Επίσης υπάρχει και αυτή η αναπλασμωση... προσπαθώ να βρω τις διαφορές με την platys και αν υπαρχουν....
ΑΝΑΠΛΑΣΜΩΣΗ - ΑΝΑΠΛΑΣΜΑ ΣΕ ΣΚΥΛΟ ΚΑΙ ΣΕ ΓΑΤΑ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΡΘΡΟΥ:ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟΣ
ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟΣ
H αναπλάσμωση είναι μια μεταδοτική ασθένεια που προκαλείται από ένα βακτήριο που ονομάζεται Anaplasma phagocytophilum. Η αναπλάσμωση ονομαζόταν παλαιότερα equi Ehrlichia και για τον λόγο αυτό, μπορεί να ακούσετε αυτή την ασθένεια, να αναφέρεται και ως ερλιχίωση (κάτι που σήμερα είναι λάθος). Η αναπλάσμωση είναι κοινή σε τροπικές και υποτροπικές περιοχές του μεγαλύτερου μέρους του κόσμου. Προσβάλλει τα οικόσιτα και τα άγρια μηρυκαστικά, συμπεριλαμβανομένων των βοοειδών, προβάτων, αιγών και ελαφιών. Ωστόσο, προκαλεί μόνο κλινικά συμπτώματα σε βοοειδή και καμηλοπαρδάλεις. Από αναπλάσμωση μπορεί να μολυνθούν και τα σκυλιά και οι γάτες. Η ασθένεια είναι σπάνια σε ζώα ηλικίας κάτω των έξι μηνών, είναι συνήθως ήπια από έξι μηνών έως ενός έτους και είναι συνήθως οξεία σε ζώα ενός ή δύο ετών.
ΜΕΤΑΔΟΣΗ της αναπλάσμωσης: Πώς ένα κατοικίδιο ζώο μπορεί να μολυνθεί με αναπλάσμωση; Αυτό μπορεί να συμβεί από κάποιους ειδικούς κρότωνες, που παρασιτούν στα ελάφια και οι οποίοι φέρουν το εν λόγω βακτήριο. Η αναπλάσμωση μεταδίδεται μέσω των ερυθρών αιμοσφαιρίων των μολυσμένων ζώων. Όταν ένα ζώο έχει προσβληθεί, εξακολουθεί να αποτελεί πηγή της ασθένειας, ακόμη και όταν έχει ανακτηθεί πλήρως η υγεία του. Πρέπει να σημειωθεί ότι η εξάπλωση της μόλυνσης γίνεται με το δάγκωμα των τσιμπουριών. Οι ειδικοί αυτοί κρότωνες των ελαφιών μπορούν να μεταφέρουν και άλλα παράσιτα, συμπεριλαμβανομένων και των υπεύθυνων παρασίτων για τη νόσο Lyme. Αυτή είναι η αιτία που βλέπουμε κατοικίδια ζώα με πολλαπλές λοιμώξεις. Για τον λόγο αυτό, είναι πολύ σημαντικό, όταν ο κτηνίατρος υποψιάζεται πιθανή αναπλάσμωση σε ένα ζώο, να γίνεται έλεγχος και για άλλες λοιμώξεις.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ της αναπλάσμωσης: Σε γενικές γραμμές τα περισσότερα κατοικίδια ζώα θα εμφανίσουν συμπτώματα μέσα σε 10 έως 14 ημέρες από την είσοδο του βακτηρίου στον οργανισμό. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις κατά τις οποίες το κατοικίδιο ζώο θα αρρωστήσει αρκετούς μήνες αργότερα. Στις περισσότερες των περιπτώσεων τα συμπτώματα εμφανίζονται εντελώς ξαφνικά. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της λοίμωξης είναι υψηλός πυρετός, λήθαργος, πρήξιμο και πόνος στις αρθρώσεις Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν έμετο, διάρροια καθώς και μια σειρά νευρολογικών συμπτωμάτων, μέχρι και διαταραχές του εγκεφάλου. Μερικά κατοικίδια ζώα μπορούν να αναπτύξουν ηπατική και νεφρική βλάβη με τη λοίμωξη, όπως επίσης και να αναπτύξουν αιμορραγικές διαταραχές που εμφανίζονται ως ρινορραγίες, αιματηρά ούρα, ή μώλωπες στο δέρμα. Τέλος υπάρχουν και περιπτώσεις κατοικίδιων ζώων που νοσούν από αναπλάσμωση, αλλά δεν παρουσιάζουν καθόπλου συμπτώματα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η λοίμωξη αντιμετωπίζεται από το ανοσοποιητικό σύστημα.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ της Αναπλάσμωσης: Η διάγνωση της ασθένειας αυτής μπορεί να είναι δύσκολη σε αρκετές περιπτώσεις. Τα περισσότερα όμως ζώα με αναπλάσμωση έχουν διαταραχή στον αριθμό των κυττάρων του αίματος. Τα αιμοπετάλια και τα ερυθρά αιμοσφαίρια είναι συνήθως χαμηλότερα από το κανονικό, ενώ και ο αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων είναι συνήθως επίσης χαμηλός και στο ήμισυ περίπου των περιπτώσεων, θα δούμε βακτήρια στο εσωτερικό των λευκών αιμοσφαιρίων.
ΒΙΟΧΗΜΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟΣ: Ένας πλήρης βιοχημικός έλεγχος του ζώου μας βοηθά να αξιολογήσουμε την κατάσταση των εσωτερικών οργάνων του οργανισμού και να βεβαιωθούμε ότι δεν υπάρχει βλάβη. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, καθώς έχουμε την δυνατότητα να καθορίσουμε επιθετική θεραπευτική αγωγή και έτσι να έχουμε ένα καλύτερο αποτέλεσμα για το κατοικίδιο ζώο μας . Η ταυτόχρονη αξιολόγηση των ούρων θα ελέγξει για νεφρική βλάβη και να μας επιτρέψει να σχεδιάσουμε μια πιο πλήρη θεραπεία. Έχουμε διαπιστώσει ότι τα σκυλιά με πολλαπλές λοιμώξεις έχουν περισσότερες πιθανότητες να αρρωστήσουν και πιο πιθανό να έχουν βλάβες των εσωτερικών οργάνων τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, πρέπει να εκτελέσουμε και κάποιες ειδικές εξετάσεις. Μια τέτοια ειδική εξέταση είναι το τεστ των αντισωμάτων, το οποίο μας λέει αν κάποιο όργανο έχει εκτεθεί σε αναπλάσμωση. Ένα άλλο διαθέσιμο τεστ είναι αυτό του DNA, που αναζητά αnaplasma DNA στην κυκλοφορία του αίματος.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ της αναπλάσμωσης: Η θεραπεία είναι η χορήγηση Δοξυκυκλίνης, αντιβιοτικό που χρησιμοποιούμε για να αντιμετωπίσουμε το Anaplasma. Η δοσολογία είναι μία ή δύο φορές την ημέρα, ανάλογα με την κατάσταση, για 4 εβδομάδες (αν και μερικές φορές θα χρειαστεί χορήγηση για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα). Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί να δωθούν και άλλα συμπληρωματικά φάρμακα, καθώς και διαφορετικές θεραπευτικές αγωγές. Εάν υπάρχουν προβλήματα αιμορραγιών ή βλάβες των οργάνων, τότε μπορεί να χρειαστεί να παραμείνει το νοσούν ζώο στο νοσοκομείο, για πληρέστερη κτηνιατρική νοσηλεία και κάλυψη.
ΠΡΟΓΝΩΣΗ της αναπλάσμωσης: Με την κατάλληλη θεραπεία η πρόγνωση είναι καλή. Τα περισσότερα κατοικίδια ζώα ανταποκρίνονται θετικά μέσα σε 1 έως 4 ημέρες.
Μπορεί να κάνουμε κάτι για να το αποτρέψουμε την πιθανότητα προσβολής του ζώου από αναπλάσσμωση; Ασφαλώς και μπορεί να μπορούμε και αυτό είναι ένας καλός εξωπαρασιτικός έλεγχος για ύπαρξη τσιμπουριού, καθώς και πλήρη κάλυψη του ζώου κατά των εξωπαρασίτων. Σήμερα υπάρχουν στο εμπόριο προϊόντα αποπαρασιτισμού που είναι ασφαλή και αποτελεσματικά.
Μπορώ να μολυνθώ με αναπλάσμωση από το κατοικίδιο ζώο μου; Όχι οι άνθρωποι δεν μπορούν να μολυνθούν από αναπλάσμωση άμεσα από ένα κατοικίδιο ζώο, αλλά μόνο από τα δαγκώματα των τσιμπουριών.
Πηγή : Vets.gr
