18 χρονών παππούλης ζητάει βοήθεια

[Souvlakos]

καλησπέρα σε όλους, νέο μέλος, οπότε αν γίνεται συγχωρήστε τα λάθη και την ασχετοσύνη μου, πρώτη φορά συμμετέχω σε φόρουμ.
ήθελα να μοιραστώ 2 σκέψεις με όλους. έχω κόκερ 15 που είναι πια τυφλή, κουφή και έχει αρχίσει να έχει αθριτικά, έχει και ολίγον από καρδιά, αλλά κατά τα άλλα είμαστε μια χαρά, ομορφιά και χάρη!
ήθελα να πω ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα jerryst και μπράβο σου που έφτασες το σκύλο σου ως εδώ.
σήμερα άθελά σας όλοι μου λύσατε εν μέρει τη δική μου αγωνία σχετικά με το τι να περιμένω. ήδη έχουν αρχίσει τα σημάδια άνοιας, λίγα ακόμη αλλά υπαρκτά. και μερικά ατυχηματάκια σπίτι έχουν γίνει. και αναρωτιόμουν τι να περιμένω, τι πρέπει να κάνω κλπ κλπ.
είναι πάρα πολύ σκληρό να βλέπεις τον άλλωτε ακμαίο σκύλο σου να παραπαίει να σκουντουφλάει παντού να δυσκολεύεται να κυκλοφορήσει και γενικά να έχει καταπέσει. θεωρώ ότι και να μπορούμε να μοιραζόμαστε τον πόνο μας και την αγωνία μας είναι κάτι σημαντικό.
σας ευχαριστώ όλους.

 

[johnk]

...σας ευχαριστώ όλους.

Εμείς σε ευχαριστούμε, που μοιράστηκες αυτές τις ιδιαίτερες σκέψεις σου μαζί μας!

Εύχομαι ότι καλύτερο επιθυμείς για τη σκυλίτσα σου...
Για όσο καιρό θα είναι μαζί σου, ξέρουμε ότι θα θυμάσαι: Γι' αυτήν, είσαι ο κόσμος!!!

 

[Chloe]

Γεια σου Souvlakos Να τη χαίρεσαι! Ο κόσμος δεν ανήκει στα κουτάβια (μόνο)!
Εμείς εκτός απ' τα θέματα καρδιάς και τα λίγα από αρθριτικά έχουμε και αρκετά μειωμένη ακοή.
Επίσης ένα πρόβλημα συμπεριφοράς... πρόσφατα άρχισε να μαρκάρει σε δυο σημεία του σπιτιού - βόρεια και νότια. Δεν τίθεται θέμα ακράτειας γιατί του αποκλείουμε την πρόσβαση σ' αυτά και μόνο όταν ξεχνιόμαστε και ανοίγει δρόμος πάει και κάνει τη βρομοδουλειά (λίγες σταγόνες κάθε φορά). Πιστεύω είναι ανασφάλεια λόγω των μειωμένων αντοχών και ακοής του και της εντύπωσης που έχει ότι δεν επαρκεί το εξωτερικό μαρκάρισμα για να διασφαλίσει τα δικαιώματα στην περιοχή του.
Δεν πειράζει μωρέ...
Κατά τα άλλα είναι εκπληκτικά ακμαίος στα 13 του και με εκπλήσσει καθημερινά.

 

[Andromeda]

Jerryst και souvlako έχουμε οι περισσότεροι περάσει αυτό που περνάτε τώρα. Είναι εξαιρετικά δύσκολο και ιδιαίτερα επώδυνο. Ακόμη και όταν γεράσουν, τα σκυλιά μας φροντίζουν με τον τρόπο τους - είναι σαν να μας προετοιμάζουν για το τέλος, όποτε και αν έλθει αυτό. Δυστυχώς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για να σας βοηθήσουμε είναι να μοιραστούμε τις δικές μας εμπειρίες μαζί σας, και να μας ανοίγετε την καρδιά σας. Έλπίζω ότι είναι κάτι και αυτό, να μπορείς να εκφράζεις αυτό που αισθάνεσαι σε ανθρώπους που σε καταλαβαίνουν.

 

[Rooby]

Εμεις έχουμε και λίγο καταράχτη....και 2 καλοηθεις όγκουσ που δεν εγχειρίζονται (εδω και κάποια χρόνια)και λυποματάκια κάτω από το δέρμα και ελίτσες(εκτός από τα αθριτικά που μας έπιασαν προσφατα). Λόγικό είναι όταν ο σκύλος μας μεγαλώνει να του συμβαίνουν διάφορα.Μακάρυ αυτά τα διάφορα να μην τον επιβαραίνουν τόσο ώστε να είναι μαζί μας για όσο περισσότερο γίνεται.Ποιός θέλει να χάσει το "αυτοκολλητάκι του"?Δεν βρίσκω λόγια να χαρακτηρίσω τους ανθρώπους που παρατούν τα σκυλιά τουσ στο δρόμο μόλισ μεγαλώσουν ή τους κυνηγούς που μόλις το κυνηγόγκυλό τους δεν βλέπει ή δεν ακούει καλά, χρησιμοποιούν την καραμπίνα τους κλπ.Δυστυχώς είναι λίγοι οι άνθρωποι που την αφοσίοση που τους έδωσε το κατοικίδιο τους του την επιστρέφουν όταν τους χρειάζεται.


Jerryst Θέλω να μου πεις τα αποτελέσματα από το Canosan .Εμείς μπορεί να χρειαστεί να τα δίνουμε κατά διαστήματα τα επόμενα χρόνια.Σιδερένιο το σκυλάκι σου!

 

[kango1]

καλησπέρα σε όλους, νέο μέλος, οπότε αν γίνεται συγχωρήστε τα λάθη και την ασχετοσύνη μου, πρώτη φορά συμμετέχω σε φόρουμ.
ήθελα να μοιραστώ 2 σκέψεις με όλους. έχω κόκερ 15 που είναι πια τυφλή, κουφή και έχει αρχίσει να έχει αθριτικά, έχει και ολίγον από καρδιά, αλλά κατά τα άλλα είμαστε μια χαρά, ομορφιά και χάρη!
ήθελα να πω ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα jerryst και μπράβο σου που έφτασες το σκύλο σου ως εδώ.
σήμερα άθελά σας όλοι μου λύσατε εν μέρει τη δική μου αγωνία σχετικά με το τι να περιμένω. ήδη έχουν αρχίσει τα σημάδια άνοιας, λίγα ακόμη αλλά υπαρκτά. και μερικά ατυχηματάκια σπίτι έχουν γίνει. και αναρωτιόμουν τι να περιμένω, τι πρέπει να κάνω κλπ κλπ.
είναι πάρα πολύ σκληρό να βλέπεις τον άλλωτε ακμαίο σκύλο σου να παραπαίει να σκουντουφλάει παντού να δυσκολεύεται να κυκλοφορήσει και γενικά να έχει καταπέσει. θεωρώ ότι και να μπορούμε να μοιραζόμαστε τον πόνο μας και την αγωνία μας είναι κάτι σημαντικό.
σας ευχαριστώ όλους.

Όλοι τα ζήσανε αυτά με έναν γεράκο τους κάποτε..είναι μέσα στην ζωή και μία φυσική εξέλιξη..


Αυτό που πρέπει να κανεις πέρα από πολύ αγάπη που πρέπει να δίνεις, είναι να αλλάξεις το κρεβατάκι του και το πιατάκι με το φαγητό και το νερό του αν είναι σε σημείο δύσκολα προσβάσιμο..π.χ σκάλες.
Kοίταξε μην υπάρχουν εμπόδια που μπορεί να μην έχεις σκεφτεί μέσα στο σπίτι και γενικά προσπάθησε να κανεις την ζωή του όσο γίνετε ευκολότερη.
Κοίταξε να είναι εύκολη η πρόσβαση του προς τα εσάς, σε αυτήν την ηλικία που αρχίζουν οι ανασφάλειες θέλει να είναι διπλα σας όσο ποτέ.

Να προσεχεις μην είναι κοντά σε ρεύμα.., καθώς και αν υπάρχει κενό στο μπαλκόνι (αν υπάρχει) έχει πέσει σκυλί τυφλό από κενό σε μπαλκόνι, από αδιαφορία τον ιδιοκτητών του.

Αν έχεις μονοκατοικία, πρόσεχε πολύ καλά την αυλή μην έχει μέρη που μπορεί να τραυματιστεί.

Στον δρόμο ποτέ δεν βγάζουμε ένα σκυλί που δεν έχει καλή όραση χωρίς λουρί.., θεωρητικά βέβαια έχουν πολύ καλο σύμμαχο την όσφρηση (πολύ δυνατό εργαλείο), όμως δεν έχουν ούτε τα αντανακλαστικά, ούτε ακόμα τόσο δυνατή όσφρηση στο να μπορούμε να πούμε πως δεν θα χαθούν.
Στο δρόμο όμως είναι πολλοί οι κίνδυνοι που εγκυμονούνε για ένα σκυλί λυτό με μειωμένη όραση.

Οπότε προσοχή μεγάλη υπομονή και αγάπη..όπως εκείνο έδινε τόσα χρόνια!

 

[Jerryst]

@Rooby: Φυσικά και θα σας κρατάω ενήμερους για όποια εξέλιξη των φαρμάκων και της βιταμίνης (canosan). Απλά αναρωτιέμαι καθημερινά, και δεν θα μπορέσω ποτέ να το απαντήσω, εάν μια κάποια βελτίωση οφείλεται στα φάρμακα ή απλά είχαμε μια καλή ημέρα... Γιατί τα δεδομένα αλλάζουν καθημερινά. Μία είμαστε καλύτερα από πριν 2 βδομάδες, μία μέρα είμαστε πιο χάλια από ποτέ...
@Stamatia: Αυτό ακριβώς που λες αναρωτιέμαι κι εγώ...
@Souvlakos: Φυσικά και σε νιώθω ακριβώς, όπως διάβασες είμαστε στην ίδια κατάσταση...Κουράγιο...
@Chloe: "Πιστεύω είναι ανασφάλεια λόγω των μειωμένων αντοχών και ακοής του και της εντύπωσης που έχει ότι δεν επαρκεί το εξωτερικό μαρκάρισμα για να διασφαλίσει τα δικαιώματα στην περιοχή του. ." άχου τα μωρέ τα σκυλάκια μας!

Παιδιά εγώ θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι, μιας και με προβληματίζει πολύ...Μιας και είναι το πρώτο μου σκυλάκι...
Όταν έρθει εκείνη η ώρα και φύγει...εγώ θα ήθελα να το θάψω κάπου κοντά μου...Εχω ακούσει ότι τα θάβουν στο βουνό ή στο νεκροταφείο σκύλων... Μπορεί κάποιος να μου δώσει περισσότερες πληροφορίες? Συγγνώμη για την ερώτηση απλά δεν ξέρω πού αλλού να απευθυνθώ...

 

[kango1]

Συνήθως οι κτηνίατροι "έχουν" και από κάποιον..

 

[lawrence-gr]

μικρος ειναι ακομα!!!!εχει κ αλλο μπροστα του!!!!μην βιαζεσαι!

 

[Andromeda]

Απλά αναρωτιέμαι καθημερινά, και δεν θα μπορέσω ποτέ να το απαντήσω, εάν μια κάποια βελτίωση οφείλεται στα φάρμακα ή απλά είχαμε μια καλή ημέρα... Γιατί τα δεδομένα αλλάζουν καθημερινά. Μία είμαστε καλύτερα από πριν 2 βδομάδες, μία μέρα είμαστε πιο χάλια από ποτέ...

Παιδιά εγώ θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι, μιας και με προβληματίζει πολύ...Μιας και είναι το πρώτο μου σκυλάκι...
Όταν έρθει εκείνη η ώρα και φύγει...εγώ θα ήθελα να το θάψω κάπου κοντά μου...Εχω ακούσει ότι τα θάβουν στο βουνό ή στο νεκροταφείο σκύλων... Μπορεί κάποιος να μου δώσει περισσότερες πληροφορίες? Συγγνώμη για την ερώτηση απλά δεν ξέρω πού αλλού να απευθυνθώ...

Σκαμπανεβάσματα θα έχει. Τουλάχιστον εμείς είχαμε με τον δικό μας γεράκο. Μην απελπίζεσαι στις κακές μέρες, και μην τρέφεις υπερβολικές ελπίδες στις καλές. Είσαι κοντά του, τον φροντίζεις, τον αγαπάς, και κάνεις ότι καλύτερο για αυτόν. Το σημαντικό είναι αυτό.
Εμείς όταν ήλθε η ώρα εκείνη ρωτήσαμε την κτηνίατρο για το θέμα της ταφής. Κατά την γνώμη μου ίσως δεν θα έπρεπε να βασανίζεσαι τόσο. Δεν λέω, καλό θα είναι να ξέρεις τί πρέπει να κάνεις, αλλά προσπάθησε να μην το σκέφτεσαι. Καταρχάς δεν ξέρουμε ακόμη πόσο θα ζήσει ο παππούλης σου, και επιπλέον αν έχεις αυτή την θλιβερή σκέψη να κρέμεται πάνω από το κεφάλι σου σαν δαμόκλειο σπάθη, τότε δεν θα μπορέσεις να χαρείς τον όσο χρόνο σας μένει να περάσετε μαζί. Με τα όποια προβλήματα - δεν έχει σημασία. Άυτό που θυμάμαι από την δική μου αντίστοιχη εμπειρία είναι το ότι ζούσα την κάθε μέρα χωρίς να σκέφτομαι την επόμενη. Μηχανισμός άμυνας θα μου πείς, αλλά βοήθησε. Τις καλές μέρες απολάμβανα την παρέα του, τις κακές μέρες ένιωθα κάποια ανακούφιση που μπορούσα να τον φροντίσω και να τον κάνω να αισθανθεί πιό άνετα. Δεν ξέρω αν βοηθάει αυτό, απλώς να ξέρεις ότι πολλοί από εμάς σε νιώθουμε ...

 

[Jerryst]

Μην απελπίζεσαι στις κακές μέρες, και μην τρέφεις υπερβολικές ελπίδες στις καλές.
Κατά την γνώμη μου ίσως δεν θα έπρεπε να βασανίζεσαι τόσο. Δεν λέω, καλό θα είναι να ξέρεις τί πρέπει να κάνεις, αλλά προσπάθησε να μην το σκέφτεσαι. Καταρχάς δεν ξέρουμε ακόμη πόσο θα ζήσει ο παππούλης σου, και επιπλέον αν έχεις αυτή την θλιβερή σκέψη να κρέμεται πάνω από το κεφάλι σου σαν δαμόκλειο σπάθη, τότε δεν θα μπορέσεις να χαρείς τον όσο χρόνο σας μένει να περάσετε μαζί.

Δυστυχώς, τα κάνω όλα αυτά...

 

[Andromeda]

Δυστυχώς, τα κάνω όλα αυτά...

Κουράγιο ... Σε καταλαβαίνω !

Αν έχεις λίγο χρόνο, διάβασε αυτό: http://www.care2.com/causes/animal-welfare/blog/rescue-of-the-week-woman-squeezes-lifetime-of-love-into-one-week/ Το διάβασα σήμερα και έκλαψα. Σε κάνει όμως να συνειδητοποιείς πόσο τυχερά είναι εν τέλει τα σκυλιά μας ...

 

[Jerryst]

Το λινκ δεν μου άνοιγε αλλά το έψαξα και το βρήκα...Είναι πραγματικά συγκινητικό... Ευχαριστώ...

 

[johnk]

...Αν έχεις λίγο χρόνο, διάβασε αυτό:[/COLOR] http://www.care2.com/causes/animal-welfare/blog/rescue-of-the-week-woman-squeezes-lifetime-of-love-into-one-week/ Το διάβασα σήμερα και έκλαψα. Σε κάνει όμως να συνειδητοποιείς πόσο τυχερά είναι εν τέλει τα σκυλιά μας ...

Andromeda, καλησπέρα.

Διάβασα κι εγώ το link που παρέθεσες... τι να πω... υπέροχο? θα είναι λίγο... συγκινητικό? θα είναι λίγο...
Θαυμασμός για τέτοιους ανθρώπους!!!
Και (για την ταπεινή μου άποψη) θαυμασμός (και σεβασμός)για τέτοια σκυλιά!!!

 

[Andromeda]

Χαίρομαι που σας άρεσε ! Είναι από τις πιό συγκινητικές και όμορφες ιστορίες που έχω διαβάσει. Και όπως λές και εσύ Γιάννη, θαυμασμός και σεβασμός. Προσωπικά αισθάνθηκα να με εκμηδενίζει το μεγαλείο ψυχής τόσο της σκυλίτσας, όσο και της γυναίκας που της χάρισε την μοναδική όμορφη εβδομάδα της ζωής της ...

 

[Jerryst]

Έχει περάσει πάνω από μήνας και έχουμε μειώσει τις κορτιζόνες από 2 φορές το μήνα, σε 1 φορά στις 5 βδομάδες. Τα canosan έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά, (έχει βελτιωθεί και ο καιρός βέβαια) και του δίναμε και για λίγο καιρό σιρόπι με βιταμίνες και καρνιτίνη. Το τελευταίο του το έχω κόψει δοκιμαστικά γιατί νομίζω ότι τον ενοχλεί στο στομαχάκι του...Μου έκλαιγε τα βράδια και γουργούριζε η κοιλίτσα του...Και τώρα, βλέποντας και κάνοντας...Κάθε μέρα που περνάει και είμαστε μαζί νιώθω τυχερή...

 

[Andromeda]

Εύχομαι να είναι πολλές ακόμη οι ημέρες που θα νιώθεις τυχερή και εσύ, και εκείνος που σε έχει κοντά του ! Χρόνια πολλά και στους δύο σας !

 

[Jerryst]

Χρόνια πολλά και σε σας παιδιά! Να τα χαιρόμαστε τα φιλαράκια μας!

 

[Hopsi]

δεν παω καλά.. Εχω ρίξει κλάμα...να στε καλά. Κ μακάρι να αξιωθω κ εγώ να φροντίζω τα κορίτσια μου στα βαθιά τους γεράματα..

 

[Andromeda]

δεν παω καλά.. Εχω ρίξει κλάμα...να στε καλά. Κ μακάρι να αξιωθω κ εγώ να φροντίζω τα κορίτσια μου στα βαθιά τους γεράματα..

Σου το εύχομαι ....