Λάϊλα και γηρατειά
- Thread starter Thodoras
- Ημερομηνία δημιουργίας
Αν και στενοχωρηθηκα πολύ, δεν της αξίζουν δάκρυα. Παλέψατε μαζι και με κάθε δυνατο τρόπο!
Όλα γινονται για κάποιο λόγο, και ετσι ήταν καλύτερα για την γιαγιά! Και να πω την αληθεια, ίσως να μην ηταν και η αρρωστια αυτή καθ' εαυτη΄που την πήρε, αλλά και τα γεράματα! Και τί πιο σημαντικό από το να περάσει τις τελευταίες της μέρες, σε ζεστο σπιτι, με μπόλικη αγάπη και φροντίδα?
Όλα γινονται για κάποιο λόγο, και ετσι ήταν καλύτερα για την γιαγιά! Και να πω την αληθεια, ίσως να μην ηταν και η αρρωστια αυτή καθ' εαυτη΄που την πήρε, αλλά και τα γεράματα! Και τί πιο σημαντικό από το να περάσει τις τελευταίες της μέρες, σε ζεστο σπιτι, με μπόλικη αγάπη και φροντίδα?
ήσουν ΠΑΝΤΑ διπλα της, όταν ειχε σημασία και ανάγκη. Τότε δεν μπορουσες να προσφέρεις τίποτα περισσότερο από εξτρά αγχος.
Καλό κουράγιο σε σένα,καλό ταξίδι στο κορίτσι...
Η κούκλα είχε την καλύτερη φροντίδα στα τελευταία της, μην κατηγορεις τον εαυτό σου...
Η κούκλα είχε την καλύτερη φροντίδα στα τελευταία της, μην κατηγορεις τον εαυτό σου...
Διαβαζα αυτο το θεμα οποτε υπηρχαν νεα κ καπως υπεθετα οτι διαβαζα ενα μυθιστορημα κ καπου ενδομυχα ειχα την ελπιδα οτι στο τελος θα κλεινε με ενα happy ending...δλδ η γιαγια θα την εβγαζε καθαρη,θα βρισκε οικογενεια θαλπωρη κ αγαπη κοντα σας κ ολα θα κυλουσαν ομορφα...
Δυστυχως δε μου κατσε...ευτυχως υπηρξες εσυ κοντα της στα τελευταια της!
Να ναι καλα εκει που ειναι κ να μας ριχνει που κ που κ καμια ματια κ σε μας που ξεμειναμε πισω!
Δυστυχως δε μου κατσε...ευτυχως υπηρξες εσυ κοντα της στα τελευταια της!
Να ναι καλα εκει που ειναι κ να μας ριχνει που κ που κ καμια ματια κ σε μας που ξεμειναμε πισω!
Λυπάμαι πολύ! Να θυμάσαι πάντα τις στιγμές που μοιραστηκατε και την αγαπη που δωσατε ο ενας στον αλλο! Εζησε σε ενα ζεστο σπιτικο με αγαπη, και αυτο ειναι το παν! Μπραβο σου για αυτα που εκανες,λιγοι θα τα εκαναν! Ξερω οτι ειναι δυσκολα τωρα,η σκεψη μου ειναι μαζι σου..
Τι να πω, το παρακολουθούσα ανελλιπώς αυτο το thread, σημερα όλη μερα είχα αγωνία να δω τι θα γινει και έκανα refresh συνέχεια...λυπάμαι τοσο πολυ...να σαι καλα που τη φρόντιζες, έζησε όμορφες στιγμές μαζι σου...ειμαι πολυ στεναχωρημένη, περίμενα πως κ πως θετική εξέλιξη...τι να πω...
Να με συγχωρέσετε, αλλα αισθάνομαι διαφορετικά.
Ως τώρα εχω πονέσει αρκετά και έχω αναγκαστεί να μάθω να ζώ με ένα ποσοστό πόνου στην καθημερινή μου ζωή. Νο πρόβλεμ, μαθήματα είναι όλα.
Προσωπικά αυτό που ένιωσα είναι ανακούφιση για την αγαπητή μας γιαγιούλα. Χάρηκα που επιτελους άφησε πίσω της ένα σώμα που την εμπόδιζε, που δεν λειτουργούσε σωστά και την ταλαιπωρούσε. Καταλαβαίνω τον ψυχολογικό πόνο, αλλά δεν είναι κυριάρχος τουλάχιστον σε μένα.
Και ω! τι θαυμαστό ήταν αυτό που της συνέβη το τελευταίο διάστημα! Αγάπη και προσοχή και φροντίδα, εντελώς χειροπιαστά πράγματα από ανθρώπους.
Βλέπω μια ελευθερη ψυχή, να μη βλέπει την ώρα να ξαναέρθει για να εμπειριωθεί ακριβώς αυτό το πράγμα.
Μπράβο σου Θοδωρε
Ως τώρα εχω πονέσει αρκετά και έχω αναγκαστεί να μάθω να ζώ με ένα ποσοστό πόνου στην καθημερινή μου ζωή. Νο πρόβλεμ, μαθήματα είναι όλα.
Προσωπικά αυτό που ένιωσα είναι ανακούφιση για την αγαπητή μας γιαγιούλα. Χάρηκα που επιτελους άφησε πίσω της ένα σώμα που την εμπόδιζε, που δεν λειτουργούσε σωστά και την ταλαιπωρούσε. Καταλαβαίνω τον ψυχολογικό πόνο, αλλά δεν είναι κυριάρχος τουλάχιστον σε μένα.
Και ω! τι θαυμαστό ήταν αυτό που της συνέβη το τελευταίο διάστημα! Αγάπη και προσοχή και φροντίδα, εντελώς χειροπιαστά πράγματα από ανθρώπους.
Βλέπω μια ελευθερη ψυχή, να μη βλέπει την ώρα να ξαναέρθει για να εμπειριωθεί ακριβώς αυτό το πράγμα.
Μπράβο σου Θοδωρε
Στην όλη κατάσταση επιτρέπω σε μένα λιγότερο ψυχολογικό πόνο. Τα ίδια αισθήματα σε αλλη αναλογία. Δεν πιστεύω οτι υπαρχει μέλος του φόρουμ που παρακολουθούσε την ιστορία που να μην στεναχωρήθηκε. Απλά η πρωτη δική μου αντίδραση ήταν η ανακούφιση......δεν ξερω αν σού δωσα να καταλάβεις.Γιατί ρε vaggela...οι υπόλοιποι τι διαφορετικό είπαμε;
