Εχει κάτι το περίεργο αυτή η συμπεριφορά;

[genie]

να πω μια αποψη (δικη μου και μονο ,δεν περιμενω να συμφωνείτε )
ο σκυλος τα πιο παλια χρονια δεν ειχε την ιδια θεση στην οικογενεια , στην κοινωνια , στα μυαλα των ανθρωπων.
μεχρι το 80 νομιζω ότι η πλειοψηφια ειχε το σκυλο σαν ένα ζωο που πρεπει να είναι εξω να φυλαει και ειχε εντελως λανθασμενη εικονα του τι θελει , τι χρειαζεται , τι νιωθει , για τι κανει , για τι δεν κανει.
όπως ο ανθρωπος αναπτυσεται και μαθαινει πραγματα ετσι εγινε και με την σχεση του με το σκυλο.
τον εκανε πιο πολύ οικογενειας και τον εμαθε καλυτερα ετσι εμαθε ότι εχει και συναισθηματα και χαρακτήρα και όπως ολοι οι ανθρωποι ετσι και αυτος εχει καποια κλιση προς καποια πραγματα και καποια αποστροφή προς καποια αλλα.
αρα ο εκπαιδευτης ερχεται εδώ λοιπον που η σχεση με το σκυλο εχει περασει σε ένα πιο περιπλοκο σταδιο να την κανει ομαλη.
δεν λεω ότι ενας σκυλος χωρις εκπαιδευτη θα είναι αγριμι ή μπουρουχας.
αλλα ενας σκυλος χωρις εκπαιδευση θα είναι κατι από τα δυο.
ο εκπαιδευτης όμως με εμπειρια περα από την προσωπικη με ένα σκυλο θα κοιταξει ένα ευρυ πλαισιο που περιλαμβανει εσενα , την οικογενεια και το σκυλο.
ώστε και να ζησετε αρμονικα αλλα και να καλυψει ο ενας τα κενα και τα θελω του αλλου.
ενας σκυλος μπορει να ζησει μια χαρα ζωη με έναν ανθρωπο χωρις κανενα μαθημα.
αλλα η καθημερινοτητα εχει δειξει ότι τελικα όταν υπαρχει σχεση σκυλος - ανθρωπος κοντινηκαι αστικη και δεν υπαρχει καμια εκπαιδευση συνηθως υπαρχουν προβλήματα που ειτε είναι μικρα και κουκουλώνονται , ειτε αδιαφορούμε για αυτά ειτε είναι μεγαλα και αλυτα και υπαρχει μια προβληματικη σχεση.και δυστυχως όχι μονο προβλήματα του σκυλου αλλα και δικα μας.

Να απαντήσω τι πιστεύω, αν και πάμε αλλού. Και πάλι προφανώς προσωπική άποψη, και ξέρω ότι διαφωνώ με πολλούς εδώ, χωρίς να πιστεύω ότι δεν λατρεύουν το σκύλο τους και δεν είναι ευτυχισμένος μαζί τους, για να μην παρεξηγηθώ:
Ο σκύλος για εμένα ανήκει έξω πιο πολύ. Ο άνθρωπος πλέον μπήκε μέσα, και έφερε και τον σκύλο μαζί του. Αυτό είναι ανάγκη προσαρμογής του σκύλου στο πού και πώς ζούμε. Δεν ειναι βελτίωση της ποιότητας ζωής για το σκυλο.
Πολλοί σκύλοι, χρόνια μεγαλωμένοι και διασταυρωμένοι για εργασία, έγιναν pets. Αλλά η επί χρόνια επιλεκτική εκτροφή (επίσημη ή μη) δεν τους έδωσε μόνο ωραίο χρώμα και τρίχωμα, αλλά και ενεργητικότητα, που δεν διοχετεύεται σωστά. Εκεί ο εκπαιδευτής μπαίνει για να συμβιβάσει τα ασυμβιβαστα, δηλαδή να πείσει το σκυλί που έρχεται από γεννιές κυνηγών και τσομπάνηδω, ότι θα κάθεται στον καναπέ, θα κυνηγά το τηλεκατευθυνόμενο παιχνίδι και θα είναι εντάξει με τρεις γύρους το τετράγωνο στην Κυψέλη.
Ο άνθρωπος δεν έμαθε ξαφνικά ότι πρέπει να διαχειριστεί τα πολύπλοκα ψυχολογικά του σκύλου που αιώνες τώρα αγνοούσε. Τα μισά τα προκάλεσε ο ίδιος, με την απότομη αλλαγη τρόπου ζωής. Στα υπόλοιπα, ο σκύλος απλά έγινε καταναλωτικό προϊόν, και απέκτησε φιόγκους, κρεβατάκι ειδικό, ονομάστηκε το κλουβάκι crate, απέκτησε designer παιχνίδια που προσομοιωνουν κόκαλο και απέκτησε και ειδκό εκπαιδευτή, dog walker και groomer, γιατί αν πλέον ο σκύλος συμπεριφέρεται σαν σκύλος, ο ιδιοκτήτης πρέπει να φωνάξει ειδικό.

 

[Haris Drazen]

Δλδ πρπει οι γονεις να εκπαιδεθσουν μαζι παιδι και σκυλο για να συνυπαρξουν? Και δεν θα μπορουσε το κοθταβι να τρεχει γτ νομιζε οτι συνεχιζει το παιχνιδι με κυνηγητο? (Λεω εγω τωρα?)

Σορυ εαν λεω βλακειες απλως προσπαθω να καταλαβω καποια πραγματα.

για να γινει εκπαιδευση του σκυλου και του παιδιου, πρέπει πρωτα να ειναι εκπαιδευμενος ο ιδιοκτητης...
και ναι, σιγουρα ενα παιδι θα πρέπει να εκπαιδευτει για την συμβιωση με σκυλο

 

[genie]

Ο εκπαιδευτής δε σου λέει μόνο πώς να μάθεις στον σκύλο να κάθεται, σου μαθαίνει να δουλεύεις κάτι πολύ πιο σημαντικό που έχει να κάνει με τη σχεση ανάμεσα στον σκύλο και εσένα, η οποία χτίζεται και μέσω των εντολών/διόρθωση ανεπιθύμητων συμπεριφορών. Δε σε λέει κανεις άχρηστη, δε ξέρω γιατι το παίρνεις τόσο προσωπικά. Κι εγω μπορώ να σκαλίσω τους σωλήνες στο σπίτι μου και να πω οτι έλυσα κάποιο θέμα με το νερό ας πούμε, αλλα αν 5 μέρες μετα γίνει ενα μπαμ και πλημμυρίσει το σπίτι, θα βαράω το κεφάλι μου στον τοίχο που δε φώναξα υδραυλικό. Έκαστος στο είδος του.

Μα δεν θίχτηκα, ούτε προσβλήθηκα! Ισως έχω γενικά κακό τόνο όταν γράφω, εύκολα παρεξηγίσιμο, τι να πω
Εξηγώ το σκεπτικό μου, για το γιατί θεωρώ περιττό τον εκπαιδευτή για τα καθημερινά. Προφανώς αν το σκυλί αρχίσε να χυμάει στον κόσμο ή να μασάει σίδερα ναι. Ακόμα είμαστε στο φυσιολογικό καθάρισμα σωλήνα

 

[reinmeister2]

ειμαι πολυ περιεργος να δω πως θα καταληξει αυτο το νημα...μα πολυ περιεργος...

 

[Amaliaz]

Προφανώς αν το σκυλί αρχίσε να χυμάει στον κόσμο ή να μασάει σίδερα ναι.

Θεωρεις οτι ο εκπαιδευτης χρειαζεται μονο τοτε δηλαδη? Να κανει τι ακριβως ?

 

[genie]

ειμαι πολυ περιεργος να δω πως θα καταληξει αυτο το νημα...μα πολυ περιεργος...

H στο θετική vs παραδοσιακή εκπαίδευση ή στο εκτροφέας vs όχι ή στο αυλή vs μέσα. Εκεί δεν πάνε όλα;

 

[theo9]

Δλδ πρπει οι γονεις να εκπαιδεθσουν μαζι παιδι και σκυλο για να συνυπαρξουν? Και δεν θα μπορουσε το κοθταβι να τρεχει γτ νομιζε οτι συνεχιζει το παιχνιδι με κυνηγητο? (Λεω εγω τωρα?)

Σορυ εαν λεω βλακειες απλως προσπαθω να καταλαβω καποια πραγματα.

βεβαίως και μπορει να επαιζε.
γιαυτο στη συγκεκριμενη φαση δε μπορούμε να πουμε κατι συγκεκριμενο.
αλλα αυτό είναι μια στιγμη.
εσυ πριν ρώτησες αν μπορει ένα παιδι να επιβληθει .και γενικα όχι δεν μπορει .

ο σκυλος αλλιως θα δει τον γονεα (πιο ψηλος , άλλη γλωσσα σωματος , άλλη φωνη , άλλη λογικγ βεβαίως) και αλλιως το παιδι (πιο κοντο , παιζουμε περισσοτερο μαζι , του κανει τις χαρες και δεν εναι τοσο τυπικος στα "μη").
αυτό ο σκυλος ο κάθε σκυλος αναλογα το χαρακτήρα του το μεταφραζει αλλιως και αναλογα πανε και τα θελω του .
αυτό δε σημαινει ότι θα το δαγκωσει το παιδι ουτε ότι θα πρεπει να το δεχτει ανευ ορων
μπορουν να συνυπαρξουν ομορφα , μπορει ασχημα μπορει τα παντα.
απλα όταν γινει μια εκπαιδευση και υπαρχει και παιδι ναι εκπαιδευεται και το παιδι .
βασικα εκπαιδευεται ολη η οικογενεια ώστε ο κάθε ενας να εχει τη θεση του στην αγελη.

 

[Orilis]

H στο θετική vs παραδοσιακή εκπαίδευση ή στο εκτροφέας vs όχι ή στο αυλή vs μέσα. Εκεί δεν πάνε όλα;

Ξεχνάς το κτηνίατρος vs φορουμική τηλεδιάγνωση

 

[vas]

Μα δεν θίχτηκα, ούτε προσβλήθηκα! Ισως έχω γενικά κακό τόνο όταν γράφω, εύκολα παρεξηγίσιμο, τι να πω
Εξηγώ το σκεπτικό μου, για το γιατί θεωρώ περιττό τον εκπαιδευτή για τα καθημερινά. Προφανώς αν το σκυλί αρχίσε να χυμάει στον κόσμο ή να μασάει σίδερα ναι. Ακόμα είμαστε στο φυσιολογικό καθάρισμα σωλήνα

Οκ, ας το πάρουμε αλλιώς. Σε καλούν στο σχολείο του γιου σου και σου λένε πως υπήρξε κάποιο επεισόδιο με ενα αλλο παιδάκι, οτι τον έβρισε ας πούμε. Δε θα πιάσεις τον γιο σου να του μιλήσεις; Θα περιμένεις να μαυρισει το μάτι κάποιου συμμαθητή του και μετα θα το συζητήσεις;

 

[vek]

Όχι, θεωρώ εαυτόν ακριβώς το μέσο ιδιοκτήτη. Εδώ με μπερδεύεις. Και νομίζω ότι μιλάω και με άλλους μέσους ιδιοκτήτες. Μερικά προβλήματα που διαβάζω, τα έχω ζήσει και ξέρω π.χ. τι δούλεψε. Άλλα, προφανώς όχι, και περιμένω καποιος άλλος να μοιραστεί την εμπειρία του.
Θα μου επιτρέψεις πάντως να πω, ότι κατά την εντελώς προσωπική μου γνώμη, και δεδομένου ότι μάλλον κανείς μας δεν είναι Άγγλος λόρδος να έχει και τον εκπαιδευτή στα kennels του κτήματός του ανά πάσα στιγμή, αν κάποιος νιώθει ότι για να κουμαντάρει στοιχειωδώς το κατοικίδιο του θέλει αυστηρή καθοδήγηση ειδικού, τότε για εμένα αυτό είναι μια ένδειξη ότι ίσως αυτός ο κάποιος να μην έπρεπε να έχει κατοικίδιο. Σκυλιά εχουν ζήσει χιλιάδες χρόνια με τον άνθρωπο, ανευ εκπαιδευτή, ανευ youtube κλπ κλπ. Aν ξεκινά κάποιος με το σκεπτικό "το σκυλί μου μασάει τον καναπέ, γρύλισε στη γάτα, τράβηξε στη βόλτα, μου έπιασε το χέρι, OMG έναν εκπαιδευτή!" δεν καταλαβαινω πώς κάποιος με τόση λίγη πίστη στον εαυτο του και τόσο τρόμο μπροστά στο κουτάβι περιμένει να επιβληθεί ποτέ στο σκύλο, δεν πα να προσλάβει και εκπαιδευτή με το μήνα για τα επόμενα 10 χρόνια.

Θεωρείς ότι το πρόβλημα σου ειναι να επιβληθείς στον σκύλο ? (όχι μόνο το δικό σου αλλά και όλων ΜΑΣ ) το μεγάλο πρόβλημα και τα μεγαλύτερα λάθη ειναι όταν δεν διαβάζουμε σωστά τον σκύλο. Ξαναλέω ότι ο σκύλος είναι τίμιο ζώο από τις πρώτες μέρες μας δείχνει τον χαρακτήρα του δεν κρατάει κιντερ εκπλήξεις για μετά , εμείς όμως ? μπορούμε να το δούμε ? η εμπειρία δεν έρχεται μόνο από την ποσότητα των σκύλων που έχουμε μεγαλώσει αλλά από τα πόσα γ@μοσκυλα (όπως λέει και ο Τάσος ) μας έχουν τύχει.
Πως περιμένεις να σου πει κάποιος πως φερθείς όταν εσύ δεν μπορείς να δώσεις την σημαντικότερη πληροφορία και δεν έχεις καταλάβει αν έχεις ένα κυριαρχικό κουτάβι η ένα κουτάβι φοβικό η με ανασφάλειες.

 

[genie]

Θεωρεις οτι ο εκπαιδευτης χρειαζεται μονο τοτε δηλαδη? Να κανει τι ακριβως ?

Θεωρώ ότι αν δεν έχεις σκυλο εργασίας (συμπεριλαμβανομένων και τον show) ή πολύ ειδικές συνθήκες (π.χ. αναπηρία) ή σοβαρό πρόβλημα με το σκυλί που απαιτεί ειδική διαχείριση (κακοποίηση στο παρελθόν, προβλημα υγείας που επηρρεάζει συμπεριφορά κλπ) ο εκαπιδευτής είναι τόσο χρήσιμος όσο και ο φιόγκος. Για εμένα. Για κάποιον άλλο χαρακτήρα, πιθανώς και να προσφέρει μία ασφάλεια. Αλλά και πάλι νομίζω ότι ικανοποιεί την ανάγκη του ανθρώπου, όχι ότι επί της ουσίας είναι και απαραίτητος.

 

[genie]

Οκ, ας το πάρουμε αλλιώς. Σε καλούν στο σχολείο του γιου σου και σου λένε πως υπήρξε κάποιο επεισόδιο με ενα αλλο παιδάκι, οτι τον έβρισε ας πούμε. Δε θα πιάσεις τον γιο σου να του μιλήσεις; Θα περιμένεις να μαυρισει το μάτι κάποιου συμμαθητή του και μετα θα το συζητήσεις;

Αν ο δάσκαλος πρέπει να το χειριστεί με εμένα ως μπαμπούλα, ο δάσκαλος απέτυχε και κανείς γονιός δεν θα τον βοηθήσει τελικά.
Αν εγώ δεν μπορώ να το χειριστώ και πρέπει να πάω αλαλλάζοντας σε ψυχίατρο, και όχι να το συζητήσω έστω με δύο άλλες μανάδες, το παιχνίδι το έχω χάσει.

 

[Amaliaz]

Δε μου απαντησες ομως στην ερωτηση.

 

[theo9]

Να απαντήσω τι πιστεύω, αν και πάμε αλλού. Και πάλι προφανώς προσωπική άποψη, και ξέρω ότι διαφωνώ με πολλούς εδώ, χωρίς να πιστεύω ότι δεν λατρεύουν το σκύλο τους και δεν είναι ευτυχισμένος μαζί τους, για να μην παρεξηγηθώ:
Ο σκύλος για εμένα ανήκει έξω πιο πολύ. Ο άνθρωπος πλέον μπήκε μέσα, και έφερε και τον σκύλο μαζί του. Αυτό είναι ανάγκη προσαρμογής του σκύλου στο πού και πώς ζούμε. Δεν ειναι βελτίωση της ποιότητας ζωής για το σκυλο.
Πολλοί σκύλοι, χρόνια μεγαλωμένοι και διασταυρωμένοι για εργασία, έγιναν pets. Αλλά η επί χρόνια επιλεκτική εκτροφή (επίσημη ή μη) δεν τους έδωσε μόνο ωραίο χρώμα και τρίχωμα, αλλά και ενεργητικότητα, που δεν διοχετεύεται σωστά. Εκεί ο εκπαιδευτής μπαίνει για να συμβιβάσει τα ασυμβιβαστα, δηλαδή να πείσει το σκυλί που έρχεται από γεννιές κυνηγών και τσομπάνηδω, ότι θα κάθεται στον καναπέ, θα κυνηγά το τηλεκατευθυνόμενο παιχνίδι και θα είναι εντάξει με τρεις γύρους το τετράγωνο στην Κυψέλη.
Ο άνθρωπος δεν έμαθε ξαφνικά ότι πρέπει να διαχειριστεί τα πολύπλοκα ψυχολογικά του σκύλου που αιώνες τώρα αγνοούσε. Τα μισά τα προκάλεσε ο ίδιος, με την απότομη αλλαγη τρόπου ζωής. Στα υπόλοιπα, ο σκύλος απλά έγινε καταναλωτικό προϊόν, και απέκτησε φιόγκους, κρεβατάκι ειδικό, ονομάστηκε το κλουβάκι crate, απέκτησε designer παιχνίδια που προσομοιωνουν κόκαλο και απέκτησε και ειδκό εκπαιδευτή, dog walker και groomer, γιατί αν πλέον ο σκύλος συμπεριφέρεται σαν σκύλος, ο ιδιοκτήτης πρέπει να φωνάξει ειδικό.

δε μπορω ναπω ότι διαφωνω μαζι σου.
αλλα όπως και να το κανουμε παο τη στιγμη που ο ανθρωπος αποφασισε να φερει το σκυλο πιο κοντα του αυτό περιλαμβανει και καποια διαδικασια ώστε και ο σκυλος και ο ανθρωπος να εναρμονιστουν στο κοινο τους περιβαλλον.
εγω αυτό το ονομάζω εκπαιδευση σκυλου και το επιδιωκω με καποιον που ξερει
εσυ αυτό το ονομάζεις εκπαιδευση σκυλου και το επιδιωκεις μονη σου πιστευωντας ότι είναι κατι μεταξυ εσενα και του σκυλου και ότι γινεται.ναι γινεται.μπορει και όχι.ευχομαι να εισαι από τις περιπτώσεις που γινεται πραγματικα.
αρα δεν διαφωνούμε σε κατι επι της γενικης ουσιας.

 

[genie]

Θεωρείς ότι το πρόβλημα σου ειναι να επιβληθείς στον σκύλο ? (όχι μόνο το δικό σου αλλά και όλων ΜΑΣ ) το μεγάλο πρόβλημα και τα μεγαλύτερα λάθη ειναι όταν δεν διαβάζουμε σωστά τον σκύλο. Ξαναλέω ότι ο σκύλος είναι τίμιο ζώο από τις πρώτες μέρες μας δείχνει τον χαρακτήρα του δεν κρατάει κιντερ εκπλήξεις για μετά , εμείς όμως ? μπορούμε να το δούμε ? η εμπειρία δεν έρχεται μόνο από την ποσότητα των σκύλων που έχουμε μεγαλώσει αλλά από τα πόσα γ@μοσκυλα (όπως λέει και ο Τάσος ) μας έχουν τύχει.
Πως περιμένεις να σου πει κάποιος πως φερθείς όταν εσύ δεν μπορείς να δώσεις την σημαντικότερη πληροφορία και δεν έχεις καταλάβει αν έχεις ένα κυριαρχικό κουτάβι η ένα κουτάβι φοβικό η με ανασφάλειες.

Δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες. Το κουτάβι μπορεί να έχει υπάρξει φοβικό, ανασφαλές, και τσαμπουκαλεμένο. Σε διαφορετικές φάσεις και συνθήκες. Αυτο που ο σκύλος, γάτα, άνθρωπος γεννιέται με ένα χαρακτήρα και ανεπηρρέαστος από το περιβάλλον δεν αλλάζει ποτέ συμπεριφορά δεν το καταλαβαίνω.

 

[genie]

Δε μου απαντησες ομως στην ερωτηση.

Όταν το παιδί μου βρίζει, το τιμωρώ. Εγώ, όχι ο ειδικός και δεν καλώ σύμβουλο.
Όταν το παιδί βρίζει και ο δάσκαλος περιμένει εγώ να το τιμωρήσω, το παιδί ξέρει ότι ο δάσκαλος είναι για γέλια. Και θα συμπεριφέρεται καλά όταν μπορώ εγώ να το καταλάβω, όχι επειδή σέβεται το δάσκαλο.
Αν το παιδί μου αρχίζει να παίζει ξύλο ή να βρίζει ανεξέλεγκτα κλπ τότε το ψάχνω παραπάνω και παίζει και ο ειδκός εκεί. Δεν ξεκινάω από τον ειδικό για την φυσιολογική συμπεριφορά του το 5χρονο έμαθε τη λέξη Μα____ς και τη δοκιμάζει, γιατί μπορεί αυτό να είναι πρώιμη ένδειξη ότι μεθάυριο θα μαυρίζει μάτια!

 

[vek]

Δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες. Το κουτάβι μπορεί να έχει υπάρξει φοβικό, ανασφαλές, και τσαμπουκαλεμένο. Σε διαφορετικές φάσεις και συνθήκες. Αυτο που ο σκύλος, γάτα, άνθρωπος γεννιέται με ένα χαρακτήρα και ανεπηρρέαστος από το περιβάλλον δεν αλλάζει ποτέ συμπεριφορά δεν το καταλαβαίνω.

όχι αλλιώς ειναι ένα κουτάβι "τσαμπουκαλεμένο " και αλλιώς ένα κουτάβι που κάνει τσαμπουκάδες από αδύνατα νεύρα φόβο η ανασφάλεια (όχι την νορμάλ ανασφάλεια του κουταβιού) και θέλει άλλη μεταχείριση, δεν είπα εγώ ότι δεν αλλάζει η συμπεριφορά, αλλά θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε ανάλογα και να θυμόμαστε πάντα απο που ξεκινήσαμε ...

 

[genie]

όχι αλλιώς ειναι ένα κουτάβι "τσαμπουκαλεμένο " και αλλιώς ένα κουτάβι που κάνει τσαμπουκάδες από αδύνατα νεύρα φόβο η ανασφάλεια (όχι την νορμάλ ανασφάλεια του κουταβιού) και θέλει άλλη μεταχείριση, δεν είπα εγώ ότι δεν αλλάζει η συμπεριφορά, αλλά θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε ανάλογα και να θυμόμαστε πάντα απο που ξεκινήσαμε ...

Προφανώς, δε διαφωνώ. Για αυτό και ανέφερα την ιστορία μαζί με την τελευταία συμπεριφορά που μου φαίνεται κομμάτι διαφορετική.

 

[Amaliaz]

Ποιος σε ρωτησε τι κανεις με το παιδι σου καλε?
Αλλο σε ρωτησα.. τι θα ερθει να κανει ο εκπαιδευτης που δε μπορεις εσυ, οταν ο σκυλος σου αρχισει να επιτιθεται σε κοσμο ή να τρωει σιδερα - οπως ειπες ?

 

[dafni1812]

@genie θα ήθελα κι εγώ να σου πω σαν παντελώς άπειρη ιδιοκτήτρια , ότι μου έλαχε και μένα ένα πολύ τσαμπουκαλέμενο και μαγκάκι κουτάβι , που από πολύ μικρό μου έκανε τέτοια και πολλά άλλα. Έλεγα συνεχώς οτι δεν έχω λεφτά για εκπαιδευτή και διάβαζα και ξαναδιάβαζα συμβουλές στα φόρουμ μέχρι που τα έκανα τελείως σκατά! Σίγουρα πιστεύω οτι αν έχεις διαβάσει πέντε πράγματα , ο μέσος σκύλος δεν χρειάζεται εκπαιδευτή, αλλά όταν δείχνει απο μικρό οτι είναι παλουκόσκυλο είναι μονόδρομος.....!
Αν το είχα πάει νωρίτερα πιστεύω θα γλίτωνα από πολλούς μπελάδες!