Η διαρροια είναι το αποτελεσμα της αυξημενης σε νερο περιεκτικοτητας των κοπρανων και αποτελει το πλεον σημαντικο συμπτωμα των εντεροπαθειων στο σκυλο και στη γατα.Τη διαρροια χαρακτηριζει η μη φυσιολογικη συσταση ,ο αυξημενος ογκος των κοπρανων και η αυξημενη συχνοτητα των αφοδευσεων.Η παθογενεια της διαρροιας περιλαμβανει τη διαταραχη της ρυθμισης απορροφηση-εκκριση του νερου και των αλλων διαλυτων ουσιων από τον εντερικο βλεννογονο,της εκκριτικης δραστηριοτητας,διαπερατοτητας και του περισταλτισμου του εντερου,η’ το συνδυασμο των μηχανισμων αυτων.
ΟΞΕΙΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΡΡΟΙΑ
Για να αντιμετωπιστει επιτυχως η διαρροια χρειαζεται από την αρχη να χαρακτηριστει ως οξεια η’ χρονια , με βαση τις πληροφοριες από το ιστορικο.
ΟΞΕΙΑ ΔΙΑΡΡΟΙΑ
Χαρακτηριζεται από την αποτομη εμφανιση,τη μικρη διαρκεια(3 εβδομαδες η΄ λιγοτερο) και την υδαρη συσταση των κοπρανων, που περιεχουν η΄όχι βλεννα.Όταν χανεται η φυσιολογικη δομη του εντερικου βλεννογονου, η διαρροια γινεται αιμοραγικη. Η οξεια διαρροια συχνα συνοδευεται από ανορεξια,ληθαργο και εμετους,ενώ ο πυρετος ,ο πονος στην κοιλια(κολικος) και η εντονου βαθμου αφυδατωση φαινεται να δειχνουν ότι η εντεροπαθεια είναι σοβαροτερη.
· Σε σκυλους και γατες με διαρροια η αρχικη διαγνωστικη διερευνηση πρεπει να επικεντρωνεται στον ελεγχο της τροφης (αλλοτριοφαγια,δυσανεξια,τροφικη αλλεργια) , τις παρενεργειες η΄ την τοξικωση από τη ληψη διαφορων φαρμακων , την παρουσια παρασιτων (πρωτοζωα,νηματελμινθες), εντεροιων ιων και εντεροπαθογονων βακτηριδιων, και τα διαφορα μεταβολικα και συστηματικα νοσηματα.
· Η οξεια διαρροια τις περισσοτερες φορες συνδεεται με το ειδος και την ποσοτητα της τροφης , τα ενδοπαρασιτα και τα φαρμακα, τεινει να αυτοπεριοριζεται και είναι ελαφρας μορφης. Αντιθετα , η εντονη διαρροια ,που ενδεχεται να απειλησει τη ζωη του ζωου, εμφανιζεται στα νεαρα ζωα και οφειλεται σε λοιμογονα αιτια(π.χ. εντεριτιδα από παρβοιο)
· Στην οξεια διαρροια η διαγνωστικη προσπαθεια δε χρειαζεται να είναι εκτεταμενη ,επειδη τα περισσοτερα ζωα ανταποκρινονται στην υποστηρικτικη ή και την συμπτωματικη αγωγη χωρις να βρισκεται το αιτιο που την προκαλεσε.Όμως τα ενδοπαρασιτα και τα βακτηριδια είναι απαραιτητο να βρεθουν επειδη χρειαζεται να γινει ειδικη κατά περιπτωση φαρμακευτικη αγωγη.Το ιδιο ισχυει και για τις παθησεις εκεινες στις οποιες η θεραπεια είναι χειρουργικη(π.χ. ξενα σωματα,εγκολεασμος)
· Η θεραπεια της οξειας διαρροιας στηριζεται στην ενυδατωση και τη διατροφη του ζωου με κλινικη διαιτα.Επιπλεον , μπορει να γινει συμπτωματικη θεραπεια με αντιδιαρροικα φαρμακα.Η μη ειδικη και ηπια οξεια διαρροια συνηθως αυτοπεριοριζεται μεσα σε μια ή δυο ημερες , χωρις να χρειαστει να γινει ειδικη θεραπεια και να ληφθουν διαιτητικα μετρα.
ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΡΡΟΙΑ
· Η διαρροια χαρακτηριζεται ως χρονια όταν διαρκει 3 ως 4 εβδομαδες ή περισσοτερο και όταν παρουσιαζει υφεσεις και εξαρσεις.Η τροφη , οι τοξικωσεις και οι ιοι συνηθως δεν προκαλουν χρονια διαρροια.
Σημειο κλειδι : Επειδη η αντιμετωπιση της χρονιας διαρροιας βασικα στηριζεται στην αιτιολογικη διαγνωση και όχι τη συμπτωματικη αγωγη , χρειαζεται να γινει ιστοπαθολογικη εξεταση ή και διαφορες λειτουργικες δοκιμες
Από την αρχη θα πρεπει να ξεκαθαριστει αν η διαρροια προερχεται από το λεπτο ή το παχυ εντερο , με βαση τις πληροφοριες από το ιστορικο και τα αποτελεσματα της κλινικης εξετασης.Στις εργαστηριακες εξετασεις περιλαμβανονται ο πληρης αιματολογικος και βιοχημικος ελεγχος, , οι δοκιμες με τις οποιες ελεγχεται η λειτουργικη επαρκεια της εξωκρινους μοιρας του παγκρεατος και του εντερου, οι κοπρανολογικες εξετασεις , τα ακτινογραφηματα , τα υπερηχοτομογραφηματα και η ενδοσκοπηση.Τελος για τη διαγνωση πολλες φορες είναι απαραιτητο να γινει βιοψια από το λεπτο και το παχυ εντερο.
ΟΞΕΙΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΡΡΟΙΑ
Για να αντιμετωπιστει επιτυχως η διαρροια χρειαζεται από την αρχη να χαρακτηριστει ως οξεια η’ χρονια , με βαση τις πληροφοριες από το ιστορικο.
ΟΞΕΙΑ ΔΙΑΡΡΟΙΑ
Χαρακτηριζεται από την αποτομη εμφανιση,τη μικρη διαρκεια(3 εβδομαδες η΄ λιγοτερο) και την υδαρη συσταση των κοπρανων, που περιεχουν η΄όχι βλεννα.Όταν χανεται η φυσιολογικη δομη του εντερικου βλεννογονου, η διαρροια γινεται αιμοραγικη. Η οξεια διαρροια συχνα συνοδευεται από ανορεξια,ληθαργο και εμετους,ενώ ο πυρετος ,ο πονος στην κοιλια(κολικος) και η εντονου βαθμου αφυδατωση φαινεται να δειχνουν ότι η εντεροπαθεια είναι σοβαροτερη.
· Σε σκυλους και γατες με διαρροια η αρχικη διαγνωστικη διερευνηση πρεπει να επικεντρωνεται στον ελεγχο της τροφης (αλλοτριοφαγια,δυσανεξια,τροφικη αλλεργια) , τις παρενεργειες η΄ την τοξικωση από τη ληψη διαφορων φαρμακων , την παρουσια παρασιτων (πρωτοζωα,νηματελμινθες), εντεροιων ιων και εντεροπαθογονων βακτηριδιων, και τα διαφορα μεταβολικα και συστηματικα νοσηματα.
· Η οξεια διαρροια τις περισσοτερες φορες συνδεεται με το ειδος και την ποσοτητα της τροφης , τα ενδοπαρασιτα και τα φαρμακα, τεινει να αυτοπεριοριζεται και είναι ελαφρας μορφης. Αντιθετα , η εντονη διαρροια ,που ενδεχεται να απειλησει τη ζωη του ζωου, εμφανιζεται στα νεαρα ζωα και οφειλεται σε λοιμογονα αιτια(π.χ. εντεριτιδα από παρβοιο)
· Στην οξεια διαρροια η διαγνωστικη προσπαθεια δε χρειαζεται να είναι εκτεταμενη ,επειδη τα περισσοτερα ζωα ανταποκρινονται στην υποστηρικτικη ή και την συμπτωματικη αγωγη χωρις να βρισκεται το αιτιο που την προκαλεσε.Όμως τα ενδοπαρασιτα και τα βακτηριδια είναι απαραιτητο να βρεθουν επειδη χρειαζεται να γινει ειδικη κατά περιπτωση φαρμακευτικη αγωγη.Το ιδιο ισχυει και για τις παθησεις εκεινες στις οποιες η θεραπεια είναι χειρουργικη(π.χ. ξενα σωματα,εγκολεασμος)
· Η θεραπεια της οξειας διαρροιας στηριζεται στην ενυδατωση και τη διατροφη του ζωου με κλινικη διαιτα.Επιπλεον , μπορει να γινει συμπτωματικη θεραπεια με αντιδιαρροικα φαρμακα.Η μη ειδικη και ηπια οξεια διαρροια συνηθως αυτοπεριοριζεται μεσα σε μια ή δυο ημερες , χωρις να χρειαστει να γινει ειδικη θεραπεια και να ληφθουν διαιτητικα μετρα.
ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΡΡΟΙΑ
· Η διαρροια χαρακτηριζεται ως χρονια όταν διαρκει 3 ως 4 εβδομαδες ή περισσοτερο και όταν παρουσιαζει υφεσεις και εξαρσεις.Η τροφη , οι τοξικωσεις και οι ιοι συνηθως δεν προκαλουν χρονια διαρροια.
Σημειο κλειδι : Επειδη η αντιμετωπιση της χρονιας διαρροιας βασικα στηριζεται στην αιτιολογικη διαγνωση και όχι τη συμπτωματικη αγωγη , χρειαζεται να γινει ιστοπαθολογικη εξεταση ή και διαφορες λειτουργικες δοκιμες
Από την αρχη θα πρεπει να ξεκαθαριστει αν η διαρροια προερχεται από το λεπτο ή το παχυ εντερο , με βαση τις πληροφοριες από το ιστορικο και τα αποτελεσματα της κλινικης εξετασης.Στις εργαστηριακες εξετασεις περιλαμβανονται ο πληρης αιματολογικος και βιοχημικος ελεγχος, , οι δοκιμες με τις οποιες ελεγχεται η λειτουργικη επαρκεια της εξωκρινους μοιρας του παγκρεατος και του εντερου, οι κοπρανολογικες εξετασεις , τα ακτινογραφηματα , τα υπερηχοτομογραφηματα και η ενδοσκοπηση.Τελος για τη διαγνωση πολλες φορες είναι απαραιτητο να γινει βιοψια από το λεπτο και το παχυ εντερο.