Λοιπόν εδώ έχει βάλει άγριες ζέστες της μαϊμούς, περί τους 30-32 βαθμούς μέγιστη αν και πρωινά και βράδυα κάνει δροσιά. Θέλω συμβουλή για το πώς να επιζήσει το Μουφ και συγκεκριμένα εάν κάνω καλά που τον παίρνω μαζί μου παντού. Σημειωτέον ότι το Μουφ είναι Αυστραλέζος Ποιμενικός και η φυλή του έχει το παρατσούκλι "αυτοκόλλητο" (velcro) διότι θέλει να ακολουθεί το αφεντικό του παντού, μέχρι και κει που και ο βασιλιάς θέλει να είναι μόνος του που λέει ο λόγος.
Χτες λοιπόν είχαμε να πάμε για ψώνια 50 λεπτά με το αυτοκίνητο παραπέρα διότι μένω στη μέση του πουθενά και εν τω μέσω καλαμποκιών (και μπάτσων αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία να γελάει κάθε πικραμένος). Εννοείται ότι έχω το αρκουδίσιο τέντα, μέχρι που κόντεψα να πλευριτώσω η ίδια. Φτάσαμε στον προορισμό μας, αλλά προφανώς έπρεπε να ψωνίσω για κανά μισάωρο και το Μουφ να μείνει στο αυτοκίνητο. Τον έχω δεμένο με τη σκυλίσια ζώνη ασφαλείας, όμως μπορεί να μετακινείται άνετα στο πίσω κάθισμα σε όποια στάση θέλει. Στο παρμπρίζ και το πίσω τζάμι έχω αυτά τα ειδικά κολοκύθια που βάζουμε για να μην μπαίνει ο ήλιος και κάνει το αυτοκίνητο να βράζει σα κόλαση. Του ανοίγω επίσης δυο παράθυρα να κάνει ρεύμα, ένα εκ των οποίων είναι το δικό του. Και του αφήνω και την ταξιδιωτική ποτίστρα με νερό και παγάκια που του αρέσει να τα τρώει. Στο δε γυρισμό του φέρνω καλού-κακού και καινούριο μπουκάλι νερό παγωμένο για την περίπτωση που το εφεδρικό μας έχει γίνει θερμοκρασία δωματίου στην καλύτερη περίπτωση.
Μέχρι τώρα δεν έχω δει το Μουφ να φαίνεται ζαβλακωμένο ή χάλια. Πίνει βέβαια νερό σα νερόφιδο γενικώς, π.χ. χτες ήπιε ένα λίτρο καθ' όλη τη διάρκεια του ταξιδιού. Φοβάμαι όμως μην του κάνω τίποτα κακό και μετά κλαίω και οδύρομαι και έχω και τύψεις. Σημειωτέον ότι εγώ παθαίνω εύκολα τύψεις σε θέματα Μουφ, π.χ. δεν έχετε δει το υστερικό email που έστειλα σε φίλο μου σκυλογνώστη όταν πρωτοπήρα το Μουφ και του έγραφα ότι είναι μια απίστευτη βασανίστρια σκύλα που πήρα το Μουφάκι από το καταφύγιο με τους φίλους του διότι είμαι εγωίστρια και τώρα δεν έχει συνηθίσει και θα ρέψει και κλαίει όταν φεύγω και χαίρεται όταν έρθω. Επίσης από τότε που διάβασα περί της πρόσφατης κρητικής κτηνωδίας ταράχτηκα τόσο πολύ που από χτες μπουκώνω συνεχώς το Μουφ σαν καλή Ελληνίδα. Έπρεπε να με βλέπατε σήμερα να ταΐζω το Μουφ σολωμό στο φούρνο με το κουταλάκι λες και ήτανε μωρό! Εκείνο δε με τα τόσα χάδια αποφάσισε ότι μπορεί πλέον να είναι σούπερ ασύδοτο και να ανεβαίνει ανενόχλητο στους πάγκους της κουζίνας και μάλιστα παρουσία μου!
Για τέτοια κατάντια μιλάμε. Οπότε βοηθάτε εδώ: πώς μπορεί να γλυτώσει το Μουφ τη θερμοπληξία? Επίσης: είναι κακό που τον πήγα στο σκυλόπαρκο μεσημεριάτικα με ντάλα ήλιο? Για καλό και για κακό πήρα το λάστιχο από το αρτεσιανό πηγάδι του δημάρχου και το περιέλουζα κατά καιρούς μην έχουμε τίποτα λαχτάρες. Στο δε σπίτι που έχει δροσιά του αλλάζω το νερό τέσσερεις-πέντε φορές την ημέρα διότι του αρέσει παγωμένο. Δε σας κρύβω δε ότι τρέμω τώρα που θα τον αφήσω στη φάρμα για τις μέρες που θα λείπω για συνέδριο και μετά για Ελλάδα. Ναι μεν είναι επαγγελματίες και ξέρουν από σκύλους και αγαπάνε το Μουφ, πλην όμως....μια φορά γίνεται το κακό να χτυπήσω ξύλο.
Σας μερσώ ιδιαιτέρως. Α ναι, αποφάσισα να πάω να κάνω τα μαθήματα πρώτων βοηθειών για σκύλους.
Χτες λοιπόν είχαμε να πάμε για ψώνια 50 λεπτά με το αυτοκίνητο παραπέρα διότι μένω στη μέση του πουθενά και εν τω μέσω καλαμποκιών (και μπάτσων αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία να γελάει κάθε πικραμένος). Εννοείται ότι έχω το αρκουδίσιο τέντα, μέχρι που κόντεψα να πλευριτώσω η ίδια. Φτάσαμε στον προορισμό μας, αλλά προφανώς έπρεπε να ψωνίσω για κανά μισάωρο και το Μουφ να μείνει στο αυτοκίνητο. Τον έχω δεμένο με τη σκυλίσια ζώνη ασφαλείας, όμως μπορεί να μετακινείται άνετα στο πίσω κάθισμα σε όποια στάση θέλει. Στο παρμπρίζ και το πίσω τζάμι έχω αυτά τα ειδικά κολοκύθια που βάζουμε για να μην μπαίνει ο ήλιος και κάνει το αυτοκίνητο να βράζει σα κόλαση. Του ανοίγω επίσης δυο παράθυρα να κάνει ρεύμα, ένα εκ των οποίων είναι το δικό του. Και του αφήνω και την ταξιδιωτική ποτίστρα με νερό και παγάκια που του αρέσει να τα τρώει. Στο δε γυρισμό του φέρνω καλού-κακού και καινούριο μπουκάλι νερό παγωμένο για την περίπτωση που το εφεδρικό μας έχει γίνει θερμοκρασία δωματίου στην καλύτερη περίπτωση.
Μέχρι τώρα δεν έχω δει το Μουφ να φαίνεται ζαβλακωμένο ή χάλια. Πίνει βέβαια νερό σα νερόφιδο γενικώς, π.χ. χτες ήπιε ένα λίτρο καθ' όλη τη διάρκεια του ταξιδιού. Φοβάμαι όμως μην του κάνω τίποτα κακό και μετά κλαίω και οδύρομαι και έχω και τύψεις. Σημειωτέον ότι εγώ παθαίνω εύκολα τύψεις σε θέματα Μουφ, π.χ. δεν έχετε δει το υστερικό email που έστειλα σε φίλο μου σκυλογνώστη όταν πρωτοπήρα το Μουφ και του έγραφα ότι είναι μια απίστευτη βασανίστρια σκύλα που πήρα το Μουφάκι από το καταφύγιο με τους φίλους του διότι είμαι εγωίστρια και τώρα δεν έχει συνηθίσει και θα ρέψει και κλαίει όταν φεύγω και χαίρεται όταν έρθω. Επίσης από τότε που διάβασα περί της πρόσφατης κρητικής κτηνωδίας ταράχτηκα τόσο πολύ που από χτες μπουκώνω συνεχώς το Μουφ σαν καλή Ελληνίδα. Έπρεπε να με βλέπατε σήμερα να ταΐζω το Μουφ σολωμό στο φούρνο με το κουταλάκι λες και ήτανε μωρό! Εκείνο δε με τα τόσα χάδια αποφάσισε ότι μπορεί πλέον να είναι σούπερ ασύδοτο και να ανεβαίνει ανενόχλητο στους πάγκους της κουζίνας και μάλιστα παρουσία μου!
Για τέτοια κατάντια μιλάμε. Οπότε βοηθάτε εδώ: πώς μπορεί να γλυτώσει το Μουφ τη θερμοπληξία? Επίσης: είναι κακό που τον πήγα στο σκυλόπαρκο μεσημεριάτικα με ντάλα ήλιο? Για καλό και για κακό πήρα το λάστιχο από το αρτεσιανό πηγάδι του δημάρχου και το περιέλουζα κατά καιρούς μην έχουμε τίποτα λαχτάρες. Στο δε σπίτι που έχει δροσιά του αλλάζω το νερό τέσσερεις-πέντε φορές την ημέρα διότι του αρέσει παγωμένο. Δε σας κρύβω δε ότι τρέμω τώρα που θα τον αφήσω στη φάρμα για τις μέρες που θα λείπω για συνέδριο και μετά για Ελλάδα. Ναι μεν είναι επαγγελματίες και ξέρουν από σκύλους και αγαπάνε το Μουφ, πλην όμως....μια φορά γίνεται το κακό να χτυπήσω ξύλο.
Σας μερσώ ιδιαιτέρως. Α ναι, αποφάσισα να πάω να κάνω τα μαθήματα πρώτων βοηθειών για σκύλους.
Last edited:
