Γεια σας . Είμαι η Κωνσταντίνα και είμαι νέα στο forum. Θα προσπαθήσω να είμαι οσο πιο σύντομη γινεται.Λοιπόν αρχικά να σας πω ότι έχω έναν αρσενικό σκύλο , τον Ρωμαίο ο οποίος είναι 14 μηνών. Τον είχαμε βρει με την οικογένειά μου στο δρόμο κουταβάκι και τον υιοθετήσαμε. Πριν από ένα μήνα όμως , συγκεκριμένα στις 29 Ιουλίου γύρω στις 10:30 το βράδυ που επιστρέψαμε σπίτι δεν είδαμε κανένα σκύλο να μας υποδέχεται όπως κάνει συνήθως. Παραξενευτηκαμε. Μπαίνουμε στο σπίτι και είδαμε ότι ήταν καθιστός σε μια γωνιά και έβλεπε επίμονα απέναντι. Δεν αντιδρούσε ούτε σε χάδια ούτε σε καλέσματα. Είχε γουρλωσει τα μάτια και φαινόταν σαν τρομαγμένος. Αυτό ήταν για 5 δευτερόλεπτα περίπου. Ξαφνικά έπεσε κάτω και είχε φοβερούς σπασμούς , στη συνέχεια έκανε γρήγορες ποδηλατικές κινήσεις. Δεν ξέραμε τι να κάνουμε. Αφού πήραμε τον κτηνίατρο τηλέφωνο ( πάλι καλά που απάντησε στις 11 το βράδυ Κυριακή) και του είπαμε τα συμπτώματα νόμιζε πως ο σκύλος έπαθε θερμοπληξία και μας είπε να του δώσουμε μπόλικο γάλα και αύριο θα τον πηγαίναμε κατευθείαν να τον εξετάσει. Ο σκύλος λοιπόν αφού ήπιε πολύ γάλα ( περίπου 1l) σηκώθηκε και ήταν σαν να μην αναγνωριζε κανέναν μας , προχωρούσε με σκυμμένο κεφάλι , κουτουλουσε πάνω σε αντικείμενα , μάλλον είχε χάσει την ακοή , την όσφρηση και την όραση του. Τελοσπαντον το επόμενο πρωί όταν ξυπνήσαμε και πήγαμε να τον δούμε πως είναι άρχισε να είναι πολύ επιθετικός μαζί μας , καθόταν κουλουριασμένος σε μια γωνιά και δεν άφηνε κανένα μας να τον πλησιάσει , δεν μας αναγνώριζε ΚΑΘΟΛΟΥ. Αφού δεν μπορούσαμε να τον μεταφέρουμε πήραμε από τον κτηνίατρο ηρεμιστικά χάπια για να μισοκοιμηθει και να τον πάμε στον κτηνίατρο. Τελικά αφού του έκανε αιματολογικές εξετάσεις ( οι οποίες βγήκαν καθαρές ) τελικά συμπέρανε ότι κατά 99% ήταν επιληπτικών κρίση και μας πρότεινε να τον κρατήσει ένα 24ωρο εκεί με όρο για παρακολούθηση. Την επόμενη ημέρα άρχισε να είναι καλύτερα και μέσα στο 24ωρο δεν έκανε άλλη κρίση όπως μας είπε ο κτηνίατρος. Τον πήραμε λοιπόν σπίτι και μέχρι την επόμενη μέρα ήταν τελείως καλά. Μας αναγνώριζε , έτρωγε , έπαιζε , έβγαινε βόλτα , τα πάντα. Λες και δεν είχε πάθει τίποτα. Όλα αυτά μέχρι πριν από τρεις μέρες. Όπου πρωί πρωί στις 9 περίπου άρχισε να έχει τα ίδια συμπτώματα . Μέχρι τις 12 το μεσημέρι είχε κάνει άλλες 2 κρίσεις . Το βράδυ έκανε άλλες 2 . Όλες περίπου του ίδιου μήκους . Η μία από τις βραδινές και η τελευταία ήταν και η πιο έντονη με σπασμούς . Επίσης για περίπου 5 λεπτά είχε κοκκαλωσει. Καθόταν ακίνητος και μόνο ανεπνεε. Μετά από ένα 24ωρο δηλαδή προχθές το βράδυ ήταν και πάλι όπως πριν λες και δεν είχε συμβεί τίποτα. Αφού φυσικά ειδοποιήσαμε τον γιατρό μας ενημέρωσε ότι ο σκύλος είναι σίγουρα επιληπτικός , μας είπε και για τα φάρμακα που παίρνουν σε αυτές τις καταστάσεις αλλά λόγω της επικινδυνότητας και του εθισμού μας πρότεινε να μην κάνουμε τη θεραπεία. Μας είπε επίσης ότι όσο μεγαλώνει ο σκύλος οι κρίσεις θα γίνονται όλο και πιο συχνές και ο εγκέφαλος του θα φθείρεται σιγά σιγά. Μας πρότεινε να του χορηγούμε ηρεμιστικά χάπια ( όπως τα stedon ) , τα ανθρώπινα . Αλλά δεν ξέρουμε ακόμα τι να κάνουμε , από τη μια δυσκολευόμαστε να δεσμευσουμε το σκύλο να παίρνει αυτά τα χάπια για όλη του τη ζωή , από την άλλη όμως φοβόμαστε για το πόσο μπορεί να χειροτερέψει η κατάσταση του. Τι με συμβουλευετε να κάνω ή μάλλον τι θα κάνατε εσείς στη θέση μας ; Τέλος έχουμε αποφασίσει να ξεκινήσει εκπαίδευση τον Σεπτέμβρη. Θα υπάρχει κάποιο πρόβλημα επειδή παθαίνει τις κρίσεις και ίσως να μην μπορεί να εκπαιδευτεί; Συγνώμη για το μακροσκελές κείμενο. Κάθε είδους βοήθεια ευπρόσδεκτη.
Ευχαριστώ πολύ
Ευχαριστώ πολύ