Ζήλια και ξαφνική ολιγοήμερη συμβίωση

[Tiny_lin]

Τα φώτα σας παιδιά και τις απόψεις σας πλζ!!
Η αδελφή μου έχει μια σκυλίτσα την Άρυα, η οποία βρέθηκε σε ένα χωριό όταν ήταν περίπου 4 μηνών σε τραγική κατάσταση το 2007, μας την έφεραν σπίτι και έγινε το καινούργιο μέλος της οικογένειας μας. Πάντα ένα πολύ ήρεμο σκυλί,να μη έχει κάνει ποτέ ζημιά, να μη δαγκώσει,να μην έχει ακουστεί ποτέ. 2 φορές πέρασε από εκπαιδευτή για να δουλέψουμε μαζί της φοβίες κλπ αλλά ακόμα και τώρα μετά από τόσα χρόνια της έχουν μείνει κατάλοιπα. Όταν παντρεύτηκε η αδελφή μου και μετακόμισε, την πήρε μαζί της όπου και ανέπτυξε μια απίστευτη αδυναμία στο πρόσωπο της, τίποτα όμως προβληματικό. τον τελευταίο χρόνο στειρώθηκε λόγω προβλήματος υγείας και από εκείνη τη στιγμή έχει βγάλει μια απίστευτη ζήλια, σε σημείο να εμφανίζει επιθετική συμπεριφορά ακόμα και στο βαφτιστήρι της αδελφής μου που πήγε να την πάρει αγκαλιά κάτι το οποίο τέλοσπαντων δεν δουλεύτηκε να προσπαθήσει τουλάχιστον να το διορθώσει.
anyway σήμερα μου σκάει ότι πρέπει να φύγει 3ήμερο και αν μπορώ να την αναλάβω, κάτι το οποίο είχε γίνει και παλαιότερα που πήγαινα και έμενα στο σπίτι της για να μην είναι και μόνο το σκυλί. Φέτος όμως έχω την δικιά μου με την οποία βρέθηκαν μόνο μια φορά το καλοκαίρι στο εξοχικό όπου μας άκουσε όλο το χωριό από τα γαυγίσματα της Άρυας και τις απομακρύναμε τάχιστα χωρίς περαιτέρω προσπάθεια. να σημειώσω εδώ πως το εξοχικό, είναι το πρώτο σπίτι που η Άρυα αναγνώρισε σαν χώρο της που πρέπει να προστατέψει οπότε μέρος της επιθετικότητας μάλλον οφείλεται και σ' αυτό.
οι σκέψεις μου είναι οι εξής:
α) κάνω προσπάθεια συνάντησης σε ουδέτερο χώρο για να δω πώς θα τα πάνε και αν μπορώ να την πάρω στο σπίτι μαζί μας μέχρι τη Δευτέρα; φοβάμαι μη βγάλει ζήλια στη Joy για εμένα και τον φίλο μου μιας και μέναμε όλοι μαζί και μπορεί να μας θεωρεί και εμάς "δικούς της", ότι θα γίνει του σκυλιού το πανηγύρι άμα τις έχω στο ίδιο σπίτι και ότι τσάμπα θα στρεσσαριστεί το σκυλί για 2 μέρες και
β) περνάω ένα ποιοτικό σ-κ-δ με την ανιψιά και το boyfriend μένει πίσω με τη Joy, να χορεύουν τα ποντίκια και ξεχνάω τα σενάρια συμβίωσης

 

[Sofouli]

Κάνε το α για να καταλήξεις στο β, και νουθέτησε την αδερφή σου να λύσει το πρόβλημα της επιθετικότητας της σκύλας. Το σκυλί σου θα είναι στον δικό του χώρο και αν δεν είναι τρελά υποτακτικό προβλέπω διόρθωση το λιγότερο, που αν δεν είναι καλοδεχούμενη θα αρπαχτούν.

 

[Tiny_lin]

Η δικιά μου δεν έχει δείξει μέχρι τώρα κανένα σημάδι αίσθησης χώρου ή δυσανασχέτησης απέναντι σε άλλο άνθρωπο ή σκύλο, για εκείνη παντού και πάντα είναι ευκαιρία για παιχνίδι γι' αυτό και δεν την ανέφερα στους προβληματισμούς μου καθόλου. Λες να αξίζει μια προσπάθεια; συζητώντας το πριν κάτι βδομάδες με άτομο που έχει και εκείνο θέμα ζήλιας με τον δικό του, μου είπε αν δεν στρώσει η μεγάλη,να μη το προσπαθήσω καν και μου έκοψε τα φτερά

 

[Sofouli]

Δοκίμασε μια χαλαρή βολτούλα σε κάποιο πάρκο για να δεις, αν και εγώ θα σου πρότεινα κατευθείαν την λύση β γιατί αν είναι τόσο ζηλιάρα η σκύλα δεν νομίζω πως θα τα βρουν. Πόσο μάλλον όταν θα είναι στρεσαρισμένη από αλλαγή χώρου.

 

[vasgial]

Έχεις ελέγξει την συμπεριφορά της όταν είναι χωρίς την αδερφή σου; ίσως μαζι της τραμπουκίζει οταν νιώθει πως έχει πλατες αλλά όταν ειναι χωρις τη "μαμά" της μπιρει και να είναι αρνάκι

 

[Tiny_lin]

Σε γενικές καταστάσεις η Άρυα είναι το πιο Ζεν σκυλί που παίζει να γνωρίσει ποτέ κανείς οπότε δεν τραμπουκίζει έτσι όπως το λες(μη σου πω πάντα ήταν υποτακτική απέναντι στα άλλα λόγω όσων είχε περάσει). όσο μπορώ να το καταλάβω με την εικόνα που δείχνει, βλέπει την αδελφή μου για δικιά της και ότι η αγάπη της αδελφής μου είναι μόνο για εκείνην(άντε και με μισή καρδιά για τον άντρα της).για τη ζήλια με άλλο σκύλο ας πούμε, είχε ένα απέναντι στη γειτονιά που έβγαιναν ίδια ώρα και έκαναν χαρές. μια φορά έκανε το λάθος το άλλο σκυλί να πάει να γλύψει την αδελφή μου και από τότε γρυλίζει κάθε φορά που το βλέπει μέχρι να της πει η αδελφή μου να ηρεμήσει που και πάλι το σνομπάρει αρκεί να μη πλησιαστούν πολύ. με μένα+την Άρυα και άλλο σκύλο η αλήθεια είναι δεν έτυχε να δω ποτέ πως κάνει κι αν θα αντιδράσει το ίδιο

 

[Eroe]

τώρα θα με αποκαλέσουν τερας αλλά όταν ήταν να λέιψω για 1 βδομάδα στο εξωτερικό λόγω εργασίας και δεν μπορούσα να πάρω μαζί μου τη μεγάλη επειδή πάντοτε είχε θέμα με τα ταξίδια, την άφησα σε μια φίλη η οποία είχε και έχει θυληκό σκυλί, και της είπα, κι ας αρπαχτούν μια φορά, θα τα βρουν.
έτσι κι έγινε, μάλωσαν ελάχιστα στην αρχή, την πρώτη μέρα ήταν και οι 2 λίγο σε επιφυλακή, μετά έγιναν οι καλύτερες φίλες, - στειρωμένη και... δεν θα έλεγα κυριαρχική αλλά πολύ ανεξάρτητη η δικιά μου, αστείρωτη τότε και υποτακτική η άλλη, - η συμβίωση αυτή απάλυνε μάλιστα και το άγχος αποχωρισμού (όταν ήρθα να την πάρω με χαιρέτησε και έτρεξε όλη χαρά στη φιλενάδα της, και όπως είπε η φίλη μου δεν έδιναν σημασία σε τπτ και σε κανέναν, ήταν συνέχεια παρέα).

Οι σκύλοι προσαρμόζονται μια χαρά αν δεν έχουν χοντρά θέματα συμπεριφοράς, και καταλαβαίνουν πολύ καλά όταν τους συμφέρει να είναι εντάξει μεταξύ τους. Εγώ θα έλεγα να την παρεις δοκιμαστικά για κάποιες ώρες στον χώρο σου, και να μην είναι η αδερφή σου εκεί, και αν δεις ότι η φάση δεν εξελίσσεται σε σοβαρό καυγά όλα καλά θα πάνε.