Επιθετικός σκύλος
- Thread starter Δάφνη
- Ημερομηνία δημιουργίας
Αναρωτιέμαι τι συζητάμε εδώ.
Τα σκυλιά είναι δεσποζόμενα ζώα συντροφιάς, όχι φόβου και προβληματικής συμπεριφοράς.
Αν μου τύχαινε προσωπικά τέτοια επίθεση από σκύλο μου, αυτός που θα πήγαινε για ράμματα θα ήταν ο σκύλος, όχι εγώ.
Την επόμενη δε φορά, θα ήταν και η τελευταία του.
Δεν λέω ότι φταίει το ζώο.
Η συμπεριφορά που εκδηλώνει είναι προφανώς αποτέλεσμα κακής αναπαραγωγής, όπως και ανατροφής από κοπέλες που προφανώς δεν ταιριάζουν στο προφίλ που πρέπει αν έχει ο ιδιοκτήτης ενός ημίαιμου λυκόσκυλου.
Το θέμα μας όμως είναι το δια ταύτα.
Δεν μπορείς να φοβάσαι το ζώο που ταϊζεις, υπάρχουν πολλά σκυλιά εκεί έξω (Φιλοζωϊκές) που θα εκτιμούσαν αφάνταστα ένα ζεστό σπίτι, φαγητό, υγιεινή ζωή, και δεν θα διαννοούνταν να επιτεθούν στον ιδιοκτήτη τους.
Τα σκυλιά είναι δεσποζόμενα ζώα συντροφιάς, όχι φόβου και προβληματικής συμπεριφοράς.
Αν μου τύχαινε προσωπικά τέτοια επίθεση από σκύλο μου, αυτός που θα πήγαινε για ράμματα θα ήταν ο σκύλος, όχι εγώ.
Την επόμενη δε φορά, θα ήταν και η τελευταία του.
Δεν λέω ότι φταίει το ζώο.
Η συμπεριφορά που εκδηλώνει είναι προφανώς αποτέλεσμα κακής αναπαραγωγής, όπως και ανατροφής από κοπέλες που προφανώς δεν ταιριάζουν στο προφίλ που πρέπει αν έχει ο ιδιοκτήτης ενός ημίαιμου λυκόσκυλου.
Το θέμα μας όμως είναι το δια ταύτα.
Δεν μπορείς να φοβάσαι το ζώο που ταϊζεις, υπάρχουν πολλά σκυλιά εκεί έξω (Φιλοζωϊκές) που θα εκτιμούσαν αφάνταστα ένα ζεστό σπίτι, φαγητό, υγιεινή ζωή, και δεν θα διαννοούνταν να επιτεθούν στον ιδιοκτήτη τους.
Ελπίζω να μην πάρει κανείς τοις μετρητοίς το από πάνω σχόλιο.
Μπράβο σας οικογένεια του Μάρλευ!
Θα τονίσω μόνο ότι με τη βοήθεια του εκπαιδευτή, το βασικότερο που χρειάζεται για μένα εν καιρώ να επιτευχθεί είναι η εμπιστοσύνη και των δίποδων μελών της οικογένειας προς τον Μάρλευ και του Μάρλευ προς εσάς και όλα θα πάνε μια χαρά.
Μπράβο σας οικογένεια του Μάρλευ!
Θα τονίσω μόνο ότι με τη βοήθεια του εκπαιδευτή, το βασικότερο που χρειάζεται για μένα εν καιρώ να επιτευχθεί είναι η εμπιστοσύνη και των δίποδων μελών της οικογένειας προς τον Μάρλευ και του Μάρλευ προς εσάς και όλα θα πάνε μια χαρά.
Διαβασα απο την αρχή το θεμα και πρεπει να πω, οικογενεια του Μαρλει, ότι θα ηθελα και γω να με υιοθετήσετε!! Μπράβο σας που δεν το βάζετε κάτω. Είναι πολυ τυχερός που έτυχε σε σας ο Μάρλει και μακάρι να πανε ολα καλα και να γινει ο σκυλος που σας αξιζει! (ή τελος παντων να πλησιάσει 
)
)
Πραγματικα πολλα μπαρβο για την σταση που δειχνετε απεναντι στον Μαρλευ και ευχομαι να πανε ολα καλα.
Προσωπικα δεν πιστευω οτι ειναι ιατρικο το θεμα γιατι δεν ειναι μια συμπεριφορα που εμφανισε ξαφνικα αλλα ετσι ηταν το σκυλι.
Ειναι πραγματικα πολυ κακη εκτροφη και το σκυλι δεν εχει καθολου ισορροπημενο χαρακτηρα.
Σκυλι που δαγκωνει μελοι της οικογενειας...χμμ...δυσκολα τα πραγματα.
Ακολουθηστε πιστα τις συμβουλες του εκπαιδευτη και ελπιζω να πανε ολα καλα για εσας και τον Μαρλευ.
Το οτι καποιος ειπε την γνωμη του πιο ωμα και δεν αρχισε τα γλικολογα κλπ δεν σημαινει οτι εχει αδικο σε οτι ειπε.
Που ακριβως τον βρηκες λαθος?
Να σου κανει επιθεση ο σκυλος σου????????? Οτι η Δαφνη και η αδερφη της δεν ειχαν πραγματικα καμια εμπειρια να εχουν ενα τοσο δυσκολο σκυλι?????
Εγω τον βρηκα σωστο τον απο πανω.
Αν δαγκωσε 2 φορες (που δεν ειναι μονο 2, το εχει ξανακανει στο παρελθον) υπαρχει περιπτωση να το ξανακανει.
Και τοτε μπορει να ειναι π.χ η Δαφνη ή η αδερφη της μονη της στο σπιτι....εκει τι γινεται μετα?
Προσωπικα δεν πιστευω οτι ειναι ιατρικο το θεμα γιατι δεν ειναι μια συμπεριφορα που εμφανισε ξαφνικα αλλα ετσι ηταν το σκυλι.
Ειναι πραγματικα πολυ κακη εκτροφη και το σκυλι δεν εχει καθολου ισορροπημενο χαρακτηρα.
Σκυλι που δαγκωνει μελοι της οικογενειας...χμμ...δυσκολα τα πραγματα.
Ακολουθηστε πιστα τις συμβουλες του εκπαιδευτη και ελπιζω να πανε ολα καλα για εσας και τον Μαρλευ.
Να σου πω την αληθεια δεν συμφωνω σε αυτο.
Το οτι καποιος ειπε την γνωμη του πιο ωμα και δεν αρχισε τα γλικολογα κλπ δεν σημαινει οτι εχει αδικο σε οτι ειπε.
Που ακριβως τον βρηκες λαθος?
Να σου κανει επιθεση ο σκυλος σου????????? Οτι η Δαφνη και η αδερφη της δεν ειχαν πραγματικα καμια εμπειρια να εχουν ενα τοσο δυσκολο σκυλι?????
Εγω τον βρηκα σωστο τον απο πανω.
Αν δαγκωσε 2 φορες (που δεν ειναι μονο 2, το εχει ξανακανει στο παρελθον) υπαρχει περιπτωση να το ξανακανει.
Και τοτε μπορει να ειναι π.χ η Δαφνη ή η αδερφη της μονη της στο σπιτι....εκει τι γινεται μετα?
Last edited:
Ηλέκτρα εγώ πιστεύω ότι η οικογένεια που ζει τον Μάρλευ είναι παραπάνω από ικανοί να διαχειριστούν το πρόβλημα.
Δεν είναι θέμα να τους γεμίζουμε γλυκόλογα αλλά να τους εκφράσουμε την συμπαράαταση μας.
Το να τους πούμε είναι προβληματικός απομάκρυνε τον δεν έχει νόημα. Γνωρίζουν τι σκύλο έχουν και είναι αρκετά ώριμοι και έξυπνοι για να πάρουν τις αποφάσεις που θεωρούν σωστές.
Το ότι το παλεύουν δείχνει ότι αναγνωρίζουν τα όποια λάθη έγιναν στην ανατροφή του και ότι έχουν πίστη ότι μπορούν να το διαχειριστούν. Το ότι δεν επέλεξαν αρχικά μιά εύκολη λύση τους τιμά.
Ότι και να αποφασίσουν είναι φανερό ότι θα είναι κατόπιν ώριμης σκέψης.
Οπότε το να βγούμε εμείς να πούμε στην πυρά ο σκύλος τι θα τους προσφέρει στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν;
Δεν είναι θέμα να τους γεμίζουμε γλυκόλογα αλλά να τους εκφράσουμε την συμπαράαταση μας.
Το να τους πούμε είναι προβληματικός απομάκρυνε τον δεν έχει νόημα. Γνωρίζουν τι σκύλο έχουν και είναι αρκετά ώριμοι και έξυπνοι για να πάρουν τις αποφάσεις που θεωρούν σωστές.
Το ότι το παλεύουν δείχνει ότι αναγνωρίζουν τα όποια λάθη έγιναν στην ανατροφή του και ότι έχουν πίστη ότι μπορούν να το διαχειριστούν. Το ότι δεν επέλεξαν αρχικά μιά εύκολη λύση τους τιμά.
Ότι και να αποφασίσουν είναι φανερό ότι θα είναι κατόπιν ώριμης σκέψης.
Οπότε το να βγούμε εμείς να πούμε στην πυρά ο σκύλος τι θα τους προσφέρει στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν;
Κι εγώ ωμά είπα τη γνώμη μου ότι δε συμφωνώ, χωρίς γλυκόλογα.
Σε τόσα ώστε πρέπει να κάνω quote φράση προς φράση για να εξηγήσω, πράγμα που δεν βρήκα ότι προσφέρει κάτι στη συζήτηση του πώς να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα του Μάρλευ και δεν το έκανα αλλά αν νομίζουν οι συμβαλλόμενοι ότι προσφέρει κάτι στη συζήτηση το κάνω και το βράδυ, τώρα δεν έχω χρόνο όμως.
Το θεμα ειναι ομως οτι καλως ή κακως δεν ειναι ολα τοσο ροδινα.
Η οικογενεια κανει παραπανω πραγματα απο οτι θα εκανε ο οποιοσδηποτε αλλος και αυτο τους τιμα ιδιαιτερα.
Ομως πιστευω οτι δεν μπορουμε να τα παρουσιαζουμε ολα τελεια.
Δεν ειπα να παει στην πυρα, ειπα απλα οτι ειναι δυσκολα τα πραγματα (κατι το οποιο το γνωριζουν απο μονοι τους βασικα).
Επειδη ομως οπως λεμε διαβαζουν κι αλλοι, λεμε γενικα τις αποψεις μας για τετοιου ειδους σκυλια (που πιστευω ειναι σπανιες γιατι δυσκολα σκυλι δαγκωνει χερι που τον ταιζει και ειδικα χερι που του φερεται με τοση αγαπη και ενασχοληση..)
Επισης Estranged δεν ειναι κανενας εδω μεσα ικανος να τους πει πως να αντιμετωπισουν τα προβληματα του Μαρλευ, μονο ο εκπαιδευτης τους.
Εμεις εδω απλα λεμε την γνωμη μας.
Η οικογενεια κανει παραπανω πραγματα απο οτι θα εκανε ο οποιοσδηποτε αλλος και αυτο τους τιμα ιδιαιτερα.
Ομως πιστευω οτι δεν μπορουμε να τα παρουσιαζουμε ολα τελεια.
Δεν ειπα να παει στην πυρα, ειπα απλα οτι ειναι δυσκολα τα πραγματα (κατι το οποιο το γνωριζουν απο μονοι τους βασικα).
Επειδη ομως οπως λεμε διαβαζουν κι αλλοι, λεμε γενικα τις αποψεις μας για τετοιου ειδους σκυλια (που πιστευω ειναι σπανιες γιατι δυσκολα σκυλι δαγκωνει χερι που τον ταιζει και ειδικα χερι που του φερεται με τοση αγαπη και ενασχοληση..)
Επισης Estranged δεν ειναι κανενας εδω μεσα ικανος να τους πει πως να αντιμετωπισουν τα προβληματα του Μαρλευ, μονο ο εκπαιδευτης τους.
Εμεις εδω απλα λεμε την γνωμη μας.
Last edited:
Θα συμφωνείσω απόλυτα με την kyveli.
Αφου είμαστε στην εξέλιξη μια δύσκολης υπόθεσης μόνο λόγια συμπαραστασης
χωράνε. Και η επιτυχή εξέλιξη που ευχόμαστε ολοι θα μας βοηθήσει όλους
γιατι μπορεί να συμβεί στον καθένα μας ακόμα και σε εκτροφικους σκύλους.
Οπως μια γνωστή μου οικογένια που ακόμα κλαίει το εκτροφικό ΓΠ που
αναγκάστηκε να κάνει ευθανασία αφου δάγκωσε όλη την οικογένια.
Χμμ.. γιατί εγώ τι είπα πέρα από τη γνώμη μου? Το παιξα ικανή να τους πω πώς να λύσουν το πρόβλημά τους?
Ακριβώς. Και γι'αυτό με ενοχλεί ιδιαίτερα αυτό:
Last edited:
Guys η οικογενεια του Μαρλευ είναι παραδειγμα προς μιμηση για την ωριμότητα και μετρημένη συμπεριφορά της. Λάθη γινονται παντα, αλλά όπως είπε και η koulak υπάρχουν τουλάχιστον 2 οψεις αρα και λύσεις.
Να ασχολούμαστε τώρα με την γνώμη ενός μελους που -σιγά μη σκισει κανα καλσον- να σαπισει το σκυλο του αν τολμουσε να σηκώσε κεφάλι (χωρις φυσικά να αναγνωρίζει την δική του λάθος συνεισφορά), ε δεν ειναι λιγο ακυρο? Οκ και αλλοι θα μου πειτε διαβάζουν αλλά θα μεινουν στη 1 γνώμη ή στις 30 αυτου του θέματος?
Να ασχολούμαστε τώρα με την γνώμη ενός μελους που -σιγά μη σκισει κανα καλσον- να σαπισει το σκυλο του αν τολμουσε να σηκώσε κεφάλι (χωρις φυσικά να αναγνωρίζει την δική του λάθος συνεισφορά), ε δεν ειναι λιγο ακυρο? Οκ και αλλοι θα μου πειτε διαβάζουν αλλά θα μεινουν στη 1 γνώμη ή στις 30 αυτου του θέματος?
συγχαρητηρια για την υπομονη σας και την ενασχοληση παρολα τα εμπεριεχομενα ρισκα...
στο πλειστον των αντιστοιχων περιπτωσεων το συγκεκριμενο ζωντανο θα βλεπε τωρα τα ραδικια αναποδα,κατι που θα ηταν κριμα διοτι μονο αυτο δεν φταιει για την παρουσα κατασταση και προς τιμην σας που το εντιλαμβανεστε...
οι μοναδικοι υπαιτιοι ειστε εσεις...σας αξιζουν μεν τα ευσημα για την προσπαθεια,αλλα δεν παυετε να ειστε υπευθυνοι γι αυτη την εξελιξη...
λαθος σκυλοι δεν υπαρχουν,μονο λαθος ιδιοκτητες...
εγω θα διαφωνησω με τον εκπαιδευτη που σας ειπε οτι δεν τιθεται θεμα υγειας...αυτο μπορει να το ξεκαθαρισει ΜΟΝΟ γιατρος κι εξετασεις...γνωμες αναφορικα με την συμπεριφορα παρτε απο δω κι απο εκπαιδευτες,αλλα στο θεμα υγειας χρειαζεστε αποδειξεις και οχι γνωμες...
πατε λοιπον σε εναν κτηνιατρο και ξεκαθαριστε οτι το προβλημα δεν ειναι παθολογικο...
στο δια ταυτα τωρα,θεωρωντας ως δεδομενη την υγεια του σκυλου...εκπαιδευση κατα πρωτο λογο θα χρειαστειτε εσεις και αυτη θα αφορα το κομματι ψυχολογιας και συμπεριφορας...
ξερω οτι ειναι πολυ δυσκολο ,αλλα θα πρεπει να παψετε να φοβαστε τον μαρλευ...τα σκυλια,δυστυχως στην περι ης ο λογος περιπτωση,εχουν την δυνατοτητα να μυρισουν την εκκριση ορμονων του ανθρωπινου οργανισμου,οπερ μεθερμηνευομενον εστι,καθε φορα που ο μικρος θα γρυλισει και καποιος απο σας τρομαξει,θα το αντιληφθει αμεσα...
αυτο θα καταστησει ακομη δυσκολοτερο τον ελεγχο του...
ξεκινηστε με συναισθηματικη αποστασιοποιηση αρχικα και παψτε να του προσδιδετε ανθρωπινα χαρακτηριστικα και να τον αντιμετωπιζετε ως μελος της οικογενειας...
πρεπει να τον δειτε ως στρατιωτη που υπακουει σε διαταγες και υφισταται κυρωσεις καθε φορα που παρακουει καποια...ειναι σκληρο,αλλα ειναι το μονο που θα δουλεψει στην περιπτωση σας...
ξεχαστε χαδακια,λιχουδιτσες και λοιπες επιβραβευσεις...απο τουδε και στο εξης θα πρεπει να τα κερδιζει...
ενας καλος τροπος να παψετε να φοβαστε ειναι η χρηση φιμωτρου,κατα την διαρκεια της εκπαιδευσης...η συνειδητοποιηση σας της αδυναμιας του σκυλου να σας βλαψει θα περιορισει κατα πολυ τον φοβο που θα προκαλει οποτε επιτιθεται και στο μυαλο του θα υφισταται ως μια σταθερη κυρωση την οποια μπορει να αποφευγει μονο βελτιωνοντας την συμπεριφορα του...
επισης θα αντιληφθει οτι δεν εχει την δυνατοτητα να σας βλαψει...
περιοριστε του τον χωρο ελευθερης κινησης...μερη δηλαδη που δεν θα του επιτρεπεται να εχει προσβαση...οταν παρακουει κυρωση...αυτη μπορει να περιλαμβανει κλεισιμο σε κλουβι η στερηση τροφης...
τροφη στο ιδιο μερος την ιδια ωρα αυστηρα...βαλτε του προγραμμα...το ιδιο να ισχυσει και για τις βολτες...
οταν τον βγαζετε βολτα σε καμια περιπτωση μην τον αφηνετε να οδηγει...πισω σας η διπλα σας στην καλυτερη περιπτωση...
με απλα λογια στερειστε του καθε δυνατοτητα αποφασης,ετσι ωστε να καταλαβει οτι δεν ειναι αρχηγος της αγελης,αλλα απλο μελος της...
εαν τα παραπανω σας φαινονται σκληρα σκεφτειτε τι γινεται σε πραγματικες συνθηκες αγελης οταν ενα μελος παρεκτρεπεται...η διορθωση απο τον αρχηγο ειναι αμεση και περιλαμβανει απο γρυσιμα μεχρι δαγκωμα,δηλαδη ασχημες κυρωσεις...
το σκυλι δεν εχει κριτικη σκεψη αλλα αντιδρασεις ενστικτωδεις...δεν ειναι σε θεση να εκτιμησει την αγαπη σας,παρα μονο να την αισθανθει,κατι που δεν αρκει για να σας συμπεριφερθει αντιστοιχα...
δεν ειναι ανθρωπος λοιπον...ειναι ζωο που πρεπει να μαθει ποια ειναι η θεση του...
αυτα ως γενικος μπουσουλας δικης συμπεριφορας...λεπτομερειες στον εκπαιδευτη σας...
καντε πετρα την καρδια σας και προχωρηστε...καθε φορα που θα στεναχωριεστε για την σκληροτητα σας να σκεφτεστε οτι καποια πιθανη επιθεση του σε μελος της οικογενειας σας μπορει να αποβει ακομη και μοιραια...
συγχαρητηρια για μια ακομη φορα για την υπομονη σας...
στο πλειστον των αντιστοιχων περιπτωσεων το συγκεκριμενο ζωντανο θα βλεπε τωρα τα ραδικια αναποδα,κατι που θα ηταν κριμα διοτι μονο αυτο δεν φταιει για την παρουσα κατασταση και προς τιμην σας που το εντιλαμβανεστε...
οι μοναδικοι υπαιτιοι ειστε εσεις...σας αξιζουν μεν τα ευσημα για την προσπαθεια,αλλα δεν παυετε να ειστε υπευθυνοι γι αυτη την εξελιξη...
λαθος σκυλοι δεν υπαρχουν,μονο λαθος ιδιοκτητες...
εγω θα διαφωνησω με τον εκπαιδευτη που σας ειπε οτι δεν τιθεται θεμα υγειας...αυτο μπορει να το ξεκαθαρισει ΜΟΝΟ γιατρος κι εξετασεις...γνωμες αναφορικα με την συμπεριφορα παρτε απο δω κι απο εκπαιδευτες,αλλα στο θεμα υγειας χρειαζεστε αποδειξεις και οχι γνωμες...
πατε λοιπον σε εναν κτηνιατρο και ξεκαθαριστε οτι το προβλημα δεν ειναι παθολογικο...
στο δια ταυτα τωρα,θεωρωντας ως δεδομενη την υγεια του σκυλου...εκπαιδευση κατα πρωτο λογο θα χρειαστειτε εσεις και αυτη θα αφορα το κομματι ψυχολογιας και συμπεριφορας...
ξερω οτι ειναι πολυ δυσκολο ,αλλα θα πρεπει να παψετε να φοβαστε τον μαρλευ...τα σκυλια,δυστυχως στην περι ης ο λογος περιπτωση,εχουν την δυνατοτητα να μυρισουν την εκκριση ορμονων του ανθρωπινου οργανισμου,οπερ μεθερμηνευομενον εστι,καθε φορα που ο μικρος θα γρυλισει και καποιος απο σας τρομαξει,θα το αντιληφθει αμεσα...
αυτο θα καταστησει ακομη δυσκολοτερο τον ελεγχο του...
ξεκινηστε με συναισθηματικη αποστασιοποιηση αρχικα και παψτε να του προσδιδετε ανθρωπινα χαρακτηριστικα και να τον αντιμετωπιζετε ως μελος της οικογενειας...
πρεπει να τον δειτε ως στρατιωτη που υπακουει σε διαταγες και υφισταται κυρωσεις καθε φορα που παρακουει καποια...ειναι σκληρο,αλλα ειναι το μονο που θα δουλεψει στην περιπτωση σας...
ξεχαστε χαδακια,λιχουδιτσες και λοιπες επιβραβευσεις...απο τουδε και στο εξης θα πρεπει να τα κερδιζει...
ενας καλος τροπος να παψετε να φοβαστε ειναι η χρηση φιμωτρου,κατα την διαρκεια της εκπαιδευσης...η συνειδητοποιηση σας της αδυναμιας του σκυλου να σας βλαψει θα περιορισει κατα πολυ τον φοβο που θα προκαλει οποτε επιτιθεται και στο μυαλο του θα υφισταται ως μια σταθερη κυρωση την οποια μπορει να αποφευγει μονο βελτιωνοντας την συμπεριφορα του...
επισης θα αντιληφθει οτι δεν εχει την δυνατοτητα να σας βλαψει...
περιοριστε του τον χωρο ελευθερης κινησης...μερη δηλαδη που δεν θα του επιτρεπεται να εχει προσβαση...οταν παρακουει κυρωση...αυτη μπορει να περιλαμβανει κλεισιμο σε κλουβι η στερηση τροφης...
τροφη στο ιδιο μερος την ιδια ωρα αυστηρα...βαλτε του προγραμμα...το ιδιο να ισχυσει και για τις βολτες...
οταν τον βγαζετε βολτα σε καμια περιπτωση μην τον αφηνετε να οδηγει...πισω σας η διπλα σας στην καλυτερη περιπτωση...
με απλα λογια στερειστε του καθε δυνατοτητα αποφασης,ετσι ωστε να καταλαβει οτι δεν ειναι αρχηγος της αγελης,αλλα απλο μελος της...
εαν τα παραπανω σας φαινονται σκληρα σκεφτειτε τι γινεται σε πραγματικες συνθηκες αγελης οταν ενα μελος παρεκτρεπεται...η διορθωση απο τον αρχηγο ειναι αμεση και περιλαμβανει απο γρυσιμα μεχρι δαγκωμα,δηλαδη ασχημες κυρωσεις...
το σκυλι δεν εχει κριτικη σκεψη αλλα αντιδρασεις ενστικτωδεις...δεν ειναι σε θεση να εκτιμησει την αγαπη σας,παρα μονο να την αισθανθει,κατι που δεν αρκει για να σας συμπεριφερθει αντιστοιχα...
δεν ειναι ανθρωπος λοιπον...ειναι ζωο που πρεπει να μαθει ποια ειναι η θεση του...
αυτα ως γενικος μπουσουλας δικης συμπεριφορας...λεπτομερειες στον εκπαιδευτη σας...
καντε πετρα την καρδια σας και προχωρηστε...καθε φορα που θα στεναχωριεστε για την σκληροτητα σας να σκεφτεστε οτι καποια πιθανη επιθεση του σε μελος της οικογενειας σας μπορει να αποβει ακομη και μοιραια...
συγχαρητηρια για μια ακομη φορα για την υπομονη σας...
Η εκτροφη σε ενα σκυλι ειναι το Α και το Ω aouimbae.
Σιγουρα δεν μπορουμε να γνωριζουμε πολλα για τον Μαρλευ διοτι ημιαιμος.Αυτη η συμπεριφορα μου θυμιζει την σκυλα ενος φιλου μου η οποια ξεκινησε ξαφνικα να κανει επιθεσεις στον γιο του με τον οποιο μεγαλωσαν μαζι.Ο ανθρωπος εφερε γνωστο συμπεριφορολογο ο οποιος ειναι κριτης του ΚΟΕ κιολας που φυσικα δεν βοηθησε και αναγκαστηκε να δωσει το σκυλι.Πιθανοτατα αυτη η συμπεριφορα να οφειλετε στην μητερα της σκυλας η οποια οπως του ειπε ατομο που την ειχε δει και ειναι εκπαιδευτης και κανει εκτροφη ειχε φοβιες,νευρικοτητα ηταν απροβλεπτη κλπ.
Η προσπαθεια της οικογενειας ειναι απιστευτη καθως λιγοι θα εκαναν παλευαν τοσο πολυ για να βελτιωσουν το σκυλο τους.Καλο ομως ειναι η υπεραγαπη που εχουν καποιοι εδω για τα σκυλια να μην υπερισχυει της λογικης.Ενας σκυλος απροβλεπτος ειτε θελουμε ειτε οχι ειναι ακαταλληλος οχι μονο για οικογενεια αλλα γενικα θα ελεγα.Ειναι αναγκαιο θεωρω να συμπαρασταθουμε στην οικογενεια και να προσπαθησουμε να τους δωσουμε καποιες ιδεες η συμβουλες για να λυσουν το προβλημα του αν γινεται.Παρολα αυτα ειναι αναγκαιο επισης να τους πουμε οτι αυτος ο σκυλος ισως εχει γεννετικο προβλημα και ειναι ανισορροπος και επικινδυνος για εκεινους και πως λυση επισης θα ηταν να δωσουν τον σκυλο.
Το νομισμα ειναι δυο οψεις και δεν γινεται να κρυψουμε την μια.Μακαρι η εκπαιδευση να μπορεις να λυση το προβλημα του Μαρλευ.
Σημειωση:
Ολοι οι ιδιοκτητες δεν κανουν για ολα τα σκυλια και αντιστροφα.Ο σκυλος μπαινει στην ζωη μας για να την βελτιωσει κατα κυριο λογο.Αυτο δεν σημαινει πως δεν θα υπαρξουν προβληματα στην συμβιωση η πως με το παραμικρο τον διωχνεις.Αλλα αν μια συμβιωση ειναι καθημερινη προσπαθεια με φοβο,αγωνια,στεναχωρια εχει νοημα?
Μην ξεχναμε οτι ο αρχικος στοχος ηταν να ομορφυνει η ζωη και των δυο οχι να γινει χειροτερη.
Σιγουρα δεν μπορουμε να γνωριζουμε πολλα για τον Μαρλευ διοτι ημιαιμος.Αυτη η συμπεριφορα μου θυμιζει την σκυλα ενος φιλου μου η οποια ξεκινησε ξαφνικα να κανει επιθεσεις στον γιο του με τον οποιο μεγαλωσαν μαζι.Ο ανθρωπος εφερε γνωστο συμπεριφορολογο ο οποιος ειναι κριτης του ΚΟΕ κιολας που φυσικα δεν βοηθησε και αναγκαστηκε να δωσει το σκυλι.Πιθανοτατα αυτη η συμπεριφορα να οφειλετε στην μητερα της σκυλας η οποια οπως του ειπε ατομο που την ειχε δει και ειναι εκπαιδευτης και κανει εκτροφη ειχε φοβιες,νευρικοτητα ηταν απροβλεπτη κλπ.
Η προσπαθεια της οικογενειας ειναι απιστευτη καθως λιγοι θα εκαναν παλευαν τοσο πολυ για να βελτιωσουν το σκυλο τους.Καλο ομως ειναι η υπεραγαπη που εχουν καποιοι εδω για τα σκυλια να μην υπερισχυει της λογικης.Ενας σκυλος απροβλεπτος ειτε θελουμε ειτε οχι ειναι ακαταλληλος οχι μονο για οικογενεια αλλα γενικα θα ελεγα.Ειναι αναγκαιο θεωρω να συμπαρασταθουμε στην οικογενεια και να προσπαθησουμε να τους δωσουμε καποιες ιδεες η συμβουλες για να λυσουν το προβλημα του αν γινεται.Παρολα αυτα ειναι αναγκαιο επισης να τους πουμε οτι αυτος ο σκυλος ισως εχει γεννετικο προβλημα και ειναι ανισορροπος και επικινδυνος για εκεινους και πως λυση επισης θα ηταν να δωσουν τον σκυλο.
Το νομισμα ειναι δυο οψεις και δεν γινεται να κρυψουμε την μια.Μακαρι η εκπαιδευση να μπορεις να λυση το προβλημα του Μαρλευ.
Σημειωση:
Ολοι οι ιδιοκτητες δεν κανουν για ολα τα σκυλια και αντιστροφα.Ο σκυλος μπαινει στην ζωη μας για να την βελτιωσει κατα κυριο λογο.Αυτο δεν σημαινει πως δεν θα υπαρξουν προβληματα στην συμβιωση η πως με το παραμικρο τον διωχνεις.Αλλα αν μια συμβιωση ειναι καθημερινη προσπαθεια με φοβο,αγωνια,στεναχωρια εχει νοημα?
Μην ξεχναμε οτι ο αρχικος στοχος ηταν να ομορφυνει η ζωη και των δυο οχι να γινει χειροτερη.
Last edited:
Αν ενας σκυλος ειναι απροβλεπτος δε μπορω να δω το που θα τον εδινε καποιος , που θα ειχε καλη ποιοτητα ζωης. Γιατι και σ ενα κτημα να παει να μεινει, αν κανει ντου στον ιδιοκτητη την ωρα πχ παει να τον ταισει θα φαει σουτ. Εκτος αν μιλαμε για ζωη μεσα σ ενα kennel, οπου η "ποιοτητα" παυει να υπαρχει.
Οσο για την εκτροφη φυσικα και παιζει ρολο δεν ειπα το αντιθετο.
Sent from my iPhone using Tapatalk
Οσο για την εκτροφη φυσικα και παιζει ρολο δεν ειπα το αντιθετο.
Sent from my iPhone using Tapatalk
Σιγουρα ειναι δυσκολο να βρεις καπου να τον δωσεις.Ισως σε καποιο εργοστασιο αν μπορει να βγαλει φυλαξη οπου θα εχει επαφη με ενα το πολυ δυο ατομα η σε καποιον που εχει και αλλα σκυλια και θα ζει σε κεννελ και θα αυλιζεται σε καποιο κτημα μονος του η με σκυλια που τα παει καλα.
Δυστυχως σε τετοιες περιπτωσεις δεν μπορεις να ζητας να εχει την ποιοτητα ζωης με εναν φυσιολογικο σκυλο.Οχι ομως να ειναι κλεισμενος και σε μια κλουβα ολη μερα.
Δυστυχως σε τετοιες περιπτωσεις δεν μπορεις να ζητας να εχει την ποιοτητα ζωης με εναν φυσιολογικο σκυλο.Οχι ομως να ειναι κλεισμενος και σε μια κλουβα ολη μερα.
Last edited:
εγω εχοντας γνωρισει και τον Μαρλεϊτο απο κοντα εχω να πω ενα τεραστιο μπραβο...σε ολους σας...και οτι ο επιμενων νικα! Εξασφαλειστε μια σταθερη ρουτινα στην ωρα βολτας,φαγητου και εκπαιδευσης μα πανω απο ολα συμπεριφορας και στασης απεναντι του....και με τον καιρο θα δειτε τους κοπους σας και τις προσπαθειες σας να ανταμειβονται!!!
Παρακολουθώ το θέμα εδώ και καιρό.
Βλέπω τις προσπάθειες που καταβάλλει η οικογένεια και είναι αξιοθαύμαστες.
Ελπίζω ειλικρινά να αποδώσουν.
Το πρόβλημα είναι πόσο μπορείς να εμπιστευθείς ένα σκυλί που εκδηλώνει επανειλλημμένα αντικοινωνική συμπεριφορά, και επιτίθεται σε μέλη της οικογένειάς του. Μιας οικογένειας που το αγαπάει, και προσπαθεί να το κρατήσει.
Γι' αυτό γράφω στο θέμα στην 14η σελίδα, ήλπιζα το πρώτο δάγκωμα να ήταν μεμονωμένη συμπεριφορά για την οποία ίσως να ευθύνονταν οι ιδιοκτήτες.
Πολύ φοβάμαι ότι η ζωοφιλία κάποιων τους οδηγεί στην γραφικότητα, να βάζουν δλδ την ζωή ενός (προβληματικού στην περίπτωσή μας) ζώου πάνω απ' αυτή των ανθρώπων που το συντηρούν.
Ήμουν ιδιοκτήτης ενός γκρόνενταλ.
Έπαιζε συχνά με τα χέρια μας, βάζοντας τα στο στόμα του.
Ε, είχα τέτοια εμπιστοσύνη στον σκύλο, που ήμουν σίγουρος ότι ποτέ δεν θα με πονούσε...
Όταν χαθεί αυτή η εμπιστοσύνη, δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να συνεχίζει κάποιος να είναι ιδιοκτήτης του συγκεκριμένου σκύλου.
Ελπίζω ειλικρινά να ευοωδοθούν οι προσπάθειές σας.
Βλέπω τις προσπάθειες που καταβάλλει η οικογένεια και είναι αξιοθαύμαστες.
Ελπίζω ειλικρινά να αποδώσουν.
Το πρόβλημα είναι πόσο μπορείς να εμπιστευθείς ένα σκυλί που εκδηλώνει επανειλλημμένα αντικοινωνική συμπεριφορά, και επιτίθεται σε μέλη της οικογένειάς του. Μιας οικογένειας που το αγαπάει, και προσπαθεί να το κρατήσει.
Γι' αυτό γράφω στο θέμα στην 14η σελίδα, ήλπιζα το πρώτο δάγκωμα να ήταν μεμονωμένη συμπεριφορά για την οποία ίσως να ευθύνονταν οι ιδιοκτήτες.
Πολύ φοβάμαι ότι η ζωοφιλία κάποιων τους οδηγεί στην γραφικότητα, να βάζουν δλδ την ζωή ενός (προβληματικού στην περίπτωσή μας) ζώου πάνω απ' αυτή των ανθρώπων που το συντηρούν.
Ήμουν ιδιοκτήτης ενός γκρόνενταλ.
Έπαιζε συχνά με τα χέρια μας, βάζοντας τα στο στόμα του.
Ε, είχα τέτοια εμπιστοσύνη στον σκύλο, που ήμουν σίγουρος ότι ποτέ δεν θα με πονούσε...
Όταν χαθεί αυτή η εμπιστοσύνη, δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να συνεχίζει κάποιος να είναι ιδιοκτήτης του συγκεκριμένου σκύλου.
Ελπίζω ειλικρινά να ευοωδοθούν οι προσπάθειές σας.
Last edited:
ευχαριστώ όλους για τη συμπαράσταση.
Θα κάνουμε ότι είναι δυνατόν. Θα εξαντλήσουμε τα περιθώρια, δεν θα αφήσουμε τον Μαρλευ, εμάς έχει...
Αύριο θα είναι εδώ ο εκπαιδευτής και θα τα πούμε, θα σας ενημερώσω αν δεν κουράζω.
Σας λέω ειλικρινά ότι βοηθάτε σημαντικά. Αν δεν είχα μπει στο forum - δεν είχα διαβάσει αρκετά εδώ και καιρό για ζώα και αν δεν είχα υπομονή θα επέλεγα άλλη λύση, αυτή που επιλέγουν πολλοί άνθρωποι στην παραμικρή δυσκολία. Δεν είναι πολύ διαφορετική η σχέση αυτή από την οποιαδήποτε σχέση μας, συναισθηματική, φιλική, εργασιακή κλπ. Όταν αγαπάμε, δεν εγκαταλείπουμε με ευκολία, προσπαθούμε. Και τον Μάρλευ τον αγαπάμε ΠΟΛΥ.
Θα κάνουμε ότι είναι δυνατόν. Θα εξαντλήσουμε τα περιθώρια, δεν θα αφήσουμε τον Μαρλευ, εμάς έχει...
Αύριο θα είναι εδώ ο εκπαιδευτής και θα τα πούμε, θα σας ενημερώσω αν δεν κουράζω.
Σας λέω ειλικρινά ότι βοηθάτε σημαντικά. Αν δεν είχα μπει στο forum - δεν είχα διαβάσει αρκετά εδώ και καιρό για ζώα και αν δεν είχα υπομονή θα επέλεγα άλλη λύση, αυτή που επιλέγουν πολλοί άνθρωποι στην παραμικρή δυσκολία. Δεν είναι πολύ διαφορετική η σχέση αυτή από την οποιαδήποτε σχέση μας, συναισθηματική, φιλική, εργασιακή κλπ. Όταν αγαπάμε, δεν εγκαταλείπουμε με ευκολία, προσπαθούμε. Και τον Μάρλευ τον αγαπάμε ΠΟΛΥ.
είναι βέβαιο απο τη μεριά μας ότι δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να κρατήσουμε τον Μάρλευ εάν δεν δούμε σημάδια βελτίωσης. Και βέβαια η ζωή όλων μας είναι πιο σημαντική, τα έχω γράψει και πιο πάνω. Απλά εξαντλούμε τα περιθώρια.
