Αυτη δεν έχει ακόμα καροτσάκι αλλα θα σου πω απο την περσινη μου εμπειρια.
Γενικά δε το βάζεις πάνω στο καροτσάκι και τρέχει, θελει σταδιακά να μάθει το σώμα. πχ στην αρχη θυμαμαι μου είχαν πει το πολυ 2-3 20λεπτα την ημέρα. Φανταζομαι πιο μετα μπορείς και μεγαλύτερες βολτες αλλα γενικα δεν είναι κάτι που το φοράει ολη μέρα ο σκύλος σαν δευτερο δερμα. Σκέψου οτι ολη η δύναμη πέφτει στα μπροστινά πόδια και τα επιβαρύνεις.
Τωρα το οσον αφορα την τουαλέτα είναι και θέμα λειτουργίας της κύστης, δηλαδη γενικότερης κατάστασης του ΄ζωου. Η μικρη πέρσι η Hope δεν είχε ελεγχομενη κύστη, δηλαδη τα εκανε οποτε της ερχοταν παντού. Αυτη την βγάζω τωρα βεράντα μολις ξυπνησω και άλλες ωρες, σχετικά κρατιέται αλλα ατυχήματα θα υπάρξουν. Τουλάχιστον δεν λερωνει στο κρεβάτι της και δεν χρειάζεται πάνα ολημερίς.
Γενικα δε ξερω κατα πόσο είναι ευκολο ενα σκυλι με αναπηρία να τα κάνει αποκλειστικα εξω, για παραδειγμα περσι παρατηρησα οτι μολις φορας το καροτσακι πιέζεται η κύστη τους και αν εχουν μεσα... τους φευγουν. Για τα κακακια ανετα γίνεται.
Τωρα για το παιχνίδι/επαφες με το καροτσάκι μπορουν ανετα να τρεξουν σε παρκο κτλ. Φυσικα επαφες με την ιδια και μεγαλύτερη προσοχη που δινω και στον δικο μου, δηλαδη επαφες μονο με γνωστα "αρνακια" ζωάκια.
Με τον Μπατμαν δεν εχω θεμα μεσα στο σπίτι, τον γνωρίζω, ειναι δοκιμασμένος με πολλα ζωα τον εμπιστευομαι μαζι της και οταν λείπω (κατασκοπευ κιολας απο την καμερα). Ακομα και οταν παθαίνει ζουμις και χοροπηδα σαν μανιακος θα κοπανιεται μεν αλλα παραδοξως θα κανει ακροβατικα ωστε να μη χτυπησει γατι/σκυλι.
