Στείρωση σκύλου
- Thread starter xristofas
- Ημερομηνία δημιουργίας
Σκέψου απλά και το ενδεχόμενο σε 2-3 χρόνια να είναι απαραίτητη η στείρωση και τότε θα είναι ακόμα πιο δύσκολο με τη νάρκωση...
serge αφου φοβασαι τη ναρκωση χρησιμοποιησε το φάρμακο: Ypozane (της εταιρειας Virbac) λέγεται πολύ αποτελεσματικό, αλλά θέλει κάθε 6 μήνες επαναληψη της θεραπειας εφόρου ζωής.
Last edited:
Αν σε τρομάζει η νάρκωση πριν την επέμβαση να κάνετε βιοχημικές και αιματολογικές. Η νάρκωση δεν έχει επιπτώσεις σε σκυλιά που είναι καλά στην υγεία τους. 6 ετών είναι σχετικά νέο σκυλί, οπότε μάλλον απίθανο να συμβεί κάτι. Προσωπικά φοβάμαι περισσότερο τα φάρμακα που θα έπαιρνε για όλη του τη ζωή και τις επιπτώσεις στο ύπαρ, παρά τη νάρκωση που θα γίνει 1 φορά.
Ευχαριστώ για τη συμβουλή, γενικά αποφεύγουμε φαρμακευτικές συμβουλές από το ίντερνετ. Θα ρωτήσω για αυτό τον κτηνίατρό μου.
Μια χαρά τότε, εγώ θα τον στείρωνα τώρα, καλύτερα τώρα όσο είναι νέος παρά αργότερα. Ολα καλά θα πάνε 
Έκατσα με προσοχή και διάβασα τις γνώμες και απόψεις όλων σας περί του θέματος.Ωστώσο τα αναπάντητα ερωτήματα πολλά.Θα μου πείτε κρίση έχω ας αποφασίσω τι θέλω να κάνω..Σίγουρα ναι αλλά δεν είναι έτσι.Είμαι κάτοχος ενός θηλυκού λαμπραντόρ είναι μικρή ακόμα αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού μου έρχετε το συγκεκριμένο θέμα.Στείρωση ή όχι??
Το αναφέρω εξαρχής ότι σε καμία μα καμία περίπτωση δεν επιθυμώ να ζευγαρώσει ούτε μια φορά στη ζωή της.Απόκτησα τον σκύλο μετά από ώριμη σκέψη,πολύ ψάξιμο(σχεδόν 2 χρόνια,δεν ξύπνησα μια μέρα και είπα α, τι ωραία σήμερα θα πάρω κουτάβι είναι της μόδας) και επειδή αγαπάω το είδος υπερβολικά,όχι για να γίνω εκτροφέας ή "μαυραγορίτης"(no offence) και να βγάλω κανένα χαρτζιλίκι.
Πείτε με κακό πείτε με λάθος αλλά αυτό έχει μπει 100% στο μυαλό μου.
Το σκυλί μένει σε διαμέρισμα μαζί μας οπότε η πρόσβαση από άλλους σκύλους μελοντικά θα είναι αδύνατη.Επίσης δεν πρόκειται να την αφήνω χωρίς επίβλεψη στις βόλτες της.Αρκεί όμως αυτό ώστε να είμαι σίγουρος ότι δεν θα ζευγαρώσει το κρίσιμο δευτερόλεπτο που εγώ ίσως αφαιρεθώ?Πόσο εύκολα μπορεί να γίνει αυτό.Μπορεί να γίνει μόνος στην περίοδο του οίστρου ή γενικά υπάρχουν πιθανότητες να ζευγαρώσει μια οποιαδήποτε μέρα?
Μετά έρχετε η στείρωση..Επέλεξα την συγκεκριμένη ράτσα για την ενέργεια που έχει γι αυτό που είναι και δεν επιθυμώ σε καμία περίπτωση να την "ηρεμήσω" και να της αλλάξω το χαρακτήρα ως αποτέλεσμα της στείρωσης.Έπειτα υπάρχουν και οι υποτιθέμενες επιπλοκές(ασθένειες)που μπορούν να προκληθούν στο σκυλί από τη μη στείρωση και τη μη γονιμοποίηση.
Δεν ξέρω αλλά πραγματικά έχω προβληματιστεί..Αρκεί η προσοχή από μέρους μου για να αποφύγω τη γονιμοποίηση και τις όποιες συνέπειες της αλλά ρισκάροντας την υγεία του σκύλου μου?Προχωρώ σε στείρωση γλιτώνοντας κάποιο ποσοστό σοβαρών ασθενειών αλλά ρισκάροντας τη διαφοροποίηση του χαρακτήρα της που προφανώς θα έχει αντίκτυπο και στην δική μου ψυχολογία?
Συγγνώμη για την μακρυγορία απλά τα ερωτηματικά είναι πολλά και θεωρώ ότι το κατάλληλο μέρος να ρωτήσω είναι εδώ.
Το αναφέρω εξαρχής ότι σε καμία μα καμία περίπτωση δεν επιθυμώ να ζευγαρώσει ούτε μια φορά στη ζωή της.Απόκτησα τον σκύλο μετά από ώριμη σκέψη,πολύ ψάξιμο(σχεδόν 2 χρόνια,δεν ξύπνησα μια μέρα και είπα α, τι ωραία σήμερα θα πάρω κουτάβι είναι της μόδας) και επειδή αγαπάω το είδος υπερβολικά,όχι για να γίνω εκτροφέας ή "μαυραγορίτης"(no offence) και να βγάλω κανένα χαρτζιλίκι.
Πείτε με κακό πείτε με λάθος αλλά αυτό έχει μπει 100% στο μυαλό μου.
Το σκυλί μένει σε διαμέρισμα μαζί μας οπότε η πρόσβαση από άλλους σκύλους μελοντικά θα είναι αδύνατη.Επίσης δεν πρόκειται να την αφήνω χωρίς επίβλεψη στις βόλτες της.Αρκεί όμως αυτό ώστε να είμαι σίγουρος ότι δεν θα ζευγαρώσει το κρίσιμο δευτερόλεπτο που εγώ ίσως αφαιρεθώ?Πόσο εύκολα μπορεί να γίνει αυτό.Μπορεί να γίνει μόνος στην περίοδο του οίστρου ή γενικά υπάρχουν πιθανότητες να ζευγαρώσει μια οποιαδήποτε μέρα?
Μετά έρχετε η στείρωση..Επέλεξα την συγκεκριμένη ράτσα για την ενέργεια που έχει γι αυτό που είναι και δεν επιθυμώ σε καμία περίπτωση να την "ηρεμήσω" και να της αλλάξω το χαρακτήρα ως αποτέλεσμα της στείρωσης.Έπειτα υπάρχουν και οι υποτιθέμενες επιπλοκές(ασθένειες)που μπορούν να προκληθούν στο σκυλί από τη μη στείρωση και τη μη γονιμοποίηση.
Δεν ξέρω αλλά πραγματικά έχω προβληματιστεί..Αρκεί η προσοχή από μέρους μου για να αποφύγω τη γονιμοποίηση και τις όποιες συνέπειες της αλλά ρισκάροντας την υγεία του σκύλου μου?Προχωρώ σε στείρωση γλιτώνοντας κάποιο ποσοστό σοβαρών ασθενειών αλλά ρισκάροντας τη διαφοροποίηση του χαρακτήρα της που προφανώς θα έχει αντίκτυπο και στην δική μου ψυχολογία?
Συγγνώμη για την μακρυγορία απλά τα ερωτηματικά είναι πολλά και θεωρώ ότι το κατάλληλο μέρος να ρωτήσω είναι εδώ.
Giafkaman, δεν είναι άσπρο ή μαύρο, ώστε να σου δώσει κάποιος μια ξεκάθαρη απάντηση και να σου πει, αυτό είναι το πιο σωστό, κάνε αυτό.
Για μένα, ειδικά σε θηλυκό σκύλο, η στείρωση είναι δεδομένη εφόσον δεν θέλω να ζευγαρώσει. Απ'οσα έχω διαβάσει, μου μοιάζει χειρότερο το να μαζεύονται τόσες ορμόνες και να τρελαίνεται ο οργανισμός 2 φορές το χρόνια για όλη της τη ζωή. Δεν πιστεύω ότι αλλάζει ο χαρακτήρας με τη στείρωση. Τουλάχιστον όχι τόσο ώστε να το καταλάβουμε και να μας κακοφανεί κι από πάνω. Δηλαδή μη φανταστείς ότι το λαμπραντόρ σου ξαφνικά θα βλέπει τον οδηγό της και θα κρύβεται Μέχρι στιγμής, δεν έχω δει να αλλάζει συμπεριφορά σε σκυλί κατόπιν στείρωσης. Αλλά δε ζουν όλα τα σκυλιά που έχω στειρώσει μαζί μου ώστε να εγγυηθώ γι'αυτό.
Έχω διαβάσει για μεμονωμένες περιπτώσεις που έχει αλλάξει η συμπεριφορά και όχι πάντα προς το ηρεμότερο.
Η σκυλίτσα σου είναι πολύ μικρή. Σίγουρα άσε να περάσει ο πρώτος οίστρος και το σκέφτεσαι μετά. Μόνο όσο είναι σε οίστρο μπορεί να ζευγαρώσει, στο άσχετο δεν γίνεται.
Για μένα, ειδικά σε θηλυκό σκύλο, η στείρωση είναι δεδομένη εφόσον δεν θέλω να ζευγαρώσει. Απ'οσα έχω διαβάσει, μου μοιάζει χειρότερο το να μαζεύονται τόσες ορμόνες και να τρελαίνεται ο οργανισμός 2 φορές το χρόνια για όλη της τη ζωή. Δεν πιστεύω ότι αλλάζει ο χαρακτήρας με τη στείρωση. Τουλάχιστον όχι τόσο ώστε να το καταλάβουμε και να μας κακοφανεί κι από πάνω. Δηλαδή μη φανταστείς ότι το λαμπραντόρ σου ξαφνικά θα βλέπει τον οδηγό της και θα κρύβεται
Μέχρι στιγμής, δεν έχω δει να αλλάζει συμπεριφορά σε σκυλί κατόπιν στείρωσης. Αλλά δε ζουν όλα τα σκυλιά που έχω στειρώσει μαζί μου ώστε να εγγυηθώ γι'αυτό.Έχω διαβάσει για μεμονωμένες περιπτώσεις που έχει αλλάξει η συμπεριφορά και όχι πάντα προς το ηρεμότερο.
Η σκυλίτσα σου είναι πολύ μικρή. Σίγουρα άσε να περάσει ο πρώτος οίστρος και το σκέφτεσαι μετά. Μόνο όσο είναι σε οίστρο μπορεί να ζευγαρώσει, στο άσχετο δεν γίνεται.
Εσυ βεβαια θα αποφασισεις για τον σκυλο, αλλα εφοσον διαβασες ολο το θρεντ καταλαβαινεις οτι προλαμβανεις πολλα προβληματα υγειας. Προσωπικα, για να αποφυγω αυτα τα πραγματα, προχωρησα σε στειρωση σε ηλικια 5 ετων. Μετα απο δυο απανωτες ψευδοκυησεις .
Δεν αλλαξε ο σκυλος ουτε στο ελαχιστο λόγω της στειρωσης! Ισως να φταιει το γεγονος οτι στειρωθηκε οντας ενηλικη και εχοντας διαμορφωσει ηδη χαρακτηρα.
Συμφωνα με γιατρους, η καλυτερη ηλικια στειρωσης ειναι μετα τον πρωτο οιστρο, ισως σε αυτη την περιπτωση να φανουν κάποιες διαφορες στη διαμορφωση του χαρακτηρα, αλλα δεν υπαρχει καμια πιθανοτητα απο ενα δραστηριο σκυλι να φτασεις στο αντιθετο ακρο.
Εχεις καιρο να το σκεφτεις μιας και η σκυλιτσα ειναι μολις λιγων μηνων, και ακομα δεν εχει ερθει ουτε ο πρωτος οιστρος...Περνα το (ζορικο) στάδιο της περιοδου και του οιστρου, και το ξανασκεφτεσαι τοτε
Δεν αλλαξε ο σκυλος ουτε στο ελαχιστο λόγω της στειρωσης! Ισως να φταιει το γεγονος οτι στειρωθηκε οντας ενηλικη και εχοντας διαμορφωσει ηδη χαρακτηρα.
Συμφωνα με γιατρους, η καλυτερη ηλικια στειρωσης ειναι μετα τον πρωτο οιστρο, ισως σε αυτη την περιπτωση να φανουν κάποιες διαφορες στη διαμορφωση του χαρακτηρα, αλλα δεν υπαρχει καμια πιθανοτητα απο ενα δραστηριο σκυλι να φτασεις στο αντιθετο ακρο.
Εχεις καιρο να το σκεφτεις μιας και η σκυλιτσα ειναι μολις λιγων μηνων, και ακομα δεν εχει ερθει ουτε ο πρωτος οιστρος...Περνα το (ζορικο) στάδιο της περιοδου και του οιστρου, και το ξανασκεφτεσαι τοτε
Περίμενε να περάσει ο πρώτος οίστρος και μετά δες αν μπορείς να το αντέξεις κάθε 6 μήνες! Εγώ μάλλον δεν θα μπορούσα, και αυτός ήταν ο λόγος που εσκεμμένα δεν πήρα θηλυκό σκύλο. Υπάρχουν τα υπέρ και τα κατά της στείρωσης, έχεις ακόμα χρόνο να διαβάσεις όσο περισσότερο μπορείς, πριν πάρεις την απόφαση τι θα κάνεις. Αν έχεις τον σκύλο πάντα υπό επίβλεψη δεν νομίζω πως είναι εύκολο να συμβεί κάτι!
Αν είσαι συνειδητοποιημένος και γνωρίζεις γιατί ΔΕΝ πρέπει να ζευγαρώνουμε αυθαίρετα τα σκυλιά μας, γιατί δεν ζευγαρώνουμε σκυλιά ακόμα και με pedigree αν δεν πληρούνται πολλές μα πολλές άλλες προϋποθέσεις και περι οίστρου, συμπεριφοράς θηλυκών αλλά και αρσενικών κατά τη διάρκεια του οίστρου
η στείρωση θέλει πολύ συζήτηση.
Δεν είναι άσπρο ή μαύρο. Χρειάζεται να ζυγίσεις τα υπέρ και τα κατά και ανάλογα να πράξεις.
Χρειάζεται να μιλήσεις με κτηνιάτρους σοβαρούς και υπεύθυνους - που δεν έχουν παρωπίδες και δεν βάζουν το κέρδος τους πάνω από την υγεία του σκύλου σου - που θα σου εξηγήσουν τα υπέρ και τα κατά. Γιατί βλέπω δυστυχώς πως η στείρωση πλασάρεται ως λύση δια πάσα νόσο και μ@λ@κία των σκύλων.
Μην ξεχνάτε πως μιλάμε για επέμβαση. Επέμβαση - Παρέμβαση. Οπως είναι κατακριτέο το κόψιμο αυτιών και ουράς, άλλο τόσο και περισσότερο είναι και η στείρωση. Επεμβαίνεις στη φύση του σκύλου σου, του στερείς τις ορμές του, του στερείς ένα κομμάτι από τον χαρακτήρα του. Αντί να αναπτύξουμε την κυνοφιλική παιδεία, προτείνουμε τη στείρωση, απευθυνόμενοι σε ένα νοητικά κατώτερο κοινό. Γιατί περι αυτού πρόκειται.
η στείρωση θέλει πολύ συζήτηση.
Δεν είναι άσπρο ή μαύρο. Χρειάζεται να ζυγίσεις τα υπέρ και τα κατά και ανάλογα να πράξεις.
Χρειάζεται να μιλήσεις με κτηνιάτρους σοβαρούς και υπεύθυνους - που δεν έχουν παρωπίδες και δεν βάζουν το κέρδος τους πάνω από την υγεία του σκύλου σου - που θα σου εξηγήσουν τα υπέρ και τα κατά. Γιατί βλέπω δυστυχώς πως η στείρωση πλασάρεται ως λύση δια πάσα νόσο και μ@λ@κία των σκύλων.
Μην ξεχνάτε πως μιλάμε για επέμβαση. Επέμβαση - Παρέμβαση. Οπως είναι κατακριτέο το κόψιμο αυτιών και ουράς, άλλο τόσο και περισσότερο είναι και η στείρωση. Επεμβαίνεις στη φύση του σκύλου σου, του στερείς τις ορμές του, του στερείς ένα κομμάτι από τον χαρακτήρα του. Αντί να αναπτύξουμε την κυνοφιλική παιδεία, προτείνουμε τη στείρωση, απευθυνόμενοι σε ένα νοητικά κατώτερο κοινό. Γιατί περι αυτού πρόκειται.
Καλά μην τρελαθούμε, δεν είναι όπως το κόψιμο αυτιών. Το κόψιμο αυτιών γίνεται αποκλειστικά για αισθητικούς λόγους. Η στείρωση γίνεται για πολλούς και διάφορους λόγους και κάποιες φορές είναι αναπόφευκτη. π.χ. όταν έχεις έναν αρσενικό κι έναν θηλυκό σκύλο. Κάποιος από τους 2 πρέπει να στειρωθεί ή όταν η σκύλα σου κάνει συνεχόμενες ψευδοκυήσεις ή/και πυόμητρα.
Επίσης μπορούν να προκύψουν και άλλα προβλήματα υγείας και να χρειαστεί να στειρωθεί ο σκύλος, όπως είπαμε, δεν είναι τόσο ασπρόμαυρα τα πράγματα.
Ναι, ενώ να κόψεις τα αυτιά όχι. Άρα δεν είναι "άλλο τόσο και περισσότερο" κατακριτέο.
Και όταν δίνεις έναν σκύλο για υιοθεσία, όσο και να νουθετήσεις τον νέο ιδιοκτήτη κλπ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος 100% ότι ο σκύλος που έσωσες δεν θα δημιουργήσει κι άλλους σκύλους που θα χρειαστεί να σώσεις στο μέλλον. Οπότε νουθετείς (μπας και βοηθήσεις στην ανάπτυξη της κυνοφιλικής παιδείας) ΚΑΙ στειρώνεις (για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο).
Από κει και πέρα, προσωπικά έχω σχηματίσει την άποψη ότι για έναν θηλυκό σκύλο που δεν πρόκειται να ζευγαρώσει ποτέ είναι πολύ χειρότερο να παραμένει αστείρωτος. Αλλά αυτό είναι στην κρίση του κάθε ιδιοκτήτη που οφείλει να μελετήσει τι είναι καλύτερο για τον σκύλο του.
Και όταν δίνεις έναν σκύλο για υιοθεσία, όσο και να νουθετήσεις τον νέο ιδιοκτήτη κλπ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος 100% ότι ο σκύλος που έσωσες δεν θα δημιουργήσει κι άλλους σκύλους που θα χρειαστεί να σώσεις στο μέλλον. Οπότε νουθετείς (μπας και βοηθήσεις στην ανάπτυξη της κυνοφιλικής παιδείας) ΚΑΙ στειρώνεις (για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο).
Από κει και πέρα, προσωπικά έχω σχηματίσει την άποψη ότι για έναν θηλυκό σκύλο που δεν πρόκειται να ζευγαρώσει ποτέ είναι πολύ χειρότερο να παραμένει αστείρωτος. Αλλά αυτό είναι στην κρίση του κάθε ιδιοκτήτη που οφείλει να μελετήσει τι είναι καλύτερο για τον σκύλο του.
Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις όλους σας.
Διαβάζω εδώ κι εκεί περί οίστρου και λένε ότι η ηλικία που θα της έρθει για πρώτη φορά κυμαίνεται από 6-12 μηνών αλλά όσο πιο μεγαλόσωμα είναι τα σκυλιά τόσο πιο πολύ αργεί..Ωστώσο δεν μπορώ να βρω πουθενά να λένε για κάποια σημάδια που θα με ειδοποιήσουν ότι "η κουταβίτσα μου ετοιμάζετε να γίνει γυναίκα" δηλαδή προοίστρου.Υπάρχει τρόπος να το καταλάβω ή περιμένω μέχρι να της έρθει και να πρηστεί το αιδοίο του και να δω το αίμα?
Επίσης εννοείται ότι αν αποφασίσω να στειρώσω το σκυλί θα είναι μετά τον πρώτο οίστρο του.Θα το συζητήσω και με την κτηνίατρο στο επόμενο εμβόλιο να δω τι θα μου πει κι αυτή.
Όπως προανέφερα σ'αυτό το θέμα είμαι 100% συνειδητοποιημένος.
Διαβάζω εδώ κι εκεί περί οίστρου και λένε ότι η ηλικία που θα της έρθει για πρώτη φορά κυμαίνεται από 6-12 μηνών αλλά όσο πιο μεγαλόσωμα είναι τα σκυλιά τόσο πιο πολύ αργεί..Ωστώσο δεν μπορώ να βρω πουθενά να λένε για κάποια σημάδια που θα με ειδοποιήσουν ότι "η κουταβίτσα μου ετοιμάζετε να γίνει γυναίκα" δηλαδή προοίστρου.Υπάρχει τρόπος να το καταλάβω ή περιμένω μέχρι να της έρθει και να πρηστεί το αιδοίο του και να δω το αίμα?
Επίσης εννοείται ότι αν αποφασίσω να στειρώσω το σκυλί θα είναι μετά τον πρώτο οίστρο του.Θα το συζητήσω και με την κτηνίατρο στο επόμενο εμβόλιο να δω τι θα μου πει κι αυτή.
