Βρε παιδιά, έχετε πέσει να τον φάτε...
Σωστά και ωραία όλα όσα λέτε ως προς την περιποίηση, τις απαιτήσεις και την δυσκολία όμως μιλάμε για ένα παιδι 15 χρονών και όχι 5. Νομίζω οτι θα μπορεί να αναλάβει τις ευθύνες του. Κανείς απο εσάς δεν είχε - έχει σκύλο σε αυτή την ηλικία;
Το πρώτο μου σκυλάκι (ένα απαιτητικότατο μαλτέζ) ήρθε στο σπίτι μετά απο φοβερή πίεση στους γονείς. Μεσα σε λίγο καιρό, όχι μόνο κέρδισε τους πάντες αλλά οι δικοί μου έγιναν "άρρωστοι" για εκείνον. Όταν παντρεύτηκα και τους ζήτησα να τον πάρω στο σπίτι μου, μου απάντησαν και οι δυο έντρομοι : "Εσύ πήγαινε όπου θέλεις, το σκυλί ΜΑΣ, θα μείνει εδώ" (οι αρχικά ανένδοτοι γονείς).
Το οτι οι γονείς του δεν ήθελαν στην αρχή, δεν σημαίνει οτι δεν θα θέλουν και μετά ή δεν θα δεθούν ή δεν θα το αγαπήσουν. (Πρέπει να είσαι πολύ ψυχρός ώστε να μην το αγαπήσεις όταν πια γίνει μέλος της οικογένειας.).
Το μόνο που θα έπρεπε ίσως να ξανασκεφτεί είναι η ράτσα του σκύλου. Ίσως θα ήταν ιδανικό σαν πρώτο σας σκυλι, ένα με πιο "γλυκό" χαρακτήρα, κατάλληλο για οικογένειες με παιδιά, που εκπαιδεύεται εύκολα και που μπορείς να το παίρνεις και μαζί σου χωρίς προβλήματα. Ψάξε λίγο για μαλτεζ, κοκονάκι, american eskimo, poodle και πολλά άλλα. Είναι όλα μικρόσωμα και κατάλληλα για την περίπτωση.
Γνώμη μου είναι να ενημερωθείτε ΌΛΟΙ στην οικογένεια για το ποιά ράτσα θέλετε και μπορείτε να φροντίσετε ανάλογα με τις απαιτήσεις του. Επομένως, διάβασμα και ψάξιμο χωρίς βιαστικές κινήσεις ώστε να είστε όλοι καλά στο μέλλον. (Και εσείς και ο σκύλος)