YΠΟΘΕΣΗ ΠΑΡΑΣΙΤΩΣΗΣ
Μας έχουν πει ότι πρέπει να αποπαρασιτώνουμε τα σκυλιά και τα γατιά μας τακτικά.
Σε μερικές περιπτώσεις, τα παράσιτα μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα.
Συνεπώς μοιάζει να είναι λογικό ζήτημα ότι πρέπει να σιγουρέψουμε ότι τα σκυλιά μας δεν έχουν παράσιτα σε καμμία χρονικλη στιγμή.Σωστά? Ίσως όχι.
Υπάρχουν συγκλονιστικές αποδείξεις σε ανθρώπινες έρευνες ότι υπάρχει σχέση μεταξύ των αποπαρασιτικών πρακτικών και της αύξησης σε αυτοάνοσα νοσήματα.
Δείτε αυτό
http://news.bbc.co.uk/2/hi/health/3287733.stm
από το BBC, οι οποίοι έχουν παρατηρήσει την έρευνα του Dr Joel Weinstock και της ομάδας του. Για να διαβάσετε περισσότερα σχετικά με την συναρπαστική έρευνα για το πώς αυτό αναπτύχθηκε δείτε εδώ http://ibd.patientcommunity.com/features/weinstock.cfm?link_id=1786
Αποτελεσματικά, αυτό που συνέβη είναι ότι με το να εφαρμόζουν πρακτικές σε ανθρώπους οι οποίοι έχουν συχνά παράσιτα, αυτό επηρέασε το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου σε τόσο αρνητικό τρόπο, ώστε να προξενηθούν αντιδράσεις στο σώμα που είχαν σαν αποτέλεσμα αυτοάνοσα νοσήματα.
Λοιπόν, ποια είναι η σύνδεση με τους σκύλους? Αφήστε με να εξηγήσω λίγο..
Πολλές από τις έρευνες που έχουν ξεκινήσει να γίνονται με ανθρώπους, μπορούν αργότερα να εφαρμοσθούν σε σκύλους(γάτες, κλπ.)
Τώρα, εφ’όσον δεν είμαι επαγγελματίας γιατρός, ούτε κτηνίατρος, κάνω πρακτική σε έρευνες, έχοντας Masters Degree in Human Resources. Έτσι λοιπόν, νιώθω την ικανότητα να μπορώ να δώσω μια υπόθεση(στη λογική και τη φιλοσοφία) για το τι συμβαίνει με τα σκυλιά μας.
Υ1(υπόθεσή μου): ότι η διάδοση μη-αναγκαίων αποπαρασιτικών πρακτικών έχει άμεση σχέση με τη σημαντική αύξηση σε αυτοάνοσα νοσήματα σε σκύλους.
Υ0(μηδενική υπόθεση): ότι δεν υπάρχει καμία σχέση.
Σημείωση: Επίσης πιστεύω ότι ο τωρινός αισχρός υπερβολικός εμβολιασμός στον οποίο εξαναγκαστικά υποβάλλονται τα σκυλιά μας χωρίς να είναι ανάγκη, και οι θεραπείες για ψύλλους που χρησιμοποιούνται, επίσης συνεισφέρουν σε αυτοάνοσα νοσήματα στα σκυλιά, αλλά αυτό είναι για διαφορετική μελέτη. Επίσης πιστεύω ότι το να ταίζουμε τα σκυλιά τροφές του εμπορίου, συνεισφέρει εξίσου.
Στο παρελθόν – σε χρόνια που έχουν περάσει, αυτοάνοσα νοσήματα δεν ήταν τόσο εμφανή όσο είναι τώρα. Σε χώρες όπου η δραστική και συνεχής αποπαρασίτωση σκύλων είναι συχνό πρόβλημα, φαίνεται ότι τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι περισσότερο εμφανή. Σε χώρες όπου η διήθηση των φαρμακοβιομηχανιών δεν επηρεάζει τους κτηνιάτρους, εκεί φαίνεται ότι τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι σημαντικά λιγότερα.
Ωστόσο, αν αναθρέψεις το σκύλο σου με μια κατάλληλη ωμή δίαιτα http://www.rawlearning.com/rawfaq.html
Έχεις ελάχιστους (ή καθόλου) εμβολιασμούς, και περιορίσεις την έκθεση σε αγωγές για ψύλλους, τότε ο σκύλος θα έχει μια καλή πλατφόρμα πάνω στην οποία θα χτίσει τη συνολική του υγεία. Ένας υγιής σκύλος μπορεί να διαχειριστεί καλά τα παράσιτα.
Παρά να βρισκόμαστε σε ένα δυσάρεστο και απαίσιο καθεστώς υποχρεωτικά, ίσως είναι καλύτερα να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας και να πούμε «ωραία – το ανοσοποιητικό σύστημα του σκύλου μου «παρακινείται» τώρα για μια κατάλληλη-συγκεκριμένη αντίδραση. Αυτό θα βοηθήσει το ανοσοποιητικό σύστημα να αναπτυχθεί σωστά.»
Μου αρέσει να σκέφτομαι τον τρόπο με τον οποίο μεγαλώνουμε τα παιδιά μας – αν τα προστατεύουμε από κάθε ερέθισμα «έτσι σε περίπτωση που κάτι μπορεί να συμβεί» δε θα μεγαλώσουν με το να έχουν μάθει να διαχειρίζονται τα πιο δύσκολα πράγματα στη ζωή. Τέτοιου είδους «προστασία», ενώ νιώθουμε σωστοί και «υπεύθυνοι» εκείνη τη στιγμή, δεν είναι παρέχει απαραίτητα και το καλύτερο μαθησιακό περιβάλλον για το παιδί μας. Όπως και για τους σκύλους μας, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε το καλύτερο υγιεινό περιβάλλον (κατάλληλη ωμή διατροφή και περιορισμός στα δηλητήρια), δε θα πετούσαμε το σκύλο μας σε έναν πολυσύχναστο δρόμο και να περιμέναμε ότι αυτό θα δουλέψει με ασφάλεια.
Όπως ένα περιβάλλον με ερεθίσματα που παρέχεις στο παιδί, και οι παράμετροι που παρέχεις, έτσι και με τα σκυλιά, δεν περιμένεις να επιβιώσεις από τα πάντα χωρίς την επίβλεψή σου.
Πρέπει να σκεφτείς προσεκτικά σχετικά με την παρασιτική πρακτική στους σκύλους.
Δες τους τρόπους με τους οι οποίους οι κτηνίατροι και οι φαρμακοβιομηχανίες καθιστούν τoυς σκύλους μας πρώτους υποψήφιους για αυτοάνοσα νοσήματα:
1) Ενθραρρυνόμαστε να υποβάλλουμε κουτάβια σε αποπαρασιτικές θεραπείες
2) Μας λένε να αποπαρασιτώνουμε κουτάβια σε ηλικίες 2,4,6,8,10 και 12 εβδομάδων και μετά στους 6 μήνες και μετά 2 φορές το χρόνο (ή συχνότερα).
Αν η υπόθεσή μου είναι σωστή, ότι δηλαδή υπάρχει άμεση σχέση αυτοάνοσων νοσημάτων με τις αποπαρασιτώσεις, τότε τα σκυλιά μας είναι πρώτοι στόχοι αυτών.
Δυστυχώς, αυτοί που επωφελούνται περισσότερο από αυτό, είναι οι φαρμακοβιομηχανίες. Πρώτα πωλούν και προμοτάρουν έντονα αποπαρασιτικά προιόντα, και μετά αν ένας σκύλος καταρρεύσει από ένα αυτοάνοσο νόσημα, στη συνέχει έχουν την ευκαιρία να πουλήσουν μια πολύ ακριβότερη ισόβια στρατηγική θεραπευτικής αγωγής, ενώ συνεχίζουν να πωλούν αποπαρασιτικά προιοντα στον ιδιοκτήτη αυτού του κατοικίδιου.
Τι γίνεται από δω και πέρα?
Η αλήθεια είναι ότι πάρα πολύ απίθανο να έχεις υποστήριξη από τον κτηνίατρό σου σχετικά με αυτήν την υπόθεση.
Αν παρατηρήσουμε το σενάριο της ωμής δίαιτας, το οποίο παρέχει ένα ξεκάθαρο παράδειγμα του πώς η κτηνιατρική του κόσμου δουλεύει. Εξηγώ:
Οι εταιρείες με τροφές για κατοικίδια πωλούν «ρεπερτόρια» τα οποία έχουν υποβληθεί σε έρευνες σχετικά με τη διατροφή των σκύλων από όλα σχεδόν τα πανεπιστήμια, ασχέτως άμεσης ή έμμεσης χορηγίας, υποτροφιών, και μάλιστα από αυτούς που έχουν γράψει τα κείμενά τους (ας μην μιλήσουμε για αντίθεση συμφερόντων εδώ..)
Οι φοιτητές κτηνίατροι διδάσκονται πόσο υπέροχα είναι τα προιόντα αυτά και κατευθύνονται μακριά από το να εκτιμήσουν τις φυσικές δίαιτες. Στη συνέχεια οι κτηνίατροι συνεχίζουν με το να συστήνουν διάφορες τροφές του εμπορίου οι οποίες οδηγούν σε πληθώρα προβλημάτων υγείας. Τότε οι κτηνίατροι πληρώνονται πολλά χρήματα για να θεραπεύσουν τις ασθένειες αυτές.
Ένας μικρός αριθμός κτηνιάτρων είδη όλα αυτά στο παρελθόν και πάντα πρότεινε μια κατάλληλη ωμή δίαιτα, ή έμαθε έτσι ώστε να αλλάξει τις πρακτικές του με τέτοιο τρόπο. Στο διαδίκτυο, σαστισμένοι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ψάχνουν πληροφορίες που δεν προέρχονται από τους κτηνιάτρους τους, και ανακαλύπτουν, προς μεγάλη τους έκπληξη, ότι οι εταιρείες τροφών για κατοικίδια είναι η αιτία των προβλημάτων υγείας των κατοικίδιών τους.
Η αντίθεση των κτηνιάτρων σε αυτή τη νέα ικανότητα των ιδιοκτητών να ψάχνουν στο δίκτυο, είναι τεράστια.
Μάλιστα, ενώ από τη μία πλευρά πιστεύω ότι αυτή η αντίθεση προκαλεί μεγάλη σύγχυση στους ιδιοκτήτες κατοικίδιων που θέλουν να μαθαίνουν, επίσης πιστεύω ότι κατά κάποιο τρόπο είναι πολύ αστεία.
Μαζί με αυτό είναι οι κτηνίατροι του κόσμου οι οποίοι ακολουθώντας τον κώδικα ηθικής με τη δήλωση «μην κάνετε κακό», αυτοί οι ίδιοι σε καθημερινή βάση συνιστούν ακατάλληλες διατροφικές πρακτικές οι οποίες οδηγούν σε προβλήματα υγείας σε σκύλους, γάτες, κουνέλια, κλπ.
Τα καλά νέα είναι ότι εξαιτίας της αύξησης μάθησης των ιδιοκτητών, οι κτηνίατροι τώρα υποχρεούνται να αρχίσουν σοβαρά να ενημερώνονται για τις ωμές δίαιτες.
Τώρα πίσω στο θέμα μας. Αν οι κτηνίατροι ακόμα δεν μπορούν να «πιάσουν» το νόημα ότι η ωμή δίαιτα είναι καταπληκτική, θα είναι πιθανότατα τεράστιο άλμα για αυτούς να αντιταχθούν στο ότι οι αποπαρασιτώσεις είναι καλό πράγμα.
Κοίτα, εγώ είμαι μαζί σου – δε θέλω να δω παράσιτα τριγύρω. Αλλά κοίτα, αν αυτό σημαίνει ότι μπορώ να μειώσω σημαντικά τις πιθανότητες για αυτοάνοσα νοσήματα, τότε πιστεύω ότι είναι ένα πολύ μικρότερο «κακό».
(…)
My best to you and your animals,
Jane Anderson
May 29th, 2004
http://www.rawlearning.com/worming.html
Μας έχουν πει ότι πρέπει να αποπαρασιτώνουμε τα σκυλιά και τα γατιά μας τακτικά.
Σε μερικές περιπτώσεις, τα παράσιτα μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα.
Συνεπώς μοιάζει να είναι λογικό ζήτημα ότι πρέπει να σιγουρέψουμε ότι τα σκυλιά μας δεν έχουν παράσιτα σε καμμία χρονικλη στιγμή.Σωστά? Ίσως όχι.
Υπάρχουν συγκλονιστικές αποδείξεις σε ανθρώπινες έρευνες ότι υπάρχει σχέση μεταξύ των αποπαρασιτικών πρακτικών και της αύξησης σε αυτοάνοσα νοσήματα.
Δείτε αυτό
http://news.bbc.co.uk/2/hi/health/3287733.stm
από το BBC, οι οποίοι έχουν παρατηρήσει την έρευνα του Dr Joel Weinstock και της ομάδας του. Για να διαβάσετε περισσότερα σχετικά με την συναρπαστική έρευνα για το πώς αυτό αναπτύχθηκε δείτε εδώ http://ibd.patientcommunity.com/features/weinstock.cfm?link_id=1786
Αποτελεσματικά, αυτό που συνέβη είναι ότι με το να εφαρμόζουν πρακτικές σε ανθρώπους οι οποίοι έχουν συχνά παράσιτα, αυτό επηρέασε το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου σε τόσο αρνητικό τρόπο, ώστε να προξενηθούν αντιδράσεις στο σώμα που είχαν σαν αποτέλεσμα αυτοάνοσα νοσήματα.
Λοιπόν, ποια είναι η σύνδεση με τους σκύλους? Αφήστε με να εξηγήσω λίγο..
Πολλές από τις έρευνες που έχουν ξεκινήσει να γίνονται με ανθρώπους, μπορούν αργότερα να εφαρμοσθούν σε σκύλους(γάτες, κλπ.)
Τώρα, εφ’όσον δεν είμαι επαγγελματίας γιατρός, ούτε κτηνίατρος, κάνω πρακτική σε έρευνες, έχοντας Masters Degree in Human Resources. Έτσι λοιπόν, νιώθω την ικανότητα να μπορώ να δώσω μια υπόθεση(στη λογική και τη φιλοσοφία) για το τι συμβαίνει με τα σκυλιά μας.
Υ1(υπόθεσή μου): ότι η διάδοση μη-αναγκαίων αποπαρασιτικών πρακτικών έχει άμεση σχέση με τη σημαντική αύξηση σε αυτοάνοσα νοσήματα σε σκύλους.
Υ0(μηδενική υπόθεση): ότι δεν υπάρχει καμία σχέση.
Σημείωση: Επίσης πιστεύω ότι ο τωρινός αισχρός υπερβολικός εμβολιασμός στον οποίο εξαναγκαστικά υποβάλλονται τα σκυλιά μας χωρίς να είναι ανάγκη, και οι θεραπείες για ψύλλους που χρησιμοποιούνται, επίσης συνεισφέρουν σε αυτοάνοσα νοσήματα στα σκυλιά, αλλά αυτό είναι για διαφορετική μελέτη. Επίσης πιστεύω ότι το να ταίζουμε τα σκυλιά τροφές του εμπορίου, συνεισφέρει εξίσου.
Στο παρελθόν – σε χρόνια που έχουν περάσει, αυτοάνοσα νοσήματα δεν ήταν τόσο εμφανή όσο είναι τώρα. Σε χώρες όπου η δραστική και συνεχής αποπαρασίτωση σκύλων είναι συχνό πρόβλημα, φαίνεται ότι τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι περισσότερο εμφανή. Σε χώρες όπου η διήθηση των φαρμακοβιομηχανιών δεν επηρεάζει τους κτηνιάτρους, εκεί φαίνεται ότι τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι σημαντικά λιγότερα.
Ωστόσο, αν αναθρέψεις το σκύλο σου με μια κατάλληλη ωμή δίαιτα http://www.rawlearning.com/rawfaq.html
Έχεις ελάχιστους (ή καθόλου) εμβολιασμούς, και περιορίσεις την έκθεση σε αγωγές για ψύλλους, τότε ο σκύλος θα έχει μια καλή πλατφόρμα πάνω στην οποία θα χτίσει τη συνολική του υγεία. Ένας υγιής σκύλος μπορεί να διαχειριστεί καλά τα παράσιτα.
Παρά να βρισκόμαστε σε ένα δυσάρεστο και απαίσιο καθεστώς υποχρεωτικά, ίσως είναι καλύτερα να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας και να πούμε «ωραία – το ανοσοποιητικό σύστημα του σκύλου μου «παρακινείται» τώρα για μια κατάλληλη-συγκεκριμένη αντίδραση. Αυτό θα βοηθήσει το ανοσοποιητικό σύστημα να αναπτυχθεί σωστά.»
Μου αρέσει να σκέφτομαι τον τρόπο με τον οποίο μεγαλώνουμε τα παιδιά μας – αν τα προστατεύουμε από κάθε ερέθισμα «έτσι σε περίπτωση που κάτι μπορεί να συμβεί» δε θα μεγαλώσουν με το να έχουν μάθει να διαχειρίζονται τα πιο δύσκολα πράγματα στη ζωή. Τέτοιου είδους «προστασία», ενώ νιώθουμε σωστοί και «υπεύθυνοι» εκείνη τη στιγμή, δεν είναι παρέχει απαραίτητα και το καλύτερο μαθησιακό περιβάλλον για το παιδί μας. Όπως και για τους σκύλους μας, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε το καλύτερο υγιεινό περιβάλλον (κατάλληλη ωμή διατροφή και περιορισμός στα δηλητήρια), δε θα πετούσαμε το σκύλο μας σε έναν πολυσύχναστο δρόμο και να περιμέναμε ότι αυτό θα δουλέψει με ασφάλεια.
Όπως ένα περιβάλλον με ερεθίσματα που παρέχεις στο παιδί, και οι παράμετροι που παρέχεις, έτσι και με τα σκυλιά, δεν περιμένεις να επιβιώσεις από τα πάντα χωρίς την επίβλεψή σου.
Πρέπει να σκεφτείς προσεκτικά σχετικά με την παρασιτική πρακτική στους σκύλους.
Δες τους τρόπους με τους οι οποίους οι κτηνίατροι και οι φαρμακοβιομηχανίες καθιστούν τoυς σκύλους μας πρώτους υποψήφιους για αυτοάνοσα νοσήματα:
1) Ενθραρρυνόμαστε να υποβάλλουμε κουτάβια σε αποπαρασιτικές θεραπείες
2) Μας λένε να αποπαρασιτώνουμε κουτάβια σε ηλικίες 2,4,6,8,10 και 12 εβδομάδων και μετά στους 6 μήνες και μετά 2 φορές το χρόνο (ή συχνότερα).
Αν η υπόθεσή μου είναι σωστή, ότι δηλαδή υπάρχει άμεση σχέση αυτοάνοσων νοσημάτων με τις αποπαρασιτώσεις, τότε τα σκυλιά μας είναι πρώτοι στόχοι αυτών.
Δυστυχώς, αυτοί που επωφελούνται περισσότερο από αυτό, είναι οι φαρμακοβιομηχανίες. Πρώτα πωλούν και προμοτάρουν έντονα αποπαρασιτικά προιόντα, και μετά αν ένας σκύλος καταρρεύσει από ένα αυτοάνοσο νόσημα, στη συνέχει έχουν την ευκαιρία να πουλήσουν μια πολύ ακριβότερη ισόβια στρατηγική θεραπευτικής αγωγής, ενώ συνεχίζουν να πωλούν αποπαρασιτικά προιοντα στον ιδιοκτήτη αυτού του κατοικίδιου.
Τι γίνεται από δω και πέρα?
Η αλήθεια είναι ότι πάρα πολύ απίθανο να έχεις υποστήριξη από τον κτηνίατρό σου σχετικά με αυτήν την υπόθεση.
Αν παρατηρήσουμε το σενάριο της ωμής δίαιτας, το οποίο παρέχει ένα ξεκάθαρο παράδειγμα του πώς η κτηνιατρική του κόσμου δουλεύει. Εξηγώ:
Οι εταιρείες με τροφές για κατοικίδια πωλούν «ρεπερτόρια» τα οποία έχουν υποβληθεί σε έρευνες σχετικά με τη διατροφή των σκύλων από όλα σχεδόν τα πανεπιστήμια, ασχέτως άμεσης ή έμμεσης χορηγίας, υποτροφιών, και μάλιστα από αυτούς που έχουν γράψει τα κείμενά τους (ας μην μιλήσουμε για αντίθεση συμφερόντων εδώ..)
Οι φοιτητές κτηνίατροι διδάσκονται πόσο υπέροχα είναι τα προιόντα αυτά και κατευθύνονται μακριά από το να εκτιμήσουν τις φυσικές δίαιτες. Στη συνέχεια οι κτηνίατροι συνεχίζουν με το να συστήνουν διάφορες τροφές του εμπορίου οι οποίες οδηγούν σε πληθώρα προβλημάτων υγείας. Τότε οι κτηνίατροι πληρώνονται πολλά χρήματα για να θεραπεύσουν τις ασθένειες αυτές.
Ένας μικρός αριθμός κτηνιάτρων είδη όλα αυτά στο παρελθόν και πάντα πρότεινε μια κατάλληλη ωμή δίαιτα, ή έμαθε έτσι ώστε να αλλάξει τις πρακτικές του με τέτοιο τρόπο. Στο διαδίκτυο, σαστισμένοι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ψάχνουν πληροφορίες που δεν προέρχονται από τους κτηνιάτρους τους, και ανακαλύπτουν, προς μεγάλη τους έκπληξη, ότι οι εταιρείες τροφών για κατοικίδια είναι η αιτία των προβλημάτων υγείας των κατοικίδιών τους.
Η αντίθεση των κτηνιάτρων σε αυτή τη νέα ικανότητα των ιδιοκτητών να ψάχνουν στο δίκτυο, είναι τεράστια.
Μάλιστα, ενώ από τη μία πλευρά πιστεύω ότι αυτή η αντίθεση προκαλεί μεγάλη σύγχυση στους ιδιοκτήτες κατοικίδιων που θέλουν να μαθαίνουν, επίσης πιστεύω ότι κατά κάποιο τρόπο είναι πολύ αστεία.
Μαζί με αυτό είναι οι κτηνίατροι του κόσμου οι οποίοι ακολουθώντας τον κώδικα ηθικής με τη δήλωση «μην κάνετε κακό», αυτοί οι ίδιοι σε καθημερινή βάση συνιστούν ακατάλληλες διατροφικές πρακτικές οι οποίες οδηγούν σε προβλήματα υγείας σε σκύλους, γάτες, κουνέλια, κλπ.
Τα καλά νέα είναι ότι εξαιτίας της αύξησης μάθησης των ιδιοκτητών, οι κτηνίατροι τώρα υποχρεούνται να αρχίσουν σοβαρά να ενημερώνονται για τις ωμές δίαιτες.
Τώρα πίσω στο θέμα μας. Αν οι κτηνίατροι ακόμα δεν μπορούν να «πιάσουν» το νόημα ότι η ωμή δίαιτα είναι καταπληκτική, θα είναι πιθανότατα τεράστιο άλμα για αυτούς να αντιταχθούν στο ότι οι αποπαρασιτώσεις είναι καλό πράγμα.
Κοίτα, εγώ είμαι μαζί σου – δε θέλω να δω παράσιτα τριγύρω. Αλλά κοίτα, αν αυτό σημαίνει ότι μπορώ να μειώσω σημαντικά τις πιθανότητες για αυτοάνοσα νοσήματα, τότε πιστεύω ότι είναι ένα πολύ μικρότερο «κακό».
(…)
My best to you and your animals,
Jane Anderson
May 29th, 2004
http://www.rawlearning.com/worming.html
