Tα καμώματα του γκρεμλιν....!

Απο την πρωτη στιγμή που ο μικρος Batman (παρατσουκλι γκρεμλιν) μπήκε στη ζωή μου διέκρινα εκτος απο μια φοβερή λαιμαργία και μια διάθεση για σκανταλιές. Καταρχας ο τρόπος που μπήκε στο νέο σπίτι του, ολοι ελεγαν τα κουτάβια φοβούνται τη πρώτη μέρα, θα είναι λιγο μαζεμένο, δώσε του χρόνο κ.τ.λ Ο κύριος μπήκε μέσα, κατευθύνθηκε στη κουζίνα, έκατσε μπροστά φούρνο και γαυγιζε ζητώντας φαι. Γενικότερα είναι ατρόμητος και ζωηρούλης.

Σήμερα όμως έκανε το απίστευτο! Βγήκα κυρία έξω στο μπαλκόνι να πλύνω το χαλάκι που αυτός είχε ξεράσει! Χαζευα αμέριμνη και επειδη ο κύριος γαυγιζε έκλεισα και την πόρτα. Μετά απο κανα 20λεπτο και εφόσον η βεράντα έχει μετατραπεί σε λίμνη πάω να μπω μέσα και η πόρτα να μην ανοίγει....Παγωμάρα και στη συνέχεια το μυαλό μου αρχίζει να περνει στροφες...Ναι το κάθαρμα, πηδώντας στη μπαλκονόπορτα για να μου ζητήσει να του ανοίξω σημάδεψε απο τα 4.000 τεραγωνικά εκατοστά της πόρτας το μοναδικό που θα μπορούσε να με κλειδώσει, την ασφάλεια !Κινητό δεν είχα έξω , φωναξα ένα περαστικό, κάλεσε την αδερφή μου που έχει κλειδιά και ευτυχώς μετα απο 1.30 ώρα είμαι πλέον εδω και γράφω.....Περιττό να πω οτι αυτη την 1.30 ώρα που ήμουν εξω χωρίς καφε , τσιγαρα και ούτε καν μια στεγνη καρέκλα να κάτσω ο κύριος απο την άλλη μεριά της τζαμαρίας είχε διαολιστεί να ξεσκίσει ενα μπουκάλι εμφιαλωμένο νερό! Λετε να ήταν οργανωμένο το κόλπο?

Αφού δεν κατουριόσουν ή δεν είχες ανοιχτό κανά σίδερο, κανά μάτι, κανά θερμοσίφουνα, πάλι καλά να λες

Οντως. Και τρόμαξα και μόνο στη σκέψη τι θα γινόταν αν έμενα στον 5ο ή ηταν βράδυ, ή ακόμα χειρότερα δεκαπενταυγουστος στην Αθήνα. Τα κοκαλά μου θα βρίσκαν στο μπαλκόνι! Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο ψήλωσε το γκρεμλιν ! Το πάθημα έγινε μάθημα.

Αφου μάθαμε να κλειδώνουμε πόρτες και την καλή μας μαμά απέξω σήμερα αποφασίσαμε να μάθουμε να τις ανοίγουμε.... Αλλα όχι τις κλασσικές πόρτες, τι νόημα έχει. Εκανα κάποιες δουλειές στο σπίτι, απο τη κατηγορία που το γκρέμλιν παθαίνει αμόκ, πχ σκούπα το αγαπημένο του θήραμα και παραδόξως δεν είχε εμφανιστεί. Πολυ ησυχία, ύποπτη. Τον αναζητώ στο καναπεδάκι πουθενά. Ξαφνικά βλέπω φώς να έρχεται απο τη μεριά του ψυγείου. Το μικρό γκρέμλιν είχε χώσει τη μουσούδα του, είχε ανοίξει την πόρτα και έγλυφε μανιωδώς το εξωτερικό ενος μπουκαλιού κέτσαπ.
Το άνοιγμα του ψυγείου σε συνδιασμό με το γεγονός οτι πλέον φτάνει το νεροχύτη και γλύφει τα άπλυτα και πλυμμένα πιάτα όταν δε τον κοιτάω και τα μάτια και κουμπιά της κουζίνας με έβαλαν στη σκέψη να αποκλείσω κάπως τον χώρο, με κάποια φτηνή κατασκευή. Ευελπιστώ επίσης οτι θα γλιτώσω και απο διαμαρτυρίες τύπου γαυγίζω μπροστά απο τη κουζίνα καθε 20 λεπτά μπας και μου δώσεις φαι. Σημειωτέον είναι ενιαίος χώρος με το σαλόνι και δεν υπάρχει άλλος χώρος για να κάθεται το γκρεμλιν. Το άνοιγμα που πρέπει να αποκλείσω είναι περίπου 2.5 μκαι θέλω κάτι να βγαίνει οταν θα έρχεται κόσμος στο σπίτι. Σκεφτηκα μια τέτοια πέργκολα που γίνεται ακορντεόν και μαζέυεται σε μια γωνίτσα. Λέτε να αντέξει? Το έχει δοκιμάσει κανείς?

Εχω βάλει εγώ κανά-δυό τέτοιες, για παρόμοιους λόγους.
Αν είμαι στο σπίτι, δεν τίθεται θέμα, παράκαμψής τους.
Αν δεν είμαι, είναι ρίσκο. Αναλόγως το κίνητρο, στην απέναντι μεριά.
Δοκίμασέ το όμως. Δεν έχεις κάτι να χάσεις και ποτέ δεν ξέρεις.
Οταν λείπεις βέβαια από το σπίτι, φρονιμότερο θα ήταν, να λάβεις πιο συμπαγή μέτρα, όπως κλείδωμα ενδιάμεσης πόρτας πχ.

Ωραια. Δυστυχως το σπιτι ειναι 40 τ.μ και δεν υπαρχει ενδιαμεση πορτα, ουτε καν τοιχος να χωριζει κουζινα σαλονι. Υπαρχει ενα πασο υψους 1 μέτρο και το σκεφτομαι ως συνεχεια αυτου. Γενικα λείπω λίγες ώρες, καθώς εχω εδρα εδω και δουλευω απο εδώ, που συνηθως απλα κοιμάται. Θα παρατηρησω την αντιδραση του ενω ειμαι εδω και εννοειται θα προσπαθησω να εκμηδενισω τα κίνητρα, βασικα ενα ειναι το κίνητρο, δεν θα αφησω ποτε φαγητο στην αντιπερα οχθη.

Καλή τύχη, στη θέση σου δεν θα ήμουν αισιόδοξη. ίσως πρέπει να αρχίσεις εκπαίδευση για crate, αυτός όπως το πάει την επόμενη φορά θα βάλει να μαγειρέψει κιόλας (και όχι,αν και φτάνει σιγά μη πλύνει τα πιάτα...)

Όταν σου ξανακάνει κάτι τέτοιο χωρίς εντάσεις βούτημα από το αυτί, αυστηρό ΜΗ εντολή εκείνη την ώρα και καπάκι τον βγάζεις μπαλκόνι για κανένα 10-20 λεπτο(ανάλογα τον σκύλο) δέμενο χωρίς καμία οπτικοακουστική επαφή μεταξύ σας.
Αν μετά από 2-3 φορές αυτός δεν τον νοιάζει και κάνει πάλι τα ίδια να ξέρεις ότι σε έχει γραμμένη και πρέπει να δουλέψεις γενικά την σχέση σκύλος / χειριστής.

Ειναι 4.5 μηνων. Εννοειται με το μη φευγει, αλλα δεν εχω την απαιτηση να ακούει τέλεια και να μη προσπαθησει να κανει σκανταλια οταν γυριζω τη πλατη. Το να μη πηγαινει σε αυτους τους χωρους το θελω για θεματα υγειινης γενικοτερα και τυχον ατυχήματος με τις ηλεκτρικες συσκευες. Προληπτικα δηλαδη για να ειμαι σιγουρη.

Άκυρο. 4,5 είναι πολύ μικρό. Δεν καταλαβαίνει καλά καλά.
Ξεκίνα λοιπόν να βάζεις όρια.

Λέτε να μπαίνουμε στην εφηβεία? Απο τώρα? Σημερα σήκωσε πόδι και σημάδεψε 2-3 φορές. (μη γελάστ Και εχει αρχίσει και παράξενες συμπεριφορές. Προχθές έπαιζε με έναν φίλο του 9 μηνών και προσπάθησε να τον καβαλήσει 4-5 φορές, εγω τον απέτρεψα. Επίσης πριν 2-3 μέρες ενω συναντήσαμε ενα σκυλάκι 10 μηνών που γενικά κάνουμε χαρές, σηκώθηκε το άλλο πάνω μου και στηρίχτηκε και μπήκε μπροστά και του γαυγισε σε στύλ μη μας καβαλήσεις και τη μανα...(η φοβήθηκε μη πάρει τις λιχουδιές του, πιο πιθανό αυτό ) . Μολις ακούει θόρυβο τη νύχτα ή τη μέρα απέξω σηκώνεται σε στάση τεντωμένος , κάγκελο, συχνά το ενα πόδι σηκωμένο σαν pointer στο κυνήγι και αφουγκράζεται για 1-2 λεπτά, ευτυχώς γαυγίζει μόνο αν κάποιος βάλει τα κλειδιά στη πόρτα. Γίνεται αντράκι και προσέχει και τη μαμά του? Συμφωνα με αυτα που διαβάζω στην εφηβεία θα αρχίσει να μου σπάει τα @[email protected], να μην ακούει κ..τ.λ. ? Γίνεται να ξαναγίνει 2 μηνών και 3 κιλάκια????

Οτι το γκρέμλιν είναι απο τα πιο λαίμαργα άν όχι το πιο λαίμαργο σκυλί που έχω δει στη ζωή μου είναι βέβαιο...Τον εχω δει να καταβροχθίζει μούρα που πέφταν απο τα δέντρα στον αέρα! Κατα κάποιο τρόπο είναι η "θεία δίκη" καθώς χαρακτηρίζομαι απο την ίδια εντονη λαιμαργία, ξέρετε ειμαι αυτη που θα παρει την πρώτη και τελυταια μπουκιά στο τραπέζι και δε θα πει ποτέ οχι σε φαγητό. Σήμερα έκανα δουλειές στη κουζίνα και ως συνήθως το γατάκι ήταν στο μπάνιο για λόγους ασφαλείας και το γκρεμλιν εδω γυρω....Τοποθετώ μια κατσαρόλα στο μάτι και το γκρέμλιν πουθενά, πολύ ύποπτο, αυτος μολις αρχίζει μαγείρεμα δίνει το παρόν.. Ακουω χρατς χρουτς απο το μπάνιο και σκέφτομαι τα χειρότερα, οτι μπήκε μέσα και έκανε κακό στο γατί, οι τύψεις εχουν αρχίσει να με γεμίζουν, φτιάχνω εικόνες σπλατερ στο μυαλό μου..... Όντως το γκρεμλιν είχε μπεί στο μπάνιο, δεν είχα κλείσει καλά την πόρτα...Με τρόμο αν θα βρω το γατί ζωντανό μπαίνω μέσα και τι να δω...Το γατί αραχτό πάνω στο καλάθι απλύτων και ο μικρός να κρέμεται ο μισός μέσα στη μπανιέρα που τοποθετώ τα μπολάκια του γατιού και ο μισός έξω, τα πόδια στον αέρα και να τρώει μανιωδώς τη μια χουφτίτσα κροκέτες της γάτας.

Το κανα εικονα κ λιγο έκλαψα η αλήθεια ειναι!

Εχεις δει ποτέ σκυλι σκασμενο να ξερναει για να κανει χώρο να φαει κάτι ακόμη,να καταβροχθιζει αυτο το κάτι ακόμη,κ μετα να τρωει κ το ξερατο του?
Level : Ultimate supreme master glutton!

Πως περνάμε την μισή ημέρα μας......Οποτε μαγειρευω, μετά το μαγείρεμα, οποτε ξυπνήσει, όποτε απλά το θυμηθεί...... Εν τω μεταξυ εχουμε κορμάρα παρολα αυτα

To γκρεμλιν τελικα ανοιγει την πορτα , το ξαναπιασα στη πραξη το γελοιο, λαιμαργο, φαταουλα κουταβι του σατανα με την ουρα ποντικου....

Μη πέσει κραξιμο παρακαλώ..... Το γκρεμλιν και η γατα δε συμβιβαζονται με τιποτα, το γατι τρωει συνεχες πεσιμο για σαλιωμα και σβερκωμα απο το γκρεμλιν. Επειδη το λυπηθηκα να μενει μοναχο στο μπανιο του και χτες που το εβγαλα στη βεραντα σκαρφαλωσε και επεσε (ευτυχως στον αποκατω οροφο) εφτιαξα ενα παρκο διημερευσης εις την βεραντα διαστασεων 240 Χ 240 Χ 140 μεχρι να αποκτησω διχτυα την δευτερα..... το γατι φαινεται να νιωθει ανετα πλεον....Λετε να φαω κανα προστιμο για αυθαιρετες κατασκευες ή παρανομη κατασκήνωση? Μη γελαστε παρακαλω....

Εφευρετικο. Της σιτας της δίνω 3 μέρες το πολύ (οριακά θα προλάβεις τη Δευτέρα)! Πρόστιμο δεν κινδυνεύεις, τη σκηνή βέβαια ελπίζω να μη τη κλάψεις...

'Οποιος καλός άνθρωπος θέλει ας κοινοποιήσει το γατάκι καθως δε βλεπω πιθανή τη συμβίωση...Το γκρεμλιν αποφάσισε οτι δεν είναι καλοδεχούμενο στο κύριο δωμάτιο και φροντίζει να μου σπάσει τα νευρα μόλις εμφανίζεται το γατί. Το οποίο γατί επίσης δε προλαβαίνει να φάει γιατι οπου και να τοποθετήσω το φαι το γκρεμλιν καραδοκεί και βρίσκει τρόπους να φτάσει. Το ίδιο συμβαίνει και με την αμμολεκάνη αφου το γκρεμλιν αποφάσισε οτι τα γατοσκατουλάκια είναι εκλεχτός μεζές. Επιπλέον πιστευω οτι η γάτα δε με συμπαθεί ιδιαίτερα και δεν της αρεσει εδω, ούτε της αρεσει το γκρεμλιν, γι αυτο δοκίμασε να αποδράσει.

H αγγελία για fb ΕΔΩ. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Μετα απο 3 μήνες και 3 εβδομάδες συγκατοίκησης με το γκρέμλιν κατάφερα για πρώτη φορά να φαω 2 πιάτα φαγητό χωρίς να ακούσω γαβ. Το τέρας κύκλωσε 2 φορές το τραπέζι και απλα κάθισε διπλα... Δε το πιστευα! Απο τη συγκίνηση δάκρυσα (μπορεί να εφταιγε και ο ενας τόνος πιπέρι). Τωρα ειμαι πλεον βεβαιη οτι ολα σε αυτη τη ζωη ειναι εφικτα