Καλησπέρα! Θα ήθελα τη γνώμη σας για την εξής κατάσταση. Εγώ έχω ένα αρσενικό δαλματίας 8 χρονών και ο φίλος μου ένα ημίαιμο λυκόσκυλο 6 χρονών. Πρόσφατα αποφασίσαμε να μείνουμε μαζί, οπότε το βασικό είναι να συνυπάρξουν τα δύο σκυλάκια μας. Ο δικός μου τα πάει καλά με το 90% των άλλων σκύλων και παίζει μόνιμα σαν κουτάβι. Έχει τύχει να γαυγίσει σε κάποιο άλλο σκυλί μόνο όταν είναι δεμένος και από μακριά. Του βγαίνει βέβαια κτητικότητα πάνω στο φαγητό και στα παιχνίδια του, αλλά τις ελάχιστες φορές που έχει ορμήσει σε κάποιο άλλο σκύλο με αφορμή το μπαλάκι του, ποτέ δεν είχε ορμησει σοβαρά και έχουν περασει και πολλά χρόνια από τότε. Το άλλο σκυλάκι όταν βλέπει άλλο αρσενικό στη βολτα φουντώνει τρίχωμα και αρχιζει να γαυγίζει και γενικα δεν εχει πολύ επαφή με άλλα αρσενικά. Επίσης είναι και τα δύο στειρωμένα.
Τέλοσπαντων, την κυριακή βγήκαμε την πρώτη βόλτα όλοι μαζί. Τα είχαμε πάει πρώτα βόλτες ξεχωριστά για να έχουν κουραστεί κάπως και μετά συναντηθήκαμε. Με το που βρέθηκαν έγινε ένα πρώτο πολύ σύντομο καβγαδάκι όπου ο δικός μου βρέθηκε από κάτω και μετά ηρέμησαν και αγνόησαν ο ένας τον άλλον για κανένα δίωρο, μέχρι που λίγο πριν φύγουμε εγώ είχα βάλει το λουρί στον δικό μου και μόλις πήγε ο άλλος να μυρίσει τις λιχουδιές μας έπαθε ένα αμόκ και άρχισε να γαυγίζει. Ο άλλος έφυγε και έκλαιγε λίγο.
Τώρα θέλουμε να έρθει επίσκεψη ο ένας στο σπίτι του άλλου και να αρχίζουν να βρίσκουν τους χώρους τους. Θεωρείτε ότι είναι εφικτό σε τέτοιες ηλικίες να αρχίσουν να συνυπάρχουν? Ή αν έχει κάποιος καποια παρόμοια εμπειρία. Σκεφτόμαστε μήπως δούμε και κάποιον εκπαιδευτή για να μας κατευθύνει.
Τέλοσπαντων, την κυριακή βγήκαμε την πρώτη βόλτα όλοι μαζί. Τα είχαμε πάει πρώτα βόλτες ξεχωριστά για να έχουν κουραστεί κάπως και μετά συναντηθήκαμε. Με το που βρέθηκαν έγινε ένα πρώτο πολύ σύντομο καβγαδάκι όπου ο δικός μου βρέθηκε από κάτω και μετά ηρέμησαν και αγνόησαν ο ένας τον άλλον για κανένα δίωρο, μέχρι που λίγο πριν φύγουμε εγώ είχα βάλει το λουρί στον δικό μου και μόλις πήγε ο άλλος να μυρίσει τις λιχουδιές μας έπαθε ένα αμόκ και άρχισε να γαυγίζει. Ο άλλος έφυγε και έκλαιγε λίγο.
Τώρα θέλουμε να έρθει επίσκεψη ο ένας στο σπίτι του άλλου και να αρχίζουν να βρίσκουν τους χώρους τους. Θεωρείτε ότι είναι εφικτό σε τέτοιες ηλικίες να αρχίσουν να συνυπάρχουν? Ή αν έχει κάποιος καποια παρόμοια εμπειρία. Σκεφτόμαστε μήπως δούμε και κάποιον εκπαιδευτή για να μας κατευθύνει.
