Λυπάμαι πολύ για τοο σκυλάκι.Δεν ξέρω κατα ποσο μπορώ να βοηθήσω.Κι α το δικό μου σκυλί η Λόλα έκανε δύο επιληπτικές κρίσεις.Το αντιμετωπίσαμε με φαρμακευτική αγωγή.Δίνουμε nevrobion ,ανθρώπινο χάπι συμπλεγμα βιταμινών που βοηθούν το νευρικό συστημα.Πάει εξαιρετικά και δεν έχει ξανακάνει κρίση εδώ και μήνες.Φαντάζομαι πως η ευθανασία είναι η τελευταία λύση στα προβλήματα και πως ο κτηνίατρος που σέβεται τα ζώα δεν την προτρίνη τόσο εύκολα.Ευχομαι να πάνε όλα καλά.
Επιληψία!!!
- Thread starter Katerina-Marma
- Ημερομηνία δημιουργίας
Κατ' αρχάς σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους για το ενδιαφέρον και τις συμβουλές σας. Όσον αφορά για το αν έχω ενημερώσει σχετικά με την κώφωση και το πρόβλημα των επιληπτικών κρίσεων τον ιδιοκτήτη του pet shop, πρέπει να αναφέρω ότι τον έχω ενημερώσει τηλεφωνικά, γραπτά κ.λ.π.-κ.λ.π. Ο ίδιος λέει ότι δεν φέρει ευθύνη και ότι εγώ προκάλεσα ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΩΦΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΛΗΨΙΑ! Ο άνθρωπος είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ! Δεν τον απασχολεί καθόλου το τι προκαλεί με την ανάρμοστη συμπεριφορά του (ως μη σωστός επαγγελματίας) παρά μόνο πως θα πάρει χρήματα! Δυστυχώς και εγώ δεν γνώριζα αυτή την τακτική των pet shop. Όσον αφορά για την "εγγύηση υγείας και μορφωλογίας του σκύλου για το 1 έτος", δυστυχώς, και πάλι εγώ σαν καλόπιστη που είμαι δεν ζήτησα, όταν παρέλαβα τον Μαρμαντιούκ, γραπτή εγγύηση αλλά αρκέστηκα στην προφορική! Να τα αποτελέσματα τώρα... Anyway, το θέμα είναι ότι έχω πάρει την γνώμη 3-4 κτηνιάτρων οι οποίοι δεν ξέρουν και αυτοί τι ακριβώς συμβαίνει σχετικά με την επιληψία και ο καθένας μου προτείνει μια διαφορετική λύση (όπως ευνουχισμός, λήψη κάθε 12ώρες φαρμάκων, ευθανασία -ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ-). Τι να πω? Το θέμα είναι ότι εκτός από τον Μαρμαντιούκ έχω και την Κάρμεν (Μαλτεζάκι θυληκό, 3 ετών) η οποία, φυσικά, διατρέχει κίνδυνο, όπως και εμείς οι ίδιοι, όταν τον πιάνει επιληπτική κρίση! Είμαι σε απόγνωση πραγματικά....
Μπορείς σε παρακαλώ να μου δώσεις τα στοιχεία (όνομα και τηλέφωνο) του κτηνιάτρου??? Σ' ευχαριστώ πολύ!
Όταν παθαίνει επιληψία τι μπορέι δηλαδή να κάνει ο σκύλος?
Συγνώμη που το ρωτάο αυτό αλλά ίσως πρέπει να αναρωτηθείς αν ρισκάρεις την σωματική ακεραιότητα σου ή του αλλου σου σκύλου για χάρη του Μολοσσού
Πραγματικά ελπίζω να βρεθεί θεραπεία και όπως άκουσες από τα άλλα μέλη έχει βρεθεί ήδη!Αρα γιατί όχι και στην περίπτωση σου:-|
Υπομονή
Συγνώμη που το ρωτάο αυτό αλλά ίσως πρέπει να αναρωτηθείς αν ρισκάρεις την σωματική ακεραιότητα σου ή του αλλου σου σκύλου για χάρη του Μολοσσού
Πραγματικά ελπίζω να βρεθεί θεραπεία και όπως άκουσες από τα άλλα μέλη έχει βρεθεί ήδη!Αρα γιατί όχι και στην περίπτωση σου:-|
Υπομονή
Αγαπητή Chloe! Προσπάθησα να λάβω το μήνυμα που μου έστειλες, αλλά για κάποιο λόγο (ίσως επειδή είμαι και λίγο άσχετη) δεν τα κατάφερα! Σε παρακαλώ πολύ, αν μπορείς, να μου το στείλεις ξανά. Συγνώμη για την ταλαιπωρία και σ'ευχαριστώ πολύ και πάλι!
) δεν τα κατάφερα! Σε παρακαλώ πολύ, αν μπορείς, να μου το στείλεις ξανά. Συγνώμη για την ταλαιπωρία και σ'ευχαριστώ πολύ και πάλι!
καλησπερα παιδια...
κατα τυχη επεσα σε αυτο το φορουμ ψαχνοντας για αυτο που λεει ακριβως λεει το θεμα...
ειχα και εγω εναν βελγο ποιμενικο απο το '93 - 2006... οπως καταλαβαινετε για 13 χρονια που εζησε θεωρω οτι εφυγε πληρης...
επιληψια παθαινε και ο δικος μου περιπου μια φορα το μηνα αν και εμεις προσωπικα το βιωσαμε λιγες φορες... τις πρωτες φορες πραγματικα δεν ξεραμε τι ειναι και φυσικα δεν ξεραμε πως να αντιδρασουμε... αφου πηραμε γνωμες ειδικων οι οποιοι μας ειπαν οτι ειναι ενα γνωρισμα της ρατσας, το μονο που καναμε οταν του παρουσιαζοταν και ημασταν μπροστα να του βαζουμε μια μανικα μεσα στο στομα μην καταπιει τη γλωσσα του... φαρμακα δεν του δωσαμε ποτε και τελικα αποδειχτηκε οτι δεν χρειαζοταν... παντως ειναι δυσκολο το θεαμα του σκυλου να ειναι σε αφασια...
αν θυμαμαι καλα μας ειχαν πει οτι το παθαινε τις μερες που ειχε πανσεληνο... (τυχαια τα περι λυκανθρωπων? )...
εγω απλα να πω οτι συμφωνα με τη δικη μου εμπειρια δεν πρεπει να υπαρχει καποιος φοβος και τα φαρμακα μαλλον δε βοηθανε και πολυ...
καλη τυχη
κατα τυχη επεσα σε αυτο το φορουμ ψαχνοντας για αυτο που λεει ακριβως λεει το θεμα...
ειχα και εγω εναν βελγο ποιμενικο απο το '93 - 2006... οπως καταλαβαινετε για 13 χρονια που εζησε θεωρω οτι εφυγε πληρης...
επιληψια παθαινε και ο δικος μου περιπου μια φορα το μηνα αν και εμεις προσωπικα το βιωσαμε λιγες φορες... τις πρωτες φορες πραγματικα δεν ξεραμε τι ειναι και φυσικα δεν ξεραμε πως να αντιδρασουμε... αφου πηραμε γνωμες ειδικων οι οποιοι μας ειπαν οτι ειναι ενα γνωρισμα της ρατσας, το μονο που καναμε οταν του παρουσιαζοταν και ημασταν μπροστα να του βαζουμε μια μανικα μεσα στο στομα μην καταπιει τη γλωσσα του... φαρμακα δεν του δωσαμε ποτε και τελικα αποδειχτηκε οτι δεν χρειαζοταν... παντως ειναι δυσκολο το θεαμα του σκυλου να ειναι σε αφασια...
αν θυμαμαι καλα μας ειχαν πει οτι το παθαινε τις μερες που ειχε πανσεληνο... (τυχαια τα περι λυκανθρωπων?
)...εγω απλα να πω οτι συμφωνα με τη δικη μου εμπειρια δεν πρεπει να υπαρχει καποιος φοβος και τα φαρμακα μαλλον δε βοηθανε και πολυ...
καλη τυχη
Καλώς ήρθες! Το κουτάβι της φωτογραφίας είναι δικό σου?
Οσο για τον βέλγο, από που βγάζεις το συμπερασμα οτι τελικά δε χρειαζόταν τα φάρμακα και οτι δε βοηθάνε πολύ? Του δώσατε ποτέ? ίσως να είχε λιγότερες κρίσεις..... επίσης, λες οτι "σας είπαν" οτι το πάθαινε μέρες με πανσεληνο και οτι εσείς δεν το είχατε βιώσει πολλές φορές..... πως έτσι? δε ζούσε μαζί σας ο σκύλος?
Οσο για τον βέλγο, από που βγάζεις το συμπερασμα οτι τελικά δε χρειαζόταν τα φάρμακα και οτι δε βοηθάνε πολύ? Του δώσατε ποτέ? ίσως να είχε λιγότερες κρίσεις..... επίσης, λες οτι "σας είπαν" οτι το πάθαινε μέρες με πανσεληνο και οτι εσείς δεν το είχατε βιώσει πολλές φορές..... πως έτσι? δε ζούσε μαζί σας ο σκύλος?
το κουταβι ειναι το νεο μελος μας ναι
ο σκυλος ζουσε μαζι μας αλλα σε μεγαλο κηπο και ετσι περνουσε πολλες ωρες χωρις να τον βλεπουμε... θεωρω οτι εφοσον εζησε υγιης και με πολλη ενεργεια τουλαχιστον μεχρι τα 12 τελικα δεν ηταν αναγκαια τα φαρμακα...
Φίλε ALX, καλωσόρισες.το κουταβι ειναι το νεο μελος μας ναι
ο σκυλος ζουσε μαζι μας αλλα σε μεγαλο κηπο και ετσι περνουσε πολλες ωρες χωρις να τον βλεπουμε... θεωρω οτι εφοσον εζησε υγιης και με πολλη ενεργεια τουλαχιστον μεχρι τα 12 τελικα δεν ηταν αναγκαια τα φαρμακα...
Ίσως στάθηκες τυχερός μέσα στην ατυχία του να έχεις επιληπτικό σκύλο.
Το ότι έζησε πολλά χρόνια με την επιληψία, δεν οδηγεί επ' ουδενεί στο συμπέρασμα ότι τα φάρμακα δεν είναι αναγκαία.
Δεν εχω τίποτα "προσωπικό" μαζί σου, απλά είμαι "καμμένος" από την επιληψία. Ο δικός μου ο Rex, άντεξε 2,5 χρόνια με φάρμακα. Μία κρίση όμως, μεγάλη, ήταν η χαριστική. Το μόνο παρήγορο για εμένα ήταν ότι τον κρατούσα αγκαλιά μέχρι που ξεψύχησε.
αυτη την στιγμη φιλοξενω ενα σκυλο με επιληψια !!!δινουμε φαρμακα εχουμε ενεσεις σε περιπτωση πολλων κρισεων μαζι και γενικα εχουμε παρει μετρα .....ακουστε ομως κατι ....το σκυλι (ημιαιμο λυκοσκυλο )το εχει μια κυρια η οποια το λατρευει ....το αγαπαει παρα πολυ και ετσι συναιχεια ασχολειτε μ αυτον .οταν μου εφερε το σκυλο για φιλοξενια και φυσικα μου ειπε το προβλημα παρατηρησα οτι μετα απο μια κριση την δευτερη μερα .....ολα αρχισαν να στρωνουν καπως .....την ενημερωσα και μου ειπε οτι καθε δυο μερες κανει κρισεις .....προσπαθησα λοιπον να μην τον στρεσαρω και μα μην του μιλαω συναιχεια η να του λεο τι θελεις και τετοια .........το αφηνα να παιζει με μια πολυ ηρεμη θυλικια και δεν χαλαγα την ρουτινα του .....
μολις το ζωντανο ηρεμησε σταματησε για μεγαλο διαστημα να κανει κρισεις.
πιστευω οτι ο σκυλος ειχε μεν το προβλημα ...αλλα.....δεν θελουν αυτα τα σκυλια υπερβολικη συναισθηματικη φορτιση τους κανει κακο .......ηρεμια και ρουτινα ειναι πιστευω μαζι με την αγωγη τους οτι καλυτερο ....
μολις το ζωντανο ηρεμησε σταματησε για μεγαλο διαστημα να κανει κρισεις.
πιστευω οτι ο σκυλος ειχε μεν το προβλημα ...αλλα.....δεν θελουν αυτα τα σκυλια υπερβολικη συναισθηματικη φορτιση τους κανει κακο .......ηρεμια και ρουτινα ειναι πιστευω μαζι με την αγωγη τους οτι καλυτερο ....
ενταξει ενδεχομένως η φαρμακευτικη αγωγη να ειναι ενα τροπος αντιμετωπισης της "ασθενειας"... σιγουρα ο καθενας μιλαει συμφωνα με τις δικες του εμπειριες... ειναι πολυ ασχημο να βιωνεις κατι τετοιο, το μονο που προσπαθουσα παντα να κανω ηταν να μην τον περιοριζω πολυ και να τον βγαζω να τρεχει καθε μερα για να αποβαλλει την ενεργεια που ειχε μεχρι και σε μεγαλη ηλικια
ΒΟΗΘΕΙΑ...
geia sas...kata tuxh mphka sto forum...kai epishs den exw idea pws na grapsw pws na epexergastw kapoia pragmata...
molis xthes ematha oti to 3,5 mhnwn koutavaki (germanikos poimenikos) pathainei kriseis epilhpsias...
poios borei na mou pei kati??ti na kanw??pou na to paw???
tha fugei auto i tha meinei????kai an meinei pws tha to antimetwpisoume??
fovamai polu polu...kai eimai entelws asxeth me to olo thema...sas parakalw apanthste mou...i proswpiko message i den xerw pws alliws...giati opws sas eipa den xerw na xrhsimopoiw to forum....
geia sas...kata tuxh mphka sto forum...kai epishs den exw idea pws na grapsw pws na epexergastw kapoia pragmata...
molis xthes ematha oti to 3,5 mhnwn koutavaki (germanikos poimenikos) pathainei kriseis epilhpsias...
poios borei na mou pei kati??ti na kanw??pou na to paw???
tha fugei auto i tha meinei????kai an meinei pws tha to antimetwpisoume??
fovamai polu polu...kai eimai entelws asxeth me to olo thema...sas parakalw apanthste mou...i proswpiko message i den xerw pws alliws...giati opws sas eipa den xerw na xrhsimopoiw to forum....
Γεια σου φιλε μου!!
Αρχικά μην γραφεις με greeklish..
http://services.innoetics.com/greeklish/
Ρίξε μια ματια και εδώ ίσως κάτι σε βοηθήσει:
http://www.dogforum.gr/v2/showthread.php?t=4728&highlight=επιληψία
και εδώ γενικές πληροφορίες για τους κανονισμούς και για το πως να κίνησε στο forum:
http://www.dogforum.gr/v2/showthread.php?t=668
http://www.dogforum.gr/v2/showthread.php?t=652
καλως ηρθες!!
Καλησπέρα σε όλους.
Είμαι καινούργια στο forum γι'αυτό συγχωρέστε μου όποιο λάθος.
Πριν 2 χρόνια είδα τον σκύλο μου να προσπαθεί να περπατήσει αλλά ήταν αδύνατον γιατί τα πόδια του ήταν τελείως αλοπρόσαλα. Αλλού πάταγε κι αλλού βρισκόταν. Παρ'όλο που δεν το είχε ξαναπάθει, τον πήρα αμέσως και τον πήγα στο γιατρό, ο οποίος μου είπε οτι μπορεί να είναι αθριτικά λόγω ηλικίας (γιατί ο Rocky ήταν τότε 11 ετών). Επί την ευκαιρία κάναμε αιματολογικές εξετάσεις και βρήκαμε οτι είχε σε χαμηλό ποσοστό ερλιχίωση. Πήρε την κατάληλη αγωγή και όλα καλά. Δεν ξαναέκανε τίποτα περίεργο με τα πόδια του και επομένως θεώρησα οτι το πρόβλημα είχε σχέση με την ερλιχίωση. Μετά άπό 1 χρόνο ξαναέγινε το ίδιο. Πάλι στο γιατρό πάλι εξετάσεις. Ο γιατρός τότε κάτι ανέφερε για επιληπτική κρίση αλλά μου είπε ότι θα βλέπαμε μετά τα αποτελέσματα. Είχε πάλι ερλιχίωση, πήρε πάλι θεραπεία και πάλι δεν ξαναεμφάνισε τίποτα. Όσον αφορά την κρίση ο γιατρός δεν είπε τίποτα, επομένως πάλι θεώρησα ότι τελειώσαμε μ'αυτό.
Μέχρι εχτές. Ο Rocky έκανε πάλι το ίδιο με τα πόδια του, αλλά αυτή τη φορά έτρεχε κάτι και με το κεφάλι του. Τα πόδια όσο ήταν καθιστός ήταν σαν αγκιλωμένα σε μια περίεργη στάση και το κεφάλι είχε πέσει στο πλάι και τα μάτια γουρλωμένα. Του μίλαγα και το σκυλί δεν αποκρινόταν σε τίποτα. Δεν έχω φοβηθεί τόσο πολύ ποτέ...
Αυτή τη φορά πήγα σε άλλο γιατρο όπου αφού της είπα τις κινήσεις του σκύλου αμέσως μου μίλησε για επιληψία. Μου έχει δώσει ένα σιρόπι. Αλλά όλα αυτά μου φάνηκαν λίγο φλου. Η γιατρός αρκέστηκε στην δική μου περιγραφή, αλλά εγώ δεν είμαι γιατρός, μπορεί να έκανα κάποιο λάθος. Πως μπορώ να είμαι 100% σίγουρη, για να μπορέσω να δώσω στον Rocky την φροντίδα που του αξίζει, χωρίς να τον υποβάλω πρώτα σε διαδικασίες και θεραπείες που μπορεί να τον βοηθήσουν με αυτό που "ίσως" έχει;
Είμαι καινούργια στο forum γι'αυτό συγχωρέστε μου όποιο λάθος.
Πριν 2 χρόνια είδα τον σκύλο μου να προσπαθεί να περπατήσει αλλά ήταν αδύνατον γιατί τα πόδια του ήταν τελείως αλοπρόσαλα. Αλλού πάταγε κι αλλού βρισκόταν. Παρ'όλο που δεν το είχε ξαναπάθει, τον πήρα αμέσως και τον πήγα στο γιατρό, ο οποίος μου είπε οτι μπορεί να είναι αθριτικά λόγω ηλικίας (γιατί ο Rocky ήταν τότε 11 ετών). Επί την ευκαιρία κάναμε αιματολογικές εξετάσεις και βρήκαμε οτι είχε σε χαμηλό ποσοστό ερλιχίωση. Πήρε την κατάληλη αγωγή και όλα καλά. Δεν ξαναέκανε τίποτα περίεργο με τα πόδια του και επομένως θεώρησα οτι το πρόβλημα είχε σχέση με την ερλιχίωση. Μετά άπό 1 χρόνο ξαναέγινε το ίδιο. Πάλι στο γιατρό πάλι εξετάσεις. Ο γιατρός τότε κάτι ανέφερε για επιληπτική κρίση αλλά μου είπε ότι θα βλέπαμε μετά τα αποτελέσματα. Είχε πάλι ερλιχίωση, πήρε πάλι θεραπεία και πάλι δεν ξαναεμφάνισε τίποτα. Όσον αφορά την κρίση ο γιατρός δεν είπε τίποτα, επομένως πάλι θεώρησα ότι τελειώσαμε μ'αυτό.
Μέχρι εχτές. Ο Rocky έκανε πάλι το ίδιο με τα πόδια του, αλλά αυτή τη φορά έτρεχε κάτι και με το κεφάλι του. Τα πόδια όσο ήταν καθιστός ήταν σαν αγκιλωμένα σε μια περίεργη στάση και το κεφάλι είχε πέσει στο πλάι και τα μάτια γουρλωμένα. Του μίλαγα και το σκυλί δεν αποκρινόταν σε τίποτα. Δεν έχω φοβηθεί τόσο πολύ ποτέ...
Αυτή τη φορά πήγα σε άλλο γιατρο όπου αφού της είπα τις κινήσεις του σκύλου αμέσως μου μίλησε για επιληψία. Μου έχει δώσει ένα σιρόπι. Αλλά όλα αυτά μου φάνηκαν λίγο φλου. Η γιατρός αρκέστηκε στην δική μου περιγραφή, αλλά εγώ δεν είμαι γιατρός, μπορεί να έκανα κάποιο λάθος. Πως μπορώ να είμαι 100% σίγουρη, για να μπορέσω να δώσω στον Rocky την φροντίδα που του αξίζει, χωρίς να τον υποβάλω πρώτα σε διαδικασίες και θεραπείες που μπορεί να τον βοηθήσουν με αυτό που "ίσως" έχει;
Καλησπέρα μόλις γράφτηκα στο forum και είμαι πολύ χαρούμενη που σας βρήκα.
Σήμερα είναι μια απο τις χειρότερες μέρες που έχω περάσει. Εχω ένα θηλυκό κανίς 15 μιση ετών την οποία υπεραγαπάω. Αρχισε να παθαίνει επιληπτικές κρίσεις το 1999 και ακολούθησα αγωγή με Gardenal κατόπιν εντολής του κτηνίατρου. Εν το μεταξύ όσο περνούσαν τα χρόνια αντιμετωπίσαμε διάφορα προβλήματα υγείας λόγω γήρατος. Είχε περίπου 2 χρόνια να πάθει κρίση και τον περασμένο μήνα έπαθε μια γερή, πριν 10 μέρες και σήμερα. Σήμερα σχεδόν όλη μέρα είναι ξαπλωμένη και έχει σπασμούς, όταν σηκώνεται παραπατάει φυσικά και τώρα είναι πάλι ξαπλωμένη με ήπιους σπασμούς μετά τη χορήγηση Gardenal. Είμαι τόσο στενοχωρημένη, σε απόγνωση θα έλεγα. Δεν μπορώ να κάνω κάτι εκτός απο το να περιμένω να της περάσει. Ξέρω είναι γριούλα αλλά θα κάνω οτι μπορώ να την κρατήσω...
Σήμερα είναι μια απο τις χειρότερες μέρες που έχω περάσει. Εχω ένα θηλυκό κανίς 15 μιση ετών την οποία υπεραγαπάω. Αρχισε να παθαίνει επιληπτικές κρίσεις το 1999 και ακολούθησα αγωγή με Gardenal κατόπιν εντολής του κτηνίατρου. Εν το μεταξύ όσο περνούσαν τα χρόνια αντιμετωπίσαμε διάφορα προβλήματα υγείας λόγω γήρατος. Είχε περίπου 2 χρόνια να πάθει κρίση και τον περασμένο μήνα έπαθε μια γερή, πριν 10 μέρες και σήμερα. Σήμερα σχεδόν όλη μέρα είναι ξαπλωμένη και έχει σπασμούς, όταν σηκώνεται παραπατάει φυσικά και τώρα είναι πάλι ξαπλωμένη με ήπιους σπασμούς μετά τη χορήγηση Gardenal. Είμαι τόσο στενοχωρημένη, σε απόγνωση θα έλεγα. Δεν μπορώ να κάνω κάτι εκτός απο το να περιμένω να της περάσει. Ξέρω είναι γριούλα αλλά θα κάνω οτι μπορώ να την κρατήσω...
