Σε συνέχεια τωνερωτημάτων και των σημειώσεων των φίλων sevah, tangerine, sea-mol, tsak, phili-pakis, κλπ., προτείνω να συζητήσουμε το ζήτημα το οποίοετέθη, εάν δηλαδή πιστεύω ότι ο ελληνικός ποιμενικός είναι ένα είδος:
Ετυμολογικά, θααποφύγω να ορίσω το είδος, θα ήθελα όμως να τοποθετηθώ με μία απλή σκέψη. Σεμία όσο το δυνατόν πιο κλειστή φυλή ανθρώπων, όπως για παράδειγμα οιΣαρακατσαναίοι, ή οι Ashanti στην Αφρική, υπάρχουν περισσότερο ή λιγότερο μεγαλόσωμοι, λεπτοί καιχονδροί, με προγούλια ή χωρίς, δυνατοί ή όχι, κ.ο.κ. Γιατί λοιπόν θέλουμε ταμέλη μίας ράτσας σκυλιών να μοιάζουν πολύ περισσότερο μεταξύ τους από ότι ταμέλη μίας ράτσας ανθρώπων; Πιστεύω ότι ηεμπορευματοποίηση του σκύλου, εκείνη που τον αντιμετωπίζει σαν προϊόν προς πώληση,οδήγησε στο να δημιουργηθούν από τις φάμπρικες της εκτροφής, ζώα – φωτοτυπίες, προκειμένου να είναι αναγνωρίσιμα. Έτσι, ο πλούσιοςαστός που όταν παντρεύεται πηγαίνει στα προάστια, αγοράζει μαζί με την μεζονέτακαι έναν «Μπετόβεν», η μία «Λάσσυ» τα οποία πρέπει να είναι όπως στο έργο… Ελάχιστοιιδιοκτήτες σκύλων γνωρίζουν τι σημαίνει να μεγαλώνεις ένα ζώο πριν την απόκτησήτου. Μερικοί δεν καταφέρνουν ποτέ να γίνουν καλά αφεντικά, όπως και κάποιοιάλλοι να γίνουν καλοί γονείς.
Κατά την άποψήμου η πολύ κοντινή ομοιότητα των ζώων τηςίδιας ράτσας είναι πιθανόν προϊόν εμπορικής εκμετάλλευσης, αμφιβάλω εάν υπήρχεπαλιά και δεν είμαι βέβαιος ότι είναιεπιθυμητή. Εξάλλου ο ικανοποιητικός φαινότυπος ενός σκύλου εργασίας, δεν αντιστοιχείαπαραίτητα και σε εξίσου ικανοποιητική εργασιακή ικανότητα. Για τον ποιμενικό,εργασιακή ικανότητα σημαίνει άγρυπνη φύλαξη, κινητικότητα και ικανότητα καταδίωξηςεπί μακρόν και συμπλοκής. Αυτό το ξέρει ο ποιμένας κυρίως και όσοι εξ’ υμών έχουνσκύλο που αντιμετώπισε εισβολέα.
Προσωπικά υποψιάζομαιότι πρόκειται για ένα είδος με μικρές διαφορές ανά περιοχή, λόγω της κλειστήςαναπαραγωγής, που μέσα του έχει όλη την πληροφορία του τσομπανόσκυλου τωνβουνών μας. Στα σκυλιά μου βλέπω να συνυπάρχουν χαρακτηριστικά που είναιπερισσότερο έντονα σε κάποιους άλλους ποιμενικούς που έχω δει. Το πιο ενδιαφέρονείναι ότι τα κουτάβια μεταξύ τους έχουν αρκετές διαφορές και ότι αποτελούν ένασυνδυασμό χαρακτηριστικών των γονέων και των παππούδων τους με χαρακτηριστικά,που ήταν καλά κρυμμένα στο DNA τους.
Παρακαλώ, εάνκάποιος γνωρίζει κάτι για το θέμα τηςομοιογένειας στον φαινότυπο των εμπορικών ρατσών φυλάκων που δεν είναι υβρίδια (γερμανικάποιμενικά, ροντβάϊλερ, κλπ), τα παλαιότερα χρόνια, να μας κατατοπίσει.
Ετυμολογικά, θααποφύγω να ορίσω το είδος, θα ήθελα όμως να τοποθετηθώ με μία απλή σκέψη. Σεμία όσο το δυνατόν πιο κλειστή φυλή ανθρώπων, όπως για παράδειγμα οιΣαρακατσαναίοι, ή οι Ashanti στην Αφρική, υπάρχουν περισσότερο ή λιγότερο μεγαλόσωμοι, λεπτοί καιχονδροί, με προγούλια ή χωρίς, δυνατοί ή όχι, κ.ο.κ. Γιατί λοιπόν θέλουμε ταμέλη μίας ράτσας σκυλιών να μοιάζουν πολύ περισσότερο μεταξύ τους από ότι ταμέλη μίας ράτσας ανθρώπων; Πιστεύω ότι ηεμπορευματοποίηση του σκύλου, εκείνη που τον αντιμετωπίζει σαν προϊόν προς πώληση,οδήγησε στο να δημιουργηθούν από τις φάμπρικες της εκτροφής, ζώα – φωτοτυπίες, προκειμένου να είναι αναγνωρίσιμα. Έτσι, ο πλούσιοςαστός που όταν παντρεύεται πηγαίνει στα προάστια, αγοράζει μαζί με την μεζονέτακαι έναν «Μπετόβεν», η μία «Λάσσυ» τα οποία πρέπει να είναι όπως στο έργο… Ελάχιστοιιδιοκτήτες σκύλων γνωρίζουν τι σημαίνει να μεγαλώνεις ένα ζώο πριν την απόκτησήτου. Μερικοί δεν καταφέρνουν ποτέ να γίνουν καλά αφεντικά, όπως και κάποιοιάλλοι να γίνουν καλοί γονείς.Κατά την άποψήμου η πολύ κοντινή ομοιότητα των ζώων τηςίδιας ράτσας είναι πιθανόν προϊόν εμπορικής εκμετάλλευσης, αμφιβάλω εάν υπήρχεπαλιά και δεν είμαι βέβαιος ότι είναιεπιθυμητή. Εξάλλου ο ικανοποιητικός φαινότυπος ενός σκύλου εργασίας, δεν αντιστοιχείαπαραίτητα και σε εξίσου ικανοποιητική εργασιακή ικανότητα. Για τον ποιμενικό,εργασιακή ικανότητα σημαίνει άγρυπνη φύλαξη, κινητικότητα και ικανότητα καταδίωξηςεπί μακρόν και συμπλοκής. Αυτό το ξέρει ο ποιμένας κυρίως και όσοι εξ’ υμών έχουνσκύλο που αντιμετώπισε εισβολέα.
Προσωπικά υποψιάζομαιότι πρόκειται για ένα είδος με μικρές διαφορές ανά περιοχή, λόγω της κλειστήςαναπαραγωγής, που μέσα του έχει όλη την πληροφορία του τσομπανόσκυλου τωνβουνών μας. Στα σκυλιά μου βλέπω να συνυπάρχουν χαρακτηριστικά που είναιπερισσότερο έντονα σε κάποιους άλλους ποιμενικούς που έχω δει. Το πιο ενδιαφέρονείναι ότι τα κουτάβια μεταξύ τους έχουν αρκετές διαφορές και ότι αποτελούν ένασυνδυασμό χαρακτηριστικών των γονέων και των παππούδων τους με χαρακτηριστικά,που ήταν καλά κρυμμένα στο DNA τους.
Παρακαλώ, εάνκάποιος γνωρίζει κάτι για το θέμα τηςομοιογένειας στον φαινότυπο των εμπορικών ρατσών φυλάκων που δεν είναι υβρίδια (γερμανικάποιμενικά, ροντβάϊλερ, κλπ), τα παλαιότερα χρόνια, να μας κατατοπίσει.
) συμπληρώνοντας πως το σχόλιο αυτό είναι περισσότερο υπερφυλικό και κατά τη γνώμη μου αφορά όλους τους Τσοπάνηδες είτε τους λέμε Ελληνικούς είτε Καυκάσιους κλπ.
