1. ...Μετα απο
πολυ πολυ ψαξιμο, απειρες ωρες διαβασματος στο παρον φορουμ αλλα και αλλου αποφασισαμε με την οικογενεια μου να αποκτησουμε ενα σκυλακο.
2. ...Η αποκτηση κουταβιου της συγκεκριμενης φυλης ηταν
ομοφωνη και απο τους τρεις μας για πολλους λόγους που δεν θα τους αναφερω προς το παρον για να μην πλατιασω
3. ...Ψαχναμε για
τον πιο ησυχο και σοβαρο (και ομορφο

) σκυλακο της γεννας καθως εμεις το θελουμε για pet κσι
δεν θελουμε να ειναι πολυ κυριαρχικός. Δωσαμε μεγαλη βαρυτητα στο να
μην ειναι φοβικος καναμε το σταυρο μας και με την βοηθεια του εκτροφεα τον διαλεξαμε. Ειναι μαυρουλης με αχνες καφε ρίγες στα πόδια του.
4. ...Ο κουταβος ειναι κουκλος με μια γλυκια μπουταλωσυνη

και δειχνει ηδη τα πρωτα σημαδια του ταπεραμεντου ενος σωστου μελους της φυλης.
Σοβαρος,
αφοβος, χαδιαρης, ησυχος, επιδιωκοντας συνεχως σωματικη και οπτικη επαφη με εμας.
Φίλε
Stak117,
Καλωσήλθατε και από εδώ!!!
Συγχαρητήρια για την επιλογή σας!
Να σας ζήσει ο Pablo (του οποίου είδα τις πανέμορφες φωτογραφίες!) και είμαι σίγουρος ότι θα σας κάνει ευτυχισμένους!
Στον δε γιό σου, έχει να διδάξει άπειρα πράγματα, στην πράξη... υπευθυνότητα, ανυπόκριτη αγάπη, ομαδικό πνεύμα... και (εύχομαι να μη χρειαστεί ποτέ!!!), ίσως, αυταπάρνηση και ηρωισμό...
1. Αυτό το "πολύ πολύ ψάξιμο" είναι πάντα απαραίτητο, τελικά... δεν γλυτώνεις απ' αυτό και δεν υποκαθίσταται από 2-3 φιλικές συμβουλές... και αυτό είναι που, μακροπρόθεσμα, θα σας ανταμείψει στις επιλογές σας...
Το σχολιάζω, γιατί μου φαίνεται (κρίνοντας από την τελική επιλογή) ότι, στην αναζήτησή σας, είναι πιθανόν να ακολουθήσατε παράλληλους δρόμους και κριτήρια (ομολογημένα και ανομολόγητα) με εμάς... θα φανεί αυτό, σιγά-σιγά...
2. Οταν κάναμε εμείς την επιλογή μας, πριν από 2 χρόνια περίπου, το Cane Corso ήταν μιά από τις δύο τελικές επιλογές μας... και, με πολλή προσπάθεια, μπορέσαμε να καταλήξουμε στη Μόκα (Bullmastiff)...
Από όλες τις μολοσσοειδείς φυλές, έχω την αίσθηση ότι το Cane Corso είναι ότι πλησιέστερο προς τη δική μου φυλή, το Bullmastiff...
Με τις μόνες δύο διαφορές, ότι το Cane Corso είναι λίγο πιο αθλητικό (και, κατά συνέπεια, χρειάζεται περισσότερη εκτόνωση - είχε "μετρήσει" πολύ, τότε, στην επιλογή) και σαφώς πιο "εκπαιδεύσιμο" (δηλαδή, λιγότερο ξεροκέφαλο από το Bullmastiff - το οποίο σε υιοθετεί, δεν το υιοθετείς εσύ)...
Από κει και πέρα, το Cane Corso, που επιλέξατε (σαν mastiff που "σέβεται τον εαυτό του") είναι μιά φυλή ιδιαίτερα ευαίσθητη... ίσως, η πιο ευαίσθητη μολοσσοειδής φυλή! Αυτό σημαίνει ότι κι εσείς θα πρέπει πάντοτε (και, τουλάχιστον, μέχρι να ενηλικιωθεί, στα 2-2,5 χρόνια) να λαμβάνετε υπόψη σας αυτή την ευαισθησία και να του την ανταποδίδετε... τόσο στη γενικότερη συμπεριφορά σας (χωρίς, βέβαια, να τον κακομαθαίνετε), όσο και (κυρίως) στις εκπαιδευτικές μεθόδους που θα αποφασίσετε να ακολουθήσετε (no harsh methods - θα με θυμηθείς)...
3. Να σχολιάσω απλά, ότι ο "ήσυχος και σοβαρός"... βγαίνει καμιά φορά ο πιο κυριαρχικός της γέννας!
Καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις και φαντάζομαι ότι ο εκτροφέας, με την εμπειρία του, εξασφάλισε ότι σας δίνει το "κατάλληλο" κουτάβι...
Απ' ότι καταλαβαίνεις, γράφω εγώ το "μακρύ και το κοντό" μου, όχι για να σου χαλάσω το θέμα, αλλά δεδομένου ότι α) εσύ μου ζήτησες να "πλατιάζω" και β) μπορείς να ανατρέχεις, κάθε τόσο, σε δεδομένες καταστάσεις που παρουσιάζονται... για να παρατηρείς τις αντιδράσεις του Pablo (σε ανθρώπους, ζώα, οικογένεια) και να το μελετάς περισσότερο, ώστε να προλαβαίνεις τα ενδεχόμενα λάθη...
Έχε υπόψη σου, λοιπόν και τη δική μας επιλογή (στον δεύτερο σκύλο μας, τον Casper)... στη γέννα εκείνη υπήρχαν 5 αρσενικά... για το ένα δεν έχω ιδέα πως εξελλίσσεται... σε σχέση με τα άλλα 4, τώρα:
- Ενας υπέροχος ραβδωτός, που αποτελούσε το λεγόμενο "breeder's choice"... ήταν "ήσυχος και σοβαρός"... δεν ήταν "Νο 1" (φαντάζομαι έχεις διαβάσει για την ιεραρχία και τα "ταμπεραμέντα" των σκύλων... παρουσιάζεται και σαν "aplha dog", "beta dog" κλπ.), αλλά ένα "καλό Νο 2"... ήδη, εκεί που βρίσκεται, προορίζεται για απαράμιλλος φύλακας...
- Ενας "κόκκινος" (red), ο πιο μεγαλόσωμος και μακράν ο πιο κυριαρχικός... το "Νο 1"... δεν έκανε "για σπίτι", κατά τη δήλωση του εκτροφέα, αλλά για να φυλάει μεγάλα ζώα, σε μεγάλο αγρόκτημα... υιοθετήθηκε από μέλος του forum, σε ελληνικό νησί και θα μπορούμε να παρακολουθούμε την πορεία του (προσωπικά, την παρακολουθώ αρκετά συχνά)... συμβιώνει με ένα ενήλικο αρσενικό Presa Canario...
- Ενας ξανθός (fawn), που δεν ήταν ούτε ήσυχος, ούτε πολύ σοβαρός... πίστεψέ με, υπήρξε η πρώτη επιλογή της γέννας... δηλαδή, αυτός που είχε το δικαίωμα της overall πρώτης επιλογής στη γέννα, επέλεξε αυτόν... επιστράφηκε (για ανεξάρτητους από αυτόν - οικογενειακούς - λόγους) και μπόρεσα να έχω δικαίωμα επιλογής του... ήταν, όντως, ο πιο "καυγατζής" (άρχιζε σχεδόν όλους τους καυγάδες - τους υπόλοιπους τους άρχιζε μιά ζωηρότατη θηλυκιά - η "alpha bitch" της γέννας, η οποία, για την ιστορία, κρατήθηκε από τον εκτροφέα και χαρίστηκε στους 4 μήνες της, σε μιά αποδεδειγμένα έμπειρη και "dominant" οικογένεια... τόσο κυριαρχική ήταν!)... μου φαινόταν κοινωνικότατος, όμως... και, επειδή έχω μεγάλα παιδιά που πηγαινοέρχονται (και το βράδυ), μου άρεσε η ιδέα της κοινωνικότητας... όμως, ο εκτροφέας μου είπε "μην ξεγελιέσαι, δεν έχει την κοινωνικότητα που θέλεις εσύ"...
- Ενας ξανθός (fawn), που ήταν "ήσυχος και σοβαρός"... και όχι μόνο αυτό, αλλά έπαιζε για λίγη ώρα με τα αδέλφια του και μετά απομακρυνόταν και, είτε παρακολουθούσε από απόσταση, είτε δεν τα κοίταζε καθόλου... κοίταζε τον εκτροφέα, τη γυναίκα του και εμάς... ή, δεν κοίταζε κανέναν, αλλά έμενε σχετικά κοντά μας... δεν ξεκινούσε κανένα καυγά, αλλά (όπως παρατηρήσαμε, στο λίγο διάστημα που τα ζήσαμε όλα μαζί) "τελείωνε" τους καυγάδες... γι' αυτόν είχα πάει στη Δανία (και με τη σύμφωνη άποψη σοβαρού μέλους μας) και με αυτόν επέστρεψα... ήταν ο Casper... ο οποίος είναι αναμφισβήτητα κυριαρχικός... αυτή η σοβαρότητα και η αποστασιοποίηση από τα άλλα αδελφάκια του έχει μεταφραστεί σε ένα "θέμα" με άλλους σκύλους (σε συνδυασμό και με κάποια μικρή ανασφάλεια που είχε, μέχρι πρότινος)... αλλά, όταν λέμε "ανθρωποκεντρικός", θα μπορούσα να γράψω πολλές σελίδες για να το περιγράψω... είναι, δηλαδή, αρκετά κοινωνικός με τους ανθρώπους και (μέχρι του σημείου συγκίνησης, έως και "εμπάθειας") αφοσιωμένος στους "εμείς" και στους "καλούς"... αυτό, ακριβώς, ήθελε ο εκτροφέας να δώσει σε μας, σύμφωνα με τον τρόπο ζωής μας και την ιδιοσυγκρασία μας... μέσα στα πλαίσια, πάντα, της συγκεκριμένης φυλής...
4. Περιγράφεις άψογα τα χαρακτηριστικά της φυλής!!! Και που είσαι ακόμη...
Εγώ να παραθέσω μόνο τα λόγια του εκτροφέα μου, όταν του είπα πως ο Casper είναι "άφοβος":
"
Μέσα στις συνθήκες της Αφρικανικής Σαβάννας, ένας άφοβος σκύλος ήταν ένας νεκρός σκύλος! Μήπως θέλεις να πεις θαρραλέος? Γιατί, αν είναι άφοβος, είναι πρόβλημα για σένα και γι' αυτόν"...
Και πάλι, νάναι γερός και καλότυχος, ο Pablo!!!