Μόλις γύρισα από Αγγλία.
Έμεινα στην Νότια ακτή περίπου 18 ημέρες, σε διάφορες πολεις και ψαροχώρια.
Μόνο μια μέρα είχε λιακάδα, και κάνα δυο μέρες ακόμα είχε παροδικά και λίγο ήλιο. Τις ύπόλοιπες είχε βαριά συννεφιά και βροχή.
Σε κάποια φάση, μετά από 2 ημέρες συνεχούς βροχής, τα σκουλίκια την έκαναν από το χώμα, και περπατούσες προσπαθώντας να αποφύγεις να τα πατήσεις... Σκουλικιασμένη χώρα, σκουλικιασμένος καιρός. Ο μπιγκ μπράδερ είναι παντού, κάμερες ασφαλείας σε κάθε γωνία, σε κάθε δρόμο, μέσα στις παμπ, στα εστιατόρια, σε κάθε τι που θεωρείται δημόσιος χώρος. Κάποιος σε παρακολουθεί σε κάθε σου βήμα.
Αδέσποτο σκύλο δεν είδα, ούτε γάτα. Μια αλεπού περιδιάβαινε κάποια στιγμή μέσα στην (μικρή) πόλη του Gosport που ήταν η βάση μου, και ήταν αρκετά εξοικειωμένη με τους ανθρώπους γιατί καταφέραμε να την πλησιάσουμε στα 20-30 μέτρα.
Είδα πολλές πάπιες, κορμοράνους, γλάρους, περιστέρια και άλλα πουλιά. Στο λιμάνι του Plymouth είδα έναν κύκνο να πετάει, ήταν υπέροχο θέαμα.
Δεν είδα κανέναν σκύλο φύλακα, ούτε ένα ρόττυ, ούτε ένα ντόπερμαν, κανέναν γρεμανικό ποιμενικό. Είδα πολλά λάμπραντορ, πολλά γκολντερ ρητρήβερ, μπορντερ κόλλυ, μπόξερ. Όλα στο λουρί, κάποια και με φίμωτρο.
Σε πάρα πολλά μαγαζιά, εστιατόρια, πάμπς υπήρχαν ταμπέλες ότι απαγορεύονται οι σκύλοι, αλλά όπου δεν υπήρχε τέτοια ταμπέλα, εκεί επιτρεπότανε. Συνθηματικό ήταν κάνα δυο πιατάκια με νερό, όπου έβλεπες τέτοιο δεν υπήρχε ταμπέλα ότι απαγορεύονται οι σκύλοι.
Δεν χρησιμοποίησα ΜΜΣ, και δεν ξέρω τι παίζει με τα τρένα και τα λεωφορεία. Μου είπαν επίσης πως έχει καταργηθεί η γκαραντίνα που υπήρχε παλιότερα, και εφ όσον έχεις βιβλιάριο υγείας και τσιπάκι, μπορείς να επράσεις με τον σκύλο σου. Δεν ξέρω όμως τι παιζει με κάποιες ράτσες, δεν ξέρω εαν επιτρέπεται να έχεις ότι σκύλο θέλεις...
Είδα πάρα πολλά άλογα, κάποια ήταν τεράστια, και μου είπαν πως είναι απόγονοι των αλόγων που χρησιμοποιούσαν οι σταυροφόροι.
Στα δάση, ζούνε αδέσποτα γαϊδούρια, που έχουν επιβιώσει μόνα τους όταν πριν πολλά χρόνια τα παράτησαν οι ιδιοκτήτες τους. Είναι πολύ πιο μεγαλόσωμα από τα δικά μας.
Έμεινα στην Νότια ακτή περίπου 18 ημέρες, σε διάφορες πολεις και ψαροχώρια.
Μόνο μια μέρα είχε λιακάδα, και κάνα δυο μέρες ακόμα είχε παροδικά και λίγο ήλιο. Τις ύπόλοιπες είχε βαριά συννεφιά και βροχή.
Σε κάποια φάση, μετά από 2 ημέρες συνεχούς βροχής, τα σκουλίκια την έκαναν από το χώμα, και περπατούσες προσπαθώντας να αποφύγεις να τα πατήσεις... Σκουλικιασμένη χώρα, σκουλικιασμένος καιρός. Ο μπιγκ μπράδερ είναι παντού, κάμερες ασφαλείας σε κάθε γωνία, σε κάθε δρόμο, μέσα στις παμπ, στα εστιατόρια, σε κάθε τι που θεωρείται δημόσιος χώρος. Κάποιος σε παρακολουθεί σε κάθε σου βήμα.
Αδέσποτο σκύλο δεν είδα, ούτε γάτα. Μια αλεπού περιδιάβαινε κάποια στιγμή μέσα στην (μικρή) πόλη του Gosport που ήταν η βάση μου, και ήταν αρκετά εξοικειωμένη με τους ανθρώπους γιατί καταφέραμε να την πλησιάσουμε στα 20-30 μέτρα.
Είδα πολλές πάπιες, κορμοράνους, γλάρους, περιστέρια και άλλα πουλιά. Στο λιμάνι του Plymouth είδα έναν κύκνο να πετάει, ήταν υπέροχο θέαμα.
Δεν είδα κανέναν σκύλο φύλακα, ούτε ένα ρόττυ, ούτε ένα ντόπερμαν, κανέναν γρεμανικό ποιμενικό. Είδα πολλά λάμπραντορ, πολλά γκολντερ ρητρήβερ, μπορντερ κόλλυ, μπόξερ. Όλα στο λουρί, κάποια και με φίμωτρο.
Σε πάρα πολλά μαγαζιά, εστιατόρια, πάμπς υπήρχαν ταμπέλες ότι απαγορεύονται οι σκύλοι, αλλά όπου δεν υπήρχε τέτοια ταμπέλα, εκεί επιτρεπότανε. Συνθηματικό ήταν κάνα δυο πιατάκια με νερό, όπου έβλεπες τέτοιο δεν υπήρχε ταμπέλα ότι απαγορεύονται οι σκύλοι.
Δεν χρησιμοποίησα ΜΜΣ, και δεν ξέρω τι παίζει με τα τρένα και τα λεωφορεία. Μου είπαν επίσης πως έχει καταργηθεί η γκαραντίνα που υπήρχε παλιότερα, και εφ όσον έχεις βιβλιάριο υγείας και τσιπάκι, μπορείς να επράσεις με τον σκύλο σου. Δεν ξέρω όμως τι παιζει με κάποιες ράτσες, δεν ξέρω εαν επιτρέπεται να έχεις ότι σκύλο θέλεις...
Είδα πάρα πολλά άλογα, κάποια ήταν τεράστια, και μου είπαν πως είναι απόγονοι των αλόγων που χρησιμοποιούσαν οι σταυροφόροι.
Στα δάση, ζούνε αδέσποτα γαϊδούρια, που έχουν επιβιώσει μόνα τους όταν πριν πολλά χρόνια τα παράτησαν οι ιδιοκτήτες τους. Είναι πολύ πιο μεγαλόσωμα από τα δικά μας.
