18 χρονών παππούλης ζητάει βοήθεια
- Thread starter Jerryst
- Ημερομηνία δημιουργίας
παιδιά, θα αρχίσω πάλι τα ψυχοπλακωτικά...μήπως μπορεί κάποιος να μου πει, εάν έχει ψάξει καθόλου το θέμα της αποτέφρωσης?εάν το έχει κάνει στο ζωάκι του ή αν έχει ακούσει τίποτα γι αυτό το θέμα στην Ελλάδα? Είδα στο ίντερνετ ότι το κάνει το ΔΙΚΕΠΑΖ.
Last edited:
Συμπτώματα εγκεφαλικού στους σκύλους μπορεί να είναι κεφάλι που γέρνει παράξενα προς μια μεριά, απώλεια ισορροπίας και όρασης, κυκλικές κινήσεις γύρω από τον εαυτό του και πτώσεις. Πάρα πολύ σπάνια θα δούμε σε σκύλο να στραβώνει το στόμα ή πτώση βλεφάρου όπως στους ανθρώπους.
Πολύ λυπάμαι ...τα τελευταία βράδια κλαψουρίζει, και σήμερα το πρωί μου είπε η μητέρα μου ότι ούρλιαζε και τα κανε πάνω του...επισκέφτηκε την κτηνίατρο και της είπε πως είναι εγκεφαλικά...
οπότε ας πούμε ότι ρωτάω προκαταβολικά...
Εμάς απλά ξύπνησε και ήταν άλλος σκύλος. Η κτηνίατρος μας είπε ότι είχε πάθει εγκεφαλικό κατά την διάρκεια της νύχτας. Δεν μας αναγνώριζε, καθόταν σαν χαμένος, τριγύριζε στο σπίτι άσκοπα με απλανές βλέμμα ...
Όταν γύρισα από τη δουλειά εγώ πάλι, ήταν όπως όλες τις άλλες μέρες...και σήμερα πάλι μια χαρά (που λέει ο λόγος το "μια χαρά" βέβαια)...τί να πω...
Όσο για το άλλο το μακάβριο θέμα της αποτέφρωσης, δεν ξέρει κάποιος κάτι ε? κρίμα... και ήθελα να μάθω περισσότερες πληροφορίες...
Όσο για το άλλο το μακάβριο θέμα της αποτέφρωσης, δεν ξέρει κάποιος κάτι ε?
κρίμα... και ήθελα να μάθω περισσότερες πληροφορίες...Χθες το απόγευμα μας άφησε ο Τζερράκος μας...Είναι τόσο δύσκολο μετά από 18 ολόκληρα χρόνια να μπαίνω στο σπίτι και να μην με περιμένει. Είναι τόσο δύσκολο μετά από τόσους μήνες με τα προβληματάκια του (από τότε που έγραψα το πρώτο post στο forum) να μπαίνω στο σπίτι και να μην τον ψάχνω για να τον φροντίσω. Να μην ξυπνάω τα βράδια, για να δω εάν χρειάζεται τίποτα. Τον είχα από 8 χρονών, μεγαλώσαμε μαζί, ήταν το "αδερφάκι" μου, το φιλαράκι μου, το πρώτο μου σκυλάκι, και τώρα μου φαίνεται απίστευτο ότι δεν θα τον ξαναγκαλιάσω και δεν θα τον ξαναφροντίσω ποτέ. Πέθανε χτές μόνος του, μετά από αρκετές επίπονες ώρες, περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του που τον λάτρευε και τον χάιδευε κάθε λεπτό. Ελπίζω να καταλάβαινε τους τελευταίους μήνες πόσο τον αγαπούσαμε και πόσο σημαντικός ήταν για μας. Δεν θα συγχωρέσω ποτέ στον εαυτό μου ότι δεν ήμουν εκεί την ώρα που άφηνε την τελευταία του πνοή. Δεν τον πρόλαβα για 10 λεπτά. Τον θάψαμε σε ένα υπέροχο σημείο στο βουνό. Τελικά ήταν η καλύτερη επιλογή...
Θα σε αγαπάμε για πάντα Τζερράκο μας...
Δεν φαντάζεσαι πόσο θα μας λείψεις...
Θα σε αγαπάμε για πάντα Τζερράκο μας...
Δεν φαντάζεσαι πόσο θα μας λείψεις...
Σας καταλαβαίνω..μιας και εγώ και πολλοί απο εδώ μέσα έχουμε νιώσει την απώλεια...να τον θυμόσαστε,κουράγιο!Εκεί που πάει θα έχει παρέα τα δικά μας....
Πολύ δύσκολο... σε συντρόφευε για πολύ ο μικρούλης. Πάντα θα σε συντροφεύει.
Κάνε κουράγιο, λυπάμαι πολύ
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια... Γι αυτό έγραψα αυτά που ένιωθα εδώ.
Γιατί ξέρω ότι μπορείτε να καταλάβετε πλήρως όλο αυτό τον πνιγμό συναισθημάτων.
Όταν τον φέραμε στην οικογένειά μας ήμουν παιδάκι, πήγα δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο, πανεπιστήμιο, εξωτερικό και τώρα δουλεύω. Ήταν παντού στη ζωή μου και πάντα. Δεν έχω αναμνήσεις από πιο πριν. Δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα είναι από δω και πέρα...
(επίσης με κάνατε και γέλασα λίγο μέσα στην πίκρα μου! το ξέρω ότι το nick μου παραπέμπει σε αγόρι, αλλά είναι το όνομα του σκυλάκου μου, Τζέρρυ και τα αρχικά τα δικά μου, Στέλλα)
Γιατί ξέρω ότι μπορείτε να καταλάβετε πλήρως όλο αυτό τον πνιγμό συναισθημάτων.
Όταν τον φέραμε στην οικογένειά μας ήμουν παιδάκι, πήγα δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο, πανεπιστήμιο, εξωτερικό και τώρα δουλεύω. Ήταν παντού στη ζωή μου και πάντα. Δεν έχω αναμνήσεις από πιο πριν. Δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα είναι από δω και πέρα...
(επίσης με κάνατε και γέλασα λίγο μέσα στην πίκρα μου! το ξέρω ότι το nick μου παραπέμπει σε αγόρι, αλλά είναι το όνομα του σκυλάκου μου, Τζέρρυ και τα αρχικά τα δικά μου, Στέλλα)
Last edited:
