Ανεξάρτητο σκυλί ή απλά με βαριέται;

[ΑΡΓΟΣ & ΕΓΩ]

Τόσα και τόσα άρθρα για το πως να γίνουμε "οι αρχηγοί της αγέλης", πως να επιβληθούμε σε ένα ζώο και να δείξουμε για άλλη μια φορά πόσο κομπλεξικό είμαστε σαν είδος. Λες και μας αρέσει να καλλιεργουμε τον φόβο και την υποταγή σε άλλα πλάσματα.

+1.

 

[Estranged]

Τα αγελαία ζώα/ζώντα όντα πάντα έχουν ανάγκη να ενταχθούν σε μια αγέλη/ομάδα. Αν δε μπορέσουν λόγω συνθηκών να το κάνουν με το δικό τους είδος, θα το κάνουν με όποιο άλλο αγελαίο είδος έρθουν κοντά, δλδ με όποιο άλλο είδος θα μοιράζονται πόρους, είτε φυσικούς είτε βασικών, αρχέγονων συναισθημάτων που είναι κοινά στα αγελαία είδη (π.χ. ασφάλεια). Οι κοινωνικοί δεσμοί μπορεί να είναι όντως διαφορετικής φύσης από ότι θα ήταν με το δικό τους είδος (από όλες τις μεριές), αλλά ο αγελαίος δεσμός πάντα θα υπάρχει.

Οι συμπεριφορικές και βιολογικές ομοιότητες και βασικές διαφορές μεταξύ των διαφόρων ειδών ζώντων οργανισμών δεν είναι καθόλου άγνωστες και δεν έχουν μείνει καθόλου ανεκμετάλλευτες στην πάροδο της συνύπαρξης των ειδών, ούτε από την επιστήμη ούτε από τον καθημερινό άνθρωπο.

Θαυμαστό είναι το γεγονός όμως ότι ο άνθρωπος, ως το μοναδικό είδος ικανό να αποτυπώσει αυτή τη γνώση και να τη μοιραστεί με όλο του το είδος (οι βασικές διαφορές των ειδών που λέγαμε) διαλέγει παραδοσιακά να αγνοεί τη γνώση αλλά και τα facts (δεδομένα) και τα patterns (αυτό μεταφράζεται ως πρότυπα, αλλά δεν αποδίδεται η σωστή έννοια) που προκύπτουν καθαρά από αυτά, αλλά διαλέγει να προτάσσει μια σπισική (species) μοναδικότητα σε όλες τις βιολογικές και συμπεριφορικές εκφάνσεις του, που έρχεται σε καθαρή αντίφαση με τα δεδομένα αυτά.