Καλησπέρα στο φόρουμ,
παλιότερα σας διάβαζα περισσότερο, καθώς οι γονείς μου είχαν γερμανικό ποιμενικό και έψαχνα να βρω πληροφορίες . Σκύλο στο δικό μου σπίτι δεν είχα, μέχρι τα 25 είχαμε γάτες. Τώρα είμαι 40.
Φιλοξενώ ένα 5κιλο,6 ετών κανισάκι της πεθεράς μου ,την Τζόυ. Ξεκινήσαμε για λίγες μέρες και είμαστε τώρα 3 εβδομάδες. Το σκυλί έχει μεγαλώσει με 3 εγγόνια στο σπίτι, το έχουν ταράξει, είναι ένα υπερβολικά χαδιάρικο ζωντανό, φοβερής ενέργειας, το οποίο έχει τρομερή υπομονή με την κακομεταχείριση των παιδιών . Δεν έχει δαγκώσει τίποτα και κανέναν.
Στο σπίτι της πεθεράς μου , έχει πάει ελάχιστες βόλτες, τρώει από την κατσαρόλα .
Στο δικό μου σπίτι , πάει 1-2 βόλτες τουλάχιστον μισής ώρας κάθε φορά . Κόπηκε το τσιμπολόγημα και τρώει μία φορά την ημέρα την προτεινόμενη ποσότητα τροφής που αναγράφεται στην σακούλα Canagan.
Ξέρω βέβαια , πως όταν την επιστρέψω αυτά θα επανέλθουν.
Δεν έχω καταφέρει να πάμε ωραία βόλτα . Χάνεται στις μυρωδιές , στα σκυλιά και στις γάτες και την διορθώνω όλη την ώρα. Το χειρότερο είναι πως υπάρχει το στοιχείο της ματαιότητας , καθώς θα την επιστρέψω. Αυτή όμως η έλλειψη πειθαρχείας στη βόλτα καθώς και το ανελέητο παρακάλι για φάγητό (αναζήτηση στα σκουπίδια , χαρούλες κλπ. ) μου σπάει τα νεύρα.
Το παλεύω βέβαια , είναι μια δοκιμή και για την δικιά μου υπομονή.
Τα κακά και τα τσίσα , τα κάνει στην πάνα 6 χρόνια τώρα. Υπάρχει τρόπος να την μάθω να τα κάνει έξω?
Τι θέλω με λίγα λόγια, να πηγαίνουμε βόλτες χωρίς έξαλλη ενέργεια και τράβηγμα και να τα κάνει έξω από το σπίτι.
Διορθώνονται έστω και για το λίγο που θα την έχω αυτά τα πράγματα?
παλιότερα σας διάβαζα περισσότερο, καθώς οι γονείς μου είχαν γερμανικό ποιμενικό και έψαχνα να βρω πληροφορίες . Σκύλο στο δικό μου σπίτι δεν είχα, μέχρι τα 25 είχαμε γάτες. Τώρα είμαι 40.
Φιλοξενώ ένα 5κιλο,6 ετών κανισάκι της πεθεράς μου ,την Τζόυ. Ξεκινήσαμε για λίγες μέρες και είμαστε τώρα 3 εβδομάδες. Το σκυλί έχει μεγαλώσει με 3 εγγόνια στο σπίτι, το έχουν ταράξει, είναι ένα υπερβολικά χαδιάρικο ζωντανό, φοβερής ενέργειας, το οποίο έχει τρομερή υπομονή με την κακομεταχείριση των παιδιών . Δεν έχει δαγκώσει τίποτα και κανέναν.
Στο σπίτι της πεθεράς μου , έχει πάει ελάχιστες βόλτες, τρώει από την κατσαρόλα .
Στο δικό μου σπίτι , πάει 1-2 βόλτες τουλάχιστον μισής ώρας κάθε φορά . Κόπηκε το τσιμπολόγημα και τρώει μία φορά την ημέρα την προτεινόμενη ποσότητα τροφής που αναγράφεται στην σακούλα Canagan.
Ξέρω βέβαια , πως όταν την επιστρέψω αυτά θα επανέλθουν.
Δεν έχω καταφέρει να πάμε ωραία βόλτα . Χάνεται στις μυρωδιές , στα σκυλιά και στις γάτες και την διορθώνω όλη την ώρα. Το χειρότερο είναι πως υπάρχει το στοιχείο της ματαιότητας , καθώς θα την επιστρέψω. Αυτή όμως η έλλειψη πειθαρχείας στη βόλτα καθώς και το ανελέητο παρακάλι για φάγητό (αναζήτηση στα σκουπίδια , χαρούλες κλπ. ) μου σπάει τα νεύρα.
Το παλεύω βέβαια , είναι μια δοκιμή και για την δικιά μου υπομονή.
Τα κακά και τα τσίσα , τα κάνει στην πάνα 6 χρόνια τώρα. Υπάρχει τρόπος να την μάθω να τα κάνει έξω?
Τι θέλω με λίγα λόγια, να πηγαίνουμε βόλτες χωρίς έξαλλη ενέργεια και τράβηγμα και να τα κάνει έξω από το σπίτι.
Διορθώνονται έστω και για το λίγο που θα την έχω αυτά τα πράγματα?