Μια μεγάλη Ψυχή (Μπόνι)

[Thodoras]

Καμιά φορά η μοίρα παίζει παράξενα παιχνίδια...Αν και γιαυτό το σκυλάκι δεν ήταν παιχνίδι..Ήταν η επιβίωση του..Κατάφερε και πέρασε ολόκληρη την εθνική στην άθλια κατάσταση που ήταν και "λιποθύμησε" μπροστά μου...
Δεν υπήρχε ο παραμικρός δισταγμός μαζί με την κοπέλα μου..Κοιταχτήκαμε και αμέσως πετάχτηκα έξω να πάρω αυτό το ταλαιπωρημένο πλάσμα στα χέρια μου...
Η κατάσταση άθλια...Ο γιατρός την άλλη μέρα μας επιβεβαίωσε πολλά που βλέπαμε...Τζίβες παντού,ψωρίαση από την επιδρομή ψύλλων και ξεφλουδισμένο δέρμα,τεράστιο πρόβλημα αρθριτικών , τυφλή από τον καταρράκτη , κουφή από την ηλικία , έναν όγκο σαν πορτοκάλι στα γεννητικά της όργανα και μια άνοια που την έβαζε να γυρνάει γύρω γύρω μέχρι να λιποθυμήσει από την κούραση...Το ένα δόντι που της είχε μείνει μάζευε τα πετραδάκια που έτρωγε για να ζήσει...ένα δόντι και αυτή η ΨΥΧΗ κατάφερε να επιζήσει μόνη της μέσα στον χειμώνα στο αφιλόξενο περιβάλλον της πόλης , χωρίς δυνάμεις , με ένα σάπιο σώμα και χωρίς την όραση της!
Σίγουρα ήταν ένα σκυλάκι σπιτιού , ένα πανέμορφο μαύρο κανισάκι 2-3 κιλών που έδινε χαρά μια οικογένεια...ίσως κάποιος πέθανε ή έφυγε σε μια γριούλα...Δεν θέλω να πιστεύω ότι κάποιος το άφησε λόγω των προβλημάτων του...ΔΕΝ αφήνεις έτσι ένα ΚΟΛΛΗΤΟ ΦΙΛΟ...
Οι 2 μήνες που πέρασαν ήταν δύσκολοι αλλά συνάμα όμορφοι..είχα ένα πολύ ψυχωμένο σκυλί μέσα στο σπίτι μου...ένα σκυλί που μου έδειξε ότι όλα είναι θέμα ψυχής...ένα σκυλί που φυλακιζόταν στο σάπιο του σώμα...
ένιωσα ότι πρέπει να την ελευθερώσω και πήρα μια δύσκολη απόφαση που με κάνει να νιώθω άσχημα που έπαιξα τον ρόλο του θεού γιαυτό το πλάσμα αλλά και όμορφα γιατί αυτό το σκυλί πόναγε σε αυτό το σώμα...
Την μέρα που η Μπόνι "ελευθερώθηκε" μέσω του Facebook έγραψα ένα post (που ακολουθεί παρακάτω) και έμαθαν γι αυτήν πάνω από 1000 άτομα..έμαθαν ότι υπήρχε μια ΨΥΧΗ που την έλεγαν Μπόνι

"Τα μάτια είναι ο καθρέπτης της ψυχής"
Αυτό ίσχυε απόλυτα για την Μπόνι..Αν και θολά από τον καταρράκτη , αν και τυφλή , εγώ τα κοίταζα και βαθιά μέσα τους έβλεπα το τι Ψυχή ήταν αυτή η σκυλίτσα...έβλεπες το τι θέληση είχε αυτή η Ψυχή για να ζήσει!
Η Ψυχή της αυτή, την βοήθησε να ζήσει τόσο καιρό παρατημένη μέσα στους δρόμους..Μέσα στον χειμώνα χωρίς τροφή και νερό..Χωρίς όραση και ακοή για να φυλαχτεί..Με ένα χάλια σώμα από τα αρθριτικά και τον καρκίνο..Παρόλα αυτά η Μπόνι τα κατάφερε...Η μοίρα το έφερε έτσι ώστε να γλυτώσει τόσα αμάξια της εθνικής και να σταματήσει μπροστά στο δικό μου...Έστω και ένα φανάρι να είχα γλυτώσει εκείνη την μέρα δεν θα την είχα γνωρίσει...
Η κατάσταση της ήταν άσχημη...Ψωρίαση από τους ψύλλους , παντού τζίβες στο ευαισθητο τρίχωμα της,τα μάτια τις κλειστά από τις τις τσίμπλες αλλά και θολά από τον καταρράκτη..Ο καρκίνος στα γεννητικά της όργανα ήταν σαν πορτοκάλι...Το μοναδικό δόντι που είχε μείνει έτοιμο να πέσει και αυτό..Τα αρθριτικά και ο πόνος δεν την άφηναν να ισιώσει την μέση..Η άνοια που είχε την ανάγκαζε να γυρνάει γύρω γύρω μέχρι να πέφτει από την κούραση κάτω..
Ήταν ωραίοι αυτοί οι 2 μήνες..είχαμε τα μπάνια μας , το κρεβάτι μας , την ζέστη μας , το καθαρό νερό μας και το ωραίο φαγητό μας...
Το κυριότερο όμως είχε την αγκαλιά μου...2 μήνες της έδωσα ότι δεν φρόντισε να της δώσει αυτός που την άφησε..
ένα χάδι , μια αγκαλιά ήταν ότι μου ζήτησε αυτό το σκυλί...Μου έδωσε σε αντάλλαγμα τα πάντα!!όμορφες στιγμές , πολλές εμπειριές και ένα χαμόγελο στα χείλη μου..
Σήμερα αυτή η Ψυχή τρέχει κάπου ελεύθερα ,κάπου όμορφα , κάπου που μπορεί να βγάλει όλη την δύναμη της..Αυτό το σάπιο σώμα δεν την έχει φυλακισμένη πια!!
Ήταν μια πολύ δύσκολη απόφαση για μένα..Με κούρασε ψυχολογικά αυτές τις μέρες...Θέλω να πιστεύω ότι ήταν η καλύτερη λύση για την Μπόνι μου...
Και αυτή το ξέρει....Ξέρει ότι δεν πέθαινε μόνη της σε ένα χαντάκι...Ξέρει ότι έφυγε αγαπημένη..Ξέρει ότι τόσος κόσμος θα μάθει και θα αφήσει ένα δάκρυ για αυτήν..
Ξέρει ότι είναι μεγάλη Ψυχή...
Καλό σου ταξίδι μικρούλα μου...

 

[mareco]

Το είχα διαβάσει και στο fb.
Δεν υπάρχουν λόγια! Κάποιες φορές, οι μεγάλες ψυχές, συναντώνται σ'αυτή τη ζωή.
Και όμορφα πράγματα γίνονται!

 

[spyv]

ο, τι και να σου πω θα ειναι λιγο.

 

[ghelly]

Και εγώ ήμουν από αυτούς που "παρακολουθούσα" την ιστορία της Μπόνι από το φβ.
Τα ξαναδιάβασα τώρα και ξαναβούρκωσα
Και ναι, δεν ειναι τα πάντα συμπτώσεις σε αυτή τη ζωή.... κάποια πράγματα are meant to be... έπρεπε να την βρείς!

 

[Estranged]

Αλήθεια ρε συ Θόδωρα, είχες τόση δύναμη και το ξανάκανες το θαύμα σου; Πραγματικά ότι και να πει κανείς για σένα είναι λίγο.

 

[vasgial]

Δεν γνώριζα την ιστορία. Την διάβασα μόλις τώρα. Άτυχο πλάσμα και τυχερό συνάμα που στα στερνά του βρέθηκε μπροστά στο Θόδωρα που της έδωσε την αγάπη, την φροντίδα και την στοργή που δεν είχε.
Δύσκολη η απόφαση να παίξεις το ρόλο του θεού όμως κάποιες φορές είναι μονόδρομος. Μπράβο Θόδωρα.
Συγκινήθηκα.

 

[Thodoras]

Και εγώ ήμουν από αυτούς που "παρακολουθούσα" την ιστορία της Μπόνι από το φβ.
Τα ξαναδιάβασα τώρα και ξαναβούρκωσα
Και ναι, δεν ειναι τα πάντα συμπτώσεις σε αυτή τη ζωή.... κάποια πράγματα are meant to be... έπρεπε να την βρείς!

ήταν δύσκολη φάση η μικρή...ειδικά την στιγμή που έπρεπε να σκάψω για το σωματάκι της ενώ κοιμόταν ακόμα στο κρεβατάκι στο σαλόνι

Δεν γνώριζα την ιστορία. Την διάβασα μόλις τώρα. Άτυχο πλάσμα και τυχερό συνάμα που στα στερνά του βρέθηκε μπροστά στο Θόδωρα που της έδωσε την αγάπη, την φροντίδα και την στοργή που δεν είχε.
Δύσκολη η απόφαση να παίξεις το ρόλο του θεού όμως κάποιες φορές είναι μονόδρομος. Μπράβο Θόδωρα.
Συγκινήθηκα.

15/5 "ελευθερώθηκε" η μικρούλα πριν μερικές μέρες...το σπιτάκι της ήταν εδώ στο γραφείο μου και την άκουγα από πίσω μου που ξερογλειφόταν πριν σκάψει το κρεβατάκι της για να κοιμηθεί..

Αλήθεια ρε συ Θόδωρα, είχες τόση δύναμη και το ξανάκανες το θαύμα σου; Πραγματικά ότι και να πει κανείς για σένα είναι λίγο.

Τα άτιμα σου βγάζουν αισθήματα που δεν ξέρεις ότι έχεις...μου έδωσε πολλά η μικρούλα..
χαίρομαι που δεν πέθανε μόνη της σε εκείνους τους κολόδρομους που την βρήκα..
χαίρομαι που μπόρεσα να καταλάβει ότι αγαπήθηκε και ότι δεν θα έφευγε χωρίς να έχει πετύχει τον μοναδικό σκοπό της ζωής της..
χαίρομαι που τόσα άτομα γνώρισαν και συγκινήθηκαν για αυτή την Ψυχή την Μπόνι

 

[Grifos]

Ο Γρίφος έφτασε 18 χρονών σχεδόν. Η κατάσταση του ήταν παρόμοια μόνο που τον φρόντιζα, τον φροντίζαμε. Όσο καλύτερα μπορούσαμε, με ένα τεράστιο ποσοστό λαθών, άγνοιας και ωχαδερφισμού σε πολλές περιπτώσεις. Και ήταν ο πρώτος κολλητός μου φίλος. Ήταν ο σκύλος για τον οποίο η μάνα μου γύρισε πίσω από ταξίδι αναψυχής 600 χλμ οδικά το ίδιο βράδυ που έφτασε γιατί η γειτόνισσα ενημέρωσε ότι γαύγιζε ασθμαίνοντας. Είναι ο ίδιος σκύλος που μου έσωσε τη ζωή και παραμένω αρτιμελής χάρη σ' αυτόν το 1995. Μα όμως είναι και ο ίδιος σκύλος που την πρώτη φορά που έμεινα χωρίς δουλειά προτίμησα να πάρω σ' αυτόν φρίσκις για να μου μείνουν να πάρω κρέηβεν και να πάρω μετσοβόνε στην πρώην γυναίκα μου γιατί το λιγουρεύτηκε. Είναι ο ίδιος σκύλος που άφηνα μόνο του στο σπίτι να προσέχει το κουτάβι Νάνα (Μπέμπα), το χαζό Λόλα (Μπέλα), το φωνακλάδικο φαταουλίστικο Λίζα, τη Φέη, τη Λούνα. Είναι ο ίδιος σκύλος για τον οποίο μπορεί να εμφάνισα αλλεργία στα 14 στις γάτες μπορεί να το προκάλεσα και μόνος μου στον εαυτό μου, για τον οποίο εξόρισα τη γάτα μου σ' ένα μπαλκόνι. Είναι ο ίδιος σκύλος που θα μπορούσα να γράψω πάρα πολλά. Όμως στην πραγματικότητα είναι ο ίδιος σκύλος που στα 18 του ήθελε τεράστια προσοχή, στις διαστάσεις του σε μέγεθος να χωθεί ανάμεσα στα πόδια μας, κουφός, τυφλός ήθελε τεράστια προσοχή για να μην φύγει απ' το σπίτι, να μη χαθεί στην κατάσταση του. Είχε ελάχιστη προσοχή γιατί ήμουνα ήδη ''μεγάλος'' (μαλ@κας) και πάρα πολύ μεγάλη τύχη. Έζησε όμως καλά. Μέσα στην άγνοια μου, ο πρώτος μου σκύλος έζησε καλά. Μεγάλωσε κι Εκπαίδευσε όλα τα κουτάβια, τα έκανε κυρίες. Τους έμαθε τα πάντα. Και σε 'μενα περισσότερα. Ναι φιλαράκο πολύ όμορφα αυτά που γράφεις, τίμια με γ@μησαν πρωί πρωί κι εγώ εύχομαι με όλη μου την ψυχή να τη χάσανε, να μην την πετάξανε και δε μπορώ να αγνοήσω τη σκέψη πως ίσως να μην την ψάξανε. Γράφεις επιβίωσε με ένα δόντι, σκέφτομαι πως κάποιοι τη λυπήθηκαν κι ο αντίποδας λέει γιατί δεν τη μάζεψαν. Ντόμπρα στη δική μου κατάσταση ενσυναίσθησης, τεμπελιάς, αναλγησίας, ωχαδερφισμού, σιχασιάς των 35 προς όλα, αντικοινωνικότητας και πολλά άλλα, μάλλον δε θα έκανα τίποτα. Θα ήθελα να λέω πως θα έκανα αλλά μάλλον θα πέρναγα αδιάφορα, ή σχεδόν αδιάφορα. Μπράβο σου φίλε σ' εσένα και στην κοπέλα σου. Και κάτι ακόμα, δε θέλω να κάνει κανένας like σ' αυτά που γράφω. Είναι μαλ@κίες. Αλήθειες αλλά όμως παράλληλα και αληθινές μαλ@κίες. Μπράβο φίλε. Και ξανά με γ@μησες πρωί πρωί.

 

[Lavernne]

Και κάπως έτσι θα πάω στη δουλειά με πρησμένα από το κλάμα μάτια...
Αλλά άξιζε να διαβάσω την ιστορία της.....
Καλό ταξίδι μικρούλα!

 

[Sara]

Ο θάνατος λενε ειναι το τέλος της ζωής, όχι όμως μιας σχέσης....

Crossing the rainbow bridge: https://rainbowsbridge.com/poem.htm

 

[swiftkid]

Θοδωρή να σαι καλά για την υπέροχη πράξη σου και που της έδωσες όλα οσα της είχαν λείψει!Σίγουρα θα σε ευγνωμονεί από εκεί που είναι!Κουράγιο !

 

[Viviana]

Δυο ειναι οι μεγαλες ψυχες που συναντηθηκαν για να δωσουν πολυ αγαπη ο ενας στον αλλον..
Μπορει να μην ηταν απο την αρχη μαζι,ομως εστω και στο τελος της ζωης της,σταθηκες ο φυλακας αγγελος της!!!
Καλο παραδεισο μικρη Μπονι,καλη δυναμη και σε σενα Θοδωρε!!!!

 

[Thodoras]

Σας ευχαριστώ όλους που γνωρίσατε έστω και από εδώ την Μπόνι!Με κάνει πολύ χαρούμενο που μου έτυχε αυτή η ευκαιρία να μην φύγει αυτό το σκυλί κάπου μόνο του...έφυγε στην αγκαλιά μου

 

[stamatia]

Να σαι καλά Θόδωρε...καλό ταξίδι στη σκυλίτσα

 

[Astr0peleki]

Μας συγκίνησες όλους πάρα πολύ. Όλοι όσοι έχουμε χάσει τα σκυλιά μας, ξέρουμε πόσο πονάει αυτή η απώλεια. Όταν πρέπει να πάρεις και την απόφαση να τα κοιμήσεις, είναι ακόμη χειρότερο, αλλά πολλές φορές λυτρωτικό...Ο Θεός ας σου δώσει δύναμη και η ζωή να σε επιβραβεύσει για την καλή σου πράξη, που της χάρισες στοργή προς το τέλος της ζωής της!

 

[ChilliJRT]

Θυμήθηκα τον 1ο μου σκύλο στους τελευταίους μήνες του που ξυπνούσε κλαίγοντας μέσα στην νύχτα γτ δν με έβλεπε κ του άφηνα το μαξιλάρι μου δικό του για να με μυρίζει. Α στο καλό βραδιάτικα δλδ...

Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι εδώ είναι κ η Κόλαση κ ο Παράδεισος κ ότι κάνουμε θα το βρούμε. Πόσο γλυκό όλο αυτό? Να είσαι καλά λοιπόν.

 

[Thodoras]

Στο δωμάτιο που την είχα, είναι και το μέρος που διάβαζω..
την άκουγα πίσω μου που ξυπνούσε και έκανε συνέχεια γύρους, γύρω από τον εαυτό της χωρίς σταματημό...την ξάπλωνα πάλι κάτω γιατί λόγω των αρθριτικών φαινόταν να είχε μεγάλο πόνο στην φάση που λύγιζε τα γονατάκια της για να κάτσει..αυτή πάλι εκεί να σηκωθεί...

τελικά το έμαθα το κόλπο..την έβαζα πάνω στα ποδαράκια μου και κοιμόταν πραγματικά σε δευτερόλεπτα...έβλεπες το κεφαλάκι να γέρνει σιγά σιγά στα πλάγια και το χαρακτηριστικό ρουθούνισμα της όταν κοιμόταν...