Αυτόνομη γατούλα ή αφοσιωμένο σκυλάκι;


ΜMaritina

Well-Known Member
24 Δεκεμβρίου 2009
954
3
Νέα Σμύρνη


ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΚΛΑΚΗ

Η επιλογή κατοικιδίου πρέπει να γίνεται βάσει των οικογενειακών μας συνηθειών και όχι επιπόλαια.

Oταν τα παιδιά ζητούν επίμονα ένα ζωάκι, οι ειδικοί απαντούν ναι! «Δεν υπάρχει κανένας λόγος να αρνηθούμε στο παιδί την παρέα ενός μικρού ζώου. Αντίθεταυπάρχουν πολλοί για να του κάνουμε το χατίρι,αφού ένα κατοικίδιο συμβάλλει καθοριστικά στην κοινωνικότητα και στην ανάπτυξη της προσωπικότητας των παιδιών» αναφέρει ο παιδοψυχολόγος κ. Ιωάννης Κούρος, πρόεδρος της Εταιρείας Ψυχολογικής Ψυχιατρικής Ενηλίκου και Παιδιού. Οπως εξηγεί, «μεταχειρίζονται τα ζώα επί ίσοις όροις και με την επαφή μαζί τους αναπτύσσουν τον συναισθηματικό κόσμο, ενώ ταυτόχρονα καλλιεργούν υπευθυνότητα και μαθαίνουν πολύ γρήγορα την ανταπόδοση του καλού και κακού. Με άλλα λόγια, ένα κατοικίδιο μπορεί να αποδειχθεί μεγάλος δάσκαλος για τα παιδιά.Γι΄ αυτό και οι γονείς πρέπει να εκπαιδευτούν στην ιδέα ότι τα ζώα είναι ωφέλιμα για την προσωπικότητα των παιδιών τους, δεν μεταδίδουν ασθένειες όταν έχουν την κατάλληλη κτηνιατρική φροντίδα και δεν υπάρχει λόγος να τα φοβούνται» . Οταν τον ρωτούν οι γονείς ποια είναι η κατάλληλη ηλικία για να αποκτήσει το παιδί τους κατοικίδιο, απαντά πως όλες οι ηλικίες είναι το ίδιο κατάλληλες. Μάλιστα «αν το κατοικίδιο μπει στο σπίτι από τη βρεφική ηλικία του παιδιού, τότε είναι ακόμη πιο εύκολη η εξοικείωση». Πάντως όταν έρχεται η ώρα της επιλογής κατοικιδίου, οι παιδοψυχολόγοι δίνουν τον λόγο στους κτηνιάτρους. «Ο κτηνίατρος είναι αυτός που μπορεί να συμβουλεύσει τους γονείς για την κατάλληλη επιλογή κατοικίδιου ζώου, όχι μόνο με βάση την επιθυμία του παιδιού, αλλά και με τον τρόπο ζωής όλης της οικογένειας». «Τόσο τα σκυλιά όσο και οι γάτες μπορούν να αναπτύξουν εξαιρετική σχέση με τα παιδιά κάθε ηλικίας» απαντά ο κτηνίατρος κ. Γιώργος Λορέντζος. Τα δικά του παιδιά έκαναν παρέα με γάτες από την πρώτη ημέρα που τα έφερε από το μαιευτήριο ως εκείνη που... πήγαν φαντάροι.

«Οι γάτες είναι ιδανική επιλογή για μια οικογένεια που δεν είχε ποτέ πριν κατοικίδιο. Και αυτό γιατί έχει ελάχιστες απαιτήσεις, είναι ευχαριστημένη με τροφή, νερό και λίγα χάδια. Αν ζει στο σπίτι και επισκέπτεται τακτικά τον κτηνίατρο, δεν υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης καμιάς ασθένειας στο παιδί ή στην έγκυο. Το μόνο πρόβλημα που μπορεί να προκύψει, είναι κάποιο παιδί να έχει αλλεργία στο τρίχωμα της γάτας».

Σ την περίπτωση του σκύλου, τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Οπως εξηγεί ο κ. Λορέντζος, «τόσο το παιδί όσο και τα άλλα μέλη της οικογένειας θα πρέπει να έχουν αρκετό χρόνο διαθέσιμο για να αποκτήσουν σκύλο. Τα σκυλιά ζουν για τα αφεντικά τους και μαραζώνουν αν δεν ασχολούνται αρκετά μαζί τους». Ο κτηνίατρος δεν κάνει διακρίσεις ούτε στις ράτσες των σκύλων ούτε στην ηλικία που θεωρείται κατάλληλη για να αποκτήσει ένα παιδί σκύλο. «Ειδικά αν ο σκύλος υπάρχει ήδη στην οικογένεια προτού έλθει το παιδί, μπορεί να αναπτύξει μια ιδιαίτερη προστατευτικότητα απέναντι στο νέο μέλος της οικογένειας, αρκεί να μη νιώσει εντελώς παραμελημένος μετά την άφιξη του μωρού». Η μόνη «περίεργη» σχέση είναι αυτή μεταξύ ενός πολύ μικρού παιδιού και ενός κουταβιού. «Σε αυτή την περίπτωσηχρειάζεται λίγη περισσότερη προσοχή καθώς το βρέφος μπορεί, άθελά του φυσικά, να κακοποιήσει το ζώο και σε αυτή την ηλικία είναι δύσκολο να πειθαρχήσει σε όσα του λένε οι γονείς». Αντίθετα με την ηλικία του σκύλου, το μέγεθός του δεν αποτελεί πρόβλημα ακόμη και αν κάνει παρέα με πολύ μικρόσωμα παιδάκια.


Αχ, κουνελάκι φιλάσθενο...

Εκτός του σκύλου και της γάτας, «μόδα» στα κατοικίδια είναι τα τελευταία χρόνια και τα κουνέλια. Η φροντίδα τους, όμως, είναι πολύ πιο δύσκολη απ΄ όσο φαντάζονται οι γονείς. «Τα κουνέλια χρειάζονται μεγάλη προσοχή καθώς είναι πολύ ευαίσθητα και φιλάσθενα. Μάλισταπροσβάλλονται κατά κανόνα από σοβαρά νοσήματα. Αντίστοιχα πεθαίνουν εύκολα, γεγονός πολύ οδυνηρό για τα παιδιά» εξηγεί ο κ. Λορέντζος.

Τα χάμστερ, από την άλλη μεριά, είναι πιο ανθεκτικά αλλά δεν προσφέρονται τόσο για παιχνίδι με τα παιδιά. Πουλιά και ψάρια, σύμφωνα με τους κτηνιάτρους, δεν είναι... ακριβώς κατοικίδια, αφού τα παιδιά δεν έχουν την ευκαιρία να παίξουν μαζί τους αλλά τα βλέπουν από μακριά. Μόνη εξαίρεση μπορεί να είναι οι παπαγάλοι, οι οποίοι όμως δαγκώνουν! Οσο για τα τροπικά ζώα κάθε είδους, που εσχάτως κερδίζουν κάποιες προτιμήσεις, ο Γιώργος Λορέντζος είναι κατηγορηματικός: «Από τη φύση τουςδεν είναι φτιαγμένα για κατοικίδια»!


zwa..jpg


ContentSegment_1&#53.jpg
 




Sofouli

Well-Known Member
3 Σεπτεμβρίου 2010
6.243
526
Λάρισα
Τωρα ειδα αυτο το αρθρο...πολυ ενδιαφερον.
Siouxsie στο avarar σου εχει μια γατα grafity κ γραφει reduce I'm worthless?
because i'm worthless νομίζω γράφει :)

Συμφωνώ για τα κουνελάκια. Εγώ είχα ένα μαύρο λιονταροκέφαλο(πανέμορφο) αλλά μου πέθανε μετά από 1 χρόνο. Δεν άντεξε την ζέστη. Σαν τρωκτικά που είναι, είναι πολύ ευαίσθητα και ολίγον νυκτόβια..
 


silk

Well-Known Member
9 Οκτωβρίου 2008
440
3
42
Kinetta
Μόνο εμένα τα κουνέλια μου φαίνονται τρομακτικά?
Ειδικά αυτά τα ολόλευκα... μπρρρρρ...
 


ΜMaritina

Well-Known Member
24 Δεκεμβρίου 2009
954
3
Νέα Σμύρνη
Εμένα το άρθρο δε μου φάνηκε καλό, ελλειπές για την ακρίβεια, αλλά δεν έγραψε κανείς κάτι κι είπα να μη βγω γκρινιάρα!
τις φωτογραφίες τις είδατε;

Εγώ είχα ένα λιονταροκούνελο κανελί... τρομερό! και πανέξυπνο!
Το είχα αμολυτό μέσα στο σπίτι συνέχεια... κι όταν ήθελε να κάνει την ανάγκη του έμπαινε στο κλουβί του, που το είχαμε μόνο γι' αυτό και δε λέρωνε πουθενά...
το κακό ήταν ότι σαν τρωκτικό... μου έφαγε δερμάτινα παπούτσια και πολλές επιφάνειες, κυρίως ξύλινες! όλα τα δοκίμαζε!
είναι τρομερό το πόσο εγκλιματίζονται.... σοβαρά μιλάω!

Δυστυχώς, μια μέρα ξέφυγε το κυνηγόσκυλο του θείου μου (στις διακοπές), εντόπισε, κατέβασε από τον πάγκο κι έσπασε το κλουβί μεταφοράς του κούνελου
κι .........ο κούνελος... έγινε κυνήγι...
Πόσο μίσησα το θείο μου εκείνη τη μέρα... δεν φαντάζεστε! τι να πω για τον σκύλο... από τότε δεν τον έχω χαϊδέψει...
Πάντως το κατάλαβε ο άθλιος ότι έκανε μέγιστη χαζομάρα!!!

Μία φίλη της μητέρας μου, που έχουν κι αυτοί ένα... είχαν προβλήματα με δαγκώματα κι ήταν πολύ άγριος...
(όχι αστεία... κόβουν κομμάτι τα άθλια)
έτσι αναγκάστηκαν να τον στειρώσουν και τώρα λειτουργούν απίστευτα μέσα στο σπίτι.... είναι κύριος, σα σκύλος μου λένε!

Δεν άντεξε την ζέστη.
εγώ ήμουν τυχερή... τον έβαζα και λιαζόταν στο μπαλκόνι! χεχε

Μόνο εμένα τα κουνέλια μου φαίνονται τρομακτικά?
Ειδικά αυτά τα ολόλευκα... μπρρρρρ...
τα άσπρα κουνέλια κι εμένα με τρομάζουν...

Siouxsie στο avarar σου εχει μια γατα grafity κ γραφει reduce I'm worthless?
έχει ένα ποντίκι και ναι λέει "because I'm worthless"
είναι από εδώ http://www.banksy.co.uk/outdoors/outuk/horizontal_1.htm
 


Sofouli

Well-Known Member
3 Σεπτεμβρίου 2010
6.243
526
Λάρισα
Εμένα ο κουνελος άμα του σφύριζες έτρεχε και ερχοταν και ξάπλωνε δίπλα μας για χάδια!
Όταν πεινούσε έπιανε το κουπάκι του φαγητού και το πέταγε πέρα δώθε για να του βάλουμε να φάει. Γενικά είναι πολύ έξυπνα ζωάκια, αλλά και πολύ ευαίσθητα.
Το καλοκαίρι τον είχαμε στο χωριό μαζί με την σκυλίτσα μου και μια γάτα. Το μόνο γελείο είναι ότι η γάτα έτρωγε την τροφή του κουνελιού (!!!!)
Δυστυχώς δεν άντεξε την ζέστη η κακομοίρα η κουνέλα :(
Τώρα οι γείτονες μας έχουν γατάκια και έναν κούνελο, και τα γατάκια μπαίνουν μέσα στο κλουβί του και κοιμούνται μαζί :)