Είμαι η Κατερίνα και έχω τον ΄Αρη, ένα τσιουάουα οκτώ μηνών.
Δεν είχα διαβάσει τίποτα για puppy mills , ήθελα απλά ένα πολύ μικρό σκυλάκι για να μένει μέσα στο σπίτι, τα παιδιά μου, 11 και 12 ετών μου το ζητούσαν καιρό.
Τον είδαμε σε ένα petshop πριν ένα μήνα και τον αγόρασα.
Τον ερωτευτήκαμε κεραυνοβόλα, όλοι. Είναι πανέξυπνος, στοργικός, χαδιάρης,ήσυχος, υπάκουος...Διαβάζω για τα πολύ μικρά σκυλάκια πως είναι νευρικά,δαγκώνουν,φωνάζουν...ο ΄Αρης μας είναι ένα αγγελούδι!
΄Εμαθε την εφημερίδα του μέσα σε δύο μέρες, το λουρί σε τρεις, να κοιμάται δίπλα στο γιο μου στο καλαθάκι του σε τρεις. Μένει μόνος του, σε πάρκο (αυτό που είχα τα παιδιά μου μωρά) από τις οκτώ το πρωί, μέχρι τη μία-δύο που γυρίζουν απ΄το σχολείο. Με ένα ράδιο ανοιχτό (μου έχουν πει) και τα παιχνιδάκια του. Μόλις γυρίσουμε, απλά αλλάζει χέρια κι αγκαλιές. Μέχρι την ώρα του ύπνου.
Είναι πάντα μαζί μας, παντού. Στην ταβέρνα, στον καφέ, στη βόλτα...είναι τόσο μικρούλης που δεν τον αφήνουμε μόνο του ποτέ. Αν και μας παρακαλάνε φίλοι και γνωστοί, όποτε πάμε διακοπές να τους τον αφήσουμε να τον προσέχουν. Μα, το παιδί μας δεν θα πάρουμε μαζί?
Ο κτηνίατρός μας τον είδε την επόμενη που τον αγόρασα. Κάναμε ήδη τα δεύτερα εμβόλια, είναι θηριάκι(από υγεία) το μωρο μου. Αν είχα διαβάσει αυτά που έχω δει τώρα για τα puppy mills, πολύ αμφιβάλω αν θα τον είχα!
Με δυό λόγια, χαίρομαι αφάνταστα που είμαι "της παρέας". ΄Οσο κι αν ο δικός μου ο σκυλάκος είναι μινιατουρίτσα!!!
Δεν είχα διαβάσει τίποτα για puppy mills , ήθελα απλά ένα πολύ μικρό σκυλάκι για να μένει μέσα στο σπίτι, τα παιδιά μου, 11 και 12 ετών μου το ζητούσαν καιρό.
Τον είδαμε σε ένα petshop πριν ένα μήνα και τον αγόρασα.
Τον ερωτευτήκαμε κεραυνοβόλα, όλοι. Είναι πανέξυπνος, στοργικός, χαδιάρης,ήσυχος, υπάκουος...Διαβάζω για τα πολύ μικρά σκυλάκια πως είναι νευρικά,δαγκώνουν,φωνάζουν...ο ΄Αρης μας είναι ένα αγγελούδι!
΄Εμαθε την εφημερίδα του μέσα σε δύο μέρες, το λουρί σε τρεις, να κοιμάται δίπλα στο γιο μου στο καλαθάκι του σε τρεις. Μένει μόνος του, σε πάρκο (αυτό που είχα τα παιδιά μου μωρά) από τις οκτώ το πρωί, μέχρι τη μία-δύο που γυρίζουν απ΄το σχολείο. Με ένα ράδιο ανοιχτό (μου έχουν πει) και τα παιχνιδάκια του. Μόλις γυρίσουμε, απλά αλλάζει χέρια κι αγκαλιές. Μέχρι την ώρα του ύπνου.
Είναι πάντα μαζί μας, παντού. Στην ταβέρνα, στον καφέ, στη βόλτα...είναι τόσο μικρούλης που δεν τον αφήνουμε μόνο του ποτέ. Αν και μας παρακαλάνε φίλοι και γνωστοί, όποτε πάμε διακοπές να τους τον αφήσουμε να τον προσέχουν. Μα, το παιδί μας δεν θα πάρουμε μαζί?
Ο κτηνίατρός μας τον είδε την επόμενη που τον αγόρασα. Κάναμε ήδη τα δεύτερα εμβόλια, είναι θηριάκι(από υγεία) το μωρο μου. Αν είχα διαβάσει αυτά που έχω δει τώρα για τα puppy mills, πολύ αμφιβάλω αν θα τον είχα!
Με δυό λόγια, χαίρομαι αφάνταστα που είμαι "της παρέας". ΄Οσο κι αν ο δικός μου ο σκυλάκος είναι μινιατουρίτσα!!!
