Καλημέρα!
Έχω δύο ημίαιμα αρσενικά σκυλάκια 8 και 3 χρονών, τα οποία και υιοθετήσαμε από κοινού με τον πρώην άντρα μου και πλέον μένουν μαζί του στο διαμέρισμα μας, καθώς και τα δύο αναγνωρίζουν αυτόν περισσότερο από εμένα ως βασικό κηδεμόνα. Το πρόβλημα είναι με τον μικρό (στην ηλικία, γιατί σε μέγεθος είναι 25 κιλά), ο οποίος ήταν πάντα νευρικό σκυλί και διόλου ήσυχο, όμως από τότε που έφυγα από το σπίτι και μένουν μόνα τους αρκετές ώρες μέχρι να γυρίσει γύρω στις 6 ο πρώην άντρας μου γαβγίζει συνέχεια και μάλιστα με ένα πολύ πολύ ανησυχητικό και τραχύ γάβγισμα (είναι βαρύτονος
). Το θέμα του δεν είναι κάποιο άγχος αποχωρισμού, καθώς γάβγιζε και όταν ήμουν εγώ παρούσα, αλλά τον σταματούσα, αλλά τα ερεθίσματα που δέχεται έξω από το σπίτι, καθώς οι αισθήσεις του είναι μάλλον ιδιαίτερα οξυμένες. Γαβγίζει όποτε μπαίνει κάποιος στο ασανσέρ, όποτε έρχεται η καθαρίστρια στον διάδρομο, όποτε περνούν έξω στο δρόμο συγκεκριμένα αρσενικά σκυλιά ή και γάτες. Να σημειώσω ότι εννοείται ότι οι μπαλκονόπορτες και τα παντζούρια είναι κλειστά ερμητικά, το σπίτι είναι μεγαλούτσικο και μπορούν να μετακινούνται και η τηλεόραση αφήνεται ανοιχτή για παρέα. Πιστεύετε ότι η εκπαίδευση θα βοηθήσει την κατάσταση; Κάποια άλλη συμβουλή;
Έχω δύο ημίαιμα αρσενικά σκυλάκια 8 και 3 χρονών, τα οποία και υιοθετήσαμε από κοινού με τον πρώην άντρα μου και πλέον μένουν μαζί του στο διαμέρισμα μας, καθώς και τα δύο αναγνωρίζουν αυτόν περισσότερο από εμένα ως βασικό κηδεμόνα. Το πρόβλημα είναι με τον μικρό (στην ηλικία, γιατί σε μέγεθος είναι 25 κιλά), ο οποίος ήταν πάντα νευρικό σκυλί και διόλου ήσυχο, όμως από τότε που έφυγα από το σπίτι και μένουν μόνα τους αρκετές ώρες μέχρι να γυρίσει γύρω στις 6 ο πρώην άντρας μου γαβγίζει συνέχεια και μάλιστα με ένα πολύ πολύ ανησυχητικό και τραχύ γάβγισμα (είναι βαρύτονος
). Το θέμα του δεν είναι κάποιο άγχος αποχωρισμού, καθώς γάβγιζε και όταν ήμουν εγώ παρούσα, αλλά τον σταματούσα, αλλά τα ερεθίσματα που δέχεται έξω από το σπίτι, καθώς οι αισθήσεις του είναι μάλλον ιδιαίτερα οξυμένες. Γαβγίζει όποτε μπαίνει κάποιος στο ασανσέρ, όποτε έρχεται η καθαρίστρια στον διάδρομο, όποτε περνούν έξω στο δρόμο συγκεκριμένα αρσενικά σκυλιά ή και γάτες. Να σημειώσω ότι εννοείται ότι οι μπαλκονόπορτες και τα παντζούρια είναι κλειστά ερμητικά, το σπίτι είναι μεγαλούτσικο και μπορούν να μετακινούνται και η τηλεόραση αφήνεται ανοιχτή για παρέα. Πιστεύετε ότι η εκπαίδευση θα βοηθήσει την κατάσταση; Κάποια άλλη συμβουλή;
