ΟΚ, κοίταξα πρόχειρα εγώ που ΔΕΝ είμαι κτηνίατρος και βρήκα τα εξής:
Ο Αμερικανικός Κυνολογικός Όμιλος προσφέρει DNA τεστ για να εξακριβωθούν τα pedigrees καθαρόαιμων. Επειδή οι εκθέσεις και οι σκυλοδιαγωνισμοί αποτελούν billion dollar industry, πρέπει να υποθέσω, ως μη κτηνίατρος, ότι το τεστ είναι ακριβές. Συγκεκριμένα το άρθρο που διάβασα σε έγκυρη εφημερίδα (
http://www.usatoday.com/news/nation/2007-05-23-dna-testing-dogs_N.htm) γράφει τα εξής:
Genetics are a big deal in the world of purebred animals. The American Kennel Club has long offered DNA testing to confirm parentage — at $40 a test — using a cheek swab. The club keeps a DNA library of over 100,000 dogs on file, allowing breeders to investigate pedigree claims.
Τι λένε τώρα οι κτηνίατροι του άρθρου:
Most professionals see the tests as providing a fun fact. "Does it really matter? In reality, no. But some people want to know," says Bonnie Beaver, former president of the American Veterinary Medical Association.
Neither of the commercial tests probably would stand up in court, she said. With numerous cities and counties banning breeds considered dangerous, it's unclear how courts will rule if an owner makes a claim that a dog isn't, for example, a pit bull based on these tests, says Beaver, a professor of Small Animal Medicine at Texas A&M University in College Station.
Όμως λένε και το παρακάτω που ενδιέφερε εμένα:
The tests might help owners and veterinarians watch for breed-specific problems, says Marty Becker, author and veterinarian. For example, corgis, dachshunds and basset hounds are prone to obesity. Boxers tend to get cancer. Golden retrievers have skin problems. Knowing a dog was a certain breed that was at risk would help "prevent rather than treat, which is always preferable," Becker says.
Πάντως εξεπλάγην που διάβασα ότι τα pit bulls τα έχουνε απαγορέψει ορισμένες κομητείες!
Την εξήγηση για το πώς δουλεύει το τεστ την προσφέρει και ο Αμερικανικός Κυνολογικός Όμιλος:
http://www.akc.org/dna/
Πάντως τεστ κάνουνε τουλάχιστον τα εξής πανεπιστήμια που έχουν πολύ καλές κτηνιατρικές σχολές και βιολογικά τμήματα: University of Missouri-Columbia και Washington State University (εκεί έκανα ένα τεστ του Μουφ), ενώ το συζητάει και το αμερικανικό Υπουργείο Γεωργίας που συνήθως κανονίζει τα περί ζώων, φυτών και άλλων εδώ.
Θα συνεχίσω να κοιτάζω για σελίδες και θα ρωτήσω και τη φίλη μου. Για την ώρα βρήκα διάφορα επιστημονικά άρθρα ιατροδικαστικής και εγκληματολογίας όπου βρίσκουν δείγματα από σκύλους σε εγκλήματα και βρίσκουν σε τι φυλή ανήκουν:
http://www.bioone.org/doi/abs/10.2193/0022-541X(2005)69%5B1454%3ADTIAF%5D2.0.CO%3B2?cookieSet=1&journalCode=wild
Προτείνω να κοιτάξετε και τη βιβλιογραφία του διότι οι τίτλοι δίνουν κι αυτοί πληροφορίες για το τι ψάχνουν να βρουν και πώς.
Τώρα που το σκέφτομαι θα μπορούσα να ρωτήσω επ' αυτού φίλο μου που είναι διοικητής της αστυνομίας σε άλλη πολιτεία, αλλά προτιμώ να μην το κάνω διότι μετά θα με πρήξει στις ερωτήσεις γιατί και γιατί (προς τι το ενδιαφέρον για την εγκληματολογία και έτσι), μετά θα έχει γνώμη για την όλη συζήτηση (είναι και κυνόφιλος μέχρι αηδίας) και γενικώς είναι χειρότερος κι από μένα στο να διυλίζει τον κώνωπα. Θα πρέπει να περιμένετε να βρω την κτηνίατρο φίλη που είναι ειδική και στη γενετική (ΚΑΙ ανθρώπων!).
Μπορείτε να κοιτάξετε κι αυτό που είναι επίσης επιστημονικό:
http://www3.interscience.wiley.com/journal/118845065/abstract Αν δεν μπορείτε να βρείτε το κυρίως κείμενο και έχετε μόνο την περίληψη, μπορώ ίσως να το βρω εγώ αν έχουμε συνδρομή στο πανεπιστήμιο.
Τέλος, βρήκα και αυτό που είναι ενδιαφέρον:
http://www.countyweeklynews.ca/ArticleDisplayGenContent.aspx?e=8254 Ο κτηνίατρος της συγγραφέως τη βοήθησε με το δείγμα και λέει κάποια πράγματα σχετικά με το πώς βρίσκουν τις φυλές.
