Οικογενειακή παρουσίαση. Έξι είμαστε τρομάρα μας.
Ορφέας ο μπουρούχας. Ο λεπρός της παρέας, μένει στον κήπο.
Αριστερά ο Στάφυ, ετών 11, δολοφόνος σκύλων, πλην όμως σκλάβος των γατιώνανε. Στα δεξιά ο Τάκης, το μαύρο γατάκι που είχα βρει κάπου το Σεπτέβριο. Τον Τάκη τον έβαλα αγγελία, αλλά επειδή έσπασαν τα τηλέφωνα και μαλλιοτραβήχτηκαν ποιος θα τον πρωτοπάρει, την ψυλλιάστηκα μπα και είναι κανένα κελεπούρι και τον κράτησα εγώ. Νοοτροπία χίπη, κολλητός με όλους, φίλος ακόμη και με τη σκούπα ρομπότ.
Eδώ πάλι ο Στάφυ αυτή τη φορά με την Zombie. Η Zombie είναι το δεύτερο γατάκι που είχα βρει αμέσως μετά τον Τάκη - και αναπηράκι. Πόσο και πως θα πάει δεν γωρίζει ουδείς, όσο πάει αξιοπρεπώς. Μαμάκιας, μαζί βλέπουμε νετφλιξ, διαβάζουμε και κωτσομπολεύουμε τους άλλους. Με έχω κάνει τσακωτή να της μιλάω όπως μιλούσα στην Πέππερ...
Φιόγκος ο θεόγκαβος. Προσκυνάμε Φιόγκο.
Όρκα η μαδαφάκα της παρέας. Αυτή δεν χωνεύει κανέναν και είναι συνέχεια στο «χου». Μόνο στον Ορφέα δεν κάνει «χου», υπάρχει μεταξύ τους ένα μυστήριο αλληλο-ρισπέκτ.
