@Berna δεν έπεσα με τα μούτρα να φάω κανέναν από ότι βλέπω. Οι υπόλοιποι τρώγεστε σε αυτό το θρεντ μεταξύ σας.
Λύσσα από φόλα έχει διαφορά στην κατάσταση του ζώου. Αν δεν ξέρεις τη διαφορά, που είναι πολύ πιθανό, σε οποιαδήποτε περίπτωση, αφού υποψιάζεσαι οποιοδήποτε από τα δύο, πρέπει να δράσεις
άμεσα, έστω αν δεν μπορείς/φοβάσαι να το κάνεις εσύ, τότε τουλάχιστον αναζητώντας
άμεσα κάποιον που μπορεί να αντιμετωπίσει κάτι (δήμο, φιλοζωική, έστω και το φόρουμ). Υπάρχει πολλή μεγάλη διαφορά στο να ρωτούσε κι εδώ "sos, βρήκα πριν 15 λεπτά ζώο με αφρούς, είναι λύσσα;" ώστε έστω εμείς να της προτείναμε σε ποιόν να απευθυνθεί, σε οποιαδήποτε περίπτωση, και το "είδα πριν 2 βδομάδες ένα ζώο με αφρούς", που είτε λυσσασμένο ήταν, είτε είχε φάει φόλα, οπότε ή ήταν 2 βδομάδες++ δημόσιος κίνδυνος είτε πέθανε.
Αυτό
πρέπει να τονιστεί. Το μόνο που κρατάω και συμφωνώ με τη
@HolywoodBrn είναι ότι δεν ξέρουμε σε ποιόν μιλάμε, ειδικά στην αρχή που πρωτογράφει κάποιος, και το να πιάνουμε από τα μούτρα κάποιον με το καλημέρα (που επαναλαμβάνω, εγώ προσωπικά δεν το κάνω, δεν θυμάμαι καν αν έχω κάνει κάποια εξαίρεση τόσα χρόνια στον κανόνα αυτό), είναι ρίσκο, γιατί να, προέκυψε εδώ και είναι μικρό παιδί στο οποίο μπορεί να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης. Ισχύει και για τα μεγάλα παιδιά.
Αν ξεδιπλώσει το χαρακτήρα του και την κατάστασή του ο γραφών/η γραφούσα βέβαια και οι συνθήκες το επιτρέπουν και το απαιτούν, ο πιο επιθετικός λόγος, χωρίς ακρότητες κατά προτίμηση, έχει διάφορα οφέλη που δεν είναι του παρόντος να αναλύσουμε, ούτε έχουν σχέση με τη θεματολογία του χώρου. Επίσης, όπως κάποιος μπορεί να αγχώνεται-φοβάται-ξενερώνει με τον τρόπο εκφοράς λόγου, να σημειώσω ότι κι οι "επιθετικοί" εξίσου άνθρωποι είναι και επίσης απογοητεύονται-εκνευρίζονται-εξανίστανται.
Και τέλος, όταν κάποιος προσβάλλει κατάφορα την προσωπικότητα ενός ή πολλών υπό καθεστώς ψεύτικης ευγένειας, φαινόμενο συχνότατο στο φόρουμ, ειδικά ως προς την προσβολή πολλών, και ένα πέσιμο ή μια βρισιά θεωρείται "απαπαααα, τι είπε ο αγενέστατος/η αγενέστατη", όταν έχουν ειπωθεί και πραχθεί τέρατα, τότε πραγματικά, στα αρχίδια μου ποιος προσβάλλεται από λέξεις και όχι ουσία λεγομένων ή πράξεων.
Και όλα αυτά, ενώ με το άτομο που έτυχε να συμπνεύσω, εώς ένα σημείο, σε αυτό το συγκεκριμένο θέμα έχω ουσιαστικότατες διαφωνίες για άπειρα θέματα, δεν είναι δλδ κανένας που συνήθως συμφωνώ, ούτε ως προς τις μεθόδους ούτε ως προς την ουσία των λεγομένων και είπα να τον υπερασπιστώ. Για την ακρίβεια, συνήθως μου βγάζει το να είναι αυτός που θα δεχτεί το γαμωσταυρίδι.
Αλλά το δίκαιο και το λογικό πρέπει να λέγεται, στο μέτρο στο οποίο η παρέμβασή του εμπεριείχε δίκαιο.-
