Εμβόλια που δεν είναι ιδιαίτερα ανοσογονικά δηλαδή περιέχουν θανατωμένους μικροοργανισμούς είναι αναγκαίο να γίνονται με επαναληπτικές δόσεις έτσι ώστε να ανοσοποιείται καλά ο οργανισμός με την αφύπνιστη της επίκτητης ανοσίας και την παραγωγή καινούργιων Β-λεμφοκυττάρων μνήμης. (Όταν λέμε ότι ένας μικροοργανισμός [αντιγόνο] είναι ανοσογονικός σημαίνει ότι έχει την ικανότητα να διεγείρει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.) Τέτοια εμβόλια με (θανατωμένους μικροοργανισμούς) είναι για (τουλάχιστον για τον άνθρωπο) λύσσα, κοκκίτη, πολυομυελίτιδα (SABIN), χολέρα, τυφοειδή πυρετό, ιό της γρίπης. Τα εμβόλια αυτά είναι πιο σταθερά από εκείνα με αδρανοποιημένους μικροοργανισμούς, διεγείρουν τη χυμική ανοσία (αντισώματα) αλλά χρειάζονται πολλαπλές δόσεις.