Ο σκύλος είναι ο πιο ευπροσάρμοστος οργανισμός στη φύση μετά τον άνθρωπο. Δεν είναι τυχαίο οτι έχει ακολουθήσει τον άνθρωπο από τις σπηλιές της λίθινης εποχής στους ουρανοξύστες των σημερινών μεγαπόλεων, αλλάζοντας συνεχώς όψεις, ρόλους και ταπεραμέντα. Αλλάζοντας η ζωή και το περιβάλλον, αλλάζουν οι ανάγκες και οι απαιτήσεις, αλλάζει ο άνθρωπος και συνακόλουθα και ο σκύλος.Πώς θα έμενε αναλλοίωτη η φύλαξη, όταν "τα πάντα ρει και ουδέν μένει" ;
Έτσι, υπάρχει μια αλλαγή της έννοιας (και του σκύλου) της φύλαξης σήμερα, απ' ότι παλιότερα.
Μέχρι πριν λίγα σχετικά χρόνια, υπήρχε μόνο ο ποιμενικός και ο σκύλος φύλακας χώρου, ο οποίος ήταν συνήθως δεμένος με αλυσσίδα ή ελευθερωνόταν το βράδυ για να φυλάει την αυλή/χωράφι/οικόπεδο κλπ, συνεχίζοντας την παράδοση αιώνων των bandogges. Με την εξέλιξη, την τεχνολογία, το εμπόριο, τον καταναλωτισμό, τα δικαιώματα και την ευρύτερη "μαλθακοποίηση", όπως και οι άνθρωποι έτσι και οι σκύλοι έπαψαν να είναι αυτό που ήταν και αναβαθμίστηκαν (ή υποβαθμίστηκαν - θέα οπτικής γωνίας) στα πλαίσια της συνύπαρξής τους με τον άνθρωπο. Ο ποιμενικός πόσα κοπάδια να φυλάξει και από ποιές απειλές ; Ο bandog (χρησιμοποιώ τον όρο με την ιστορικολειτουργική του έννοια και οχι αυτή της συνώνυμης σύγχρονης μιγαδικής φυλής) και ευκολότερα αντιμετωπίζεται πλέον από τον επίδοξο εισβολέα, και περισσότερα προβλήματα δημιουργεί στον κηδεμόνα του και εν τέλει, όταν οι αγροικίες είναι ελάχιστη μειοψηφία και τα διαμερίσματα άπειρα, πόσα bandogs έχουν λόγο ύπαρξης ;
Νέες φυλές, μορφολογία, αλλαγές ταπεραμέντου για να ταιριάζει στον ευρύτερο αστικό τρόπο ζωής, απώλεια αντικειμένου εργασίας κλπ μετάλλαξαν το σκύλο και τον κατέστησαν περισσότερο ένα status symbol και ψυχολογική προέκταση, παρά το σύντροφο στην εργασία (κυρίως) που ήταν κάποτε. Τί είναι πλέον ο σκύλος ;
Ο σκύλος πλέον (και σε μικρότερο βαθμό η γάτα και τα άλλα ζώα συντροφιάς) είναι κυρίως η τελευταία μας επαφή με τη φύση στο αστικό περιβάλλον. Συμβολικά, σημειολογικά και αρχετυπικά.
Κατά δεύτερον, στην εποχή του facebook και των άλλων social media, που μιλάμε με εκταοντάδες ανθρώπους αλλά δεν έχουμε στην πραγματικότητα σχεδόν κανέναν κοντά μας, είναι το φιλαράκι μας, η παρέα στη μοναξιά μας, το διέξοδο στα κοινωνικά αδιέξοδα της εποχής.
Τελευταία, καλύπτει και τις φυσικές και ψυχολογικές μας ανασφάλειες λόγω της αύξησης της εγκληματικότητας και του απρόσωπου πλέον της συμβίωσης στην πόλη. Εδώ έρχεται πλέον η φύλαξη : Ο σκύλος δεν μας φυλάει φυσικά, όπως μας φυλούσε κάποτε, αλλά ψυχολογικά - καλύπτει τις αντίστοιχες ανασφάλειές μας. Γι' αυτό και αν έρθει η ώρα να μας φυλάξει φυσικά, στο 99 % των περιπτώσεων αποτυγχάνει......Επίσης, στο 99 % των περιπτώσεων, ο σύγχρονος άνθρωπος ούτε μπορεί να λειτουργήσει με ένα πραγματικό σκύλο φύλακα, ούτε και του χρειάζεται (εξ ου και η πρόταση για συναγερμό).Ας προβληματίσει επίσης το γεγονός οτι όταν και όσο δεν υπήρχαν εκπαιδευτές, οι σκύλοι - φύλακες ήταν αποτελεσματικοί στη δουλειά τους.
Ας το πάρουμε πλέον απόφαση : Σήμερα δεν υπάρχουν σκύλοι - φύλακες. Υπάρχουν ζώα συντροφιάς που μας κάνουν παρέα, γαυγίζουν, εκπαιδεύονται να δαγκώνουν ένα μανίκι - όπως και να μπαίνουν σε ένα πλαστικό τούνελ ή να πηδάνε ένα εμπόδιο στο agility και μέχρις εκεί. Οι εξαιρέσεις απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Η φύλαξη είναι πλέον στο σκύλο μακρινή, θαμπή αντανάκλαση της παλιάς του ικανότητας.
Ο Κέρβερος δεν φυλάει πια τον Άδη, ούτε ο Άργος τον Οδυσσέα.