Πολλές φορές μοιάζει να συζητάμε και να προτείνουμε σε κάποιον κάτι χωρίς να λαμβάνουμε υπόψην μας καθόλου τον ίδιο, στην συγκεκριμένη περίπτωση κανέναν από τους 2 (σκύλο και υποψήφιο ιδιοκτήτη).
Ας δούμε λίγο τα χαρακτηρηστικά που γνωρίζουμε για τον
German-Shepherd (Νίκο):
1. Δεν είχε ποτέ του σκύλο.
2. Η μεγαλύτερη του εμπειρία με σκύλο είναι η φροντίδα ενός
Pincher εδώ και μερικούς μήνες (όχι ιδιοκτησίας του).
3. Ασχολείτε με την ορειβασία και πάει διακοπές σε ορεινά μέρη, θα ήθελε σκύλο που να μπορεί να τον ακολουθήσει.
4. Μπορεί να
αφιερώσει στο σκύλο 3,5 ώρες ημερησίως.
5. Θα έχει το σκύλο στο σπίτι του που έχει και κήπο.
Αν ο
German-Shepherd δεν είχε εκφράσει καμία επιθυμία, τι σκύλο θα του προτείναμε;
Μοιάζει έτοιμος να αντιμετωπίσει (και όχι ακόμα περισσότερο να "φτιάξει") έναν σκύλο προορισμένο για
VPG,
IPO ή
Ring;
Η ιδιοκτησία ενός σκύλου και μάλιστα για 1η φορά δεν είναι "στρωμένη με ροδοπέταλα", ιδιαίτερα ενός "πρωτάρη"...Πόσο πιο εύκολη θα είναι η ζωή του
German-Shepherd με ένα "εργασιακών" προδιαγραφών σκύλο;
Διευκολύνουμε την σχέση του
German-Shepherd με τον μελλοντικό του σκύλο προτείνοντας του έναν σκύλο "υψηλής ενέργειας", "υψηλών drive" και "υψηλών απαιτήσεων";
Σίγουρα δεν συζητάμε για το αν "αποκλείετε να τα καταφέρει;"...Μπορεί και ναί, αλλά συζητάμε για το πόσο τον "διευκολύνουμε" εμείς, με τις προτάσεις μας και την συζήτηση μας να "τα καταφέρει".
Τελικά βέβαια, πιστεύω πως αν κρατήσει "ανοικτό μυαλό" και κοινή λογική θα βγάλει "ζουμί" και από αυτή την συζήτηση...
