Γεια σε ολους!
Οπως ειπα και στο ποστ που συστηθηκαμε, η ιστορια του Μάι ειναι ολιγον τι θλιβερη..
Αν εχετε ορεξη & καλη διαθεση, διαβαστε:
Ολα ξεκινησαν τον Ιουνιο του 2014, σ'ενα μερος κοντα στο Ξυλοκαστρο..Ειχα παει διακοπες και σκοπευα να μεινω περιπου 2 και κατι μηνες. Μια απ'αυτες τις μερες, ενω περπατουσα, ειδα μια ομορφη & αρκετα μεγαλοσωμη σκυλα να περιπλανιεται μεσα σε μια παρατημενη οικοδομη. Καταλαβα πως ηταν αδεσποτη και νεοφερμενη, αφου ποτε δεν την ειχα δει αλλη χρονια στις διακοπες μου. Απο τον γειτονα μου πληροφορηθηκα πως ειχε εμφανισθει απ'τις αρχες Απριλη μαζι με τα κουταβακια της & απο τοτε, τριγυριζει στην γειτονια προσπαθωντας να βρει τροφη για την ιδια & τα μωρα της. Οι μονοι που προσφερονταν να την ταϊσουν ηταν ο συγκεκριμενος κυριος & ενα ηλικιωμενο ζευγαρι που εμεναν μονιμα στο χωριο, φιλοζωοι ανθρωποι και οι δυο τους. Η σκυλα ηταν απλησιαστη & εδειχνε παντοτε επιθετικοτητα σε περιπτωση που καποιος επιχειρουσε να ερθει κοντα & να την χαϊδεψει - πολλες φορες μαλιστα, προσποιουνταν πως θα μας δαγκωσει πραγματικα κιολας, μας καταδιωκε μακρια απ'τον χωρο που ειχε τα κουταβακια της. Λοιπον, με τις μερες, ενω την ταϊζα & την προσεχα, καταφερα εν τελει να την πλησιασω, να την χαϊδεψω ηρεμα & να την κανω να νιωσει σχετικη ανεση & ασφαλεια. Ηταν πολυ τρομαγμενη η κακομοιρη, παρα τις ψευτοαγριαδες της...Καθε πρωι, μπαιναμε μεσα και της αφηναμε στην σκια φρεσκο νερο & αρκετο φαγητο. Γενικα, ηταν καλοταϊσμενη, ειχε παντοτε φαϊ διαθεσιμο & ποτε δεν πεινασαν τα κουταβια της ως τοτε. Η κυρια απ'το ηλικιωμενο ζευγαρι μου ειπε πως πολυ καιρο περιφερεται & της αφηνε πολλους μηνες ενα μπολ γεματο ξηρα τροφη, ισα-ισα να περναει, να τρωει & να φευγει (αφου ετσι κι αλλιως δεν δεχοταν χαδια μεχρι πριν λιγους μηνες).
Ο χωρος που ειχε τα κουταβια της, ειναι μεχρι και σημερα, ενα εγκαταλειμμενο οικοπεδο - η αυλη για την ακριβεια - μιας μονοκατοικιας, η οποια ανηκει σε μια ''κυρια'' που την διατηρει ''τελεια'' (εξηγω στην συνεχεια προς τι τα ''...''
). Ειναι ενας ''κηπος'' ζωσμενος απο χορταρια & θαμνους στην αρχη, και ευτυχως πιο μεσα, ειχε χωρο να κινουνται. Τουλαχιστον, ηταν ενα αποκρημνο καταφυγιο για μια σκυλα που θελει να εχει τα κουταβια της στην ασφαλεια (αν και ειχε πολλες κατσαριδες & ποντικια
). Τελος παντων, εκει εμεναν τα κουταβια τα οποια δεν καθοντουσαν καλα-καλα ακομα να τα πιασουμε, γιατι φοβοντουσαν παρα πολυ (εκτος απο ενα, τον αρκουδακο μου, τον Κανελλο
). Ηταν στο συνολο 6 αρκουδομωρακια & με την μαμα τους 7....7 ομορφα σκυλακια σε κατασταση αναγκης..!
Να μην τα πολυλογω, η Ροξυ μας ειναι μεχρι σημερα ενα εκπληκτικο σκυλι, μια κουκλα, ευφυεστατη, καλος φυλακας & ιδιαιτερα χαδιαρα & υπακουη ομως....ειχε το ''κακο'' οτι κυνηγουσε τα σκυλια των περαστικων & αν τυχαινε, ψιλοαρπαζε κιολας...
Το θεωρουσε αυτο ως 'μεθοδο προστασιας των κουταβομωρων της'...και οχι τιποτα αλλο, μολις ξεπεταχτηκαν λιγο και αυτα, συμμετειχαν στο εργο ολα μαζι..Αυτο ειχε ως αποτελεσμα να υπαρχουν και οι 'δυσαρεστημενοι' της ολης υποθεσης, οι οποιοι οχι μονο στην κυριολεξια μας ζαλιζαν 'να αφησουμε τα σκυλια', 'να μην τα ταϊζουμε για να φυγουν' και αλλα πολλα τετοια, ερεθιζαν την σκυλα & την προκαλουσαν, ενω ηξεραν πως υπηρχε και αλλος τροπος...
Παρ'ολα αυτα, αφου τους προτειναμε λυσεις & δεν τις εφαρμοχαν, εμεις συνεχισαμε αναποσπαστοι την δραση μας..
Μια 'ομορφη' μερα λοιπον, εγω εφυγε για μια εβδομαδα περιπου στο Τολό Ναυπλίου, για camping. Οταν γυρισα, εμαθα τα μαντατα. Η ''κυρια'' & ιδιοκτητρια του οικοπεδου που ζουσαν τα σκυλακια ολο αυτο τον καιρο, 'ετυχε' να εμφανισθει κατα την απουσια μου & εγινε το μοιραιο...Ενα απογευμα του Ιουλιου, βρηκε τα σκυλια, τα αρπαξε απ'το σβερκο και αρχισε να τα πεταει βαναυσα πανω σε τοιχους, να τα χτυπαει αλυπητα με το λαστιχο του νερου, να τα βρεχει & ακομα να τα κλωτσαει στην μεση του κεντρικου δρομου.
Η κυρια που τα ταϊζε & ο γειτονας μου, τρελαθηκαν, δεν ηξεραν πως να την συγκρατησουν...μελημα τους εκεινη τη στιγμη ηταν να σωσουν τα ζωακια...Η ''κυρια'' δεν τα εκανε ολα αυτα μονη της φυσικα, αλλα ειχε συρει μαζι και ολη την κ@λοοικογενενεια- συζυγος, γιος, κορη & ξαδερφια (νομιζω) για να γινει σωστα το εργακι...Εφυγε με την απειλη ''Θα ερχομαι να τσεκαρω, αν τα ξαναβρω εδω, θα τα σκοτωσω..'' μου ειπαν...
Φυσικα και τα πηρα στο κρανιο πολυ ασχημα, τοσο ασχημα που νομιζα πως καλυτερα που δεν ημουν εκει, γιατι απο την επομενη μερα κιολας, θα περνουσα μαλαμα σε κελι του Κορυδαλλου κατηγορουμενη για φονους
Και πως ειχε εμφανισθει στην γειτονια η κυρα; Αυτη ποτε δεν ερχοταν, μια φορα στο εξαμηνο & αν, υποτιθεται για να ''καθαρισει'' τον κακο χαμο που γινοταν εκει μεσα...''Την πειραζαν τα κουταβια, ειναι βρωμικα & αρρωστα'' λεει...ομως για την μπουρδελοκαταστασταση εκει μεσα απο σκονη, χορτα, αραχνες, κατσαριδες, αρουραιους ουτε λόγος φυσικα!
Και επιστρεφοντας στο ερωτημα ''Πώς ειχε εμφανισθει;'' να 'μαστε στην απαντηση: Δεν σας συστησα, τον αξιοτιμο ''κυριο'' με τον οποιο μενουμε μεσοτοιχια, διπλα-διπλα....τυχη και αυτη....Ο θειος μου, ενας ανθρωπος απ'τους χειροτερους που εχουν υπαρξει ποτε & εχουν βεντουζαρει στο δερμα της ανθρωποτητας...αν και κανεις δεν μιλουσε ανοιχτα και δεν το παραδεχοταν, ολι γνωριζαν καλα πως αυτος βρηκε το τηλεφωνο της ''κυριας'' & την ειδοποιησε, αφου απ'την μερα που εμφανισθηκαν τα ζωακια, προσπαθουσε απαιλπισμενος να βρει συνενοχους για να πεταξουν φολες & να τα εξοντωσουν...Πρωτος υποψηφιος συνεργος, ηταν ο γειτονας μου, ο οποιος ως ιδιοκτητης υιοθετημενου σκυλου & φιλοζωος, αρνηθηκε κατηγορηματικα, ομως δεν τελειωσαμε εδω. Δευτεροι υποψηφιοι, το ηλικιωμενο ζευγαρι...αρνηθηκαν φυσικα, αφου μιλαμε για ανθρωπους που λατρευουν τα ζωα, φροντιζουν οσα αδεσποτα μπορουν & οπως μπορουν & εχουν οι ιδιοι τεσσερα σκυλακια & γατες...
Ετσι λοιπον, ο 75χρονος, σκ@τοψυχος γερος, εμεινε χωρις κανενα συνεργο, στα ορια νευρικης κρισης, αφου λεει ''Τον ενοχλουσαν τα σκυλια, εκαναν φασαρια & δεν μπορουσε να κοιμηθει...ηταν και εστια μολυνσης..''
Παρε-δωσε δεν εχουμε εδω και 3 χρονια περιπου & η τελικη μας συγκρουση, που ειναι και το αποκορυφωμα της ιστοριας, ηταν αναμενομενη. Οταν γυρισα, βρηκα τα κουταβια στο οικοπεδο ακριβως απεναντι μου, επισης εγκαταλειμμενο & η μονη μας επιλογη φιλοξενιας των ατυχων σκυλιων πλεον...Τα κλεισαμε για λιγο καιρο σε ενα δωματιο το οικοπεδο, το οποιο πριν χρονια, ηταν σταβλος γαϊδαρου
Ειχαν απογαλακτιστει πλεον & η Ροξυ δεν εδειχνε ενδιαφερον να πηδηξει πανω απ'την αυτοσχεδια μαντρουλα μας & να μπει στο δωματιο μαζι με τα μωρα της...καποια στιγμη ομως, αναγκαστηκαμε να τα αφησουμε ελευθερα μεσα στο χωραφι, γιατι μεγαλωσαν & γαβγιζαν, δεν αντεχαν πλεον τον περιορισμο. Στο μεταξυ, προσπαθουσαμε να τα κρατησουμε περιορισμενα εκει μεσα οσο γιντοταν, επισκευαζαμε τα χαλασμενα συρματα γυρω-γυρω με σανιδια, τουβλα & βαζαμε νεο συρματοπλεγμα, ομως με λιγο νυχια & λιγο δοντια, τα κατεστρεφαν παλι...ωσπου βγηκαν εξω μαζι με την μαμα τους & τριγυριζαν κατω απ'το σπιτι μου & λιγο παραπερα. Το - πλεον - χωραφι, κατοικουνταν παλια απο μια οικογενεια & τα δωματια ηταν ανοικτα & εντελως κατεστραμμενα δυστυχως, μεσ'την σκονη & την βρωμα..ομως τα σκυλακια ενιωθαν ασφαλεια να κοιμουνται εκει μεσα...
Αφου αφεθηκαν ελευθερα εξω, πλακωσαν ολοι....Κανανε τα ''εργα'' τους ολα μαζι, μανα & παιδια...δεν λεω, ειναι φοβιστικο & ενοχλητικο για εναν που προσπαθει να βγαλει βολτα τον σκυλο του, ομως κουβαλωντας κονταρια & απειλωντας με αυτα ή πεταγοντας πετρες, δεν γινοταν τιποτα....τους ελεγα ''παιδια, αν τα καλοπιασετε οπως πολλοι αλλοι & τα ταϊσετε λιγο, δεν θα συμπεριφερονται ετσι, δεν ειναι επιθετικα τα σκυλια, απλα νιωθουν εκτεθειμενα & ανασφαλη..''- που ομως προκοπη..; Ενω εβλεπαν πως αρκετος κοσμο δοκιμαζε αυτον τον τροπο & ηταν ολοι μια χαρα, ορισμενες γριες, γεροι κλπ. επεμεναν στις''μεθοδους'' τους αμεταπειστοι....ποση καφριλα πια σ'αυτη την χωρα;
Τελος παντων, πριν αναφερθω στο αποκορυφωμα, θα πω πως ο αξιοτιμος ''κυριος'' διπλα μου, συνεχιζε τα παραπονα, απειλουσε να καλεσει τον κληρονομο του απεναντι κτηματος για να τα διωξει & ενα σωρο αλλα....και ολα αυτα, τα ελεγε στον γειτονα μου & το ηλικιωμενο ζευγαρι, με τους οποιους διατηρει φιλικες σχεσεις εδω και χρονια & επειδη προφανως εχουν υποχρεωση απεναντι του για τον οποιο λογο, προσπαθουσαν αν τον καθησυχασουν για να μην κανει οποιαδηποτε κινηση εναντιον των σκυλιων...
Και να 'μαστε παλι. Αυγουστος πια, ημ/νια ακριβως δεν θυμαμαι. Ενα απ'τα παιδακια που παιζουν καθε απογευμα στον δρομο & ταϊζουν επισης τα σκυλακια (ξεχασα να τους αναφερω, συγγνωμη
) μου χτυπαει την πορτα & με ενημερωνει πως τα σκυλακια προσπαθησαν να βγουν απ'το χωραφι - στο οποιο περνουσαν μονο τα μεσημερια τους πλεον, λογω σκιας μεσα στα δωματιακια - και ο ''κυριος'' εβγαινε με ενα τεραστιο μπαστουνι το οποιο κοπανουσε πανω στην περιφραξη για να τα διωξει μεσα.
Αμεσως ντυθηκα & πηρα φαϊ διασχιζοντας επιδεικτικα το χωραφι για να ταϊσω λιγο πιο μεσα, στην σκια των δεντρων, οπως συνηθως. Με ακολουθησαν χαρουμενες οι ψυχουλες μου....Τα ταϊσα & προχωρησα εξω.
Μολις πηγαν να βγουν και οι τριχομπαλιτσες που παντοτε με ακολουθουσαν στην σειρα, βγαινει εξω ο κλογερος με το ιδιο μπαστουνι επιχειρωντας να τα χτυπησει. Καποια τα πετυχε, ετρεξαν απ'τον τρομο ολα μαζι πισω στο χωραφι, τσιριζοντας. Του ''την πεσαμε'' ολοι μαζι, εγω, τα παιδια, και ο πατερας μου (ο οποιος ειχε ερθει να με επισκεφτει) τρελαθηκε απ'τα νευρα του. Ηταν στιγμες ανταλλαγης ασχημων βωμολοχιων- ενα παιδακι του φωναξε ''Ρε, τι κανεις εκει;'' οταν επιχειρησε να κοπανησει βαναυσα τα σκυλακια & εκεινος γυρισε αμεσως να επιτεθει και το παιδακι, προκαλωντας και τον πατερα μου που βρισκοταν στο μπαλκονι. Και τοτε εγινε το μοιραιο.....Κατεβηκε κατω ο πατερας μου εξαλλος, με σκοπο να τον απειλησει απο κοντα, ομως ο ''κυριος'' που ειχε χωθει στο σπιτακι του, σηκωσε το ξυλο να τον χτυπησει...! Ο πατερας μου αμυνθηκε πιανοντας το ξυλο & αμεσως, ο ''κυριος'' τον αρπαξε απ'το μυαλο. 75χρονων ανθρωπος πηγε να τα βαλει με τον κατα 20χρονια νεοτερο του...ενω ο αρχικος σκοπος που κατεβηκε κατω ο πατερας μου δεν ηταν 'το ξυλο', αναγκασηκε να αμυνθει...Εν ολιγοις, εφαγε 2-3 χαστουκια στο προσωπο, επεσε κατω & ευτυχως που ημουν εκει να διακοψω, γιατι εβλεπα να τον πληρωνουμε κιολας στο τελος τον παλιανθρωπο - να μην πω τιποτα χειροτερο....
Ο καβγας εληξε, πολυ ασχημα...ειχαμε απ'ολα ξυλο, βρισιες & λυπαμαι ειλικρινα για το πως το χειριστικαμε γιατι με ενα απλο τηλεφωνο στην αστυνομια, θα αντιμετωπιζοταν οπως επρεπε το ανθρωπομορφο αυτο τερας....ομως....η ενταση της στιγμης, η επιθεση προς σκυλια & παιδια....οδηγησαν οπου οδηγησαν...
Το επομενο πρωι, μας επισκεφτηκε η αστυνομια, παιρνοντας τον πατερα μου υποτιθεται για αυτοφωρο, διοτι του ειχε γινει μηνυση για ξυλοδαρμο & εξυβριση....Τελικα, αυτοφωρο δεν τον κρατησαν γιατι ουτε ξυλοδαρμος δεν ηταν πραγματικα, παρα απωθηση του επιτιθεμενου σκ@τανθρωπου & εξυβριση...ναι...
Καταθεσαμε και εμεις μηνυση φυσικα, εξηγησαμε και πως ειχαν τα πραγματα στην αστυνομια & μας ειπαν πως ειχαν κανει καλου-κακου & κατι ερωτησεις στην γειτονια, για να συγκεντρωσουν αποψεις για εμας & εκεινον....σε αντιθεση με τον ''κυριο'' για το οποιο τα λογια δεν ηταν κααθοολου καλα, με εμας ολα καλα.
Ειπαμε πως η μηνυση του ηταν ψευδης & τον μηνυσαμε με τις κατηγοριες: επιθεση προς ανηλικους, επιθεση προς τα ζωα, επιθεση προς εμας τους ιδιους & εξυβριση...και φυσικα, με την κατηγορια για φολα, αφου ο ''κυριος'' ειχε στο παρελθον ρωτησει κατοικους για την συναινεση τους στο φολιασμα των ζωων, οπως προειπα...
Βεβαια, ενημερωσαμε και την φιλοζωικη, ηρθαν, στειρωσαμε την Ροξυ, εμβολιασαμε τα κουταβια & βαλαε αγγελιες με σκοπο την υιοθετηση των ζωων....κανενα ενδιαφερον! Αφησαμε ενημερη την φιλοζωικη για το τι ειχε συμβει & φυσικα, θα παρει θεση και στο δικαστηριο που μελλεται να γινει συντομα....τα κουταβι επρεπε να φυγουν απ'το μερος, ηταν παρα πολλα....το ηλικιωμενο ζευγαρι δεχτηκε να κρατησει στην γειτονια 1-2, διοτι ολα μαζι κηνυγουσαν οχηματα, κοπριζαν τριγυρω & γενικα, μεγαλο το προβλημα....με κουρασε η ολη ιστρορια, προσπαθησα να τους βρω σπιτια.....ολοι ανταποκρινονταν θετικα, ομως στο τελος κανεις & τιποτα....Την Ροξυ, την υιοθετησε το ηλικιωμενο ζευγαρι & κρατησαν ενα απ'τα κουταβια επισης. Τα υπολοιπα, αφεθκαν στα χερια του Κυριου....εγω επεστρεψα Αθηνα αρχες Σεπτεμβριου & μεχρι τον Νοεμβριο, ειχαν σταματησει να τα ταϊζουν οποτε εφυγαν ολα τα υπολοιπα σε αναζητηση τροφης...
Οπως καταλαβαινετε, ο Μάι μου ειναι ενα απ'αυτα τα κουταβια...το πιο χοντρουλη, το πιο αργουλη στο τρεξιμο, το πιο φοβισμενο απ'ολα...και με ολα αυτα τον αγαπησα & τον κρατησα μετα απο αρκετη σκεψη...τον λατρεψα γι'αυτο που ειναι, ετσι οπως ειναι..!
