Επιθετικός σκύλος

[Hlianna]

Καλως ηρθατε! Αντιμετωπισαμε κι εμεις το ιδιο προβλημα, ο σκυλος μας μας αρπαξε 2 φορες, τη μια ελαφρια, την αλλη καταφερε κι εκανε πιο μεγαλη ζημια. Θεωρω οτι ο σκυλος δεν ξερει τη θεση του στην αγελη, εσεις φοβαστε να τον χειριστειτε κι ετσι τον ανεβαζετε ακομα πιο πολυ.
Με εναν καλο εκπαιδευτη, καλη συνεργασια απο ολους σας, πιστευω θα λυθει το προβλημα. Θα πρεπει ομως να αντιμετωπισετε ολοι το ιδιο σοβαρα το προβλημα, γιατι αλλιως και θα μπερδευετε συνεχως τον σκυλο και δουλεια δεν θα γινεται.

 

[Thanassis]

Σας ευχαριστώ όλους για το καλοσόρισμα.

Το πρόβλημα είναι ακριβώς όπως το περιγράφεις Hlianna και επειδή το έχουμε πλέον κατανοήσει, είμαι σίγουρος ότι θα το λύσουμε.
Σήμερα επισκεφτήκαμε ένα εκπαιδευτή και επίσης ξαναστήσαμε το crate ώστε να βάλουμε σιγά-σιγά τα πράγματα στη θέση τους.
Θέλει δουλειά φυσικά, αλλά πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε ...

Χρήσιμη και πολύ κρισιμη πληροφορία!
Εκεινη την στιγμη ακριβως μετα το γεγονός, παιζει σημαντικό ρόλο η δική σας αντιδραση η οποία κατα την γνωμη μου, θα πρεπει να είναι αμεση αλλά τόσο πολύ μελετημενη, ωστε να είναι διαχειρησιμη χωρις να ξεπεράσει το όριο που θα αντιδράσει πάλι ο σκύλος, ώστε εν τελει να νοιώσει ότι «νικησε»!
Ετσι που εχει φτασει η κατασταση, εαν φοβηθήτε και κανετε πίσω, έχει πετυχει τον σκοπό του!
Την επόμενη φορά ξεροντας ότι με αυτόν τον τρόπο πέτυχε και έχει ήδη μια φορά «νικήσει», θα συμπεριφερθεί πιο έντονα και ουτω καθ εξής!
Νομίζω ότι ενας πραγματικά καλός εκπαιδευτής, θα σας κατευθύνει και θα σας δειξει τον τρόπο χειρισμού ωστε να επέλθει η ισορροπία που θα ωφελήσει και εσας και τον σκύλο.

Η αντίδραση μου ήταν η εξής:
Δεν επέμεινα να τον βγάλω έξω εκείνη την ώρα, όμως χωρίς να φοβηθώ, να διστάσω ή να κάνω πίσω, τον μάλωσα αυστηρά.
Έκανε πίσω αυτός αμέσως, κατέβασε τα αυτιά του και με κοίταγε λυπημένος (ή με μεταμέλεια).
Μετά για πολλές ώρες δεν του έδινα σημασία καμία, ούτε φυσικά χάδια κλπ. Το ίδιο και οι υπόλοιποι της οικογένειας.
Οι βόλτες του βέβαια συνεχίστηκαν.

 

[nikalias]

Σήμερα επισκεφτήκαμε ένα εκπαιδευτή και επίσης ξαναστήσαμε το crate ώστε να βάλουμε σιγά-σιγά τα πράγματα στη θέση τους.
Θέλει δουλειά φυσικά, αλλά πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε ...

Το νερό έχει μπει στο αυλάκι . Καλή δύναμη και εξοπλιστείτε με υπομονή για την συνέχεια .

 

[Δάφνη]

Καλησπέρα!
Σχετικά με τον μικρό μου, τον πήγαμε σε 2ο εκπαιδευτή ο οποίος μας ξεκαθάρισε ότι το κροκοδειλάκι μου δεν είναι επιθετικό σε καμία περίπτωση! Έχει κάποιες ανασφάλειες και κάποια θεματάκια γενικότερα αλλά όχι κανένα χοντρό πρόβλημα.
Τον έφερε σε επαφή, το τρομερό αιμοβόρο και σαρκοφάγο ανήμερο θηρίο μου, με σκυλιά και ανθρώπους και ήταν μια χαρά, το κτήνος! Η χαρά που πήρα δεν περιγράφεται (όπως και το εγκεφαλικό βέβαια μέχρι να διαπιστώσω ότι δεν καταπίνει αμάσητα χέρια και πόδια)

Θα προσπαθήσουμε να παρακολουθήσουμε το πρόγραμμα εκπαίδευσης που μας πρότεινε ο εκπαιδευτής και βέβαια θα ακολουθήσουμε κατά γράμμα τις συμβουλές του!

Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους για την ενθάρρυνση και επιφυλάσσομαι να ενημερώσω για την εξέλιξή μας!

 

[underdog]

πολυ ευχαριστα νέα!!!!

 

[Thodoras]

μπράβο που και στα δύσκολα είστε δίπλα στον σκύλο σαν σωστή οικογένεια!

Powered by Nexus 4

 

[ghelly]

τελεια νέα!!! Μπράβο βρε Δαφνη!!! Ειδες πώς φεύγει από πανω σου το μαυρο σύννεφο και το αγχος???

 

[Ojeriza]

Μπράβο Δάφνη μου!

 

[Δάφνη]

Σήμερα πήγαμε για το πρώτο μας μάθημα!
Κάναμε ένα υπέροχο ομαδικό και ήταν τρομερός! Δεν αγρίεψε ούτε κατά διάνοια, ούτε σε σκύλο, ούτε σε άνθρωπο, ήταν πολύ υπάκουος, μέχρι που άφησε έναν κύριο να του κάνει ένα χαδάκι στο κεφάλι (με φίμωτρο) - εκτός από τους δύο εκπαιδευτές που τους άφησε κι αυτούς!
Ήμουν πολύ αγχωμένη αλλά η χαρά που πήρα ήταν απίστευτη!
Είμαι απερίγραπτα αισιόδοξη και ανακουφισμένη, μέσα σε λίγες μέρες έχει γίνει άλλος σκύλος και έπεται συνέχεια!

Χίλια ευχαριστώ σε όλους πάλι, για τη βοήθεια και τη στήριξη! :grin:

 

[ghelly]

Πολύ χαίρομαι να διαβάζω τετοιες εξελιξεις, Μπράβο βρε Δαφνη!!
Αλλά μια συμβουλη, αν μου επιτρέπεις.... μην φρικάρεις γιατι το περνάς στον Μαρλευ και αγχώνεται και αυτός. Να εισαι πιο "σταθερη" και πιο "στιβαρη" σαν παρουσία για να ειναι και εκεινος πιο ηρεμος. Από το λουρι περνάνε ολα τα συναισθηματα....

 

[Δάφνη]

Αχ πόσο δίκιο έχεις... Το ξέρω πολύ καλά και προσπαθώ να το δουλεύω όσο μπορώ. Δεν είναι φόβος για μένα, είναι φόβος για τον σκύλο και τους αστάθμητους παράγοντες - έχω πετύχει ιστορίες με σκυλοϊδιοκτήτες που έσκασε παιδί από το πουθενά και αγκάλιασε το σκύλο τους και τέτοια σκηνικά και έχω φρικάρει με αυτά... Αν πάθουμε κανένα τέτοιο καήκαμε... Ή να έρθει δεσποζόμενο λυτό κατά πάνω μας...

Κατα τ'άλλα, ο κύριος λόγος που προτίμησα αυτούς τους εκπαιδευτές ήταν ότι μας ενθάρρυναν να τον κοινωνικοποιήσουμε, θέμα στο οποίο πάσχαμε. Έτσι μου φεύγει και ο φόβος, στάθηκαν μπροστά μας ιδιοκτήτες με σκυλιά και χαιρετηθήκαμε, μιλάμε μπροστά μας κολλητά. Στην αρχή κόντεψα να τα κάνω πάνω μου αλλά σιγά σιγά χαλάρωσα (και ο εκπαιδευτής δίπλα μου πάντα, οπότε θες δεν θες σου φεύγει ο φόβος... Και ο μικρός μου ήταν τύπος και υπογραμμός ο μπαγάσας :mrgreen

 

[mareco]

Εγώ...να σε προσγειώσω λιγάκι;

Χαίρομαι πολύ με τον ενθουσιασμό σου, ειδικά όταν μιλάμε για έναν σκύλο, που μέχρι λίγες μέρες πριν, ήταν υποψήφιος για το εκτελεστικό απόσπασμα. Νομίζω όμως, ότι πρέπει να προβληματιστείς βαθιά. Οι συμπεριφορές, δεν αλλάζουν έτσι, από την μια μέρα στην άλλη. Οπωσδήποτε όχι, τόσο δραματικά!!!

Παρακολούθησε τα μαθήματα, με μεγάλη προσοχή. Να είσαι συνεχώς, απόλυτα αφοσιωμένη. Να είσαι 100% εκεί. Να ρωτάς ότι δεν καταλαβαίνεις. Γιατί τα μαθήματα, κάποια στιγμή θα τελειώσουν. Και μετά, θα μείνεις πάλι εσύ και ο σκύλος σου. Οι ώρες με τον εκπαιδευτή σου, αποτελούν το 10% της προσπάθειας. Ολο το υπόλοιπο εξαρτάται από εσένα. Πόσο τον δουλεύεις στο ενδιάμεσο των μαθημάτων και πόσο θα είσαι συνεπής και μετά. Αυτό, πρέπει να το καταλάβεις από τώρα, που είναι αρχή. Εσύ είσαι αυτή, που θα κάνει την διαφορά για τον σκύλο σου. Οχι ο εκπαιδευτής.

Μπράβο για την προσπάθεια που κάνεις πάντως.

Εύχομαι καλή συνέχεια

 

[takisft]

Εγώ...να σε προσγειώσω λιγάκι;

Χαίρομαι πολύ με τον ενθουσιασμό σου, ειδικά όταν μιλάμε για έναν σκύλο, που μέχρι λίγες μέρες πριν, ήταν υποψήφιος για το εκτελεστικό απόσπασμα. Νομίζω όμως, ότι πρέπει να προβληματιστείς βαθιά. Οι συμπεριφορές, δεν αλλάζουν έτσι, από την μια μέρα στην άλλη. Οπωσδήποτε όχι, τόσο δραματικά!!!

Παρακολούθησε τα μαθήματα, με μεγάλη προσοχή. Να είσαι συνεχώς, απόλυτα αφοσιωμένη. Να είσαι 100% εκεί. Να ρωτάς ότι δεν καταλαβαίνεις. Γιατί τα μαθήματα, κάποια στιγμή θα τελειώσουν. Και μετά, θα μείνεις πάλι εσύ και ο σκύλος σου. Οι ώρες με τον εκπαιδευτή σου, αποτελούν το 10% της προσπάθειας. Ολο το υπόλοιπο εξαρτάται από εσένα. Πόσο τον δουλεύεις στο ενδιάμεσο των μαθημάτων και πόσο θα είσαι συνεπής και μετά. Αυτό, πρέπει να το καταλάβεις από τώρα, που είναι αρχή. Εσύ είσαι αυτή, που θα κάνει την διαφορά για τον σκύλο σου. Οχι ο εκπαιδευτής.

Μπράβο για την προσπάθεια που κάνεις πάντως.

Εύχομαι καλή συνέχεια

Συμφωνώ ακόμα και με τα σημεία στίξης

 

[Δάφνη]

Έχεις απόλυτο δίκιο. Πιστεύω πώς είμαι και η πιο επιφυλακτική από όλους όσον αφορά αυτό το θέμα.
Κάποια πράγματα απλώς -το να μας πλησιάσει άνθρωπος, το να μας πλησιάσει σκύλος, το να περπατάει δίπλα μας παιδάκι και πολλά άλλα- δεν περίμενα ποτέ των ποτών πώς θα συμβούν, εξ'ου και ο ενθουσιασμός! Δεν τα είχαμε δοκιμάσει ποτέ, δεν τον είχαμε τεστάρει να δούμε αντιδράσεις.
Δεν πετάω στα σύννεφα, απλώς πήρα μεγάλη χαρά σήμερα!

Τώρα για τον προβληματισμό... δεν το είχα σκεφτεί. Στη βόλτα έτσι κι αλλιώς ήταν πάντα καλός, το μέσα στο σπίτι άλλαξε γιατί άλλαξε και η δική μας η αντιμετώπιση. Βέβαια, δεν τον έχουμε πιέσει, δεν έχουμε κάνει πράγματα που τον ενοχλούν για να έχει και λόγο να κάνει βλακείες.
Θα το σκεφτώ παραπάνω και θα δούμε και στην πορεία.
Στα σίγουρα πάντως δεν παίζει να τον αφήσουμε και αυτή τη φορά στη μοίρα του όταν αρχίσει να βελτιώνεται!

 

[Thanassis]

Στα σίγουρα πάντως δεν παίζει να τον αφήσουμε και αυτή τη φορά στη μοίρα του όταν αρχίσει να βελτιώνεται!

Αυτό το τελευταίο είναι το πιο σημαντικό και δεν πρέπει να συμβεί ξανά.

Εγώ είμαι ακόμα πιο αισιόδοξος από τη Δάφνη.
Το πρόβλημα δεν το είχε ο Μάρλευ, αλλά εμείς.
Θέλω να πιστευω ότι τώρα που κατανοήσαμε καλύτερα τα λάθη μας, ο μικρός θα γίνει μια χαρά.

Προς το παρόν έχει αρχίσει η επανεκπαίδευση εκεί που υστερούσε - δηλαδή στη θέση του στην οικογένεια.
Τις τελευταίες μέρες έχουν κοπεί τα χάδια, δεν του δίνουμε σημασία όταν την αποζητά - έχει γίνει "αόρατος" και τελικά κάθεται ήσυχος και υπάκουος.
Από χτες έχει μπει ξανά στο cate και δεν διαμαρτύρεται, ενώ και στην βόλτες είναι πολύ καλός.

Θα επιμείνουμε και θα δείξει ...

 

[mareco]

Ακριβώς αυτά Θανάση, έπρεπε να δείτε

 

[maxinikol]

Πολυ χαιρομαι και για σας και για τον μαρλευ που φαινεται και καλο παιδι απο τις φωτογραφιες. Ευτυχως ειστε σε καλο δρομο.

 

[koulak]

καλησπέρα σε όλους...
είμαι η μαμά της Δάφνης και η γιαγιά του Μάρλευ!!!!
Να πω δυο λόγια και γω για τον Μαρλεάκο μας.
Είναι πολύ γλυκός αλλά μερικές φορές γίνεται πολύ ζόρικος. Ευτυχώς - μερικές φορές. Η αλήθεια είναι ότι όσο μεγαλώνει ηρεμεί περισσότερο. Ίσως επειδή μεγαλώνει; δεν ξέρω αν έχει σχέση, έχουμε εμείς ηρεμήσει; έχει εν το μεταξύ κάνει κάποια μαθήματα, όπως επίσης είναι ελεύθερος μέσα στο σπίτι και αυτό δεν τον στρεσάρει.
Το τελευταίο διάστημα κι εφόσον η Δάφνη αγχώνεται και είναι μπλοκαρισμένη, αποφασίσαμε να βοηθήσουμε με τον σύζυγό μου - μέλος του forum Thanassis - και να ασχοληθούμε περισσότερο. Κάνουμε λιγότερα ταξίδια, για να είμαστε περισσότερο στο σπίτι, βοηθώντας έτσι τα παιδιά και τον Μάρλευ. Ο Θανάσης τον βγάζει έξω τρεις φορές την ημέρα εκ των οποίων τη μια περίπου 1 έως 1,30 ώρα. Χωρίς φίμωτρο, εκνευρίζεται αφάνταστα με δαύτο, η Δάφνη του το φορούσε επειδή φοβόταν. Επίσης και γω τον βγάζω, δεν το φοβάμαι καθόλου στη βόλτα. Δεν μπορώ να σκέφτομαι τι θα συναντήσω και πως θα αντιδράσει το σκυλί. Υπάρχουν φορές που τον αφήνω να μυριστεί άλλα σκυλιά και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και άλλες φορές με μια γάτα ή άλλο σκύλο να μην μπορώ να τον κρατήσω. Βρήσκω όμως τους δικούς μου τρόπους αν θεωρήσω ότι ζορίζει η κατάσταση. Αλλάζω πεζοδρόμιο ή τον βάζω και κάθεται, ή κάνω μεταβολή κλπ. Όπως και ο χρόνος που του αφιερώνω είναι αρκετός, τον φροντίζω πολύ κλπ.
Το πρόβλημά μου είναι ένα και μοναδικό.
ΟΙ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ - ΓΑΒΓΙΣΜΑ. Κάποιες μπορώ να ξεχωρίσω ότι είναι απειλητικές και μόνο. Δηλ. εγώ είμαι ο αρχηγός και στο δείχνω να το ξέρεις. Ή όντως έχει κακή πρόθεση..
Πρόσφατα επιτέθηκε στον παππού μας χωρίς γάβγισμα. Ευτυχώς ήταν ο Θανάσης εδώ και τον άκουσε. Αν δεν ήταν...δεν ξέρω αν άκουγε εμένα. Πολύ αμφιβάλλω..
Εχθές επιτέθηκε στο Θανάση. Είχε κάνει εμμετό πίσω από την τραπεζαρία και μάλλον τον φύλαγε. Επειδή δεν ήταν σε σημείο εμφανή και δεν το είδαμε ο Θανάσης πέρασε 4 μέτρα μακρυά, χωρίς να το ξέρει, και του επιτέθηκε. Τον δάγκωσε στο χέρι αρκετά. Έχουμε στεναχωρηθεί πολύ και απογοητευτεί. Εκεί που στρώνει και είναι μια χαρά ξαφνικά κάτι τον πιάνει.
Παιδιά είναι σπίτι, υπάρχουν δεκάδες πράγματα που μπορεί να βρει ανα πάσα στιγμή - τις προάλλες πήρε ένα μικρό κάρβουνο από το τζάκι και δεν το είχα δει. Πως είναι δυνατόν να τον φυλάω καθημερινά, αυτό δεν παίζει. Αυτό που με ανησυχεί είναι ότι δεν προειδοποιεί με γάβγισμα..ΝΑΙ μπορεί να επιτεθεί προστατεύοντας το κρυμένο του. Έτσι επιτέθηκε στον Θανάση..
Μη σας κουράζω. Αγαπώ πολύ τα ζώα. Πάντα ονειρευόμουν ένα σκύλο στο σπίτι. Γίνεται δύσκολο όμως μερικές φορές..ίσως και επικύνδυνο..

Στο εξοχικό είχαμε αλεπού - αγρίμι λέμε - ήρθε για νερό, τη ταΐσαμε και έκτοτε κοιμόταν στο πατάκι. Μετά έφερε και τα παιδιά της - μας εμπιστεύτηκε. Οκτώ χρόνια ζούσαμε με την αλεπού, μας επέτρεπε να την χαΐδέψουμε, έχουμε σχετικά video. Έχω μεγαλώσει με πολλά ζώα καθώς ήμουν παιδί επαρχίας και με σκυλιά. Ποτέ τα σκυλιά μας δεν δάγκωναν την οικογένεια.
Ο Μάρλευ γιατί;

Για να απολογηθώ...λίγες λιχουδιές του έδινα και πολλά χάδια. Αυτά..

Αυτό που νομίζω εγώ, πρέπει να υπάρχει όμορφη σχέση ανθρώπου - ζώου, σχέση εμπιστοσύνης. Να την απολαμβάνεις όχι να σε αγχώνει και να σε θυμώνει, όπως επίσης να μη μπορεί ποτέ να γίνει επικίνδυνη. Ο σκύλος είναι μεγάλος και φοβάμαι λίγο για τα παιδιά όταν εμείς δεν θα είμαστε Αθήνα.

 

[Estranged]

Καλησπέρα γιαγιά του Μάρλευ!

Πάλι έκανε απροειδοποίητο ε..? Κρίμα.. Ο εκπαιδευτής τι σας έχει πει για αυτά τα απροειδοποίητα?

Γενικά υπάρχει έστω pattern του πότε αντιδράει έτσι έστω κι αν εσείς δεν έχετε προλάβει να δειτε την αιτία, δηλαδή το κάνει όταν κρύβει κάτι, όταν έχει μια ενόχληση και θέλει να σας αποφύγει κτλ κτλ ή είναι εντελώς τυχαίο.

Κάτι ακόμα, από θέμα εμπιστοσύνης, αυτού προς εσάς, πώς πιστεύετε ότι τα πάτε? Γιατί ξέρετε, επειδή έκανε αυτά που δεν τα καταλαβαίνατε τόσο καιρο δεν τον εμπιστευόσασταν, το καταλάβαινε αυτός δεν σας εμπιστευόταν κτλ κτλ και τώρα που τον μαθαίνετε καλύτερα φαντάζομαι τα πράγματα αλλάζουν. Καταλαβαίνετε λοιπός ας πούμε δυσπιστία από μέρους του? Εσείς τον εμπιστεύεστε περισσότερο από ότι παλιά ή είστε ακόμα μαγκωμένοι επειδή δεν ξέρετε τι μέλλει γενέσθαι?

 

[mareco]

Ωραίο ποστ!

Σοβαρές σκέψεις. Μετρημένες. Αλλά και με έντονο το συναίσθημα.
Είναι πολύ τυχερός ο Μάρλευ, που ζει στο σπίτι σας.

Οι επιθέσεις όμως που περιγράφεις, είναι σοβαρό θέμα. Πρέπει να αξιολογηθούν, να ερμηνευθούν [αν είναι εφικτό] και να αντιμετωπιστούν. Δεν είναι δυνατόν, να ζείτε με τον φόβο. Ομως...αγαπητή koulak, πρέπει να δεχθείτε ως οικογένεια, το γεγονός ότι...υπάρχουν σκυλιά, για τα οποία η αγάπη μόνο, δεν πρέπει να είναι γνώμονας για την οριοθέτηση, των συμπεριφορών τους. Δυστυχώς ίσως, αλλά...είναι μια πραγματικότητα.

Δεν θυμάμαι...του έχετε κάνει πρόσφατα σχετικά, κανένα ιατρικό τσεκ-απ; Υπάρχουν παθολογικές αιτίες, για πολλές δυσάρεστες συμπεριφορές.