Prong collar και Ivan Balabanov

[lone wolf]

θεωρώ ως δεδομένο ότι μιλάμε για την σωστή χρήση των εκπαιδευτικών εργαλείων!

Ο σκύλος ξέρει από μόνος του να κάθετε να περπατάει να ξαπλώνει και να δαγκώνει. Η εκπαίδευση γίνετε γιατί θέλουμε ο σκύλος να τα κάνει αυτά κατόπιν εντολής. Όταν ο σκύλος εκτελεί τα παραπάνω από μόνος του τα κάνει με απίστευτη ευκολία και ευχαρήστηση όταν τα κάνει για μας δυσκολεύετε. Ο λόγος που δυσκολεύετε είναι η αφαίρεση της ελευθερίας του, θα κάτσεις τώρα γιατί στο λέω εγώ και ας μη θέλεις, αυτό του προκαλεί στρες, αυτό το στρες μειώνει την ικανότητά του για μάθηση και αυτό το στρες το κάνει πιο ευαίσθητο στα εργαλεία εκπαίδευσης.

Για να το κάνω πιο λιανά... πόσες φορές έχεις δει τον σκύλο σου να παίζει και να χτυπάει στην γωνία από το τραπεζάκι του σαλονιού τόσο δυνατά που εσύ κάνεις ΑΟΥ αλλά αυτός απλά δεν το καταλαβαίνει και συνεχίζει να παίζει? ο ίδιος σκύλος φοράει ένα αλυσιδάκι στο λαιμό και τον διορθώνεις με ένα τσικ και αυτό τον πονάει, τον γονατίζει, τον κάνει δειλό και φοβικό??? ΟΧΙ!!!! αυτό που ΜΠΟΡΕΙ να τον κάνει τα παραπάνω είναι η απαίτηση μας να κάτσει ενώ αυτός δεν θέλει!!! είναι το στρες που νοιώθει εκείνη την στιγμή από την "καταπίεση" μας που τον ενοχλεί και όχι η διόρθωση από τον πνίχτη.

Ο σωστός εκπαιδευτής μειώνει το στρες που νοιώθει ο σκύλος και όταν γίνετε αυτό επέρχετε η μάθηση. Ο σκύλος είναι οπορτιουνιστης θα κάνει ότι είναι καλύτερο για το συμφέρον του αν λοιπόν το συμφέρον του είναι να σε κοιτάει όταν περπατάει θα το κάνει.

 

[kkranis]

Ο σκύλος στρεσάρεται όταν εκτελεί υπό πίεση. Γιατί ξέρει ότι θα φάει τράβηγμα με το απλό κολάρο ή με τον πνίχτη ή θα τον χτυπήσει ρεύμα ή όποιο άλλο εκπαιδευτικό εργαλείο χρησιμοποιηθεί. Συνεχόμενη πίεση = στρες.

Όταν η εκπαίδευση γίνεται μέσω παιχνιδιού γιατί στρεσάρεται; Η ανταμοιβή του είναι μπροστά του και ξέρει πολύ καλά ότι θα κάνει ότι του ζητηθεί και μετά θα παίξει. Κάτι που του αρέσει και το επιζητά δηλαδή.

Ενώ με εκπαιδευτικά εργαλεία ο εκπαιδευτής πρέπει να μειώνει το επίπεδο του στρες, με το παιχνίδι δε χρειάζεται γιατί αυτό δεν υπάρχει. Και ένας άσχετος (όπως εγώ) δεν κινδυνεύει να κάνει λάθη τα οποία θα δημιουργήσουν πρόβλημα στο σκύλο. Θα φροντίσω να περιορίσω το χρόνο της εκπαίδευσης μόνο για να μην ξεθεωθεί από το τρέξιμο ή τη μάχη και συνδυάσει την εκπαίδευση με τη σωματική κούραση. Από εκεί και πέρα ο σκύλος θα είναι "καθαρός".

Το ένα "τσικ" (είναι έκφραση που χρησιμοποιείτε όλοι όσοι σας αρέσει ο πνίχτης ή εντελώς τυχαία χρησιμοποιείται; ) δεν καταστρέφει το σκύλο. Τα πολλά όμως ενδέχεται να το κάνουν και να τον ρίξουν.

 

[kkranis]

...

Για να το κάνω πιο λιανά... πόσες φορές έχεις δει τον σκύλο σου να παίζει και να χτυπάει στην γωνία από το τραπεζάκι του σαλονιού τόσο δυνατά που εσύ κάνεις ΑΟΥ αλλά αυτός απλά δεν το καταλαβαίνει και συνεχίζει να παίζει? ο ίδιος σκύλος φοράει ένα αλυσιδάκι στο λαιμό και τον διορθώνεις με ένα τσικ και αυτό τον πονάει, τον γονατίζει, τον κάνει δειλό και φοβικό??? ΟΧΙ!!!! αυτό που ΜΠΟΡΕΙ να τον κάνει τα παραπάνω είναι η απαίτηση μας να κάτσει ενώ αυτός δεν θέλει!!! είναι το στρες που νοιώθει εκείνη την στιγμή από την "καταπίεση" μας που τον ενοχλεί και όχι η διόρθωση από τον πνίχτη.

...

Στην μία περίπτωση (του τυχαίου χτυπήματος του σκύλου στο τραπέζι), ο σκύλος έχει στο μυαλό του μόνο το παιχνίδι. Οπότε ο πόνος πρέπει να είναι σε αρκετά μεγάλο επίπεδο για να αντιδράσει. Στην άλλη περίπτωση ο πόνος συνδυάζεται με το στρες της εκπαίδευσης όπως και εσύ είπες πως υπάρχει (το στρες).

 

[harryf3]

Εγω αδυνατω να πιστεψω ότι ολες οι διορθωσεις είναι ένα τσικ. Φοβαμαι ότι υπαρχουν και πολλά ΤΣΙΚ για να φτασουμε στο μικρο τσικ ή υπάρχουν καταστασεις που ένα τσικ απλά δεν φτανει.
Οι απαλές λεξεις όπως «αλυσιδάκι» και «τσικ» ωραιοποιούν την κατασταση.

 

[lone wolf]

Όταν η εκπαίδευση γίνεται μέσω παιχνιδιού γιατί στρεσάρεται; Η ανταμοιβή του είναι μπροστά του και ξέρει πολύ καλά ότι θα κάνει ότι του ζητηθεί και μετά θα παίξει. Κάτι που του αρέσει και το επιζητά δηλαδή.

Στρεσαρετε γιατί η ανταμοιβή του είναι μπροστά του αλλά δεν του την δίνεις!!! πως να το πω ποιο απλά??? ο τρόπος που τον εκπαιδεύεις είναι αυτός "δεν σου δίνω αυτό που θέλεις αν δεν κάνεις αυτό που θέλω"!!!! ΑΥΤΟ ΕΜΠΕΡΙΕΧΕΙ ΣΤΡΕΣ!!!!! και είναι το ίδιο για τον σκύλο με το "αν δεν το κάνεις αυτό που θέλω θα σε διορθώσω" !!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

[kkranis]

Ωραία. Ας δεχτώ ότι παιχνίδι εμπεριέχει στρες.

Η χρονική διάρκεια που του ζητάω υπακοή είναι μικρή και πολύ σταδιακά αυξάνεται. Μετά ακολουθεί παιχνίδι. Δηλαδή το στρες του κάπου διοχετεύεται. Ή μήπως έχει και το παιχνίδι στρες;

Αν ο σκύλος μου δεν εκτελέσει σωστά, απλά θα αλλάξω θέση και θα ξεκινήσουμε από την αρχή.

Στον πνίχτη με το "τσικ" το στρες δεν είναι μεγαλύτερο; Πού διοχετεύεται; Πόση ώρα αντέχει ένα σκυλί; Αν δεν εκτελεί καλά, τι γίνεται; "τσικ"; Αν και πάλι δεν εκτελέσει καλά; "ΤΣΙΚ"; Αν συνεχείσει να μην εκτελεί σωστά; "ΤΣΑΚ"; Μετά τι; Ρεύμα;

Πάντως ο δικός μου, όταν πιάνω μπαλάκι ή λουκάνικο έρχεται καρφί επάνω μου. Δεν τον βλέπω πολύ στρεσαρισμένο.

Όταν πιάνεις πνίχτη ή ηλεκτρικό κολάρο, ο σκύλος σου έρχεται με χαρά; Αν ναι, πώς το έχεις γεφυρώσει;

"Τι ωραία - τι καλά! Θα κάνουμε υπακοή" ένα πράγμα;

 

[harryf3]

Κι όμως Κωστα, ο σκυλος μπορεί να τρεξει με υπερτατη χαρά γιατι εχει συνδεσει τον πνιχτη με την εναρξη κατι ωραιου, πχ βόλτα.

Ισως η μονη μου εντονη ενσταση σε οσα λες είναι αυτό που ειπε και ο denis. Τι θα γινει όταν εμφανιστει ο μεγαλος πειρασμος και ερεθισμα? Λουκανικα και μπαλακια μπορει να πανε περιπατο ή να μην είναι διαθεσιμα.

Στην πραγματικοτητα υπαρχουν πολλες ερεθιστικες καταστασεις που λειπουν από τον στίβο. Εμπιστευεσαι τον σκυλο τοτε? Εγω λεω ότι μονο η σοβαρη διορθωση ή ο φοβος αυτης μπορει να εχει αποτελεσμα. Ουτε γλυκολογα, ουτε τσικ ουτε ωραιοποιηση για να μας πουνε και λιγο «θετικους».

 

[Noela]

kkranis ίσως κάποια πράγματα να σου φανούν περίεργα αλλά:

Ο σκύλος μου έρχεται ΚΑΤΑΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ άμα δει το ηλεκτρικό κολάρο γιατί ξέρει ότι θα κάνει βόλτα, ελεύθερος μάλιστα. Χωρίς αυτό να αποκλείει τις βόλτες μας όπου είναι λυτός χωρίς το e-collar. Δεν είμαι πολύ του λουριού με τα δικά μου σκυλιά.
Η σκύλα μου που δουλεύει για το μπαλάκι, στρεσσάρεται τόσο για να τρέξει να το κυνηγήσει που δεν το χρησιμοποιώ ποτέ όταν μαθαίνουμε καινούρια πράγματα. Δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί κι αυτό οφείλεται στο στρες που έχει για να φτάσει στο αποτέλεσμα της άσκησης, στο πέταγμα της μπάλας.

 

[kkranis]

Ο σκύλος στις εξετάσεις δεν έχει ούτε μπαλάκι ούτε λουκάνικο ούτε τπτ. Το μπαλάκι ή το tug είναι το μέσο και μόνο. Η αρχή. Ευελπιστώ σε 1 χρόνο να έχω καταφέρει να εκτελεί χωρίς να χρειάζεται κανένα τέτοιο εργαλείο.

Ένα μέρος των εξετάσεων περιλαμβάνει το σκύλο στο platz και έναν άλλο σκύλο μέσα στο στίβο να εκτελεί αυτός το πρόγραμμα της υπακοής. Δεν κάνει αυτό για ερέθισμα;

 

[kkranis]

kkranis ίσως κάποια πράγματα να σου φανούν περίεργα αλλά:

Ο σκύλος μου έρχεται ΚΑΤΑΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ άμα δει το ηλεκτρικό κολάρο γιατί ξέρει ότι θα κάνει βόλτα, ελεύθερος μάλιστα. Χωρίς αυτό να αποκλείει τις βόλτες μας όπου είναι λυτός χωρίς το e-collar. Δεν είμαι πολύ του λουριού με τα δικά μου σκυλιά.
Η σκύλα μου που δουλεύει για το μπαλάκι, στρεσσάρεται τόσο για να τρέξει να το κυνηγήσει που δεν το χρησιμοποιώ ποτέ όταν μαθαίνουμε καινούρια πράγματα. Δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί κι αυτό οφείλεται στο στρες που έχει για να φτάσει στο αποτέλεσμα της άσκησης, στο πέταγμα της μπάλας.

Όταν ο σκύλος δουλεύει με μπαλάκι δεν έχει στρες, αλλά εκκρηκτικότητα. Όταν δουλεύει με λουκάνικο έχει ένταση. Αν στρεσάρεται τότε δε το χρησιμοποιείς σωστά και καλύτερα να απευθυνθείς σε κάποιον που ξέρει (για να χρησιμοποιήσω εκφράσεις που μου είπαν άλλοι συμφορουμίτες). Αν πάλι απλά δε μπορείς να διαχειριστείς την εκκρηκτικότητα αυτή, μείωσε το χρόνο που την αφήνεις χωρίς ανταμοιβή ή πρόσθεσε φαγητό που λειτουργεί ως κατασταλτικό στο σκύλο.

Το να κάνεις ένα σκύλο να του αρέσει το ηλεκτρικό κολάρο το θεωρώ αν μη τι άλλο ανήθικο. Και ξέρω πόσο απλό είναι να γίνει. Αυτό εννοείτε ως "σωστή χρήση"; Να μου λείπει καλύτερα. Αν θες το συζητάμε παραπάνω...

 

[harryf3]

Κωστα, εγω που τωρα βγηκα από το αυγο μου (το τονιζω για να μειώσω από μονος μου την αξια αυτης της δημοσιευσης), κανω μαθηματα στην πλατεια και εχουμε σχεδον παντα κοντα μας θεατές αδεσποτα ή γατες εκ του μακροθεν.

Η σκυλα μου εμαθε να εκτελει κατω από αυτές τις συνθηκες. Και με πιεση και με διορθωση και με φαγητο και με προσμονη παιχνιδιου.

Υπηρξαν περιπτωσεις που ερεθιστηκε και τα παρατησε για να επιτεθει ή τα παρατησε γιατι πηγε να δεχτει επιθεση.

Εγω δεν μπορω φυσικα να αντιμετωπισω καμια από τις δυο αυτές καταστασεις.
Μπορεις να μου πεις τον τροπο?

 

[kkranis]

Άρη, το μόνο που χρειάζεται είναι να φτιάξεις ένα τόσο δυνατό "μείνε" που να μη το σπάει ο σκύλος.

Φυσικά δεν ισχύει στην περίπτωση που το σκυλί δεχθεί επίθεση.

 

[Noela]

Όταν ο σκύλος δουλεύει με μπαλάκι δεν έχει στρες, αλλά εκκρηκτικότητα. Όταν δουλεύει με λουκάνικο έχει ένταση. Αν στρεσάρεται τότε δε το χρησιμοποιείς σωστά και καλύτερα να απευθυνθείς σε κάποιον που ξέρει (για να χρησιμοποιήσω εκφράσεις που μου είπαν άλλοι συμφορουμίτες). Αν πάλι απλά δε μπορείς να διαχειριστείς την εκκρηκτικότητα αυτή, μείωσε το χρόνο που την αφήνεις χωρίς ανταμοιβή ή πρόσθεσε φαγητό που λειτουργεί ως κατασταλτικό στο σκύλο.

Ευτυχώς που μου το είπες και μπορείς να κρίνεις εξ' αποστάσεως και καλύτερα από εμένα αν η δικιά μου σκύλα στρεσσάρεται ή όχι. Δε μπορώ να μειώσω το χρόνο που την αφήνω χωρίς ανταμοιβή εφόσον μίλησα για εκμάθηση νέων πραγμάτων. Μέχρι να αντιληφθεί τι περίπου πρέπει να κάνει, απλά δεν αμοίβεται. Φυσικά και χρησιμοποιώ φαϊ σε τέτοιες περιπτώσεις γιατί δεν έχει τόσο άγχος αν θα πάρει το πολυπόθητο μπαλάκι, κόμπο, οτιδήποτε.

Το να κάνεις ένα σκύλο να του αρέσει το ηλεκτρικό κολάρο το θεωρώ αν μη τι άλλο ανήθικο. Και ξέρω πόσο απλό είναι να γίνει. Αυτό εννοείτε ως "σωστή χρήση"; Να μου λείπει καλύτερα. Αν θες το συζητάμε παραπάνω...

Δεν έχω κάνει τίποτα για να του αρέσει το e-collar. Τα πράγματα είναι απλά, έχει κάνει τη σύνδεση ότι όταν φοράει το e-collar θα βγούμε βόλτα (κι ας βγαίνουμε και χωρίς αυτό). Μήπως είναι ανήθικο που δεν του το φοράω καμιά ώρα πριν μέσα στο σπίτι για να μη κάνει τη σύνδεση;

 

[kkranis]

Το ανήθικο αφορά τη χρήση και όχι την εφαρμογή.

Το να συνδυάζει το ρεύμα=πόνος δηλαδή με κάτι θετικό. Ναι γίνεται, αλλά το θεωρώ ανήθικο.

Από εκεί και πέρα ξαναλέω: ΤΟ ΜΠΑΛΑΚΙ ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ ΕΚΚΡΗΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΛΟΥΚΑΝΙΚΟ ΜΕ ΕΝΤΑΣΗ (για να χρησιμοποιήσω και τα κεφαλαία που είναι τόσο αρεστά). Το στρες έρχεται μόνο αν δεν υπάρχει η ανταμοιβή στη σωστή χρονική στιγμή.

Και για να το συζητήσουμε παραπάνω:

Ας πούμε ότι θέλεις να της μάθεις το platz (χάριν παραδείγματος και μόνο). Πώς θα προσπαθούσες με μπαλάκι και δε θα πετύχενε λόγω "άγχους";

 

[harryf3]

Μέχρι να αντιληφθεί τι περίπου πρέπει να κάνει, απλά δεν αμοίβεται. Φυσικά και χρησιμοποιώ φαϊ σε τέτοιες περιπτώσεις γιατί δεν έχει τόσο άγχος αν θα πάρει το πολυπόθητο μπαλάκι, κόμπο, οτιδήποτε.

Εφη, επετρεψε μου να ζητησω μια διευκρινιση..
Μαθαινετε λοιπον μια νεα εντολη.
Ας παρω το κλασσικο παραδειγμα με το περιφημο «κατσε».
Αν το μαθει με φαγητο, αυτό δεν χρησιμοποιειται σαν ανταμοιβη πριν μαθει την εντολη?
Λειτουργει φυσικα σαν κόλπο / δέλεαρ για να παρει την σωστή σταση και όχι ως ανταμοιβή, ο σκυλος όμως καταλαβαινει τη διαφορά?

Αισθανομαι οτι υπαρχει μια γραμμη αναμεσα στο τάισμα στην εκμαθηση και στο τάισμα για την καλη εκτελεση, που δεν την πιανω.

 

[kkranis]

...
Αισθανομαι οτι υπαρχει μια γραμμη αναμεσα στο τάισμα στην εκμαθηση και στο τάισμα για την καλη εκτελεση, που δεν την πιανω.

Ακριβώς!

Μπορείς να χρησιμοποιήσεις τροφή, μπαλάκι ή tug για την εκμάθηση της θέσης χωρίς να τραβολογάς ή να πιέζεις το σκύλο. Η φωνητική εντολή έπεται και αρχικά δεν έχει καμία σχέση με την πράξη αυτή καθε αυτή.

 

[Noela]

Το ανήθικο αφορά τη χρήση και όχι την εφαρμογή.
Το να συνδυάζει το ρεύμα=πόνος δηλαδή με κάτι θετικό. Ναι γίνεται, αλλά το θεωρώ ανήθικο.

Εδώ είσαι λάθος σχετικά με τη χρήση. Ε-collar δε σημαίνει πόνος αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μας.

Από εκεί και πέρα ξαναλέω: ΤΟ ΜΠΑΛΑΚΙ ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ ΕΚΚΡΗΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΛΟΥΚΑΝΙΚΟ ΜΕ ΕΝΤΑΣΗ (για να χρησιμοποιήσω και τα κεφαλαία που είναι τόσο αρεστά). Το στρες έρχεται μόνο αν δεν υπάρχει η ανταμοιβή στη σωστή χρονική στιγμή.
Και για να το συζητήσουμε παραπάνω:
Ας πούμε ότι θέλεις να της μάθεις το platz (χάριν παραδείγματος και μόνο). Πώς θα προσπαθούσες με μπαλάκι και δε θα πετύχενε λόγω "άγχους";

Μπαλάκι = υπερενθουσιασμός θα έλεγα και το άγχος της απόκτησης προκαλεί αδυναμία συγκέντρωσης συνεπώς και αδυναμία σωστής εκτέλεσης άρα και απώλεια επιβράβευσης. Το σκυλί καταλήγει να κάνει ό,τι του ρθει.
Στο παράδειγμά σου, θα μπορούσε να μη πετύχαινε το platz γιατί το σκυλί από την ανυπομονησία να φτάσει στο μπαλάκι αντί συγκεντρωθεί και να κάτσει θα πήδαγε να δαγκώσει το μπαλάκι, μη σου πω και το χέρι μαζί.

Εφη, επετρεψε μου να ζητησω μια διευκρινιση..
Μαθαινετε λοιπον μια νεα εντολη.
Ας παρω το κλασσικο παραδειγμα με το περιφημο «κατσε».
Αν το μαθει με φαγητο, αυτό δεν χρησιμοποιειται σαν ανταμοιβη πριν μαθει την εντολη?
Λειτουργει φυσικα σαν κόλπο / δέλεαρ για να παρει την σωστή σταση και όχι ως ανταμοιβή, ο σκυλος όμως καταλαβαινει τη διαφορά?

Αισθανομαι οτι υπαρχει μια γραμμη αναμεσα στο τάισμα στην εκμαθηση και στο τάισμα για την καλη εκτελεση, που δεν την πιανω.

Αν ένα σκυλί διδαχτεί το "κάτσε" με φαγητό, εννοώντας ότι το χρησιμοποιείς ως luring (δε ξέρω πως λέγεται αυτό), δε θα το πάρει ως αμοιβή απλά θα το ωθήσεις με το φαϊ να πάρει την επιθυμητή στάση. Μπορείς κάλλιστα να του δώσεις κάτι άλλο για ανταμοιβή, ακόμα και τροφή πάλι αλλά με το άλλο χέρι. Γενικώς, το σκυλί αμοίβεται επειδή παίρνει τη σωστή στάση και όχι επειδή έχει μάθει την εντολή αν με το 'εντολή' εννοείς τη λέξη. Οπότε όχι, δεν παίρνει ανταμοιβή πριν εκτελέσει σωστά. Όπως και να έχει πρέπει γρήγορα να απαλλαγείς από την τροφή και να βοηθήσεις το σκύλο να κάνει τη σύνδεση με τη λέξη ή το νόημα και όχι με τη τροφή.
Στα πρώτα βήματα, στην εκμάθηση πάλι μόνο αμείβεις για τη σωστή (ή σχεδόν σωστή τέλος πάντων) εκτέλεση και αμείβεις πάντα. Στην πορεία αμείβεις περιστασιακά και μόνο τις καλύτερες εκτελέσεις.

 

[kkranis]

Εδώ είσαι λάθος σχετικά με τη χρήση. Ε-collar δε σημαίνει πόνος αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μας.

'Οχι άλλο κάρβουνο. Αν δεν είναι πόνος, φόρα το βάλτο στο full και πάτα μια - δυο να νοιώσεις

Μπαλάκι = υπερενθουσιασμός θα έλεγα και το άγχος της απόκτησης προκαλεί αδυναμία συγκέντρωσης συνεπώς και αδυναμία σωστής εκτέλεσης άρα και απώλεια επιβράβευσης. Το σκυλί καταλήγει να κάνει ό,τι του ρθει.
Στο παράδειγμά σου, θα μπορούσε να μη πετύχαινε το platz γιατί το σκυλί από την ανυπομονησία να φτάσει στο μπαλάκι αντί συγκεντρωθεί και να κάτσει θα πήδαγε να δαγκώσει το μπαλάκι, μη σου πω και το χέρι μαζί.

Το μπαλάκι δεν είναι ενθουσιασμός, αλλά εκκρηκτικότητα, συνεπακόλουθο του κυνηγητικού ενστίκτου. Έλεος.

Γίνε λίγο πιο δημιουργική. Για να μάθεις στο σκυλί το platz δε θα κρατάς το μπαλάκι ψηλά αλλά στο έδαφος, κρυμμένο μέσα στην παλάμη σου. Ο σκύλος θα κάτσει από μόνος του, ίσως μετά από 1-2 προσπάθειες. Δε χρειάζεται να ακούει καμιά λέξη. Ως γνωστόν, τα σκυλιά πρώτα διαβάζουν τη γλώσσα του σώματος και μετά ακούνε την εντολή. Θα μάθει τη θέση από την κίνηση του χεριού σου με το μπαλάκι και μετά συνδύασε τη θέση με την εντολή. Αν δε σου αρέσει το platz, λέγε του "τραχανάς" (όπως είχε πει κάποιος φίλος). Μετά από λίγο, με το "τραχανάς" θα ξαπλώνει κάτω.

Αν ένα σκυλί διδαχτεί το "κάτσε" με φαγητό, εννοώντας ότι το χρησιμοποιείς ως luring (δε ξέρω πως λέγεται αυτό), δε θα το πάρει ως αμοιβή απλά θα το ωθήσεις με το φαϊ να πάρει την επιθυμητή στάση. Μπορείς κάλλιστα να του δώσεις κάτι άλλο για ανταμοιβή, ακόμα και τροφή πάλι αλλά με το άλλο χέρι. Γενικώς, το σκυλί αμοίβεται επειδή παίρνει τη σωστή στάση και όχι επειδή έχει μάθει την εντολή αν με το 'εντολή' εννοείς τη λέξη. Οπότε όχι, δεν παίρνει ανταμοιβή πριν εκτελέσει σωστά. Όπως και να έχει πρέπει γρήγορα να απαλλαγείς από την τροφή και να βοηθήσεις το σκύλο να κάνει τη σύνδεση με τη λέξη ή το νόημα και όχι με τη τροφή.
Στα πρώτα βήματα, στην εκμάθηση πάλι μόνο αμείβεις για τη σωστή (ή σχεδόν σωστή τέλος πάντων) εκτέλεση και αμείβεις πάντα. Στην πορεία αμείβεις περιστασιακά και μόνο τις καλύτερες εκτελέσεις.

Βλέπε πιο πάνω. Το φαγητό, το μπαλάκι και το λουκάνικο (ενδεικτικά) χρησιμοποιούνται τόσο για την εκμάθηση της θέσης όσο και της εντολής. Και δε χρειάζεται να είναι διαφορετικά ούτε από το άλλο χέρι ούτε τίποτα. Αν π.χ. του μαθαίνεις τη θέση fuss με φαΐ και την ώρα που σταματάς σηκώνεις ελαφρά το χέρι σου, ο σκύλος θα τεντώσει το λαιμό του προς τα πάνω και θα κάτσει.

Good wines!

 

[ptf]

Μία ερώτηση από ενα νεο (στο αθλημα):
μιλάμε για pet (βάλτε ότι φυλή θέλετε) ενός μέσου ιδιοκτήτη;
Ένα τέτοιο σκυλί δεν θα εκδηλώσει ανυπακοή ποτέ;
Κι αν εκδηλώσει διορθώνουμε με φαγητό;;
Κι αν αυτή η ανυπακοή εκδηλωθεί σύμφωνα με το νόμο του merfy τη χειρότερη στιγμή τι κάνουμε;
Αν χρειαστεί το σκυλί να βγεί βόλτα με την γυναίκα/κόρη/κουνιάδα και είναι 35 κιλά θα είναι αρκετό το φαγητό/μπαλάκι;
Συγνώμη τελικά ήταν 5 οι ερωτήσεις αλλά νομίζω οτι η απάντηση είναι μία.
Φιλικά Παναγιώτης

 

[kkranis]

Φίλε μου, αν ο μόνος τρόπος να κουμαντάρεις το σκυλί σου είναι να το πνίγεις ή να του κάνεις "ανάνηψη" ενώ δεν πάσχει από καρδιοπάθεια, τότε κακώς το πήρες. Έπρεπε να πάρεις ένα μικρότερο, χωρίς ιδιαίτερη δύναμη για να μπορεί να το βγάζει βόλτα η κόρη και η κουνιάδα σου.

Και πάλι: Δεν υποστηρίζω ότι υπακοή χωρίς πίεση υφίσταται. Δε χρειάζεται όμως να καταφεύγουμε σε ακραία μέτρα, εάν και εφόσον ξεκινάει η εκπαίδευση του κουταβιού με το σωστό τρόπο από την πρώτη ημέρα που έρχεται σπίτι.

Οι περισσότεροι κάνουν το λάθος να αφήνουν το κουταβάκι χύμα τελείως. Είναι μικρό και χαριτωμένο και κουμαντάρεται σχετικά εύκολα. Όταν όμως κακομάθει, μεγαλώσει και πάει να "καβαλήσει" τους πάντες, τότε οι περισσότεροι καταφεύγουν στην εύκολη λύση. Αυτοί ας πρόσεχαν. Τα σκυλάκια τι φταίνε;

Περεπιπτόντως: η γυναίκα μου είναι 42 κιλά, λίγα περισσότερα από το σκύλο. Μπορεί να τον βγάζει βόλτα ανετότατα