Yorkshire Terrier παλαιές φωτογραφίες
- Thread starter Yorkaddict
- Ημερομηνία δημιουργίας
Κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1860, οι εκθέσεις σκύλων γίνονταν όλο και πιο συχνά και ήταν αντικείμενο αυξημένων αντιπαραθεσεων, ειδικά όσον αφορά τους κριτές και το πώς έκριναν.
Χαρακτηριστικά αναφέρεται στην "Field: The Country Gentleman's Newspaper" το 1863:
"... το κακό είναι πως δεν υπάρχουν προκαθορισμενοι κανόνες που να ισχυουν για όλους τους σκυλους, με αποτέλεσμα οι εκθέτες να είναι στο έλεος των κριτών, οι οποίοι με την σειρά τους δεν επιλέγονται πριν την δηλωση των συμμετοχών."
Προτάθηκε να σχηματιστούν επιτροπές για να φτιάξουν πρότυπα με σύστημα βαθμολογίας για την ανάδειξη των νικητών.
Εκδότης της Field ήταν ο John Henry Walsh, (που αργότερα χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο "Stonehenge") ο οποίος ήταν αρχικά αντίθετος στην δημιουργία προτύπων φοβούμενος πως θα μπορούσε να οδηγήσει σε inbreeding.
Το 1864 όμως πείστηκε πως η δημιουργία προτύπων για την επικύρωση των κριτών, ήταν ο μόνος πρακτικός τρόπος ώστε να λυθεί το πρόβλημα των αμφιλεγομενων κρίσεων στις εκθέσεις.
Το 1865, ο ίδιος πρότεινε το πρώτο τέτοιο πρότυπο για Pointer στην εφημερίδα του, βασιζόμενο σε έναν νικητή της εποχής ονόματι Major. Την επόμενη εβδομάδα έδωσε το πρότυπο για Gordon Setters.
Τους μηνες που ακολούθησαν προτάθηκαν κι αλλα πρότυπα στην εφημερίδα του.
Τον Ιούνιο του 1867, με το ψευδώνυμο "Stonehenge" εξεδωσε την πρώτη έκδοση του βιβλίου με τίτλο "The Dogs of the British Islands".
Σε αυτό το βιβλίο έχει συγκεντρώσει μαζί όλα τα πρότυπα ως σημείο αναφοράς για εκτροφεις και κριτές της εποχής.
Αυτό το πολύ σημαντικό έργο και η χρήση προτυπων και βαθμολογίας για τις κρίσεις στις εκθέσεις, οδήγησαν στην σύγχρονη αντίληψη για τις φυλές σκύλων.
Το εξώφυλλο του βιβλίου απεικονίζει 4 τύπους τεριε της εποχής.
Χαρακτηριστικά αναφέρεται στην "Field: The Country Gentleman's Newspaper" το 1863:
"... το κακό είναι πως δεν υπάρχουν προκαθορισμενοι κανόνες που να ισχυουν για όλους τους σκυλους, με αποτέλεσμα οι εκθέτες να είναι στο έλεος των κριτών, οι οποίοι με την σειρά τους δεν επιλέγονται πριν την δηλωση των συμμετοχών."
Προτάθηκε να σχηματιστούν επιτροπές για να φτιάξουν πρότυπα με σύστημα βαθμολογίας για την ανάδειξη των νικητών.
Εκδότης της Field ήταν ο John Henry Walsh, (που αργότερα χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο "Stonehenge") ο οποίος ήταν αρχικά αντίθετος στην δημιουργία προτύπων φοβούμενος πως θα μπορούσε να οδηγήσει σε inbreeding.
Το 1864 όμως πείστηκε πως η δημιουργία προτύπων για την επικύρωση των κριτών, ήταν ο μόνος πρακτικός τρόπος ώστε να λυθεί το πρόβλημα των αμφιλεγομενων κρίσεων στις εκθέσεις.
Το 1865, ο ίδιος πρότεινε το πρώτο τέτοιο πρότυπο για Pointer στην εφημερίδα του, βασιζόμενο σε έναν νικητή της εποχής ονόματι Major. Την επόμενη εβδομάδα έδωσε το πρότυπο για Gordon Setters.
Τους μηνες που ακολούθησαν προτάθηκαν κι αλλα πρότυπα στην εφημερίδα του.
Τον Ιούνιο του 1867, με το ψευδώνυμο "Stonehenge" εξεδωσε την πρώτη έκδοση του βιβλίου με τίτλο "The Dogs of the British Islands".
Σε αυτό το βιβλίο έχει συγκεντρώσει μαζί όλα τα πρότυπα ως σημείο αναφοράς για εκτροφεις και κριτές της εποχής.
Αυτό το πολύ σημαντικό έργο και η χρήση προτυπων και βαθμολογίας για τις κρίσεις στις εκθέσεις, οδήγησαν στην σύγχρονη αντίληψη για τις φυλές σκύλων.
Το εξώφυλλο του βιβλίου απεικονίζει 4 τύπους τεριε της εποχής.
Last edited:
Στις αρχές της δεκαετίας του 1870 πέρα από τις μικρές τοπικές "εκθέσεις" σκύλων, άρχισαν σταδιακά να διοργανώνονται οι μεγάλες εκθέσεις στο Λονδίνο, στο Μπέρμιγχαμ και στο Μάντσεστερ με διοργανωτές το National Dog Club και National Canine Society.
Εξακολουθούσαν οι διαφωνίες για τους κριτές, τη μορφή των εκθέσεων, και την εφαρμογή των προτύπων.
Αν μελετήσει κανείς το 1ο Studbook του KC και τις συμμετοχές τα πρώτα εκείνα χρόνια των εκθέσεων (των μεγάλων εκθέσεων που αναφέρονται) θα διαπιστώσει μια τεράστια ανομοιογενεια στις φυλές που παρουσιάζονται - τουλάχιστον στα τεριε.
Βλέπεις τον ίδιο σκύλο να παίρνει μέρος σε κάθε έκθεση και σε άλλη "φυλή".
Ο ίδιος τύπος σκύλων δηλαδή μπορεί να πάρει μέρος αλλοτε ως Scotch Terrier, άλλοτε ως Toy, άλλοτε ως blue scotch, άλλοτε ως Broken-haired.
Σταδιακά φαίνεται πως όλα παίρνουν τον δρόμο τους.
Κάποιοι τύποι σκύλων δημιουργούν μια νέα φυλή, άλλοι τύποι σκύλων ενσωματονονται σε ήδη υπάρχουσες φυλές, άλλοι τύποι σκύλων χάνονται για πάντα.
Υπήρχε τότε μια διαφορά ανάμεσα στους κυρίους της ανώτερης τάξης που είχαν και έδειχναν σκύλους και τους λάτρεις των σκύλων που ανήκαν στην μεσαία - κατώτερη τάξη. Σε κάποιες εκθέσεις εκείνης της περιόδου επέτρεπαν την είσοδο στην εργατική τάξη σε ξεχωριστές μέρες. Σε άλλες πάλι εφαρμοζαν υψηλό κόστος συμμετοχής ώστε να αποτρέψουν την συμμετοχή εκθετών με χαμηλό εισόδημα.
Την ίδια ώρα εξακολουθούσαν να δίνουν έμφαση οι κρίσεις να γίνονται από μια ομάδα προνομιούχας ελίτ.
Τον Απρίλιο του 1873 δημιουργήθηκε το Kennel Club και ξεκίνησε να εγγραφει μέλη. Επρόκειτο για μια Λέσχη Κυρίων που απευθύνονταν σε όσους είχαν τα μέσα δημιουργίας και διατήρησης κυνοτροφειων.
Η πρώτη έκθεση που έγινε υπό την αιγίδα του KC έγινε τον Ιούνιο του 1873 στο Crystal Palace
Η κριτική συνεχίστηκε με πολλά παράπονα για τα μέλη του KC που σαν κριτές, εδιναν βραβεία ο ένας στον άλλον.
Ομολογουμένως δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή αρχή για το Kennel Club.
Στον παρακάτω πίνακα του George Earl του 1872 βλέπετε πορτραίτα κάποιων σκύλων εκείνης της περιόδου.
Πάνω αριστερά είναι ο Huddersfield Ben ο σπουδαιότερος σκύλος της φυλής των γιορκιων διότι πέρασε τις αρετές του στις επόμενες γενιές και σημάδεψε με αυτές την φυλή.
Το Italian Greyhound είναι η Molley του κυριου McDonald.
Το Blenheim Spaniel, είναι ο Charlie του κου Dawes.
Το Pomeranian είναι ο Tiger του κου Cooper.
Το King Charles είναι ο Hylas του κου Garwood
Ο συγκεκριμένος πίνακας αγοράστηκε σε δημοπρασία το 2003 από το Kennel Club.
Εξακολουθούσαν οι διαφωνίες για τους κριτές, τη μορφή των εκθέσεων, και την εφαρμογή των προτύπων.
Αν μελετήσει κανείς το 1ο Studbook του KC και τις συμμετοχές τα πρώτα εκείνα χρόνια των εκθέσεων (των μεγάλων εκθέσεων που αναφέρονται) θα διαπιστώσει μια τεράστια ανομοιογενεια στις φυλές που παρουσιάζονται - τουλάχιστον στα τεριε.
Βλέπεις τον ίδιο σκύλο να παίρνει μέρος σε κάθε έκθεση και σε άλλη "φυλή".
Ο ίδιος τύπος σκύλων δηλαδή μπορεί να πάρει μέρος αλλοτε ως Scotch Terrier, άλλοτε ως Toy, άλλοτε ως blue scotch, άλλοτε ως Broken-haired.
Σταδιακά φαίνεται πως όλα παίρνουν τον δρόμο τους.
Κάποιοι τύποι σκύλων δημιουργούν μια νέα φυλή, άλλοι τύποι σκύλων ενσωματονονται σε ήδη υπάρχουσες φυλές, άλλοι τύποι σκύλων χάνονται για πάντα.
Υπήρχε τότε μια διαφορά ανάμεσα στους κυρίους της ανώτερης τάξης που είχαν και έδειχναν σκύλους και τους λάτρεις των σκύλων που ανήκαν στην μεσαία - κατώτερη τάξη. Σε κάποιες εκθέσεις εκείνης της περιόδου επέτρεπαν την είσοδο στην εργατική τάξη σε ξεχωριστές μέρες. Σε άλλες πάλι εφαρμοζαν υψηλό κόστος συμμετοχής ώστε να αποτρέψουν την συμμετοχή εκθετών με χαμηλό εισόδημα.
Την ίδια ώρα εξακολουθούσαν να δίνουν έμφαση οι κρίσεις να γίνονται από μια ομάδα προνομιούχας ελίτ.
Τον Απρίλιο του 1873 δημιουργήθηκε το Kennel Club και ξεκίνησε να εγγραφει μέλη. Επρόκειτο για μια Λέσχη Κυρίων που απευθύνονταν σε όσους είχαν τα μέσα δημιουργίας και διατήρησης κυνοτροφειων.
Η πρώτη έκθεση που έγινε υπό την αιγίδα του KC έγινε τον Ιούνιο του 1873 στο Crystal Palace
Η κριτική συνεχίστηκε με πολλά παράπονα για τα μέλη του KC που σαν κριτές, εδιναν βραβεία ο ένας στον άλλον.
Ομολογουμένως δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή αρχή για το Kennel Club.
Στον παρακάτω πίνακα του George Earl του 1872 βλέπετε πορτραίτα κάποιων σκύλων εκείνης της περιόδου.
Πάνω αριστερά είναι ο Huddersfield Ben ο σπουδαιότερος σκύλος της φυλής των γιορκιων διότι πέρασε τις αρετές του στις επόμενες γενιές και σημάδεψε με αυτές την φυλή.
Το Italian Greyhound είναι η Molley του κυριου McDonald.
Το Blenheim Spaniel, είναι ο Charlie του κου Dawes.
Το Pomeranian είναι ο Tiger του κου Cooper.
Το King Charles είναι ο Hylas του κου Garwood
Ο συγκεκριμένος πίνακας αγοράστηκε σε δημοπρασία το 2003 από το Kennel Club.
