Πόσο πίσω είμαστε στα μυαλά και στους νόμους? Απαγόρευσαν την είσοδο του σκύλου-οδηγού και της έδωσαν αναπηρικό καροτσάκι προσβάλλοντας την! Αντίστοιχη συμπεριφορά είχαμε και τον Μάιο του 2009 προς την κ. Γκέρτσου. Τίποτα δεν άλλαξε από τότε?
Γύρισε όλα τα μουσεία του κόσμου με τη βοήθεια του πιστού της σκύλου-οδηγού. Από το Λούβρο μέχρι το Μουσείο του Βατικανού και το Πάνθεον ουδείς απαγόρευσε την είσοδο στην τυφλή Ισπανίδα φιλόλογο Antonia Pons Losada και τον σκύλο της. Ουδείς, εκτός από τους υπευθύνους στο νεότευκτο Μουσείο της Ακρόπολης.
Πριν από λίγες μέρες και συγκεκριμένα στις 3 Απριλίου η κ. Λοσάντα βρέθηκε στην Ελλάδα μαζί με τον άντρα της και μια δεκαμελή παρέα Ισπανών. Ηταν η τέταρτη επίσκεψή της στη χώρα μας, την οποία επισκέπτεται συχνά και λόγω των σπουδών της (κλασική φιλολογία, ελληνική και λατινική). Οπως κατήγγειλε στην «Ε», όταν έφτασαν στην είσοδο του μουσείου ένας από τους εργαζομένους στην ασφάλεια του μουσείου τής είπε ότι τα σκυλιά δεν επιτρέπονται. Του εξήγησε ότι δεν είναι απλός σκύλος και ότι πρόκειται για ειδικά εκπαιδευμένο σκύλο-οδηγό τυφλών, αλλά ο υπάλληλος επέμεινε. Το ίδιο είπε και ο επικεφαλής της ασφάλειας, ο οποίος κλήθηκε από την ίδια. Η κ. Λοσάντα ζήτησε να μιλήσει και με τον διευθυντή του μουσείου, ο οποίος διά τηλεφώνου κράτησε την ίδια στάση. «Τελικά εμφανίστηκε ένας αρχαιολόγος και μου πρόσφερε ένα αναπηρικό καροτσάκι λέγοντας ότι ο σκύλος δεν μπορεί να μπει μέσα. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πώς αισθάνθηκα, πόσο ντράπηκα. Απλώς δεν μπορώ να δω, δεν έχω κάποια αναπηρία. Ηταν τόσο εξευτελιστικό... Και εγώ και οι φίλοι μου επιμείναμε ότι η ευρωπαϊκή νομοθεσία είναι σαφής και επιτρέπει την είσοδο των σκύλων-οδηγών παντού, αλλά όλοι ήταν ανένδοτοι».
Σύμφωνα πάντα με την κ. Λοσάντα, η δικαιολογία που προέβαλαν ήταν ότι ο σκύλος θα μπορούσε να δαγκώσει κάποιον, να σπάσει κάτι ή να δημιουργήσει πρόβλημα σε κάποιον επισκέπτη αλλεργικό στους σκύλους. «Ζήτησα τη φόρμα παραπόνων του μουσείου και τη συμπλήρωσα. Θα καταγγείλω το γεγονός και στη Βουλή της Καταλονίας όπου και ζω. Ποτέ δεν είχα πρόβλημα με τον σκύλο μου σε όλο τον κόσμο. Είχα λίγα προβλήματα και στο Μουσείο της Βεργίνας στη Θεσσαλονίκη, αλλά τους εξήγησα και με άφησαν να μπω με τον σκύλο μου. Στο Μουσείο της Πέλλας μάλιστα οι υπάλληλοι ήταν ιδιαίτερα ευγενικοί μαζί μου και δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα εξαρχής».
Η «Ε» απευθύνθηκε στον Δημήτρη Παντερμαλή, πρόεδρο του Οργανισμού Ανέγερσης του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, ο οποίος είπε ότι προτάθηκε στην τυφλή επισκέπτρια να αφήσει τον σκύλο απ' έξω και να τη συνοδέψει κάποιος αρχαιολόγος μέσα στο μουσείο. «Το κοινό δεν μπορώ να το ελέγξω. Μπορεί κάποιος να αντιδρούσε, να δημιουργούνταν πανικός και να έπεφτε ένα βάθρο με κάποιο έκθεμα. Ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω... Η ευθύνη μας είναι τεράστια απέναντι στον πολιτιστικό θησαυρό. Η διάθεσή μας είναι απολύτως φιλική απέναντι σ' αυτούς τους ανθρώπους και μάλιστα σκοπεύουμε να φτιάξουμε και ένα μικρό μουσείο αφής».
Από τα παραπάνω προκύπτουν κάποια εύλογα ερωτήματα. Το Μουσείο του Λούβρου, της Περγάμου, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Ελσίνκι, το Μουσείο των Συρακουσών ή ο αρχαιολογικός χώρος της Ταορμίνα, στα οποία επετράπη ανενόχλητα η είσοδος του σκύλου-συνοδού, δεν έχουν τόσο σημαντικά εκθέματα όσο τα δικά μας; Οι επισκέπτες του Μουσείου της Ακρόπολης είναι τόσο απαίδευτοι που θα πανικοβάλλονταν στη θέα ενός ήρεμου σκύλου-οδηγού, ειδικά εκπαιδευμένου ώστε να μην αποπροσανατολίζεται και να μην αντιδρά στην πολυκοσμία;
Πηγή: enet / adespoto.gr
