Από το ψάχνει σπίτι, βρεθήκαμε στο βρήκε σπίτι για όσο διαρκούν τα κρύα και βλέπουμε το μετά!
Την ιστορία του μικρού μου πολλοί από εσάς τη γνωρίζετε. Αδέσποτος μόνος ψάχνει, βρίσκει κοριτσάκι σε οίστρο και μπαστακώνεται στη πόρτα της.
Μέσα Φεβρουαρίου ήρθε σε εμάς και από τότε μας έμεινε. Στην αρχή ένα μπολάκι με νερό και φαγητό, στη συνέχεια ένα μαξιλαράκια και μία κουβερτούλα για να μη κρυώνει, (αφού πέρασε ο χειμώνας) ένα σκέτο μαξιλάρι και τέλος ήρθε ο τραυματισμός του.
15/06/2015 η μέρα που τον βρήκα με μία τεράστια πληγή στο πόδι του. Δεν υπήρχε περίπτωση να τον αφήσω στην τύχη του και έτσι βρέθηκα να τον φροντίζω και να τον γιατροπορεύω 5 μήνες σχεδόν.
Τέλη Σεπτέμβρη κλείσαμε ημερομηνία για τη στείρωση και το κλείσιμο της πληγής του. Αυτό ήταν.
3.5 μήνες μετά η ταλαιπωρία του θα έφτανε στο τέλος. Όλα πήγαν καλά και ο μικρός κατάφερε έτσι να τρυπώσει μέσα στο σπίτι μας μέχρι να τελειώσει η θεραπεία του και να επουλωθούν οι τομές του.
Η τύχη του όμως δε τον ήθελε και έτσι (αφού μας έφαγε το μισό σπίτι) αναγκαστήκαμε να τον επανατοποθετήσουμε. Φυσικά και έμεινε στην οικοδομή μας, του φτιάξαμε το κρεβατάκι του σε μέρος που δε μπορούσαν να τον δούνε άλλα σκυλιά, τον έβγαζα βόλτες με τον οδηγό γιατί φοβόμουν μη του επιτεθούν πάλι μέσα στη νύχτα και του αγόρασα και ρουχάκια για να μη κρυώνει τα βράδια.
Ο μπαμπάς μου όμως είχε άλλα σχέδια. Λίγο η γκρίνια της διπλανής μας οτι είναι επιθετικός (ποιος; ο Αζόρ), λίγο οτι η θερμοκρασία έπεφτε στους -2 τα ξημερώματα, ο μικρός άρχισε να ζει από τις πρωινές ώρες μέχρι και τη βραδινή του βόλτα στο πατρικό μου. Επειδή φοβόμασταν οτι θα κάνει ζημιές, το βράδυ τον κατέβαζα στο κρεβατάκι του (κάτω στην πυλωτή).
Μέχρι προχθές, όπου μετά τη βραδινή τους βόλτα, μου λέει ο πατέρας μου να τον ανεβάσω να κοιμηθεί πάνω για να μη κρυώνει.
Αυτό ήταν. Ο μικρός έχει εγκατασταθεί στο σπίτι των γονιών μου, ζει, τρώει και κοιμάται μέσα στη ζέστη και χθες έκανε και μπάνιο!
Δείχνει την ευγνωμοσύνη του με κάθε ευκαιρία, εκμεταλλεύεται 100% τους γονείς στο θέμα του φαγητού, κρατιέται τη νύχτα για τις ανάγκες του και περιμένει στην πόρτα όταν θέλει να βγει έξω.
Επίσημη κουβέντα για υιοθεσία δεν έχουν κάνει οι γονείς μου, αλλά είμαι αισιόδοξη.
Από εδώ και πέρα, τα νέα του κοντού θα τα μαθαίνετε από το επίσημο θέμα του!!
![20151214_212150[1].jpg](https://www.dogforum.gr/community/data/attachments/27/27106-f1e391dec73a622cc7d9a49c2f1a2065.jpg "20151214_212150[1].jpg")
Την ιστορία του μικρού μου πολλοί από εσάς τη γνωρίζετε. Αδέσποτος μόνος ψάχνει, βρίσκει κοριτσάκι σε οίστρο και μπαστακώνεται στη πόρτα της.
Μέσα Φεβρουαρίου ήρθε σε εμάς και από τότε μας έμεινε. Στην αρχή ένα μπολάκι με νερό και φαγητό, στη συνέχεια ένα μαξιλαράκια και μία κουβερτούλα για να μη κρυώνει, (αφού πέρασε ο χειμώνας) ένα σκέτο μαξιλάρι και τέλος ήρθε ο τραυματισμός του.
15/06/2015 η μέρα που τον βρήκα με μία τεράστια πληγή στο πόδι του. Δεν υπήρχε περίπτωση να τον αφήσω στην τύχη του και έτσι βρέθηκα να τον φροντίζω και να τον γιατροπορεύω 5 μήνες σχεδόν.
Τέλη Σεπτέμβρη κλείσαμε ημερομηνία για τη στείρωση και το κλείσιμο της πληγής του. Αυτό ήταν.
3.5 μήνες μετά η ταλαιπωρία του θα έφτανε στο τέλος. Όλα πήγαν καλά και ο μικρός κατάφερε έτσι να τρυπώσει μέσα στο σπίτι μας μέχρι να τελειώσει η θεραπεία του και να επουλωθούν οι τομές του.
Η τύχη του όμως δε τον ήθελε και έτσι (αφού μας έφαγε το μισό σπίτι) αναγκαστήκαμε να τον επανατοποθετήσουμε. Φυσικά και έμεινε στην οικοδομή μας, του φτιάξαμε το κρεβατάκι του σε μέρος που δε μπορούσαν να τον δούνε άλλα σκυλιά, τον έβγαζα βόλτες με τον οδηγό γιατί φοβόμουν μη του επιτεθούν πάλι μέσα στη νύχτα και του αγόρασα και ρουχάκια για να μη κρυώνει τα βράδια.
Ο μπαμπάς μου όμως είχε άλλα σχέδια. Λίγο η γκρίνια της διπλανής μας οτι είναι επιθετικός (ποιος; ο Αζόρ), λίγο οτι η θερμοκρασία έπεφτε στους -2 τα ξημερώματα, ο μικρός άρχισε να ζει από τις πρωινές ώρες μέχρι και τη βραδινή του βόλτα στο πατρικό μου. Επειδή φοβόμασταν οτι θα κάνει ζημιές, το βράδυ τον κατέβαζα στο κρεβατάκι του (κάτω στην πυλωτή).
Μέχρι προχθές, όπου μετά τη βραδινή τους βόλτα, μου λέει ο πατέρας μου να τον ανεβάσω να κοιμηθεί πάνω για να μη κρυώνει.
Αυτό ήταν. Ο μικρός έχει εγκατασταθεί στο σπίτι των γονιών μου, ζει, τρώει και κοιμάται μέσα στη ζέστη και χθες έκανε και μπάνιο!
Δείχνει την ευγνωμοσύνη του με κάθε ευκαιρία, εκμεταλλεύεται 100% τους γονείς στο θέμα του φαγητού, κρατιέται τη νύχτα για τις ανάγκες του και περιμένει στην πόρτα όταν θέλει να βγει έξω.
Επίσημη κουβέντα για υιοθεσία δεν έχουν κάνει οι γονείς μου, αλλά είμαι αισιόδοξη.
Από εδώ και πέρα, τα νέα του κοντού θα τα μαθαίνετε από το επίσημο θέμα του!!
