Καλησπέρα σας.
Αυτή είναι η Luna, μια Γαλλίδα 2 χρόνων, ενεργητική, έξυπνη, απαιτητική και ορισμένες φορές εκδικητική. Η αλήθεια είναι πως μεγάλωσε με πολύ αγάπη και φροντίδα που ίσως ήταν σε υπερβολικό βαθμό. Ξεκίνησε την ζωή της πολύ δύσκολα μιας και αγοράστηκε από ένα εκτροφείο που τελικά μάλλον έμπορος αποδείχτηκε, καθώς σαν κουτάβι ήρθε σε εμάς πιθανόν ούτε ενός μήνα ηλικίας, χωρίς να έχει θηλάσει, να τρώει κροκέτα σχεδόν χωρίς δοντια, αφυδατωμένη, αδυνατισμένη (650 γραμμάρια) γεμάτη σκουλήκια κάνοντας διάρροια ασταμάτητα όλη τη μερα. Τις πρώτες μέρες μας παρουσιασε αναιμια, έπαθε υπογλυκαιμικο σοκ και έπεσε σε κώμα για πολύ λίγο, ευτυχως την προλάβαμε. Τελικά "αναστήθηκε " γτ και εμείς αλλά και αυτή πιθανόν ήθελε πολύ να ζήσει...Εφαγε πολλές ενέσεις για να μπορέσει να συνέλθει και να καλυτερεύσει. Κλείνοντας 3 μήνες στη συνέχεια, έσπασε το μπροστινό πόδι, καθώς μαθαιναμε την βόλτα και από πολύ ενθουσιασμό έτρεξε σε σκαλιά και τα μέτρησε όλα μέχρι το τελευταίο. Αποτέλεσμα χειρουργείο, βίδα στο πόδι και ξανά χειρουργείο για αφαίρεση βίδας. Στον χρόνο πάνω, εμφάνισε δερματική αλλεργία από την οποία ταλαιπωρουμαστε ακόμα και δεν έχουμε βγάλει άκρη. Κατά τα άλλα περνάμε καλά, παίζουμε, χαιρόμαστε και δεν το βάζουμε κάτω.
Αυτή είναι η Luna, μια Γαλλίδα 2 χρόνων, ενεργητική, έξυπνη, απαιτητική και ορισμένες φορές εκδικητική. Η αλήθεια είναι πως μεγάλωσε με πολύ αγάπη και φροντίδα που ίσως ήταν σε υπερβολικό βαθμό. Ξεκίνησε την ζωή της πολύ δύσκολα μιας και αγοράστηκε από ένα εκτροφείο που τελικά μάλλον έμπορος αποδείχτηκε, καθώς σαν κουτάβι ήρθε σε εμάς πιθανόν ούτε ενός μήνα ηλικίας, χωρίς να έχει θηλάσει, να τρώει κροκέτα σχεδόν χωρίς δοντια, αφυδατωμένη, αδυνατισμένη (650 γραμμάρια) γεμάτη σκουλήκια κάνοντας διάρροια ασταμάτητα όλη τη μερα. Τις πρώτες μέρες μας παρουσιασε αναιμια, έπαθε υπογλυκαιμικο σοκ και έπεσε σε κώμα για πολύ λίγο, ευτυχως την προλάβαμε. Τελικά "αναστήθηκε " γτ και εμείς αλλά και αυτή πιθανόν ήθελε πολύ να ζήσει...Εφαγε πολλές ενέσεις για να μπορέσει να συνέλθει και να καλυτερεύσει. Κλείνοντας 3 μήνες στη συνέχεια, έσπασε το μπροστινό πόδι, καθώς μαθαιναμε την βόλτα και από πολύ ενθουσιασμό έτρεξε σε σκαλιά και τα μέτρησε όλα μέχρι το τελευταίο. Αποτέλεσμα χειρουργείο, βίδα στο πόδι και ξανά χειρουργείο για αφαίρεση βίδας. Στον χρόνο πάνω, εμφάνισε δερματική αλλεργία από την οποία ταλαιπωρουμαστε ακόμα και δεν έχουμε βγάλει άκρη. Κατά τα άλλα περνάμε καλά, παίζουμε, χαιρόμαστε και δεν το βάζουμε κάτω.
