Καλησπέρα σας, και καλώς σας βρήκα!!!
Σας χρωστάω εδώ και εβδομάδες ένα μήνυμα παρουσίασης, αλλά μας πρόλαβαν τα χειρουργεία!
Για αρχή να σας συστηθώ..
Ονομάζομαι Αριστέα.
Σας διαβάζω πολύ πριν εγγραφθώ στο φόρουμ, και πραγματικά ένιωθα την ανάγκη να γίνω κι εγώ μέλος σας. Η λατρεία μου για τα σκυλιά, και πάνω απ'όλα για τον ψυχισμό τους, με έχουν φέρει σε αντιπαράθεση με πολλούς ανθρώπους. Μεγάλωσα με σκυλιά (κυρίως Γερμανικά Ποιμενικά, και Βελγικά Ποιμενικά) από πολλή μικρή. Ένιωθα ότι έχουν έναν ιδιαιέτερο τρόπο να επικοινωνούν με τους ανθρώπους. Έτσι, αποφάσισα στα 12 να υιοθετήσω και να φροντίσω ολοκληρωτικά ένα αδέσποτο (χωρίς έγκριση γονέων). Έλα όμως που το αδέσποτο που βρέθηκε στον δρόμο μου, ήταν Beagle..! Όπως καταλαβαίνετε, τρελοκομείο το σπίτι.! Αποφάσισα να εκπαιδεύσω τον Ρόμπιν, μόνη μου, και παραδέχομαι πως τα κατάφερα! Τότε κατάλαβα πως, ο σκύλος, με την κατάλληλη ηγετική συμπεριφορά, αλλά και με την απαραίτητη αγάπη που του αξίζει, μπορεί να κάνει παπάδες! Δυστυχώς όμως, δεν είχα στα υπόψη μου ότι έπασχε από την καρδιά του..Μια μέρα καθώς τρέχαμε, και ο Ρόμπιν ήταν μόνο 3 χρονών, σωριάστηκε, και στο επόμενο δευτερόλεπτο είχε ξεψυχήσει... Έκλαψα, πόνεσα, συλλογίστηκα τα λάθη μου και αποφάσισα την επόμενη φορά να γίνω ακόμη πιο υπεύθυνη.. Έτσι προ μιας 7ετίας αποφάσισα για την επόμενη κίνηση απόκτησης σκύλου. Δεν σας κρύβω ότι ήθελα Ντόμπερμαν.. το έψαχνα από δω- το μελέταγα από κει, αλλά δεν το βρήκα και πολύ υπεύθυνο εκ μέρους μους μου. Όταν είσαι νέος, κάθε εβδομάδα φεύγεις για 2-3 ημέρες, ετοιμάζεσαι για την φοιτητική ζωή, και από την άλλη θες το σκυλί παρέα σου, τότε το Ντόμπερμαν, δεν είναι καλή ιδέα.. Έτσι, αποφάσισα να υιοθετήσω πάλι ένα Beagle..έλα όμως που ο άνθρωπος που θα μου έδειχνε τα κουτάβια είχε κι ένα Yorkshire 10 ημερών.. Για την ακρίβεια, αυτή η σκυλίτσα, όπως μου ανέφερε ο ανεύθυνος ιδιοκτήτης, απ'όταν γεννήθηκε ήταν άρρωστη, η μητέρα της δεν την ήθελε, δεν ήθελε να φάει, και είχε καταδικάσει τον ευατό της εις θάνατον.. Δεν χρειάστηκε πολύ, και μέσα σε 2 λεπτά η Κάρλα είχε γίνει δικιά μου..! Όχι μόνο άρρωστη δεν ήταν, αλλά μέχρι σήμερα έχει διεκδικήσει με σθένος τον τίτλο της "τζαναμπέτισσας''! Ατρόμητη σε όλα, με χαρακτήρα, ήθος, και ευγένεια κυρίας, και με τσαμπουκά μεγαλόσωμου σκύλου! Την μία στιγμή να ρεμβάζει στα σαλόνια, και την άλλη να σουλατσάρει στα αλώνια..
Ο λόγος όμως που δεν πρόλαβα να σας συστηθώ ήταν...η Κάρλα..
Για μια εξέταση που πήγαμε για το αφτί, ενημερωθήκαμε ότι είχε κάνει (για 4 φορά ωταιμάτωμα) και χρειαζόταν χειρουργείο...στο επόμενο λεπτό, ύστερα μιας ψηλάφισης στο στήθος, έπρεπε να της κάνουμε μαστεκτομή στα 3 στηθάκια...και στα καπάκια, αναφέρουμε και την ανάγκη στείρωσης (δεν είχαμε κάνει..)..
Έτσι λοιπόν, γίνονται 3 χειρουργεία σε 1..τώρα είμαστε σε μια κατάσταση ''μπορώ- δεν μπορώ''.. Από την μία αρνήται ότι δεν μπορεί να πηδάει σε καναπέ και να κάνει τρελίτσες. Εκνευρίζεται, πιέζεται, μέχρι και που πεισμώνει, και μετά πέφτει κατάκοπη με το αγγελικό της βλέμμα να παρακαλάει...
Άντε να περάσουν οι μέρες, και να την πάρω στην θάλασσα για μπάνιο και παιχνίδια!
Χάρηκα που έστω και αργοπορημένα, σας συστήθηκα και σας γνωρίζω!
Έυχομαι οι φάτσες σας, να είναι πάντα καλα!...κι αν δεν είναι, τότε, όλα να είναι περαστικά!
Σας χρωστάω εδώ και εβδομάδες ένα μήνυμα παρουσίασης, αλλά μας πρόλαβαν τα χειρουργεία!
Για αρχή να σας συστηθώ..
Ονομάζομαι Αριστέα.
Σας διαβάζω πολύ πριν εγγραφθώ στο φόρουμ, και πραγματικά ένιωθα την ανάγκη να γίνω κι εγώ μέλος σας. Η λατρεία μου για τα σκυλιά, και πάνω απ'όλα για τον ψυχισμό τους, με έχουν φέρει σε αντιπαράθεση με πολλούς ανθρώπους. Μεγάλωσα με σκυλιά (κυρίως Γερμανικά Ποιμενικά, και Βελγικά Ποιμενικά) από πολλή μικρή. Ένιωθα ότι έχουν έναν ιδιαιέτερο τρόπο να επικοινωνούν με τους ανθρώπους. Έτσι, αποφάσισα στα 12 να υιοθετήσω και να φροντίσω ολοκληρωτικά ένα αδέσποτο (χωρίς έγκριση γονέων). Έλα όμως που το αδέσποτο που βρέθηκε στον δρόμο μου, ήταν Beagle..! Όπως καταλαβαίνετε, τρελοκομείο το σπίτι.! Αποφάσισα να εκπαιδεύσω τον Ρόμπιν, μόνη μου, και παραδέχομαι πως τα κατάφερα! Τότε κατάλαβα πως, ο σκύλος, με την κατάλληλη ηγετική συμπεριφορά, αλλά και με την απαραίτητη αγάπη που του αξίζει, μπορεί να κάνει παπάδες! Δυστυχώς όμως, δεν είχα στα υπόψη μου ότι έπασχε από την καρδιά του..Μια μέρα καθώς τρέχαμε, και ο Ρόμπιν ήταν μόνο 3 χρονών, σωριάστηκε, και στο επόμενο δευτερόλεπτο είχε ξεψυχήσει... Έκλαψα, πόνεσα, συλλογίστηκα τα λάθη μου και αποφάσισα την επόμενη φορά να γίνω ακόμη πιο υπεύθυνη.. Έτσι προ μιας 7ετίας αποφάσισα για την επόμενη κίνηση απόκτησης σκύλου. Δεν σας κρύβω ότι ήθελα Ντόμπερμαν.. το έψαχνα από δω- το μελέταγα από κει, αλλά δεν το βρήκα και πολύ υπεύθυνο εκ μέρους μους μου. Όταν είσαι νέος, κάθε εβδομάδα φεύγεις για 2-3 ημέρες, ετοιμάζεσαι για την φοιτητική ζωή, και από την άλλη θες το σκυλί παρέα σου, τότε το Ντόμπερμαν, δεν είναι καλή ιδέα.. Έτσι, αποφάσισα να υιοθετήσω πάλι ένα Beagle..έλα όμως που ο άνθρωπος που θα μου έδειχνε τα κουτάβια είχε κι ένα Yorkshire 10 ημερών.. Για την ακρίβεια, αυτή η σκυλίτσα, όπως μου ανέφερε ο ανεύθυνος ιδιοκτήτης, απ'όταν γεννήθηκε ήταν άρρωστη, η μητέρα της δεν την ήθελε, δεν ήθελε να φάει, και είχε καταδικάσει τον ευατό της εις θάνατον.. Δεν χρειάστηκε πολύ, και μέσα σε 2 λεπτά η Κάρλα είχε γίνει δικιά μου..! Όχι μόνο άρρωστη δεν ήταν, αλλά μέχρι σήμερα έχει διεκδικήσει με σθένος τον τίτλο της "τζαναμπέτισσας''! Ατρόμητη σε όλα, με χαρακτήρα, ήθος, και ευγένεια κυρίας, και με τσαμπουκά μεγαλόσωμου σκύλου! Την μία στιγμή να ρεμβάζει στα σαλόνια, και την άλλη να σουλατσάρει στα αλώνια..
Ο λόγος όμως που δεν πρόλαβα να σας συστηθώ ήταν...η Κάρλα..
Για μια εξέταση που πήγαμε για το αφτί, ενημερωθήκαμε ότι είχε κάνει (για 4 φορά ωταιμάτωμα) και χρειαζόταν χειρουργείο...στο επόμενο λεπτό, ύστερα μιας ψηλάφισης στο στήθος, έπρεπε να της κάνουμε μαστεκτομή στα 3 στηθάκια...και στα καπάκια, αναφέρουμε και την ανάγκη στείρωσης (δεν είχαμε κάνει..)..
Έτσι λοιπόν, γίνονται 3 χειρουργεία σε 1..τώρα είμαστε σε μια κατάσταση ''μπορώ- δεν μπορώ''.. Από την μία αρνήται ότι δεν μπορεί να πηδάει σε καναπέ και να κάνει τρελίτσες. Εκνευρίζεται, πιέζεται, μέχρι και που πεισμώνει, και μετά πέφτει κατάκοπη με το αγγελικό της βλέμμα να παρακαλάει...
Άντε να περάσουν οι μέρες, και να την πάρω στην θάλασσα για μπάνιο και παιχνίδια!
Χάρηκα που έστω και αργοπορημένα, σας συστήθηκα και σας γνωρίζω!
Έυχομαι οι φάτσες σας, να είναι πάντα καλα!...κι αν δεν είναι, τότε, όλα να είναι περαστικά!
