θα συνεχισεις να μιλάς για την χαρά που θα νιώσεις οταν βρεις κάποιον που θα θέλει οντως να ακουσει και δεν θα εχει παρωπιδες το μυαλό του.
Προβληματισμός για στείρωση - αναζήτηση συμβουλών
- Thread starter illuminaughty
- Ημερομηνία δημιουργίας
Σωστό ,έχεις δίκιο ,μέχρι τότε όμως θα σκάω μύτη και θα με κοιτάνε όλοι σαν να ήρθα απ τον Άρη χαχαχα.
Συγγνώμη που εγκατέλειψα το νήμα...περίμενα αποτελέσματα
Λοιπόν αν και τη πρώτη βδομάδα δεν είδα διαφορά (προς το καλύτερο), έκτοτε μπορώ να πω πως με τη στείρωση πέτυχα εν πολλοίς αυτό που ήθελα.
...σκυλάκια που μας γάβγιζαν πριν πλέον δεν μας γαβγίζουν και τα πάμε καλά και με "δύσκολα" σκυλιά που οι ιδιοκτήτες τους τα έχουν για ψιλο-επιθετικά και τα φοβούνται να τα αφήσουν να παίξουν.
Ο σκύλος μου δεν φαίνεται να έχει αλλάξει τόσο συμπεριφορά, αλλά δεν συσσωρεύει ένταση καθότι δεν εισπράττει επιθετικότητα.
Το "sex drive"/ερωτική παρόρμηση έχει σίγουρα μειωθεί πολύ και γενικά δεν "ενθουσιάζεται" με το παραμικρό όπως πριν...
Δεν προσπαθεί να καβαλήσει καν θηλυκά όπως έκανε και γενικά είναι πιο προσανατολισμένος στο παιχνίδι.
Το μόνο που δεν μπορώ να του κόψω είναι πως όταν βλέπει από μακρυά σκύλο να έρχεται, κάθεται κάτω και παραμονεύει (και να πάω να τον σηκώσω δεν) και μόλις πλησιάζουν κάνει "εφόρμηση" για παιχνίδι...απόλυτα φιλικό, υπό προϋποθέσεις επικίνδυνο.
Επίσης έχει μειώσει το γρύλλισμα κατά το παιχνίδι και μπορεί να γρυλλίσει -παιχνιδιάρικα- κατά την προσέγγιση μόνο αν αυτή είναι αργή...δλδ να τραβάει για να πάει σε άλλο σκύλο, αλλά λόγω δικής μου προσοχής (λόγω στάσης σώματος του άλλου σκύλου) ή απλώς λόγω πορείας σε διαφορετική κατεύθυνση ή σε στάση δεν καταφέρνει να συναντηθεί με τον άλλο σκύλο...
...γρύλλισμα ενθουσιασμού ή ανυπομονησίας θα το έλεγα.
Από κει και πέρα εχθρική διάθεση είδαμε μόνο από κατεξοχήν εχθρικά σκυλιά
Όσον αφορά τα ράμματα, σας επισυνάπτω εδώ τρεις εικόνες...μια αφού μας βγήκε ο επίδεσμος, καμιά βδομάδα μετά την εγχείρηση...μια μερικές μέρες αργότερα και μια μόλις σήμερα.
Καθώς και μια φωτογραφία όπου ο Ερμής κάνει αυτό που του αρέσει περισσότερο στο σπίτι...να κοιμάται με το κεφάλι στο μαξιλάρι μου.
Πλέον το πρήξιμο έχει φύγει στο μεγαλύτερο μέρος και είναι ίσως περισσότερο δέρμα που κρέμεται...
Μόνο εκεί που έχει κάνει ο γιατρός τον κόμπο/τελική ραφή δεν έχει κλείσει τελείως η πληγή...μας έχει βγάλει μια-δυο φορές λίγο πύον.
θα πάμε αύριο να μας κοιτάξει ξανά να δούμε αν χρειάζεται κάτι άλλο.
Λοιπόν αν και τη πρώτη βδομάδα δεν είδα διαφορά (προς το καλύτερο), έκτοτε μπορώ να πω πως με τη στείρωση πέτυχα εν πολλοίς αυτό που ήθελα.
...σκυλάκια που μας γάβγιζαν πριν πλέον δεν μας γαβγίζουν και τα πάμε καλά και με "δύσκολα" σκυλιά που οι ιδιοκτήτες τους τα έχουν για ψιλο-επιθετικά και τα φοβούνται να τα αφήσουν να παίξουν.
Ο σκύλος μου δεν φαίνεται να έχει αλλάξει τόσο συμπεριφορά, αλλά δεν συσσωρεύει ένταση καθότι δεν εισπράττει επιθετικότητα.
Το "sex drive"/ερωτική παρόρμηση έχει σίγουρα μειωθεί πολύ και γενικά δεν "ενθουσιάζεται" με το παραμικρό όπως πριν...
Δεν προσπαθεί να καβαλήσει καν θηλυκά όπως έκανε και γενικά είναι πιο προσανατολισμένος στο παιχνίδι.
Το μόνο που δεν μπορώ να του κόψω είναι πως όταν βλέπει από μακρυά σκύλο να έρχεται, κάθεται κάτω και παραμονεύει (και να πάω να τον σηκώσω δεν) και μόλις πλησιάζουν κάνει "εφόρμηση" για παιχνίδι...απόλυτα φιλικό, υπό προϋποθέσεις επικίνδυνο.
Επίσης έχει μειώσει το γρύλλισμα κατά το παιχνίδι και μπορεί να γρυλλίσει -παιχνιδιάρικα- κατά την προσέγγιση μόνο αν αυτή είναι αργή...δλδ να τραβάει για να πάει σε άλλο σκύλο, αλλά λόγω δικής μου προσοχής (λόγω στάσης σώματος του άλλου σκύλου) ή απλώς λόγω πορείας σε διαφορετική κατεύθυνση ή σε στάση δεν καταφέρνει να συναντηθεί με τον άλλο σκύλο...
...γρύλλισμα ενθουσιασμού ή ανυπομονησίας θα το έλεγα.
Από κει και πέρα εχθρική διάθεση είδαμε μόνο από κατεξοχήν εχθρικά σκυλιά
Όσον αφορά τα ράμματα, σας επισυνάπτω εδώ τρεις εικόνες...μια αφού μας βγήκε ο επίδεσμος, καμιά βδομάδα μετά την εγχείρηση...μια μερικές μέρες αργότερα και μια μόλις σήμερα.
Καθώς και μια φωτογραφία όπου ο Ερμής κάνει αυτό που του αρέσει περισσότερο στο σπίτι...να κοιμάται με το κεφάλι στο μαξιλάρι μου.
Πλέον το πρήξιμο έχει φύγει στο μεγαλύτερο μέρος και είναι ίσως περισσότερο δέρμα που κρέμεται...
Μόνο εκεί που έχει κάνει ο γιατρός τον κόμπο/τελική ραφή δεν έχει κλείσει τελείως η πληγή...μας έχει βγάλει μια-δυο φορές λίγο πύον.
θα πάμε αύριο να μας κοιτάξει ξανά να δούμε αν χρειάζεται κάτι άλλο.
και?τι να κάνουμε, αυτό το ΑΤΙΑ εφερε πολλούς από τον Αρη..... "ειμαστε πολλές, τι να κάνουμε?"
illuminaughty, η στείρωση δεν θα αλλαζε παντελώς το σκύλο, εξού και το οτι παραμονεύει βλέποντας αλλον σκυλι να ερχεται κατά εσάς. Αυτο ομως μηπως να το δεις και με εκπαιδευτη? Γιατι δεν το λες και νορμαλ σκυλισια συμπεριφορά να ξαπλώνει και να παραμονεύει σαν γάτα καθως ερχεται το αλλο σκυλι.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να του το κόψεις. Πρόσκληση για παιχνίδι είναι και τα άλλα σκυλιά μια χαρά τον καταλαβαίνουν.
Ακριβως την ίδια συμπεριφορά εχει κι ο δικός μου στειρωμένος μουργος, και όντως ειναι πρόσκληση για παιχνίδι κι ουδέποτε εχει οδηγήσει σε καβγά... Όταν τυχαίνει δε να βρίσκεται σε χορταρια εχει πολλή πλάκα γιατί φαίνονται μονο τα αυτιά του
Μιλάμε για το να ειναι σε "υποκλιση" ο σκύλος? ή για το ξάπλα?
2 φορές που ειδα σκυλο σε ξαπλα καθως τον πλησιάζε αλλος, ειδα και ανασηκωμενη τριχα στη ράχη.
Καθαρά πρόκληση για παιχνίδι είναι, αλλά τα μεν μικρά σκυλάκια τρομάζουν, με τα μεγαλύτερα δε, τρομάζω εγώ...
Θέλω να του το κόψω αφενός γιατί είναι κουραστικό και για μένα να κάθεται ο σκύλος κάτω και να πρέπει να κοντοστέκομαι, μετά τη τρίτη φορά δεν είναι τόσο χαριτωμένο, αλλά επειδή είναι και παρεξηγήσιμη συμπεριφορά...
...θα προτιμούσα να δείχνει τη προθυμία του και ετοιμότητά του για παιχνιδι διαφορετικά...
Μιλάμε για ξάπλα...την υπόκλιση μπορεί να τη κάνει όταν συναντηθεί με το σκύλο και αρχίσουν τα παιχνίδια...όταν τον βλέπει να έρχεται κάθεται κάτω σαν να παραμονεύει...
Το μυαλό μου πάει στο ότι ο σκύλος θα ήθελε ίσως περισσότερα ερεθίσματα διανοητικά μέσα στην ημερα...
Η συνέυρεση με σκύλους και η βόλτα δεν του λείπει (ψέμματα ο σκύλος άνετα θα περναγε όλη τη μέρα παίζοντας με άλλο σκύλο..μέχρι 4,5μηνών αυτό έκανε εξάλλου)
..αλλά όσο είμαστε σπίτι εγώ είμαι στο γραφείο κολλημένος...παίζουμε 3-4 φορές τη μέρα για κανά 20 λεπτο με τη κάλτσα (τη τραβάει, τον κυνηγάω, με κυνηγάει, του τη πετάω...τέτοια), αλλά έξω από τις βόλτες του ως εκεί...
Τον λύνω λιγότερο από πριν είναι αλήθεια, αλλά δεν γίενται αλλιώς...
Μακάρι να είχα σπίτι με κήπο...
Ίσως λοιπόν το παιχνίδι δείχνει ότι θέλει κάτι παραπάνω
Θέλω να του το κόψω αφενός γιατί είναι κουραστικό και για μένα να κάθεται ο σκύλος κάτω και να πρέπει να κοντοστέκομαι, μετά τη τρίτη φορά δεν είναι τόσο χαριτωμένο, αλλά επειδή είναι και παρεξηγήσιμη συμπεριφορά...
...θα προτιμούσα να δείχνει τη προθυμία του και ετοιμότητά του για παιχνιδι διαφορετικά...
Μιλάμε για ξάπλα...την υπόκλιση μπορεί να τη κάνει όταν συναντηθεί με το σκύλο και αρχίσουν τα παιχνίδια...όταν τον βλέπει να έρχεται κάθεται κάτω σαν να παραμονεύει...
Το μυαλό μου πάει στο ότι ο σκύλος θα ήθελε ίσως περισσότερα ερεθίσματα διανοητικά μέσα στην ημερα...
Η συνέυρεση με σκύλους και η βόλτα δεν του λείπει (ψέμματα ο σκύλος άνετα θα περναγε όλη τη μέρα παίζοντας με άλλο σκύλο..μέχρι 4,5μηνών αυτό έκανε εξάλλου)
..αλλά όσο είμαστε σπίτι εγώ είμαι στο γραφείο κολλημένος...παίζουμε 3-4 φορές τη μέρα για κανά 20 λεπτο με τη κάλτσα (τη τραβάει, τον κυνηγάω, με κυνηγάει, του τη πετάω...τέτοια), αλλά έξω από τις βόλτες του ως εκεί...
Τον λύνω λιγότερο από πριν είναι αλήθεια, αλλά δεν γίενται αλλιώς...
Μακάρι να είχα σπίτι με κήπο...
Ίσως λοιπόν το παιχνίδι δείχνει ότι θέλει κάτι παραπάνω
Last edited:
Ουτε το σπιτι με κηπο θα σε βοηθουσε ουτε το να τον λύνεις περισσότερο.
Σημασία εχει η ποιότητα της συναναστροφης με αλλα σκυλια αλλά και η ποιοτητα της επαφης μαζι σου.
Στον κήπο νομιζεις θα ειναι καλύτερα, από το να παιζετε και να κάνει τρικς και εντολες μαζι σου?
Σημασία εχει η ποιότητα της συναναστροφης με αλλα σκυλια αλλά και η ποιοτητα της επαφης μαζι σου.
Στον κήπο νομιζεις θα ειναι καλύτερα, από το να παιζετε και να κάνει τρικς και εντολες μαζι σου?
Άλλη φορά θα τον πηγαίνω σε συντροφιά σκυλιών υψηλοτέρου επιπέδου, όχι με την πλέμπα που βγαίνει στη παραλία Θεσσαλονίκης σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή...
...αστειάκια...
αν υπήρχε κήπος πιστεύω και ο σκύλος θα έβρισκε περισσότερα ερεθίσματα ενόσω εγώ είμαι απασχολημένος και σίγουρα θα ήταν λιγότερο μονότονο...οσμές, παραστάσεις κτλ, όλα αυτά διεγείρουν τον εγκέφαλο...
Στο κρεβάτι δίπλα στο γραφείο μου ξαπλωμένος όσο νά'ναι δεν είναι καλύτερα...
...αστειάκια...
αν υπήρχε κήπος πιστεύω και ο σκύλος θα έβρισκε περισσότερα ερεθίσματα ενόσω εγώ είμαι απασχολημένος και σίγουρα θα ήταν λιγότερο μονότονο...οσμές, παραστάσεις κτλ, όλα αυτά διεγείρουν τον εγκέφαλο...
Στο κρεβάτι δίπλα στο γραφείο μου ξαπλωμένος όσο νά'ναι δεν είναι καλύτερα...
Στον κηπο μονος θα ειχε παραστάσεις και ερεθισματα, τα οποια θα ηταν ανευ ανταπόκρισης που δεν ειναι και το καλύτερο για την ψυχολογια του. Συν οτι δεν θα ειχες τον ελεγχο για να κοψεις ανεπιθύμητες συμπεριφορες εν τη γενέσει τους!
Όσο για την πλέμπα, δεν ειναι το ιδιο σκυλια με ελλειπη κοινωνικοποιηση να επηρεάζουν το δικο σου, από το να βρεις χώρο με ισορροπημένα σκυλια. Αν θυμάμαι καλά πλέον εχει και χώρο agility στη θεσσ... γιατι οχι?
