Σε ένα περιβάλλον όπου ισχύει η επιβίωση του πιο ικανού (συνδυασμού γονιδίων, στην περίπτωση μας), οι "κακοί" συνδυασμοί απλά δεν επιβιώνουν, εξού και αδέσποτα τρίτης ή και τέταρτης γενιάς στο δρόμο που μοιάζουν (ή και είναι) επιμίξια πολλών φυλών έχουν κατά μέσο όρο πιο γερή κράση από το μέσο, προστατευμένο, κατοικίδιο. Αλλά για κάθε γερό τέτοιο αδέσποτο, πόσα έχουν πεθάνει;
(που είναι κι ο
Yorkaddict που το'χει με τα γονίδια;;; )
Το πρώτο λινκ που έβαλες δεν με αγγίζει γιατί δεν έχει πηγές οπότε μπορεί να θεωρηθεί αμπελοφιλοσοφία, όπως ακριβώς και το δικό μου γραπτό. Το δεύτερο μου κάνει πιο αξιόπιστο αλλά και πάλι, αν η έρευνα είναι επί των επιβιώσαντων σκύλων, κάπου χάνει την αντικειμενικότητα. Δεν ξέρω αν γίνεται κατανοητό αυτό που θέλω να πω.
Όσον αφορά την ευθύνη των πράξεων του κάθε αναγνώστη, έχεις μεν δίκιο, αλλά υπολόγισε, σε παρακαλώ, και την έλλειψη παιδείας που υπάρχει. Ακόμα και σε περιπτώσεις που δίνουμε δυνατά επιχειρήματα, αυτά πέφτουν στον βρόντο (βλέπε το πρόσφατο θέμα με το
κουτάβι λαμπραντόρ), κι ο αναγνώστης ακολουθεί την αμφίβολη πληροφορία απλά και μόνο γιατί συμφωνεί με τα θέλω του και τις προσδοκίες του.
Δεν είμαι εναντίον του ψυχαγωγικού του θέματος, ούτε εναντίον των πολύαιμων είμαι. Μπασταρδάκο έχω και μπασταρδάκο λατρεύω. Απλά να μη δίνουμε πάτημα για ανεύθυνες γέννες λέω. Αρκετές γίνονται ήδη...
