Γεια σας!
- Thread starter kostasgian
- Ημερομηνία δημιουργίας
Ναι η φωτογραφια μιλάει από μόνη της για το πόσο κουκλάρα είναι η Λάρα, αλλά δώσε και λίγη σάλτσα.... πώς γνωριστήκατε, πώς υιοθετήθηκε, πώς συμβιώνετε κλπ
Σου χει μείνει το απωθημένο με την ερώτηση του εκατομμυρίου εσένα ε?
Καλώς ήρθες και με το καλό να μείνεις! Περιμένουμε νέα από την καθημερονότητα σας και περισσότερες φωτογραφίες!!
Όχι βρέ, από το Croft!!!
Όχι καλε, έχει απαντηθεί αυτό!!!Σου χει μείνει το απωθημένο με την ερώτηση του εκατομμυρίου εσένα ε?
Σας ευχαριστώ όλους!
Λοιπόν, το Λάρα βγαίνει από το κουκ-λάρα και ενίοτε από το τεμπε-λάρα.
Η κυρία είναι ημίαιμο, 2,5 ετών περίπου και δεν ξέρω από ποια ράτσα βαστάει η σκούφια της.
Την μάζεψα από το δρόμο το περασμένο καλοκαίρι, ένα βράδυ που είχα πάει για ποτό. Ήρθε στο τραπέζι που καθόμουν, της έδωσα κάτι να φάει και έμεινε εκεί όλο το βράδυ. Φαινόταν ότι ήταν σε σπίτι πριν (εκ των υστέρων έμαθα ότι είχε πέσει θύμα εγκατάλειψης δυο φορές) και επειδή είχε και πληγή από δάγκωμα από άλλο σκύλο, αποφάσισα να την πάρω σπίτι και να την πάω στον κτηνίατρο την άλλη μέρα να δω μήπως έχει τσιπάκι και να της περιποιηθεί την πληγή.
Τσιπάκι δεν είχε, της έκανε ο γιατρός ράμματα στην πληγή και την κράτησα μέχρι να αναρρώσει, ψάχνοντας παράλληλα για υιοθεσία. Έμεινε σπίτι μου για 1 μήνα περίπου. Στο διάστημα αυτό την στείρωσα, κάναμε εξετάσεις, εμβόλια κτλ.
Μετά από 1 μήνα λοιπόν βρέθηκε άτομο να την θέλει για υιοθεσία...έλα όμως που δέθηκα με αυτό το πλάσμα και δεν μπορούσα να την δώσω....Ζήτησα συγγνώμη και αποφάσισα να την κρατήσω!Την άλλη μέρα την πήγα για τσιπάκι και της είπα φεύγοντας "Τέλος, είσαι και επίσημα δική μου τώρα"
Η συμβίωση μας είναι πολύ καλή, είναι πολύ πολύ ήσυχο και αγαπησιάρικο πλάσμα. Και χαδιάρα φυσικά!
Έχουμε βέβαια ένα θεματάκι, πάσχουμε από άγχος αποχωρισμού, αλλά το αντιμετωπίζουμε σιγά σιγά.
Αυτά από μένα για αρχή!
Λοιπόν, το Λάρα βγαίνει από το κουκ-λάρα και ενίοτε από το τεμπε-λάρα.
Η κυρία είναι ημίαιμο, 2,5 ετών περίπου και δεν ξέρω από ποια ράτσα βαστάει η σκούφια της.
Την μάζεψα από το δρόμο το περασμένο καλοκαίρι, ένα βράδυ που είχα πάει για ποτό. Ήρθε στο τραπέζι που καθόμουν, της έδωσα κάτι να φάει και έμεινε εκεί όλο το βράδυ. Φαινόταν ότι ήταν σε σπίτι πριν (εκ των υστέρων έμαθα ότι είχε πέσει θύμα εγκατάλειψης δυο φορές) και επειδή είχε και πληγή από δάγκωμα από άλλο σκύλο, αποφάσισα να την πάρω σπίτι και να την πάω στον κτηνίατρο την άλλη μέρα να δω μήπως έχει τσιπάκι και να της περιποιηθεί την πληγή.
Τσιπάκι δεν είχε, της έκανε ο γιατρός ράμματα στην πληγή και την κράτησα μέχρι να αναρρώσει, ψάχνοντας παράλληλα για υιοθεσία. Έμεινε σπίτι μου για 1 μήνα περίπου. Στο διάστημα αυτό την στείρωσα, κάναμε εξετάσεις, εμβόλια κτλ.
Μετά από 1 μήνα λοιπόν βρέθηκε άτομο να την θέλει για υιοθεσία...έλα όμως που δέθηκα με αυτό το πλάσμα και δεν μπορούσα να την δώσω....Ζήτησα συγγνώμη και αποφάσισα να την κρατήσω!Την άλλη μέρα την πήγα για τσιπάκι και της είπα φεύγοντας "Τέλος, είσαι και επίσημα δική μου τώρα"
Η συμβίωση μας είναι πολύ καλή, είναι πολύ πολύ ήσυχο και αγαπησιάρικο πλάσμα. Και χαδιάρα φυσικά!
Έχουμε βέβαια ένα θεματάκι, πάσχουμε από άγχος αποχωρισμού, αλλά το αντιμετωπίζουμε σιγά σιγά.
Αυτά από μένα για αρχή!
Επίσης ξέχασα να αναφέρω ότι ζει αρμονικά στο ίδιο σπίτι με 3 γάτες Τις κυνηγάει να παίξουνε αλλά οι γάτες την φοβούνται, οπότε τα παιχνίδια μεταξύ τους περιορίζονται στα 'ποιος είναι ο πιο ζηλιάρης', 'ποιος είναι ο πιο αγαπημένος', 'ποιος θα πάρει λιχουδιά', 'ποιος θα κλέψει το παιχνίδι του άλλου', 'κάτσε να μυρίσω το στόμα σου να δω μήπως έτρωγες τίποτα' κτλ...
Τις κυνηγάει να παίξουνε αλλά οι γάτες την φοβούνται, οπότε τα παιχνίδια μεταξύ τους περιορίζονται στα 'ποιος είναι ο πιο ζηλιάρης', 'ποιος είναι ο πιο αγαπημένος', 'ποιος θα πάρει λιχουδιά', 'ποιος θα κλέψει το παιχνίδι του άλλου', 'κάτσε να μυρίσω το στόμα σου να δω μήπως έτρωγες τίποτα' κτλ...
