.Αν αγαπας το ζωακι σου τοτε κανεις υπομονη.
θα πω μοναχα κατι...οσοι εχουν κοντεψει να χασουν το αγαπακι τους, η το εχασαν, θα με καταλαβουν....ΟΛΑ αυτα καταντουν πολυ μικρα...τιποτενια...Εχουμε την ταση να παιρνουμε το σκυλακι μας οπως κ ολα τα αλλα, δεδομενα...και ξαφνικα εχουμε αυτοανακυρηχθει μικροι θεοι...
πριν το χειρουργειο της μικρης, οταν εκανε μεσα στο σπιτι, τη μαλωνα. φωναζα δλδ αουα τι εκανες εκει και τετοια...Απο την ωρα που ξυπνησε απο την αναισθησια, 3,5 μηνων μικρακι,που απο την πρωτη στιγμη παλευε να ζησει, ελεγα και λεω, ας κατουραει κ πανω στη μουρη μου Θεε μου,αρκει να ειναι γερη ,ζωντανη, να βλεπω τα ματακια της.
Δεν εχω σκοπο να το παιξω Μαρθα Βουρτση της νεας δεκαετιας. Οχι. Απλα, να πω αυτο που εγω ειδα μεσα μου να αλλαζει. Η καθημερινοτητα μας κανει να μενουμε σεπραγματα ασημαντα, ξεχνωντας τα ΠΙΟ σημαντικα.
Οσοι λοιπον νευριαζετε, για τετοια πραγματακια, φανταστειτε απλα . Εγω θυμαμαι. Κ ταρακουνιεμαι και απλα, λεω ενα, τι εκανες εκει ρε χοουπ; απογοητευμενη μεν, αλλα οχι με φωνη. Η αδιαφορω. Συνεχιζω να θυμαμαι οτι προτιμω να την εχω στη ζωη μου χαρωπη με υγεια, κ ας κατουραει στη μουρη μου επανω. Οχι, δεν το επιδιωκω, προς αποφυγη παρεξηγησεων. Απλα την στιγμη που ειναι το νευρικο μου συστημα να βαρεσει κοκκινο γιατι η σφουγγαριστρα ειναι το αλτερ χαντ εγκο μου, απλα, θυμαμαι.
καπου ειχα διαβασει κατι, μεταξυ πολλων κ διαφορετικων αποψεων. Ο ενας ελεγε τρεις βολτες κ τα υπολοιπα ας τα κανει στην πανα, σιγα σιγα θα μαθει να θελει μονο εξω. Αλλος ελεγε μην το πας σπιτι αν δεν κανει πιπι-κακα.μεινε κ 2 ωρες αν χρειαστει. Αλλος ελεγε, αλλα
Ειδα οτι επιασε το ακολουθο: στις αρχες, και εχοντας την πανα μεσα στο σπιτι, βγαιναμε βολτες, κι ΑΝ εκανε πιπι ειχε μπραβο, χαρες λειχουδιες ενω οταν πηγαινε στην πανα, ημουν αδιαφορη. Ξαφνικα ενα πρωι, κοβω την πανα, και ξεροντας οτι περιπου καθε 4 ωρες κανει πιπι, την εβγαζα εξω. δοκιμασα το να μην γυρισω ακατουρητη αλλα τα νευρα μου σερπατινες και στανταρακι το μετεδιδα κ στη μικρη. Ωπα λεω, ετσι δνε θα θελει να βγαινει εξω αφου μεσα στο σπιτι ειμαι κουλ ενω εξω φρικαρω.
πηγα στο πλαν μπι: την παω σε συγκεκριμενο σημειο που ειχε κατουρησει τυχαια σε καποια απο της βολτες που ειχε βγει, κ της δινω εντολη να κανει πιπι. εκανε; καλως; αν ναι, λειχουδια κ μετα βολτα, τρεξιματακι ολα ωραια.
δεν εκανε; αγκαλια και πισω σπιτι, μεσα στο παρκο της(ενω ολη την αλλη ωρα ειναι σουλατσω στο σπιτι.
μετα απο λιγη ωρα, ξανα μανα τα ιδια, αγκαλια απο το παρκο μεσα, την ακουμπουσα στο σημειο του δρομου , εδινα εντολη. δεν εκανε παλι; ξανα μεσα. Ναι, υπηρξαν μερες που μου εσπασε στην αρχη τη μαγκια, κρατηθηκε ετσι 8 ωρες κ μετα απο εξοδο, τα εκανε τσακ μπαμ στο σπιτι, χωρις καν να μυρισει το πατωμα. Οκ, δεν ειχε λιχουδια και καθαρισα με ξυδι. ηρθε κοντα να δει τι γινεται, της ειπα ενω καθαριζα, οριστε ρε τσουρδαπω, ζημεια εκανες. με αυστηρο τονο.
με λιγα λογια; βολτα κυνηγι πουλιων, σνιφαρισμα δρομου κ λουλουδιων μονο αν κανει πιπι κακα. Αλλιως βημα δεν κανει. Αγκαλια κ μεσα σπιτι.
ποσο καιρο μου πηρε; μια εβδομαδα.
Τωρα προσπαθω να βελτιωθω ΕΓΩ με το να αντιλαμβανομαι ποτε θελει να κανει πιπι της, αν ειναι πριν την προγραμματισμενη βολτα. καποιες φορες τη βαζω μεσα στο παρκο της, να κρατηθει λιγακι μεχρι την προγραμματισμενη κατουροβολτα, αλλα επειδη καποιες φορες θελει πιο συχνα(καλοκαιρι γαρ, πινει αρκετο νερακι) θελω να αντιληφθω τα σηματα που μου δινει οτνα θελει εξω για πιπι.
Αν αγαπας το ζωακι σου, κανεις τα παντα...ΚΑΙ υπομονη. Απλα λεω πως τελικα, η λεξη υπομονη ωρες ωρες ειναι λιγη μπροστα στη λεξη αγαπη και φανταζει η υπομονη κατι τοσο μα τοσο μικρο...
να ειμαστε καλα ολοι κ κυριως τα πλασματα αυτα που κατ εμε εχουν δυο θεικες αποστολες: να μας κανουν ευτυχισμενους, να μας κανουν καλυτερους ανθρωπους...