεί..., αλλά εύχομαι, προσπαθώ και ελπίζω..., να μην μεταλλαχθεί σε κροκόδειλο...!!!
Αααα, να σου πω και το άλλο.
Όπως καταλαβαίνεις, έχει μεγαλώσει δίπλα στο γεράκο μου, ο οποίος μέχρι πριν λίγο καιρό, μπορούσε και περπατούσε κανονικά.
Ο γεράκος μου, αν και μια σταλιά σκυλί..., ανέκαθεν, ήταν παράξενος με τα άλλα αρσενικά και ακόμα και με αυτόν, δεν είχε ποτέ καταφέρει να προσαρμοσθεί εντελώς.
Μόλις τον πλησίαζε ο μικρός..., αυτός πάντα του γρίλιζε..., του φώναζε..., πάντως ποτέ, δεν του έδειχνε ιδιαίτερη συμπάθεια και αποδοχή...
Παρ΄ όλα αυτά, ο Μorgan, ποτέ δεν του έχει αγριέψει, ούτε κατά διάνοια..., πάντα τον κοίταζε κάπως παράξενα... και του έκανε χαρές προσπαθώντας να τον παρασύρει να παίξουν...
Αν πάντως παιδιά, γνωρίζετε οτιδήποτε μπορεί να βοηθήσει..., η γνώμη σας είναι πάντα ευπρόσδεκτη...
.
.
Φίλε "denis", καταλαβαίνω αυτό το οποίο μου λες... και μάλιστα, το βρίσκω και απολύτως λογικό...
Όμως πρακτικά, τι θα μπορούσε να κάνει ένα σκυλί, το οποίο είναι δεμένο και ούτε παρουσιάζει κάποια επιθετική συμπεριφορά..., αλλά ξαφνικά από απόσταση 300 μέτρων, ξεκινά ένα άλλο αρσενικό σκυλί που το βλέπει και έρχεται και πέφτει επάνω του με τις χειρώτερες διαθέσεις...
Είναι παράξενο..., αλλά δυστυχώς, μέχρι τώρα, μας έχουν συμβεί κάποια περιστατικά, εντελώς κουφά..., που βέβαια, ήταν αποτέλεσμα κάποιας ανεύθυνης συμπεριφοράς... ενός άλλου ιδιοκτήτη...
Έχω ειλικρινά, σου λέω, κάνει μεγάλο αγώνα... και έχω περάσει ώρες ατέλειωτες... σε πάρκα και βουνά..., για να καταφέρω να δημιουργήσω..., ένα σκυλί κοινωνικοποιημένο, επειδή και ότι η ράτσα αυτή παρουσιάζει κυριαρχικές τάσεις γνωρίζω, αλλά και γιατί επειδή πρόκειται για ένα σκυλί μεγαλόσωμο και δυνατό, δεν θα ήθελα σε καμμία περίπτωση, να διαμορφωθεί μεγαλώνοντας... σε ένα πραγματικό κροκόδειλο..., τον οποίο να έχω πρόβλημα να τον κυκλοφορήσω οπουδήποτε...
Το κακό όμως είναι, ότι όσο κι΄ αν προσπαθώ εγώ, όσο κι΄ αν φροντίζω να αποφεύγω την οποιαδήποτε παρεξήγηση..., προσέχοντας και το παραμικρό και προλαβαίνοντας και την παραμικρή αφορμή..., δυστυχώς υπάρχουν και οι άλλοι..., οι οποίοι κάθε άλλο..., παρά το ίδιο, φροντίζουν να κάνουν...
Για παράδειγμα θα σου πω, ότι μόλις δω, ότι σε οποιαδήποτε συνάντηση, υπάρχει ίχνος έντασης..., αμέσως φροντίζω να του αποσπάσω την προσοχή και να τον πάρω και να φύγουμε, πριν δοθεί η οποιαδήποτε αφορμή για καυγά, ώστε να μην δημιουργηθεί κάποιο κακό προηγούμενο..., ή απωθημένο...
Όπως πολύ σωστά είπες, όσες φορές έχει τύχει, κάποιο παρατράγουδο..., πάντα του έχω φωνάξει και μέχρι στιγμής τουλάχιστον, έχει πάντα ανταποκριθεί..., δηλαδή αμέσως σταμάτησε.
Όμως, την φορά αυτή, που σου ανέφερα παραπάνω, ενώ ο δικός μου σταματούσε, ο άλλος του την έπεφτε πάλι..., με αποτέλεσμα να αναγκάζεται και ο δικός μου να συνεχίζει...
Μέσα δε, σε αυτή τη φάση..., είχε και εμένα, που επειδή τον είχα δεμένο..., τον τραβολογούσα..., μην μπορώντας να κάνω και τίποτα άλλο βέβαια.
Το ενδεχόμενο, η εν λόγω φάση..., που δεν είναι και η μόνη, να έχει δημιουργήσει στη συμπεριφορά του αργότερα, κακό προηγούμενο..., η αλήθεια είναι, ότι το σκέφθηκα και εγώ και το φοβήθηκα πολύ.
Ευτυχώς όμως, μέχρι στιγμής, τρεις μήνες αργότερα, δεν έχει τύχει να δείξει, ότι το περιστατικό αυτό, έχει γίνει αιτία, να υιοθετήσει... κάποια επιθετικότητα, σαν αφθόρμητη συμπεριφορά...
Μέχρι δηλαδή στιγμής, η συμπεριφορά του, παραμένει φιλική, απέναντι στα άλλα αρσενικά και παρ΄ όλο, που δεν κάνει για την συντροφιά τους, τις τρελές χαρές... που κάνει για να παίξει με τα θηλυκά, εν τούτης δεν είναι αρνητικός και δεν δημιουργεί προβλήματα...
Σε περίπτωση όμως, που το άλλο αρσενικό, προσπαθήσει να εκδηλώσει κυριαχική συμπεριφορά..., πηγαίνοντας να του επιβληθεί..., ή δείχνοντας κάποια αρνητική διάθεση με κανένα γρίλισμα... για παράδειγμα, εκεί δρα ακαριαία...
Τι να πω..., δεν ξέρω κι΄ εγώ πως θα εξεληχθεί..., αλλά εύχομαι, προσπαθώ και ελπίζω..., να μην μεταλλαχθεί σε κροκόδειλο...!!!
Αααα, να σου πω και το άλλο.
Όπως καταλαβαίνεις, έχει μεγαλώσει δίπλα στο γεράκο μου, ο οποίος μέχρι πριν λίγο καιρό, μπορούσε και περπατούσε κανονικά.
Ο γεράκος μου, αν και μια σταλιά σκυλί..., ανέκαθεν, ήταν παράξενος με τα άλλα αρσενικά και ακόμα και με αυτόν, δεν είχε ποτέ καταφέρει να προσαρμοσθεί εντελώς.
Μόλις τον πλησίαζε ο μικρός..., αυτός πάντα του γρίλιζε..., του φώναζε..., πάντως ποτέ, δεν του έδειχνε ιδιαίτερη συμπάθεια και αποδοχή...
Παρ΄ όλα αυτά, ο Μorgan, ποτέ δεν του έχει αγριέψει, ούτε κατά διάνοια..., πάντα τον κοίταζε κάπως παράξενα... και του έκανε χαρές προσπαθώντας να τον παρασύρει να παίξουν...
Αν πάντως παιδιά, γνωρίζετε οτιδήποτε μπορεί να βοηθήσει..., η γνώμη σας είναι πάντα ευπρόσδεκτη...
.
Είναι πιθανό επειδή τον πήρες σε αυτή την ηλικία να μην έχει διδαχθεί και να μην ξέρει την σωστή συμπεριφορά - προσέγγιση σε άλλους σκύλους. Για αυτό τον λόγο παρόλο που δεν ξεκινάει καυγάδες από ότι κατάλαβα σας την πέφτουν άλλοι σκύλοι.
Δες την στάση του σώματος του κατά την προσέγγιση άλλων σκύλων. Κάνει κατά μέτωπο προσεγγίσεις? Ορμάει πρώτος να παίξει ακόμα και αν το άλλο σκυλί είναι διστακτικό? Προσπάθησε να επιβραβεύσεις όχι μόνο τις φορές που είναι ήρεμος αλλά και τις φορές που υιοθετεί σωστή στάση σώματος - προσέγγισης προς τα άλλα σκυλιά.
Δες την στάση του σώματος του κατά την προσέγγιση άλλων σκύλων. Κάνει κατά μέτωπο προσεγγίσεις? Ορμάει πρώτος να παίξει ακόμα και αν το άλλο σκυλί είναι διστακτικό? Προσπάθησε να επιβραβεύσεις όχι μόνο τις φορές που είναι ήρεμος αλλά και τις φορές που υιοθετεί σωστή στάση σώματος - προσέγγισης προς τα άλλα σκυλιά.
Να αρχίσει να κλαίει, να ποσπαθεί να φύγει, και, όταν αρχίσει ο καυγάς να κλαίει και να ουρλιάζει χωρίς να μπορεί να καταφέρει καμία δαγκωνιά στο άλλο σκυλί....πολύ συχνό....αλλά εσύ έχεις μεγάλο μολοσσό, αυτό σου λέω, το να αντιδράσει έτσι είναι ΑΔΥΝΑΤΟ, είναι φυσιολογικό το να αντιδράει έτσι, το μόνο που με προβληματίζει λίγο είναι αυτό που λες:
Αν είναι 20 μηνών, και δρα έτσι όπως φαντάζομαι, χρειάζεται μεγάλο έλεγχο γιατί είναι λίγο προχωρημένο για την ηλικία του....και ίσως αργότερα ψάχνεται για καυγάδες, σε 3-6 μήνες, αυτό μόνο.
Η matilda έχει ένα δίκιο, αν και μεγάλα μολοσσοειδή σπάνια υιοθετούν υποτακτικές στάσεις προσέγγισης σε άλλους σκύλους. Αλλά όντως από τις 17 μέρες αρχίζει η κοινωνική ζωή του κουταβιού και η εκμάθηση συμπεριφορών μέσα στη φωλιά με ''πειραματόζωα'' τα αδερφάκια του. Αργότερα, η επιθετική συμπεριφορά της μάνας κατά τον απογαλακτισμό και όταν το παιχνίδι των μικρών την ενοχλεί (40-55 μέρες) μαθαίνει στο κουτάβι την υποτακτική προσέγγιση σε μεγάλα ή άγνωστα σκυλιά, κάτι που σίγουρα του σώνει την ζωή τους πρώτους 5-6 μήνες. Δεν μου είπες όμως, πώς και 17!! ημερών?? (νομίζω είναι ότι πιο μικρό έχω ακούσει...πλην θανάτου της μάνας.)
Σ'αυτό έχεις δίκιο, δεν υπάρχει λύση, μόνο η φυγή.
Κανένας ιδιοκτήτης μεγάλου μολοσσού δεν αφήνει τον αρσενικό σκύλο του να παίξει ελεύθερα με άλλα αρσενικά, ακόμα και κοινωνικός να είναι, το ρίσκο σοβαρού τραυματισμού είναι μεγάλο. Αν δεν τσακωθεί πού και πού όντας 3 χρόνων ανεπτυγμένος σε σώμα και μυαλό, είναι το ίδιο αφύσικο με το να τσακώνεται κάθε μέρα με ότι βρίσκει μπροστά του....welcome to the club!!....προσαρμόζεσαι, δεν είναι τίποτα, δεν χρειάζεται να τρέμεις στην ιδέα.
Και άλλα 15 χρόνια να πέρναγαν, δεν θα τον είχε αγγίξει.
Μπορείς να ανεβάσεις μία ολόσωμη φωτό του σκύλου σου? Από πού τον έχεις πάρει? Τί διαστάσεις έχει? Υποψιάζομαι ότι δεν είναι ακριβώς αυτό που νομίζεις...
Ναι, το γενικοποίησα λίγο για να πω ότι η τελος πάντων κατα μέτωπο προσέγγιση είναι κανόνας σε τέτοια σκυλιά με μερικές εξαιρέσεις να τον επιβεβαιώνουν... αυτό που περιγράφεις είναι αναγνωριστική προσέγγιση, που χμμμ, η αναγνώριση για τον σκύλο αυτόν μάλλον θα είναι ''ποιός είναι αυτός? -τρέχω να δώ!!".
.
Φίλε denis, δεν αγνόησα αυτά που μου γράφεις, αλλά δυστυχώς, έχω ένα πρόβλημα με την σύνδεσή μου στο σπίτι και μπαίνω αυτές τις μέρες από internet cafe, γι΄ αυτό και δεν έχω ανεβάσει ολόσωμη φωτογραφία. Μόλις αποκατασταθεί η σύνδεση θα ανεβάσω.
Τον πήρα τόσο μικρό, γιατί η μητέρα του είχε κάποιο πρόβλημα μαστίτιδας και δεν μπορούσε να συνεχίσει το θηλασμό.
Δεν τον αγόρασα από εκτροφέα, αλλά από ένα γνωστό μου ζευγάρι, το οποίο έχει δυο σκυλιά και έτυχε να κάνουν μια γέννα, εκείνη την εποχή.
Πέρα όμως από αυτό, η αλήθεια είναι, ότι δεν ήξερα πόσο σοβαρό είναι, να παραμείνει στη μητέρα το κουτάβι για μεγαλύτερο διάστημα.
Θα ήθελα να μου πεις, τι εννοείς όταν λες, ότι δεν είναι αυτό ακριβώς που νομίζω...???
Σίγουρα, δεν μπορώ να γνωρίζω εγώ, που δεν είμαι ειδικός..., όσα γνωρίζει κάποιος, ο οποίος ασχολείται επαγελματικά και έχουν περάσει από τα χέρια του πολλά σκυλιά, εγώ όσα γνωρίζω είναι εντελώς εμπειρικά και έχουν να κάνουν μόνο με τα σκυλιά που πέρασαν από τα χέρια μου...
Θα τον μετρήσω και θα σου γράψω τις διαστάσεις του, γιατί μέχρι τώρα δεν έχει τύχει να τον μετρήσω.
.
Φίλε denis, δεν αγνόησα αυτά που μου γράφεις, αλλά δυστυχώς, έχω ένα πρόβλημα με την σύνδεσή μου στο σπίτι και μπαίνω αυτές τις μέρες από internet cafe, γι΄ αυτό και δεν έχω ανεβάσει ολόσωμη φωτογραφία. Μόλις αποκατασταθεί η σύνδεση θα ανεβάσω.
Τον πήρα τόσο μικρό, γιατί η μητέρα του είχε κάποιο πρόβλημα μαστίτιδας και δεν μπορούσε να συνεχίσει το θηλασμό.
Δεν τον αγόρασα από εκτροφέα, αλλά από ένα γνωστό μου ζευγάρι, το οποίο έχει δυο σκυλιά και έτυχε να κάνουν μια γέννα, εκείνη την εποχή.
Πέρα όμως από αυτό, η αλήθεια είναι, ότι δεν ήξερα πόσο σοβαρό είναι, να παραμείνει στη μητέρα το κουτάβι για μεγαλύτερο διάστημα.
Θα ήθελα να μου πεις, τι εννοείς όταν λες, ότι δεν είναι αυτό ακριβώς που νομίζω...???
Σίγουρα, δεν μπορώ να γνωρίζω εγώ, που δεν είμαι ειδικός..., όσα γνωρίζει κάποιος, ο οποίος ασχολείται επαγελματικά και έχουν περάσει από τα χέρια του πολλά σκυλιά, εγώ όσα γνωρίζω είναι εντελώς εμπειρικά και έχουν να κάνουν μόνο με τα σκυλιά που πέρασαν από τα χέρια μου...
Θα τον μετρήσω και θα σου γράψω τις διαστάσεις του, γιατί μέχρι τώρα δεν έχει τύχει να τον μετρήσω.
.
Λοιπόν...
.
Τον μέτρησα και ύψος μέχρι το ακρόμιο είναι 72 cm.
Τώρα βέβαια, δεν αποκλείεται να έχω και μια απόκλειση της τάξης του - ή + 1 cm.
Το μάκρος του είναι αρκετά μεγαλύτερο από το ύψος, γύρω στα 20 cm.
Θα το μετρήσω και αυτό και θα σου πω.
Δεν τον έχω ζηγίσει, αλλά αποκλείεται να είναι λιγότερο από 45 κιλά.
Τον υπολογίζω και εγώ και όσοι τον έχουν δει, γύρω στα 50.
Δεν είναι μολοσσός, είναι cane corso, αλλά βέβαια, ανήκει στα μολοσσοειδή.
.
.
Τον μέτρησα και ύψος μέχρι το ακρόμιο είναι 72 cm.
Τώρα βέβαια, δεν αποκλείεται να έχω και μια απόκλειση της τάξης του - ή + 1 cm.
Το μάκρος του είναι αρκετά μεγαλύτερο από το ύψος, γύρω στα 20 cm.
Θα το μετρήσω και αυτό και θα σου πω.
Δεν τον έχω ζηγίσει, αλλά αποκλείεται να είναι λιγότερο από 45 κιλά.
Τον υπολογίζω και εγώ και όσοι τον έχουν δει, γύρω στα 50.
Δεν είναι μολοσσός, είναι cane corso, αλλά βέβαια, ανήκει στα μολοσσοειδή.
.
Aυτό εννοώ μολοσσός.
Δεν χρειάζεται ζύγισμα, κατάλαβα περίπου
Κοίτα, αυτό είναι από Ιταλία, το standart
Δεν χρειάζεται ζύγισμα, κατάλαβα περίπου
Κοίτα, αυτό είναι από Ιταλία, το standart
Eίσαι πολύ οριακά στο standart, αν βάλεις ότι ο δικός σου ΄εχει πολούς μήνες ανάπτυξης ακόμα...είσαι σίγουρα εκτός - αυτό που ψιλιάστηκα βλέποντας το avatar είναι μήπως έχουν τα σκυλιά mastino napolitano, ή είναι mastino το ένα από τα δύο? Γι'αυτό ρώταγα, και φυσικά από περιέργεια και μόνο, όχι πως έχει σημασία για την συμπεριφορά που λέγαμε...εσύ και οι ''γονείς'' του μικρού θα ξέρετε καλύτερα.
.
Όχι, Μαστίνο Ναπολιτάνο δεν ήταν κανένας από τους δύο γονείς, αλλά αυτό το οποίο γνωρίζω είναι ότι ο δικός μου, ήταν ο πρώτος της γέννας και ο μεγαλύτερος...
Οι γονείς του και βέβαια και ο δικός μου, έχουν pedigree.
Θα προσπαθήσω, αλλά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω, γιατί δεν είμαι και κανένα ξεφτέρι..., πάνω στο pc, να σου περάσω σε ένα cd, ότι φωτογραφίες έχω στο pc μου και να στις φέρω στη συνάντηση για να τον δεις καλύτερα.
Σε παρακαλώ όμως, αν έχεις να μου πεις κάτι, πάνω στο θέμα της συμπεριφοράς, κάνε τον κόπο και γράψε μου το...
.
Όχι, Μαστίνο Ναπολιτάνο δεν ήταν κανένας από τους δύο γονείς, αλλά αυτό το οποίο γνωρίζω είναι ότι ο δικός μου, ήταν ο πρώτος της γέννας και ο μεγαλύτερος...
Οι γονείς του και βέβαια και ο δικός μου, έχουν pedigree.
Θα προσπαθήσω, αλλά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω, γιατί δεν είμαι και κανένα ξεφτέρι..., πάνω στο pc, να σου περάσω σε ένα cd, ότι φωτογραφίες έχω στο pc μου και να στις φέρω στη συνάντηση για να τον δεις καλύτερα.
Σε παρακαλώ όμως, αν έχεις να μου πεις κάτι, πάνω στο θέμα της συμπεριφοράς, κάνε τον κόπο και γράψε μου το...
.
γιατι δεν πας εδω....
http://photobucket.com/
η εδω και μετα να τα βαλεις στο φορουμ?
www.imageshack.us
http://photobucket.com/
η εδω και μετα να τα βαλεις στο φορουμ?
www.imageshack.us
Ok, να τον χαίρεσαι έτσι κι αλλιώς.... ζωή να'χει
Για την συμπεριφορά, τί άλλο να σου πώ, μην αγχώνεσαι τόσο πολύ εσύ αφού ενδιαφέρεσαι και κάνεις το σωστό, ότι είναι να γίνει, θα γίνει, απλά μην αυταπατάσαι ότι θα είναι κανένα μαλτεζάκι... δεν σημαίνει ότι θα γίνει και πιράνχας, το άγχος πάντως δεν κάνει καλό, ειδικά σε περίεργες συναντήσεις με άλλους άγνωστους σκύλους. Αν έχεις κάποιο πρόβλημα στο μέλλον, ευχαρίστως να ξαναβοηθήσω(ουμε).
Για την συμπεριφορά, τί άλλο να σου πώ, μην αγχώνεσαι τόσο πολύ εσύ αφού ενδιαφέρεσαι και κάνεις το σωστό, ότι είναι να γίνει, θα γίνει, απλά μην αυταπατάσαι ότι θα είναι κανένα μαλτεζάκι... δεν σημαίνει ότι θα γίνει και πιράνχας, το άγχος πάντως δεν κάνει καλό, ειδικά σε περίεργες συναντήσεις με άλλους άγνωστους σκύλους. Αν έχεις κάποιο πρόβλημα στο μέλλον, ευχαρίστως να ξαναβοηθήσω(ουμε).
Ευχαριστώ...
.
Σας ευχαριστώ πολύ, για μια ακόμα φορά.
Θα ήθελα να κάνω μια διευκρίνηση στη φίλη "matilda", προκειμένου να καταλάβει καλύτερα, πως είναι η κατάσταση...
Δεν είναι ότι μας την πέφτουν τα άλλα σκυλιά...
Απλά, στο διάστημα των 20 μηνών, έχουν τύχει και δυο - τρεις περιπτώσεις..., οι οποίες όμως, είναι αρκετές, για να βγάλω συμπεράσματα, επειδή γνωρίζω πολύ καλά την συμπεριφορά του σκύλου μου γενικώτερα.
Αυτό το οποίο ανέφερες, βεβαίως θα μπορούσε να ισχύει, αλλά σε αυτήν την περίπτωση, θα ήταν το φαινόμενο πολύ συχνότερο, αν λάβουμε υπόψη μας μάλιστα, ότι πηγαίνουμε βόλτες και κατά συνέπεια, καθημερινά έρχεται σε επαφή με άλλα σκυλιά, άλλωτε λιγώτερα και άλλωτε περισσότερα...
.
.
Σας ευχαριστώ πολύ, για μια ακόμα φορά.
Θα ήθελα να κάνω μια διευκρίνηση στη φίλη "matilda", προκειμένου να καταλάβει καλύτερα, πως είναι η κατάσταση...
Δεν είναι ότι μας την πέφτουν τα άλλα σκυλιά...
Απλά, στο διάστημα των 20 μηνών, έχουν τύχει και δυο - τρεις περιπτώσεις..., οι οποίες όμως, είναι αρκετές, για να βγάλω συμπεράσματα, επειδή γνωρίζω πολύ καλά την συμπεριφορά του σκύλου μου γενικώτερα.
Αυτό το οποίο ανέφερες, βεβαίως θα μπορούσε να ισχύει, αλλά σε αυτήν την περίπτωση, θα ήταν το φαινόμενο πολύ συχνότερο, αν λάβουμε υπόψη μας μάλιστα, ότι πηγαίνουμε βόλτες και κατά συνέπεια, καθημερινά έρχεται σε επαφή με άλλα σκυλιά, άλλωτε λιγώτερα και άλλωτε περισσότερα...
.
