ΔΙΟΡΘΩΣΗ (Ξεπερασα το χρονο του edit): Σαν ψωριασση μου φαινεται, αλλά για να φτασει σε τετοια μεγάλη έκταση, μάλλον το αφήσατε πολύ καιρό. Τουλάχιστο 2-3 εβδομάδες. Τόσο μεγάλα ταξίδια πας; Αν ναι, τοτε σκέψου το ενδεχόμενο να δωσεις το σκύλο σου, γιατι δεν εισαι σε θεση να έχεις κατοικίδιο. Και δεν το λεω με κακία. Εννοω οτι δεν εχεις χρονο να τον προσεχεις.
Η μαμα σου καλως ή κακως δεν ξερει απο σκυλια, οποτε ειναι άδικο να της τον φορτώνεις. Η δικια μου παντως με το πρωτο σημάδι τριχωπτωσης/εκζεματος θα τον ειχε παει τον δικο μου στον κτηνιατρο εν ριπή οφθαλμου! Πώς και δεν τον πήγε η ίδια? Δεν ανησύχησε? Εστω... ένα τηλέφωνο γιατί δεν του έκανε? Όχι οτι έχει καμιά υποχρέωση, γιατι δικός σου είναι ο σκύλος άλλωστε. Αλλά αν της άφηνες το παιδί σου, το ίδιο θα έκανε?
Εγω για να παρω σκύλο πρωτα άλλαξα δουλεια για να εχω χρονο μαζι του και μετά αλλαξα σπιτι για να εχει χωρο να παιζει και εκτος βόλτας. Επίσης φρόντισα να πάρω σκύλους μεσαίου μεγάθους ώστε να μπορώ να τους παίρνω μαζί μου όπου και αν χρειαστεί να πάω. Φυσικά έκανα και κουβέντα με τους δικούς μου αν θα μπορούν να με εξυπηρετήσουν σε μια έκτακτη πείριπτωση. Πρόσεξε τα αυτά βρε Νίκο! Αν και είναι κάπως αργά τώρα πια...
Αν ειναι τοσο απαιτητική η δουλειά σου με ταξίδια κλπ και τον αγαπάς τον σκυλάκο σου πραγματικά, τότε δώστον σε κάποιον που να εχει χρόνο. Αλήθεια με στενοχώρησαν αυτές οι φωτο. Πολύ το αφήσατε! Να ξαναπω οτι δεν μιλαω κακοπροαίρετα και δεν "σε δείχνω με το δάχτυλο" γιατι όλοι μας εχουμε κάνει βλακείες από άγνοια μηδενος εξαιρουμένου. Αλλά αυτό ειναι καθαρή έλλειψη χρόνου. Αν τα αγαπας τα ζωα, τάιζε και παίζε με κανένα αδεσποτάκι στη γειτονιά σου γιατι η δουλειά σου δεν σου επιτρέπει να έχεις σκύλο. Αυτο το συμπαιραίνω από το μέγεθος της πάσχουσας περιοχής που σημαίνει οτι έλλειπες τουλάχιστο 2-3 εβδομάδες. Αν ΔΕΝ έλλειπες και απά το άφησες... δεν θελω να σκέφτομαι κάτι τέτοιο.
Ανακεφαλαιώνω: 1. Η δουλειά σου αν ειναι τοσο απαιτητική, τοτε ο σκύλος πρέπει να βρει άλλη οικογένεια ή εσυ να αλλάξεις τους ρυθμούς της δουλειάς σου. 2. Μη φορτώνεις το σκύλο σε τρίτους όπως γονείς, ξαδέρφια κλπ. Ο σκύλος ειναι δικός σου. Κάνε οτι ειναι καλύτερο για το σκύλο. 3. Κάνε οτι επιτάσσει η συνείδηση σου κοιτάζοντας καλά τις φωτογραφίες που ανέβασες και το πρόγραμμα των καθημερινών σου υποχρεώσεων. 4. Ρώτα τον εαυτό σου: Μπορείς να έχεις έναν ευτυχισμένο σκύλο στο σπίτι σου που θα έχεις ΠΑΝΤΑ διαθέσιμο χρόνο και χρημα (τροφή & σωστή ιατρική περίθαλψη), ή μηπως θα ήταν πιο ευτυχισμένος κάπου αλού? Σου μιλάω φιλικά και ειλικρινά και ελπίζω να μη το πάρεις στραβά. Εγώ ελπίζω πως αν σκεφτεις καλά όλα αυτά τότε θα αλλάξεις πολλά. Περαστικά και αγύριστα στον κούκλο και αν αποφασίσεις να τον κρατήσεις, κάνε καλού κακού και ενα σεμιναριο στους γονείς σου πως να ροσέχουν το σκύλο οταν λείπεις και άφηνε τους και το βιβλιάριο του και μια κάρτα του κτηνίατρου.
