Παιδιά καλησπέρα,
Έχουμε ένα σκυλάκι στην οικογένεια, το οποίο μένει με τους γονείς μου. Είναι ημίαιμο κόκερ και 14 ετών (!) παρακαλώ. Έχει διάφορους όγκους κάτω από το δέρμα του χωρίς να είναι κάποιο είδος καρκίνου και δεν έχει στειρωθεί. Ο ένας όγκος είναι αρκετά μεγάλος κάτω από το στήθος του και είναι μη-εγχειρίσιμος κατά τα λεγόμενα του γιατρού. Ήταν επίσης άκακος και περιέχει ορό χωρίς ίχνη αίματος κλπ. Επίσης δεν ακούει και δεν βλέπει καλά και τα δόντια της χρειάζονται καθαρισμό.
Το σκυλί τον περασμένο Ιούνιο παρουσίασε σοβαρό εντερικό πρόβλημα με αίμα στα κόπρανα και δεν έπινε/έτρωγε τίποτα. Σημειωτέον η σκύλα έχει ιδιοκτήτρια την αδερφή μου η οποία όντας άνεργη δεν μπορεί να το συντηρήσει και είναι ανεμβολίαστη 2 χρόνια (έχω ακούσει ότι δεν χρειάζεται μετά τα 10-11 χρόνια εμβολιασμός από μερικούς γιατρούς ωστόσο). Το πήρα λοιπόν άμεσα και το πήγα στο γιατρό μας (Ιατρείο κ. Αναστόπουλου Κων/νου στην Ηλιούπολη) και του χορήγησε τις αντιβιώσεις. Φοβόταν για Καλαζάρ ο γιατρός και γι'αυτό κάναμε ολικές εξετάσεις αίματος για όλες τις ασθένειες οι οποίες ήρθαν πίσω αρνητικές. Έγιναν υπέρηχοι και ακτινογραφίες και δεν έδειξε τίποτα. Το όλο θέμα κόστισε 150€. Πιθανώς να ήταν κάποια ίωση και έγινε καλά με την αντιβίωση. Αυτό που μου παρατήρησε ο κτηνίατρος ήταν οι λεμφαδένες του οι οποίοι ήταν κάπως πρησμένοι σε μέγεθος φουντουκιού. Αυτά τον Ιούνιο.
Την περασμένη έβδομάδα διαπίστωσα σε επίσκεψη μου στο πατρικό ότι οι αδένες της σκύλας έχουν γίνει μέγεθος καρυδιού αν όχι παραπάνω, το σκυλί έχει χάσει βάρος σε σημείο να ξεχωρίζει η ραχοκοκαλιά του, έχει χάσει και λίγο τρίχωμα σε μερικά σημεία, και έχει αλλοιωθεί το γαύγισμα σαν να βγαίνει με δυσκολία. Κατα τα άλλα τρώει και πίνει νερό κανονικά αλλά μικρότερες ποσότητες. Σε επικοινωνία που ήρθα με το γιατρό για την όλη κατάσταση μου είπε να την πάω για να κάνουν εξετάσεις στους λεμφαδένες να δουν από τί μπορεί να προκαλείται το πρήξιμο οι οποίες θα κοστίσουν 75€.
Ο γιατρός φαίνεται αρκετά φερέγγυος και μέχρι στιγμής τον εμπιστεύομαι.
Το ερώτημά μου είναι το εξής: Τί μπορεί να φταίει για την όλη κατάσταση αν δεν είναι καρκίνος (το οποίο φοβάμαι είναι και το πιο πιθανό); Πιστεύετε ότι είναι καλή λύση η ευθανασία ή υπάρχει κάποια θεραπεία όπως χημειοθεραπείες; Τα οικονομικά μας δεν μας επιτρέπουν πολύ μεγάλα έξοδα επίσης.
Έχουμε ένα σκυλάκι στην οικογένεια, το οποίο μένει με τους γονείς μου. Είναι ημίαιμο κόκερ και 14 ετών (!) παρακαλώ. Έχει διάφορους όγκους κάτω από το δέρμα του χωρίς να είναι κάποιο είδος καρκίνου και δεν έχει στειρωθεί. Ο ένας όγκος είναι αρκετά μεγάλος κάτω από το στήθος του και είναι μη-εγχειρίσιμος κατά τα λεγόμενα του γιατρού. Ήταν επίσης άκακος και περιέχει ορό χωρίς ίχνη αίματος κλπ. Επίσης δεν ακούει και δεν βλέπει καλά και τα δόντια της χρειάζονται καθαρισμό.
Το σκυλί τον περασμένο Ιούνιο παρουσίασε σοβαρό εντερικό πρόβλημα με αίμα στα κόπρανα και δεν έπινε/έτρωγε τίποτα. Σημειωτέον η σκύλα έχει ιδιοκτήτρια την αδερφή μου η οποία όντας άνεργη δεν μπορεί να το συντηρήσει και είναι ανεμβολίαστη 2 χρόνια (έχω ακούσει ότι δεν χρειάζεται μετά τα 10-11 χρόνια εμβολιασμός από μερικούς γιατρούς ωστόσο). Το πήρα λοιπόν άμεσα και το πήγα στο γιατρό μας (Ιατρείο κ. Αναστόπουλου Κων/νου στην Ηλιούπολη) και του χορήγησε τις αντιβιώσεις. Φοβόταν για Καλαζάρ ο γιατρός και γι'αυτό κάναμε ολικές εξετάσεις αίματος για όλες τις ασθένειες οι οποίες ήρθαν πίσω αρνητικές. Έγιναν υπέρηχοι και ακτινογραφίες και δεν έδειξε τίποτα. Το όλο θέμα κόστισε 150€. Πιθανώς να ήταν κάποια ίωση και έγινε καλά με την αντιβίωση. Αυτό που μου παρατήρησε ο κτηνίατρος ήταν οι λεμφαδένες του οι οποίοι ήταν κάπως πρησμένοι σε μέγεθος φουντουκιού. Αυτά τον Ιούνιο.
Την περασμένη έβδομάδα διαπίστωσα σε επίσκεψη μου στο πατρικό ότι οι αδένες της σκύλας έχουν γίνει μέγεθος καρυδιού αν όχι παραπάνω, το σκυλί έχει χάσει βάρος σε σημείο να ξεχωρίζει η ραχοκοκαλιά του, έχει χάσει και λίγο τρίχωμα σε μερικά σημεία, και έχει αλλοιωθεί το γαύγισμα σαν να βγαίνει με δυσκολία. Κατα τα άλλα τρώει και πίνει νερό κανονικά αλλά μικρότερες ποσότητες. Σε επικοινωνία που ήρθα με το γιατρό για την όλη κατάσταση μου είπε να την πάω για να κάνουν εξετάσεις στους λεμφαδένες να δουν από τί μπορεί να προκαλείται το πρήξιμο οι οποίες θα κοστίσουν 75€.
Ο γιατρός φαίνεται αρκετά φερέγγυος και μέχρι στιγμής τον εμπιστεύομαι.
Το ερώτημά μου είναι το εξής: Τί μπορεί να φταίει για την όλη κατάσταση αν δεν είναι καρκίνος (το οποίο φοβάμαι είναι και το πιο πιθανό); Πιστεύετε ότι είναι καλή λύση η ευθανασία ή υπάρχει κάποια θεραπεία όπως χημειοθεραπείες; Τα οικονομικά μας δεν μας επιτρέπουν πολύ μεγάλα έξοδα επίσης.
