Σαν αυτόκλητος δικαστής (κάτι σε λεωτσάκο μου φέρνει αυτό αλλά anyway) θα παραθέσω κι εγώ την ''εκτίμηση'' μου και ενδεχομένως να είναι τελείως λάθος.
Μόλις χθες συζητάγαμε σε άλλο θέμα για ένα σκύλο που αγρίευε όταν έτρωγε, έλλεψη εμπιστοσύνης το αποκαλέσαμε όλοι, αν το συνδυάσουμε με την άποψη του George A νομίζω καταλαβαίνετε ποιά είναι η δική μου άποψη. Δε θα μείνω στο αν τα σκυλιά είναι εκτροφικά ή όχι, αυτό μπορεί να λέει κάτι μπορεί και όχι αλλά για να το κρίνω εγώ από 'δω που είμαι θα έπρεπε να έχω τη φαντασία του Κάμερον.
Έγραψα κι εχθές πως γνωρίζω αρκετούς ιδιοκτήτες πως το θεωρούν ''χαριτωμενιά'' ν' αγριεύουν το σκύλο ενώ τρώει. Το κάνεις μερικές φορές και μετά έχεις χάσει το παιχνίδι. Δε θέλεις να το συνεχίσεις, δεν το συνεχίζεις αλλά ο σκύλος πιά απλά δεν σ' εμπιστεύεται και έχεις χάσει στην εκτίμηση του (μου θυμίζει εκείνο το βιβλίο του οποίου ο τίτλος φαίνεται πολύ απόλυτος όταν τον είχα δει σε μια βιτρίνα ''απλά δε σε γουστάρει'', αλλά κάπως αλλιώς ''απλά τον έχασες''). Εγώ το φαντάζομαι σαν περίπτωση και δεν το θεωρώ απίθανο, μπορεί να μην πήγε να τους πάρει το φαϊ αλλά τα ενόχλησε ενώ τρώγανε κι αυτό μπορεί να συνδέεται μ' αυτό που λέω μπορεί και όχι.
Αλλά για ΄μενα είναι κοινή λογική. Αν πεινάω (και σκεφτείτε το ''πεινάω'' με τεράστια γράμματα και φωτεινές επιγραφές) και εξαρτώμαι απ' τα χέρια σου ρε καραγκιόζη που ως τώρα δε μου έχεις δείξει πως μπορώ να σ' εμπιστεύομαι, πως μπορώ να περιμένω οδηγίες από 'σενα, πως έχεις κερδίσει την εκτίμηση και την αγάπη μου με τη βόλτα που ΔΕ με πάς (JohnK μη βιαστείς, ξέρω πως συγκαταλέγεται στην ίδια ''ομάδα'' με τα Ε/Π και προτιμά τον κήπο απ' την κρεββατοκάμαρα, αλλά αυτό δεν αναιρεί την ανάγκη της βόλτας) πεινάω λοιπόν και περιμένω πως και πως ΕΚΕΙΝΗ τη συγκεκριμένη ώρα γιατί ΤΟΤΕ τρώω και απλόχερα μου δίνεις το φαϊ μου χωρίς ευτυχώς να χρειαστεί να κάνω δεήσεις που μου το έδωσες κι ενώ τρώω γρήγορα και με προσήλωση γιατί δε σ' εμπιστεύομαι και φοβάμαι μη μου κάνεις λαλακεία, έρχεσαι και με πειράζεις. Ρε φίλε δεν είμαι Καυκάσου ούτε έχω το φιλαράκι μου δίπλα επίσης Καυκάσου που δέχεται την ίδια εκφοβιστική ενέργεια από 'σενα που δε σ' εμπιστευόμαστε και είμαι και άνθρωπος αλλά την κουτουλιά σου θα τη φας γιατί αυτό είναι το φαϊ μου και το έχω κερδίσει όταν κάθομαι με τις ώρες και υπερασπίζομαι το χώρο σου, το χώρο μας απ' τον οποίο συνεχώς με αποκλείεις με τις ερμητικά κλεισμένες τζαμόπορτες και ψωροπερηφανεύεσαι παρ' αυτά με την αγριάδα μου στον κήπο.
